«Θα κάνουμε από κοινού περισσότερα για να προωθήσουμε το ρόλο των γυναικών στην ειρήνη και την ασφάλεια. Στις οργανώσεις μας και στις στρατιωτικές μας επιχειρήσεις. Δεν είναι μόνο μια δίκαιη, αλλά και μια έξυπνη κίνηση».

Με την παραπάνω επισήμανση, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, Γ. Στόλτενμπεργκ, συμπεριέλαβε το ζήτημα της συμμετοχής των γυναικών στις προτεραιότητες της συνεργασίας ανάμεσα σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, σε κοινή συνέντευξη που παραχώρησε με την ύπατη εκπρόσωπο της ΕΕ για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, Φ. Μογκερίνι, στις αρχές του περασμένου Δεκέμβρη.

Ο στόχος της ενίσχυσης της συμμετοχής των γυναικών στη δράση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών βρίσκεται σταθερά ψηλά στην κοινή ατζέντα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Οργανώσεις για την καταπολέμηση της «τρομοκρατίας», κέντρα για τη μελέτη του «εξτρεμισμού», «δεξαμενές σκέψης» συνδεδεμένες με λιγότερο ή περισσότερο φανερό τρόπο με κυβερνήσεις και διακρατικές ενώσεις αστικών κρατών, εκπονούν μελέτες, προτείνουν «καλές πρακτικές» και στρατηγικές, εξετάζουν την πείρα από μια σειρά ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, δίνουν κατευθυντήριες οδηγίες και συστάσεις για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, μέσα και από τη μεγαλύτερη εμπλοκή των γυναικών στα επιχειρησιακά τους σχέδια.

Στις χιλιάδες σελίδες των σχετικών ...πονημάτων προστίθεται και η πρόσφατη μελέτη που έγινε για λογαριασμό της Επιτροπής Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Φύλων (FEMM) του Ευρωκοινοβουλίου, με θέμα τη «ριζοσπαστικοποίηση», το «βίαιο εξτρεμισμό», τη συμμετοχή και το ρόλο των γυναικών. Στο πολυσέλιδο κείμενο προσδιορίζεται εξαρχής ως στόχος όχι μόνο η αξιολόγηση της γυναικείας συμμετοχής στο «βίαιο εξτρεμισμό», αλλά και η διερεύνηση των δυνατοτήτων συμβολής των γυναικών στις στρατηγικές και τις «βέλτιστες πρακτικές» για την πρόληψη και την καταπολέμηση της «ριζοσπαστικοποίησης».

Παρά το γεγονός ότι στο επίκεντρο βρίσκεται ο λεγόμενος «ισλαμικός εξτρεμισμός», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθετεί έναν πολύ ευρύ ορισμό για τη «ριζοσπαστικοποίηση», κάτω από την ομπρέλα του οποίου μπορούν να χωρέσουν πολλά και διαφορετικά πράγματα. Σύμφωνα με αυτόν, η «ριζοσπαστικοποίηση» αποτελεί ένα «πολύπλοκο φαινόμενο», στο πλαίσιο του οποίου άτομα ή ομάδες ατόμων αντιδρούν σε «βασικές δημοκρατικές αξίες», όπως η «ισότητα» και η «διαφορετικότητα», ενώ έχουν την τάση να χρησιμοποιούν «βίαια μέσα» για την επίτευξη «πολιτικών στόχων που αρνούνται ή και υπονομεύουν τη δημοκρατία».

Το κείμενο βρίθει αναφορών σε περιπτώσεις γυναικών που «ριζοσπαστικοποιήθηκαν», εστιάζοντας μάλιστα στο ρόλο του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στη διαδικασία αυτή, και τάχθηκαν στο πλευρό των τζιχαντιστών, είτε αναπαράγοντας τα καλέσματά τους για «ιερό πόλεμο» ενάντια στους «άπιστους», είτε προσφέροντας κάποιου είδους βοήθεια και υποστήριξη, είτε ακόμα και ταξιδεύοντας στις περιοχές όπου δρουν δυνάμεις του ISIS.

Υποστηρίζει, μάλιστα, πως οι προερχόμενες από το δυτικό κόσμο γυναίκες, που υποστηρίζουν και συμμετέχουν στον ISIS, αποτελούν «ισχυρό προπαγανδιστικό όπλο», καθώς με τη δέσμευσή τους στον ISIS «καταγγέλλουν ρητά τον δυτικό τρόπο ζωής και δηλώνουν την προτίμησή τους να ζουν σύμφωνα με το νόμο της Σαρία».

Πρόκειται για αναλύσεις και θεωρίες που εστιάζουν στις διαφορές σχετικά με τη θέση της γυναίκας στις ευρωπαϊκές χώρες και στο «μουσουλμανικό κόσμο». Με τον τρόπο αυτό συμβάλλουν στην προσπάθεια να εμφανίζεται ως «πόλεμος πολιτισμών», αυτό που στην πραγματικότητα είναι ένα σύνθετο «μωσαϊκό» ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Στο πλαίσιο αυτό, μια σειρά υπαρκτά ζητήματα που αφορούν τη θέση της γυναίκας, σχετικές αναχρονιστικές αντιλήψεις και πρακτικές, τίθενται προσχηματικά στο προσκήνιο μόνο και μόνο για να θολώσουν την ουσία της αντιπαράθεσης αυτής.

