ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Επιλογή ΠΑΣΟΚ η ασφαλιστική ταφόπλακα

Γρηγοριάδης Κώστας

Απαντώντας σε ερώτηση δημοσιογράφου για το αν οι γενικότερες κινήσεις της κυβέρνησης είναι επιλογές της ίδιας και όχι της τρόικας, ο υπουργός Εργασίας, Ανδρ. Λοβέρδος, ήταν σαφής και κατηγορηματικός: «Εισηγούμενος το Ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, τις αλλαγές, είπα, ότι το πολύ μεγαλύτερο μέρος απ' αυτές τις αλλαγές ανήκει στις δικές μας επιλογές, επικαλέστηκα τις προτάσεις τις δικές μας στις 8 Δεκεμβρίου και στις 9 Φεβρουαρίου του 2009 και του 2010, αντίστοιχα, πριν το μνημόνιο, για να αποδείξω με βάση τα κείμενα ότι τα περισσότερα απ' αυτά τα οποία εμπεριέχει ο νόμος για το Ασφαλιστικό και τα εργασιακά, αποτελούν επιλογές του ΠΑΣΟΚ».

Τι σημαίνει αυτό, σε απλά ελληνικά; Οτι ο ενταφιασμός των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων, η εργασιακή ζούγκλα που δυναστεύει τη νέα γενιά - και που θα γίνει ακόμη εντονότερη - δεν επιβλήθηκε από καμιά τρόικα, από κανένα ΔΝΤ, καμιά ΕΕ. Ολες αυτές, και ακόμη περισσότερες, αποφάσεις της κυβέρνησης δεν ήταν αποτέλεσμα ούτε «σκληρών διαπραγματεύσεων», ούτε εξωτερικής επιβολής. Αντίθετα, ήταν προ και συν - αποφασισμένες με τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς, στο πλαίσιο των αναδιαρθρώσεων που είχε ανάγκη η αστική τάξη της χώρας για να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή κερδοφορία σε συνθήκες κρίσης. Για να μπορέσει να σταθεί στις συνθήκες της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης του κεφαλαίου και του σκληρού ανταγωνισμού, με τα διεθνή και άλλα μονοπώλια. Τα περί «χούντας του ΔΝΤ» και άλλα τινά, που ψελλίζουν διάφορες δυνάμεις που συμβάλλουν στην αθώωση των ενόχων, όχι μόνο δεν ισχύουν, αλλά απέχουν έτη φωτός απ' την πραγματικότητα...

«Διδακτικές» συναντήσεις

Οι πρόσφατες συναντήσεις της τρόικας με την κυβέρνηση, τον ΣΕΒ και τη ΓΣΕΕ, καθώς και η συνεδρίαση, την ίδια μέρα, του Υπουργικού Συμβουλίου, ήταν εξαιρετικά «διδακτική» για το σύνολο του λαού, των εργαζόμενων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Αρκεί να αναφέρουμε πως:

1. Στην άτυπη ενημέρωση προς τους δημοσιογράφους, ο υπουργός Εργασίας, καυχήθηκε πως ολοκλήρωσε πιο γρήγορα απ' όλη την κυβέρνηση τις αναδιαρθρώσεις, δηλαδή, το οριστικό ξεθεμελίωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης και την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Τι σημαίνει αυτό; Πως οι δήθεν εκβιασμοί της τρόικας δεν ήταν παρά ένα παραμύθι, αφού επρόκειτο για στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης.

2. Στο Υπουργικό Συμβούλιο, ο πρωθυπουργός σημείωσε εξαρχής πως «συνεχίζουμε το έργο μας, έργο μόνιμων αλλαγών και ανατροπών». Τι σημαίνει αυτό; Πως ανατρέπεται και το δεύτερο παραμύθι ότι δήθεν οι «δύσκολες στιγμές» θα είναι για δύο, το πολύ, χρόνια. Η κυβέρνηση, ξεκαθάρισε, πως ο λαός θα υποφέρει και θα στενάζει ...μόνιμα.

3. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ δήλωσε απερίφραστα πως «δεν πρέπει να υπάρξει καμιά εκ νέου παρέμβαση, καθώς τα συνδικάτα και οι εργοδοτικοί φορείς, όπως απέδειξαν πρόσφατα, μπορούν με συμφωνίες να διαχειριστούν όλα τα ζητήματα της μισθωτής εργασίας στον ιδιωτικό τομέα». Αφού, λοιπόν - με τη βοήθεια της ΓΣΕΕ - κατέσφαξαν τα πάντα, τώρα μιλάνε για ...«εκ νέου παρέμβαση». Αυτοί, που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να προωθηθούν όσο πιο ανεμπόδιστα και με τις λιγότερες αντιδράσεις όλες οι αντιλαϊκές και αντεργατικές ανατροπές, λένε τώρα πως θα βάλουν ...όρια! Για μια ακόμη φορά ξεμπροστιάζονται.

Κάθε τίμιος εργάτης, κάθε άνθρωπος του μόχθου, σήμερα πρέπει να σκεφτεί «με ποιους θα πάει και ποιους θ' αφήσει» - όπως λέει και το τραγούδι. Ηρθε η ώρα να γυρίσει την πλάτη σε όσους τον εξαπάτησαν, σε όσους του είπαν να «κάνει υπομονή». Να αντισταθεί, να παλέψει, να περάσει στην αντεπίθεση, μαζί με το ΠΑΜΕ, με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα...

Μαθήματα για να αποφεύγονται οι «περιττές εντάσεις»

Μαθήματα στην κυβέρνηση για «να αποφεύγονται οι περιττές εντάσεις που οδηγούν σε κοινωνική αναταραχή» παραδίδουν όλες αυτές τις μέρες τα ΜΜΕ των επιχειρηματικών ομίλων με αφορμή και την απεργία των οδηγών. Οπως τόνιζε το χτεσινό κύριο άρθρο της «αδέσμευτης» εφημερίδας «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», με τίτλο «Παθήματα και μαθήματα», μπροστά στις σαρωτικές αλλαγές που έρχονται - π.χ. πρώην ΔΕΚΟ - «η κυβέρνηση πρέπει να εξηγήσει αναλυτικά ποιες αλλαγές πρέπει να γίνουν και να πείσει γιατί είναι αναγκαίες».

Με σεβασμό στις κινητοποιήσεις που διεκδικούν ...περισσότερο διάλογο, η εφημερίδα καλεί την κυβέρνηση να διαχειρίζεται πιο διπλωματικά και πιο αποτελεσματικά τις λαϊκές αντιδράσεις, τις οποίες και στοχοποιεί ως υπεύθυνες για τις ζημιές στην οικονομία. Για τη χασούρα των μεγάλων επιχειρήσεων, δηλαδή, και των μονοπωλιακών ομίλων. Για τα συμφέροντα αυτά «κλαίνε» οι επιχειρηματίες των ΜΜΕ και νουθετούν την κυβέρνηση «να προετοιμαστεί κατάλληλα» για το «θερμό φθινόπωρο που έρχεται»...

Ποινικοποιούν την απεργία

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που έχει επανειλημμένα απαιτήσει να καταργηθεί ο αντιδραστικός νόμος της πολιτικής επιστράτευσης. Στις 5 του Απρίλη 2006 κατέθεσε και πρόταση νόμου, απαιτώντας να αρθεί «η πολιτική επιστράτευση του ν.δ.17/1974 (...), το άρθρο 281 του Αστικού Κώδικα που αξιοποιείται για να κηρυχτούν καταχρηστικές και παράνομες οι απεργίες, το άρθρο 247 του Ποινικού Κώδικα που ποινικοποιεί την απεργία των δημοσίων υπαλλήλων».

Ανάλογα αιτήματα είχε συμπεριλάβει το ΚΚΕ και στο πλαίσιο των προτάσεων που είχε καταθέσει από το 1997, για την επικείμενη τότε αναθεώρηση του Συντάγματος. Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ κατατέθηκε την περίοδο που βρισκόταν ακόμα σε ισχύ η πολιτική επιστράτευση των απεργών ναυτεργατών, η δεύτερη μέσα σε έξι χρόνια από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ (2002) και της ΝΔ (2006).

Η κυβέρνηση της ΝΔ επιστράτευσε τους ναυτεργάτες στις 21/2/2006, μετά από δέκα μέρες σκληρής απεργιακής μάχης, για το δικαίωμα στη δουλειά και για να μην ιδιωτικοποιηθεί η ναυτική εκπαίδευση. Με οργανωτές τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία και την αλληλεγγύη χιλιάδων ακόμα εργαζομένων, οι ναυτεργάτες κουρέλιασαν τα χαρτιά της επιστράτευσης και γύρισαν στα πόστα τους με ψηλά το κεφάλι. Αφησαν παρακαταθήκη στο κίνημα τη σημασία της ανυπακοής στα αντιδραστικά νομοθετήματα, που στόχο έχουν να συνθλίψουν το δικαίωμα στην απεργία. Παρά την αναστολή της απεργίας, η κυβέρνηση κράτησε σε ισχύ την επιστράτευση των ναυτεργατών για έναν ολόκληρο χρόνο (!), μέχρι την 1/2/2007, δείχνοντας το φόβο της για τον απεργιακό αγώνα και το δίκιο των εργατών της θάλασσας.

