Φορολογικά κίνητρα σε επιχειρηματίες για δωρεές σε πανεπιστήμια σχεδιάζει να δώσει η κυβέρνηση, σύμφωνα με την υπουργό Παιδείας, με στόχο υποτίθεται να ενισχυθεί ο προϋπολογισμός των ιδρυμάτων. Προφανώς, η υπόθεση «χορηγοί» στην Παιδεία δεν είναι καινούρια και έχει έως ένα βαθμό προχωρήσει σε σχολεία και άλλες δομές της Εκπαίδευσης, με εταιρείες να διαφημίζουν τη «φιλευσπλαχνία» τους πάνω στα συντρίμμια που αφήνει η κρατική υποχρηματοδότηση. Πραγματικός στόχος είναι να απαλλαγεί ακόμα περισσότερο το κράτος από την υποχρέωση να εξασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία πανεπιστημίων, σχολείων, βρεφονηπιακών σταθμών κ.ο.κ., κάτι που προωθείται μεθοδικά εδώ και χρόνια. Ειδικά σε ό,τι αφορά τα πανεπιστήμια, οι επιχειρηματικοί όμιλοι και τα διάφορα ιδρύματα που χρησιμοποιούν για βιτρίνα, δεν σπαταλάνε τα λεφτά για την ψυχή της μάνας τους, αλλά αξιοποιούν τις κάθε είδους χορηγίες για να παρέμβουν ανοιχτά στο πρόγραμμα σπουδών, στην έρευνα και συνολικά στη λειτουργία των πανεπιστημίων, όπως ήδη γίνεται με τις διάφορες υποτροφίες και τις έδρες που χρηματοδοτούν στα τριτοβάθμια ιδρύματα. «Το τερπνόν μετά του ωφελίμου» λοιπόν για τις επιχειρήσεις και το κράτος τους στο εμπορευματοποιημένο σύστημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης...

Το «λιθαράκι» του στο ξέπλυμα του δολοφονικού ρόλου του ΝΑΤΟ έβαλε και φέτος ο δήμος Θεσσαλονίκης, με πρωτοβουλία του νέου δημάρχου, σε συνεργασία με τη ΔΕΘ και το Κέντρο Ιστορίας Θεσσαλονίκης. Μετά τα «κατορθώματα» της προηγούμενης δημοτικής αρχής, που πέρσι έφτασε στο σημείο να ντύσει την πόλη στα χρώματα της «αστερόεσσας», φέτος, ανάμεσα στις φωτογραφίες περασμένων δεκαετιών της πόλης, που τοποθετήθηκαν σε επιλεγμένες στάσεις του ΟΑΣΘ, φιγουράρει και αυτή της 17ης ΔΕΘ το 1952, τη χρονιά που η Ελλάδα προσχώρησε μαζί με την Τουρκία στο ΝΑΤΟ, με λεζάντα «Η Ελλάς στο Ατλαντικό Σύμφωνο - Η συμμετοχή του ΝΑΤΟ στην 17η ΔΕΘ». Καμία «αισθητική αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος» δεν φέρνει το λιβάνισμα στη δολοφονική συμμαχία του ΝΑΤΟ, όπως ισχυρίζεται ο δήμος, ούτε κάποιο λόγο έχει ο λαός να καμαρώνει για την ένταξη της χώρας σ' αυτήν. Κανείς δεν ξεχνάει άλλωστε τον δολοφονικό χαρακτήρα της λυκοσυμμαχίας και τα εγκλήματά της στη Γιουγκοσλαβία το 1999, απέναντι στα οποία στάθηκαν οι εργαζόμενοι και ο λαός της πόλης, με πρωτοπόρους τους κομμουνιστές. Αυτοί οι αγώνες «κοσμούν» πραγματικά την πόλη και όχι τα κάθε λογής «πλυντήρια» της εγκληματικής ΝΑΤΟικής συμμαχίας από τους δημάρχους και τις κυβερνήσεις όλων των κομμάτων.

«Τα πλεονάσματα είναι το τυρί και τα προαπαιτούμενα η φάκα» ισχυρίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τη συζήτηση για την επαναδιαπραγμάτευση των πρωτογενών πλεονασμάτων, προσθέτοντας ότι «ο Τσίπρας πήρε το τυρί, χωρίς να πιαστεί στη φάκα των προαπαιτούμενων». Τις προάλλες, μάλιστα, με αφορμή τις δηλώσεις Λαγκάρντ, ο ΣΥΡΙΖΑ εγκαλούσε την κυβέρνηση για «ατολμία», επειδή δεν θέτει τώρα ζήτημα μείωσης των πλεονασμάτων, αλλά παραπέμπει την όλη συζήτηση για το 2021. Την ίδια συζήτηση, βέβαια, για το «τυρί» και τη «φάκα», τη ζήσαμε και το 2018, όταν το επίδικο ήταν τότε η διευθέτηση του χρέους, σε συνδυασμό με την περιβόητη «έξοδο από τα μνημόνια». Το πού κατέληξε εκείνη η διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι το θυμούνται: Το κεφάλαιο πήρε το «τυρί» της διευθέτησης και ο λαός πιάστηκε στη «φάκα» μιας συμφωνίας για αιματηρά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι το 2022, αυστηρή εποπτεία μέχρι το 2060 και πάει λέγοντας. Το ίδιο θα γίνει και τώρα, στην περίπτωση που η ΝΔ πάρει τη μείωση των πλεονασμάτων: Το κεφάλαιο θα κερδίσει δημοσιονομικό χώρο για περισσότερες επιδοτήσεις και προνόμια, που θα συνεχίσει να πληρώνει ο λαός με φοροληστεία και άλλα μέτρα σε βάρος του. Επομένως, πραγματική «φάκα» για το λαό και τις ανάγκες του είναι οι στόχοι του κεφαλαίου και απ' αυτούς πρέπει να απεγκλωβιστεί με την πάλη του, για να σταματήσει να πληρώνει το «τυράκι» των επιχειρηματικών ομίλων.

