Γρηγοριάδης Κώστας

Ομως προχτές ο πρόεδρος του «Ερρίκος Ντυνάν», Ανδρέας Μαρτίνης, κάλεσε τους εργαζόμενους και αφού τους ανακοίνωσε ότι έχει αποφασίσει να δώσει το management στο «Υγεία», ζήτησε από αυτούς να εκφράσουν και αυτοί τη γνώμη τους με ψηφοφορία. Μάλιστα έστησε τρεις κάλπες, με τα ονόματα των ιδιοκτητών του Ιατρικού Κέντρου, του «Υγεία» - που έχει εξαγοραστεί απ' τη Marfin - και της EUROMEDICA.

Οταν το Σωματείο των εργαζομένων θέλησε να μοιράσει μια ανακοίνωση με την οποία εξέφραζε την αντίθεσή του σε αυτά τα πράγματα, εκδιώχτηκαν το Διοικητικό Συμβούλιο και οι εργαζόμενοι στις διοικητικές υπηρεσίες. Τελικά ψήφισε ένα μέρος των υγειονομικών και των γιατρών.

Το αποτέλεσμα από τέτοιες διαδικασίες δεν έχει καμιά σημασία. Ομως οι ανταγωνισμοί και οι διαγκωνισμοί των μερίδων του κεφαλαίου που δρουν στο χώρο της Υγείας εκφράζονται πια με απίστευτες συμπεριφορές. Πάντως όσο κι αν βρίσκονται σε θανάσιμο ανταγωνισμό, πάντα - ως συλλογικός επιχειρηματίας - κερδίζουν και τα σπασμένα πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι ασθενείς και τα ασφαλιστικά τους ταμεία.

Δίδακτρα που χρόνο με το χρόνο αυξάνονται, χωρίς καθηγητές, με τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνικές υποδομές και πολλά άλλα, συνθέτουν την κατάσταση που βιώνουν χιλιάδες σπουδαστές των δημοσίων ΙΕΚ. Και σ' αυτή την πραγματικότητα έρχεται ο Σύλλογος Σπουδαστών Δημοσίων ΙΕΚ και διεκδικεί τα αυτονόητα, με αιτήματα που γεννά η καθημερινότητα.

Τις τελευταίες μέρες, ο σύλλογος πραγματοποιεί τις εκλογές του και μερίδα διευθυντών επιδίδεται στις γνωστές μεθόδους τρομοκράτησης και απόπειρες φίμωσης, υπερασπιζόμενη τι άραγε; Τα οξυμένα προβλήματα; Το μοντέλο του υποτακτικού, αμόρφωτου, μισοειδικευμένου, μελλοντικού άνεργου; «Αξιος» ο μισθός τους!

Την απάντησή τους τη δίνουν οι σχεδόν 3.000 σπουδαστές της Αττικής με την ψήφο εμπιστοσύνης στη δύναμή τους, στη φωνή τους, στο σύλλογό τους.

Μια ακόμη επικοινωνιακού τύπου σύσκεψη, δίχως κανένα πραγματικό όφελος για τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους της χώρας, πραγματοποιήθηκε προχτες στην Αθήνα με πρωτοβουλία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου μάζεψε όσους κτηνοτρόφους μάζεψε μόνο και μόνο για να δοθεί το άλλοθι στον υπουργό Αλ. Κοντό, να ισχυριστεί μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ότι η κυβέρνηση «αγωνιά» για τα προβλήματα των κτηνοτρόφων και κάνει διάλογο μαζί τους, ώστε να βρεθεί λύση στα όλο και πιο οξυμένα προβλήματά τους... Ομως, όσο ακολουθείται η αντιαγροτική πολιτική της νέας ΚΑΠ, βρίσκονται σε ισχύ οι νόμοι της ελεύθερης αγοράς και του κέρδους των εμποροβιομηχάνων, οι μικρομεσαίοι κτηνοτρόφοι θα οδηγηθούν με μαθηματική ακρίβεια στη χρεοκοπία και τον αφανισμό. Οι τιμές στις ζωοτροφές και στο συνολικό κόστος παραγωγής όλο και αυξάνονται τη στιγμή που οι τιμές των προϊόντων τους συμπιέζονται διαρκώς προς τα κάτω. Υπό αυτές τις συνθήκες όσες «φιέστες» για λόγους επικοινωνίας και να κάνει η κυβέρνηση το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι μικροί και φτωχοί κτηνοτρόφοι δε λύνεται, ακόμη και αν σε αυτές συμμετέχουν κάμποσοι... πρόθυμοι εκπρόσωποί τους. Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει δώσει δείγματα γραφής ποιους θέλει να στηρίξει, κάτι που φάνηκε και με τα «άτοκα δάνεια» που στην ουσία είναι κομμένα και ραμμένα για τις μεγάλες βιομηχανίες του χώρου. Για τους μικρομεσαίους κτηνοτρόφους δε μένει τίποτα άλλο από το δρόμο της αντίστασης και πάλης μαζί με το συνεπές αγροτικό κίνημα.

