«Από της πρωίας σήμερον επελαύνουν οι κομμουνισταί!» «Ενα από τα πιο στυγνά και ανελεύθερα καθεστώτα που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα (...) αυτός ήταν ο κομμουνισμός οπουδήποτε εγκαθιδρύθηκε ή επιβλήθηκε. Και σε όλη του τη διάρκεια. Επί Στάλιν βέβαια ήταν ανεπανάληπτα και ασύγκριτα χρόνια. Εποχή αυθεντικού τρόμου. Αλλά και μετά τον Πατερούλη, όπως και πριν από αυτόν, επί της ουσίας, ποια ήταν η διαφορά; (...) το ζήτημα δεν είναι ότι το ΚΚΕ απέρριψε το Μνημόνιο (...) σημασία έχει, τι έκαναν οι υπόλοιποι (...) το Μνημόνιο το απέρριψε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα (...) μοναδική η περίπτωσή μας σε ολόκληρη την Ευρώπη (...) βρισκόμαστε μπροστά σε μια ιδιότυπη ομογενοποίηση του ελληνικού πολιτικού συστήματος κι αυτό δε συμβαίνει πρώτη φορά (βλ. Μιλόσεβιτς, Οτσαλάν, τυφλός αντιαμερικανισμός) (...) υπάρχει ένα μεγάλο θέμα που κάνουμε πως δεν το βλέπουμε. Στην Ελλάδα, η ιδεολογική κυριαρχία του σταλινισμού απλώνεται - σε πολλά ζητήματα - σε όλο το πολιτικό φάσμα» (η Τέτα Παπαδοπούλου στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

Oh mon dieu! «Τεράστιο πρόβλημα με τις αντιδράσεις στην Ελλάδα κατά του ψηφίσματος (...) σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον πρωθυπουργό μέχρι τον Καρατζαφέρη (...) είμαστε η μοναδική χώρα από τις 46 του Συμβουλίου της Ευρώπης που καταψήφισε ομόφωνα το ψήφισμα» (ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών Σταύρος Τσακυράκης, επίσης, στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

Κλείνουν οι πόρτες της Πρεσβείας! «Και το μεν ΚΚΕ βρήκε ευκαιρία να μιλάει για τον εαυτό του, να θυμίζει ότι υπάρχει και καλά κάνει. Οι άλλοι, όμως, τι κέρδισαν από αυτήν την ιστορία; Διότι το τι έχασαν είναι περισσότερο από εμφανές» (ο Ι. Κ. Πρετεντέρης στο «ΒΗΜΑ»).