1821 Δημιουργείται η Μεγάλη Κολομβία (που απαρτιζόταν από τη σημερινή Κολομβία, τον Παναμά, τη Βενεζουέλα, το Εκουαδόρ, τμήμα του Περού και της Βραζιλίας), με Πρόεδρο τον ηγέτη του αγώνα της Λατινικής Αμερικής για ανεξαρτησία από τους Ισπανούς Σιμόν Μπολιβάρ.

1833 Οι επαναστάτες οπλαρχηγοί του 1821 Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και Δημήτρης Πλαπούτας συλλαμβάνονται και φυλακίζονται από τις οθωνικές αρχές με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

1909 Γεννιέται ο ελληνικής καταγωγής Αμερικανός σκηνοθέτης του θεάτρου και του κινηματογράφου Ελία Καζάν (Ηλίας Καζαντζόγλου), βραβευμένος με Οσκαρ καλύτερου σκηνοθέτη δύο φορές (το 1948 και το 1955).

1930 Πάνω από 4.000 φτωχοί αγρότες της περιοχής Θεσσαλονίκης συγκροτούν συλλαλητήρια στην πόλη με συνθήματα «Θέλουμε ψωμί», «Πεινάμε», «Κάτω η κυβέρνηση».

1942 Αρχίζουν μεγάλες κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις του λαού της Αθήνας για την επιβίωση, οι οποίες διήρκεσαν έως τις 14 του Σεπτέμβρη.

1943 Ο Γερμανός στρατιωτικός διοικητής Στρόοπ κηρύσσει με διαταγή του - και επίσημα πια - το διωγμό των Εβραίων στην Ελλάδα. Το ΕΑΜ κινητοποιεί τις Οργανώσεις του και φυγαδεύει πολλούς Εβραίους στις ελεύθερες περιοχές.

1944 Η έδρα της ελληνικής κυβέρνησης του Καΐρου μεταφέρεται στην Καζέρτα της Ιταλίας.

1960 Πεθαίνει ο παλαίμαχος Γερμανός κομμουνιστής Βίλχελμ Πικ, πρώην μέλος του Προεδρείου της Κομμουνιστικής Διεθνούς και πρώτος Πρόεδρος της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας.

1999 Σεισμός 5,9 Ρίχτερ, λίγο πριν από τις 3 μ.μ., συγκλονίζει το Λεκανοπέδιο. Μέσα σε δευτερόλεπτα δεκάδες κτίρια κατέρρευσαν, χιλιάδες άλλα υπέστησαν ζημιές, ενώ 143 άτομα βρήκαν τραγικό θάνατο κάτω από τόνους τσιμέντου, στα ερείπια των κτιρίων που δεν πληρούσαν τους όρους και τις προϋποθέσεις.

1821 Ο Φιλικός αρματολός επαναστάτης Γεωργάκης Ολύμπιος βάζει φωτιά στην μπαρουταποθήκη της Μονής του Σέκου στη Μολδαβία και ανατινάσσεται στον αέρα μαζί με τους συντρόφους του, για να μην πέσει στα χέρια του οθωμανικού στρατού.

1920 Η έκτακτη σύνοδος του Εθνικού Κογκρέσου της Ινδίας στην Καλκούτα ψηφίζει το σχέδιο για την «προοδευτική χωρίς βία μη συνεργασία» ως τη βασική τακτική αντίστασης στη βρετανική κυριαρχία.

1941 Αρχίζει από τις δυνάμεις του Αξονα (Γερμανία, Ιταλία και Φινλανδία) η πολιορκία του Λένινγκραντ.

1944 Εκτελείται από τις δυνάμεις κατοχής η Λέλα Καραγιάννη, επικεφαλής της αντιστασιακής οργάνωσης «Μπουμπουλίνα».

1946 Γεννιέται ο Ευγένιος Τριβιζάς.

1949 Ο Ν. Ζαχαριάδης στέλνει στο ΠΓ της ΚΕ του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (Μπολσεβίκοι) της ΕΣΣΔ το κείμενο με τα πρώτα συμπεράσματα από τη δράση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.

1949 Πεθαίνει ο Γερμανός συνθέτης Ρίχαρντ Στράους.

1964 Ιδρύεται η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη από τη συγχώνευση της Νεολαίας ΕΔΑ και της νεοσύστατης Δημοκρατικής Κίνησης Νέων - Γρηγόρης Λαμπράκης.

1966 Πραγματοποιείται η πρώτη απεργία των ναυτεργατών από το 1947, με αίτημα την αύξηση των μισθών. Παρά την επιστράτευση, η απεργία κράτησε 11 μέρες και έληξε με νίκη.

1991 Οι πολίτες της ΠΓΔΜ (σήμερα Β. Μακεδονία) ψηφίζουν με συντριπτική πλειοψηφία (95,5%) υπέρ της δημιουργίας ανεξάρτητου κράτους.