Υπήρχε - γιατί τώρα δεν υπάρχει - μια καταπράσινη πλαγιά, ένα πανέμορφο δάσος, ίσως το μοναδικό που κατέβαινε χαμηλά μέχρι το δρόμο και την ακρογιαλιά. Ενα πυκνότατο δάσος καμάρι και καύχημα της περιοχής, αλλά και ο φόβος για την εξαφάνισή του. Ενα δάσος, που οι γύρω κάτοικοι το πρόσεχαν σαν τα μάτια τους. Κρατούσε τα νερά που κατέβαιναν προς την παραλία κι όταν φυσούσε, ένα βουερό ανάλαφρο θρόισμα σαν νανούρισμα ακουγότανε από την πλευρά του. Το καλοκαίρι έφερνε δροσιά κι ένα σμήνος από πουλιά και τζιτζίκια φώλιαζε στις φυλλωσιές του. Ηταν ένα δάσος χάρμα ιδέσθαι. Αλλωστε, πόσα πια δάση μάς έχουν απομείνει;

Αλλά, δυστυχώς, φέτος όταν πρωτοπήγαμε συναντήσαμε ένα θλιβερό θέαμα. Το δάσος, το τελευταίο απομεινάρι ομορφιάς και ψυχικής ανάτασης. Το δάσος, που ανάπαυε τη ματιά μας και γέμιζε τα σπλάχνα μας καθαρό αέρα, είχε εντελώς κουτσουρευτεί.

Μια μπουλντόζα πέρασε ανάμεσά του κι έκανε την καταστροφική δουλιά της. Ναι... Εισχώρησε στην ψυχή και την καρδιά του δάσους και το διέλυσε. Και ενώ ήταν πυκνό κι αδιαπέραστο, τώρα υπάρχει ένα τεράστιο άνοιγμα ανάμεσα στα κατασφαγμένα δέντρα. Τώρα, σε κάθε 4 - 5 μέτρα, συναντάς κι ένα δέντρο πελεκημένο απ' τα κλαριά του και μια ψηλόλιγνη τούφα στην κορυφή να θυμίζει το παλιό του μεγαλείο.

Τώρα το μάτι σου διαπερνά ανενόχλητα και διασχίζει όλο το τοπίο που κάποτε ήτανε δάσος.

Τα πουλιά εξαφανίστηκαν και μια παγωμάρα καλύπτει την άλλοτε καταπράσινη επιφάνεια.

Μόλις πάτησε το πόδι του ο ιδιώτης, άρχισε η «αξιοποίησή» του που θα φέρει το κέρδος, δηλαδή η καταστροφή και εκμετάλλευσή του.

Και δε βρέθηκε ένας υπεύθυνος, ένας αρμόδιος, κάποιος δήμαρχος ή νομάρχης, να φωνάξει και να πει ΣΤΟΠ; Αλλά πού να βρεθεί; Και αυτοί με την ιδιωτική πρωτοβουλία είναι. Και ύστερα σου λένε για αξιοποίηση δόθηκε. Γιατί βλάφτει; Και μπορεί να μας πουν πως γίνεται και έργο αναπτυξιακό.

Αλλά ποια ανάπτυξη γίνεται; Ποιος καρπώνεται από τη χρήση της γης και την καταστροφή του δάσους; Οι απλοί άνθρωποι του μόχθου; Πώς είναι δυνατό να στερούμε τους αληθινούς πνεύμονες, πόρους ζωής κι ανάσας, από τους κατοίκους και περαστικούς και να τα συμπληρώνουν μ' αρρωστημένα λουλουδάκια μαντρωμένα στους τοίχους;

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Κατοίκους Ραφήνας - Βουτζά κ.ά.: Μην ανησυχείτε καθόλου!.. Θα σας τακτοποιήσει η ΝΔ!..

***

Πώς; Θα συλλάβει αμέσως τους οικοπεδοφάγους!!! Τόσα χρόνια στην αντιπολίτευση έμαθε καλά τη δουλιά από το ΠΑΣΟΚ...

***

Το οποίο ΠΑΣΟΚ δεν άφησε ούτε μύτη οικοπεδοφάγου! Τους τσάκισε όλους!!

***

Ετσι τώρα και η ΝΔ...

***

Αν, όμως, η γη ήταν λαϊκή περιουσία, θα καιγόταν;

***

Τηλέπαθους: Αν δεν τους πετάξετε στα μούτρα την «ανταγωνιστικότητα» και αν δε νοιαστείτε να «δουλεύει» για σας η παραγωγικότητα, δε γίνεται τίποτα...

***

Θα σας δουλεύουν μια ζωή ο Γιώργος και ο Κώστας! `Η ο Κώστας και ο Γιώργος...

***

Παναγιωτόπουλο (υπουργό): Δεν υπάρχουν καλοί και κακοί εργοδότες! Υπάρχουν μόνο κεφαλαιοκράτες!..

***

Και, ως γνωστόν, οι κεφαλαιοκράτες νοιάζονται μόνο για τα κέρδη...

***

Τα κέρδη (υπεραξία) «βγαίνουν» στην παραγωγή, είτε ο κεφαλαιοκράτης είναι καλός άνθρωπος, είτε όχι!..

***

Ασε, λοιπόν, το δούλεμα...

***

Ακου καλός και κακός κεφαλαιοκράτης...

Γρηγοριάδης Κώστας

Καθημερινές είναι οι διαμαρτυρίες Παλαιστινίων, Ισραηλινών, αλλά ακτιβιστών από άλλες χώρες που αντιδρούν στη διεύρυνση του τείχους που σηκώνει η κυβέρνηση Σαρόν, για να απομονώσει τις παλαιστινιακές περιοχές και να τις καταδικάσει στην οικονομική ασφυξία. Χαρακτηριστική και η «περιποίηση» διαδηλώτριας από τον ισραηλινό στρατό