Ο ΟΤΕ είναι πλήρως ιδιωτικοποιημένος, υπογράμμισε χτες ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Γιώργος Βουλγαράκης στην εκπομπή «Πρώτη Γραμμή».

-- Οχι ιδιωτικοποιημένος. Απελευθερωμένος, τον διόρθωσε η Αννα Διαμαντοπούλου του ΠΑΣΟΚ.

Ποια η διαφορά; Δε φάνηκε καμιά από όσα ακολούθησαν. Και δε διορθώνονται ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Τον ΟΤΕ θα τον έχουν για κέρδη και τον πελάτη - αυτόν που κάποτε ήταν συνδρομητής - θα τον έχουν για υποζύγιο.

Η γνήσια - και μόνη - απελευθέρωση είναι εκείνη που θα απαλλάξει τον κόσμο απ' την πολιτική και των δύο. Αλλά η απελευθέρωση αυτή χρειάζεται και πάλη λαϊκή...

Γρηγοριάδης Κώστας

Προφανώς, αυτή η εκτίμηση δεν αφορά - υποθέτουμε - τα 20 εκατομμύρια των ανέργων που υπάρχουν στην ΕΕ ούτε τα εκατομμύρια που βρίσκονται κάτω από το επίσημο όριο φτώχειας (χωρίς να υπολογίσουμε αυτούς που είναι κάτω από το ...ανεπίσημο, πλην όμως πραγματικό, όριο).

Αλλά κι εδώ στην Ελλάδα ενδιαφέρον θα είχε να τα πει αυτά ο Γ. Αλογοσκούφης στους συνταξιούχους του ΙΚΑ και του ΟΓΑ, στους εργαζόμενους που δεν ξέρουν κι αυτοί τι χρωστάνε στις τράπεζες και στους μικροεπαγγελματίες που δεν ξέρουν αν το μαγαζάκι τους θα υπάρχει αύριο.

Εκεί θα είχε μια ...πραγματική εικόνα της κατάστασης και μια αληθινή «σφυγμομέτρηση». Ομως, επειδή ξέρει τι τον περιμένει αν κάνει κάτι τέτοιο, ούτε καν το διανοείται.

ΑΛΛΟ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΤΟΥΤΟ! Δεν πρέπει να μιλάμε, λέει, για την επικείμενη καταστροφή της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» που σχεδιάζει η κυβέρνηση γιατί ...υπονομεύουμε το «τουριστικό προϊόν». Αυτό είπε ο αρμόδιος υπουργός Α. Σπηλιωτόπουλος!

Δηλαδή, οι αποκρατικοποιήσεις δίνουν και παίρνουν, η δημόσια περιουσία όταν δεν ξεπουλιέται διαλύεται, αντίστοιχα οι τιμές ανεβαίνουν ελέω «ελεύθερης αγοράς», όμως εμείς πρέπει να το αντιμετωπίζουμε με ...σιγή και χαμόγελο.

Αλλιώς μπορεί να μας πάρουν χαμπάρι οι τουρίστες και δεν είναι σωστό να μη δείχνουμε φιλικοί και ευτυχισμένοι.

Ισως πρέπει να καταλάβει η κυβέρνηση αλλά και ο συγκεκριμένος υπουργός ότι σε αυτή τη χώρα υπάρχει ένας λαός με δικαιώματα και απόψεις. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα σύνολο πωλητών ή, ακόμη χειρότερα, ένα τσίρκο.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Υπήρξε μόνο μία εξαίρεση, αλλά και αυτή κολοβή! Η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» καταχώρησε μια φωτογραφία από την κατάληψη των γραφείων της ΔΕΗ, μόνο που στη λεζάντα «εξαφάνισε» και αυτή το γεγονός ότι η πρωτοβουλία ήταν των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ. Γνωρίζουμε ότι οι αγώνες και οι δραστηριότητες του ΠΑΜΕ ενοχλούν την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Δε μας εκπλήσσει, λοιπόν, ούτε το «θάψιμο», ούτε και οι «μισές αλήθειες».