Με βάση την εμπειρία από τις ιμπεριαλιστικές του επεμβάσεις ανά τον κόσμο, το ΝΑΤΟ καταλήγει στο συμπέρασμα πως η αξιοποίηση των γυναικών σε αυτές είναι παράγοντας που μπορεί να ενισχύσει την «αποτελεσματικότητά» του, μέσα από την ευκολότερη πρόσβαση των γυναικών στρατιωτών στον εκάστοτε τοπικό πληθυσμό, την άντληση περισσότερων πληροφοριών από αυτόν, τις «εξυπνότερες» παρεμβάσεις και την εξασφάλιση μεγαλύτερης «υποστήριξης» των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών.

Στο έδαφος αυτό, επιδιώκει τη βελτίωση της σύνθεσης του προσωπικού του, αλλά και των στρατιωτικών του σωμάτων, με μια πιο «ισορροπημένη» αναλογία μεταξύ των δύο φύλων, προσβλέποντας στη βελτίωση της «επιχειρησιακής» ικανότητας και αποτελεσματικότητας.

Η συμμετοχή των γυναικών σε εκστρατευτικά σώματα, σε στρατούς μισθοφορικούς ή μη, σε «διαπραγματευτικές» και «ειρηνευτικές» ομάδες, παρουσιάζεται ως στοιχείο που συμβάλλει, από τη μια, στην κατάκτηση της «ισότητας» και, από την άλλη, στη μεγαλύτερη «επιτυχία των επιχειρήσεων».

Στη ...δέσμευση του ΝΑΤΟ «να υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών» είναι αφιερωμένο το κοινό άρθρο του γενικού γραμματέα του ΝΑΤΟ και της Αντζελίνα Τζολί, ως συνιδρύτριας της Πρωτοβουλίας για την πρόληψη της σεξουαλικής βίας στη διάρκεια συγκρούσεων, που δημοσιεύτηκε στον βρετανικό «Guardian» πριν από έναν περίπου μήνα.

«Πιστεύουμε πως το ΝΑΤΟ έχει την ευθύνη και την ευκαιρία να βρεθεί στη θέση του ηγέτη όσον αφορά την προστασία των δικαιωμάτων των γυναικών», αναφέρουν μεταξύ άλλων οι συγγραφείς του άρθρου και υπογραμμίζουν τη «δέσμευση» του ιμπεριαλιστικού οργανισμού «να εισαγάγει τα ζητήματα γύρω από το φύλο στη στρατηγική του σκέψη ως μέρος των αξιών του και ενισχύοντας μια κουλτούρα ένταξης των γυναικών στην οργανωτική του δομή συμπεριλαμβανομένων των ηγετικών του θέσεων». Ανεξάρτητα από το εκάστοτε περιτύλιγμα, τα «δικαιώματα των γυναικών» σταθερά αξιοποιούνται ως πρόσχημα για να δικαιολογηθούν στρατιωτικές επεμβάσεις.

Την ίδια στιγμή που οξύνονται οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί των ιμπεριαλιστών για τον φυσικό πλούτο και τα γεωστρατηγικά οφέλη που συνεπάγεται ο έλεγχος μιας σειράς περιοχών του πλανήτη, μεταξύ αυτών και της ευρύτερης περιοχής στην οποία βρίσκεται η χώρα μας, σε μια συγκυρία που εστίες ανάφλεξης διατηρούνται και αναζωπυρώνονται και δίπλα στις παλιές δημιουργούνται και νέες, σε μια περίοδο που οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές συνεχίζονται εξαιτίας των πολεμικών εστιών και επεμβάσεων, οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και οι κυβερνήσεις αστικών κρατών θέλουν τις γυναίκες γρανάζι στα σχέδιά τους.

Η απάντηση από τη σκοπιά του λαϊκού συμφέροντος βρίσκεται στην αντίπερα όχθη και προϋποθέτει τη συμμετοχή των γυναικών από τα λαϊκά στρώματα στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τη συμμετοχή της Ελλάδας, για να κλείσουν όλες οι βάσεις και να επιστρέψουν οι Ελληνες φαντάροι από τις ιμπεριαλιστικές αποστολές ανά τον κόσμο, για αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, δεμένη με την πάλη ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, που γεννάει την εκμετάλλευση, τον πόλεμο, την προσφυγιά.

Η μαζική ένταξη των γυναικών, μέσα από τα εργατικά συνδικάτα και τους άλλους φορείς του κινήματος, σ' αυτόν τον αγώνα, η συμπόρευση με το ΚΚΕ, στο δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής της εξουσίας τους κεφαλαίου, θα δώσει αποστομωτική απάντηση σε όσους βλέπουν τις γυναίκες ως «έξυπνο όπλο» στα βρώμικα σχέδιά τους και προορίζουν τα παιδιά τους για «κρέας στα κανόνια» των μελλοντικών ιμπεριαλιστικών πολέμων και επεμβάσεων.