Δεν απέχουν από την πραγματικότητα οι εκτιμήσεις του Γ. Βαρβιτσιώτη ότι στο Κόσσοβο «διασταυρώνονται» οι ανταγωνισμοί των ΗΠΑ και της Ρωσίας. «Οι ΗΠΑ δεν επιθυμούν να αποκτήσει η Μόσχα ερείσματα και να έχει λόγο στην περιοχή, ενώ η Ρωσία επιθυμεί να επεκτείνει τη ζώνη των συμφερόντων της», τόνισε μιλώντας χτες στη συνάντηση του προεδρείου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Σεράγεβο. Ομως ο ευρωβουλευτής της ΝΔ αφ' ενός δεν προχωρά στο «γιατί» τα Βαλκάνια έχουν μετατραπεί ξανά τα τελευταία χρόνια σε «πεδίο» των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ενώ είναι ατυχέστατη (κομψός χαρακτηρισμός) η διέξοδος που δίνει στο πρόβλημα του Κοσσόβου: Να υπάρξει «μεγαλύτερη και ενεργότερη συμμετοχή της ΕΕ στην περιοχή». Για το τελευταίο, την απάντηση την πήρε επιτόπου από τη Γερμανίδα ευρωβουλευτή και πρόεδρο της επιτροπής για τις σχέσεις με τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης Ντόρις Πακ, η οποία υπεραμύνθηκε των επεμβάσεων των ΗΠΑ στην περιοχή επειδή τάχα «χάρη στις επεμβάσεις των ΗΠΑ σταμάτησε ο πόλεμος και οι σφαγές στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο»... Φανταζόμαστε να πήρε το μήνυμα ο Γ. Βαρβιτσιώτης.

Ο τρόπος που «υποδέχτηκε» η ελληνική κυβέρνηση το «αίτημα» της τουρκικής κυβέρνησης για παράδοση οργανώσεων και υποστηρικτών του PKK, επιβεβαιώνει περίτρανα το πόσο βαθιά έχει εισέλθει στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Η κυβέρνηση απέφυγε στην αρχή να πει το παραμικρό για το θέμα και ο ελληνικός λαός το έμαθε από τον τουρκικό Τύπο. Μετά από αυτό ο αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος, που προχτές «δε γνώριζε» τίποτα, χτες επανήλθε για να επαληθεύσει τις πληροφορίες των τουρκικών ΜΜΕ, δηλώνοντας ότι «το θέμα δεν έχει τεθεί σε πολιτικό επίπεδο, αλλά σε τεχνικό - αστυνομικό επίπεδο»(!), λες και είναι ένα απλό ζήτημα αντιμετώπισης κάποιας μορφής εγκλήματος. Η αλήθεια είναι ότι η ΕΕ έχει θέσει εδώ και χρόνια στη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων το ΡΚΚ, αφού ο ορισμός της τρομοκρατίας χωράει τα απελευθερωτικά κινήματα και όλους όσοι αντιστέκονται στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Και η κυβέρνηση της ΝΔ, όπως άλλωστε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δεν υστερεί στο κυνήγι των Κούρδων «τρομοκρατών»...

Πρόωρα απ' ό,τι φαίνεται έπιασε η «κατάθλιψη των γιορτών» την Πανδώρα. Τη βάρεσε η μελαγχολία κατακούτελα και της βγήκε για άλλη μια φορά η αντικομμουνιστική εμμονή της. Θυμήθηκε το αιματοκύλισμα, που έκαναν οι Βρετανοί στο λαό μας το Δεκέμβρη του '44 και της βγήκε ταυτόχρονα η λατρεία στον Γουίνστον Τσόρτσιλ «... οφείλουμε την ελευθερία μας στον μεγαλύτερο άγγλο πολιτικό του 20ου αιώνα». Οταν όμως σε παίρνει από κάτω η μελαγχολία και οι εμμονές δεν μπορείς να φρενάρεις, έτσι απευθυνόμενη στις αναγνώστριές της την πιάνει ντελίριο: «.. αν οι χαμένοι των Δεκεμβριανών είχαν κερδίσει τη Μάχη της Αθήνας, δε θέλετε να ξέρετε τι είδους δουλειά θα ήσασταν υποχρεωμένες να κάνετε σήμερα!...». Ελα όμως που η αλήθεια δεν αργεί να της βγει παρά την κρίση «... δεν έχω τίποτε εναντίον του ιερού λειτουργήματος... και τελείται από αναρίθμητες και απολύτως αξιοπρεπείς κυρίες στο πλαίσιο του γάμου τους με οικονομικά ευκατάστατους κυρίους...». Δηλαδή, όλο και κάτι θα ξέρει... Γι' αυτό και τόσος πόνος.