Η χρήση και η παρατεταμένη ισχύς της πολιτικής επιστράτευσης επιβεβαίωσαν τις καταγγελίες του ΚΚΕ ότι αυτή αποτελεί εργαλείο στα χέρια των αστικών κυβερνήσεων για να περιστέλλουν το δικαίωμα στην απεργία και να εκβιάζουν τους εργαζόμενους. Αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ότι η φραστική «προστασία» της απεργίας από το Σύνταγμα είναι κενό γράμμα. Οποιος απεργιακός αγώνας καταφέρει να ξεφύγει από τις δαγκάνες της αστικής Δικαιοσύνης, που κρίνει παράνομες 9 στις 10 απεργίες, πέφτει πάνω στο νόμο για την πολιτική επιστράτευση. Σε συνθήκες μονοπωλιακής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, το νομικό οπλοστάσιο του αστικού κράτους δεν μπορεί παρά να θωρακίζει τα συμφέροντα της τάξης που υπηρετεί.

Στη συζήτηση που έγινε τον Ιούλη του 2006 στη Βουλή, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ απέρριψαν την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση της πολιτικής επιστράτευσης. Το 2007, ξεμπροστιασμένη από την παλικαριά των ναυτεργατών, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχείρησε να τροποποιήσει το νόμο για την πολιτική επιστράτευση, χωρίς να αλλάζει σε τίποτα την ουσία. Το νόμο που φτιάχτηκε τότε (3536/07) χρησιμοποίησε τις προάλλες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να επιτάξει τα φορτηγά και να επιστρατεύσει τους οδηγούς, με στόχο να περάσει η απελευθέρωση που επιταχύνει τη μονοπώληση του κλάδου. Μάλιστα, όπως η ΝΔ έτσι και το ΠΑΣΟΚ κρατάει σε ισχύ την επίταξη και την επιστράτευση, παρά τη λήξη της απεργίας. Ο ένας φτιάχνει τους νόμους για λογαριασμό του άλλου. Υπηρετούν και οι δύο το μεγάλο κεφάλαιο. Επιβεβαιώνεται ότι η εξουσία του είναι αυτή που πρέπει να μπει στο στόχαστρο για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των αυτοαπασχολούμενων, των φτωχών και μεσαίων αγροτών.

Αντιλαϊκή επίθεση...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΔΙΑΚΟΠΕΣ (όσοι μπορείτε) και ...η τύχη σας δουλεύει! Σαφές το μήνυμα που έχουν δώσει η κυβέρνηση, οι εκθέσεις των ευρωπαϊκών οργάνων και τα «σούρτα - φέρτα» των εκπροσώπων της λεγόμενης τρόικας.

Διότι αυτοί είναι σίγουρο πως δε θα πάνε διακοπές τον Αύγουστο, μαζί τους και κάποιοι υπουργοί. Θα εργαστούν και θα εργαστούν σκληρά. Μόνο που δεν το κάνουν για το καλό μας.

Το αντίθετο μάλιστα: Προτάσεις για νέες μειώσεις μισθών έρχονται, πλαγίως και μέσω απογραφής περικόπτονται αμοιβές στο δημόσιο και ετοιμάζεται ένα ακόμη ξεπούλημα σε ό,τι έχει απομείνει από τη δημόσια περιουσία.

Εν' ολίγοις ...ακόμη και μερικές μέρες στην παραλία που έχει ανάγκη ο κάθε εργαζόμενος για να αντέξει την επερχόμενη χρονιά θέλουν να του τις βγάλουν ξινές.

Αυτό που δεν έχουν υπολογίσει όμως καλά είναι πως κάθε μέρα η αγανάκτηση φουσκώνει. Τρομοκρατούν, επιστρατεύουν, απειλούν, εκφοβίζουν, κάνουν ό,τι μπορούν. Ομως, όλα έχουν και τα όριά τους...

Και απ' ό,τι φαίνεται τα όρια αυτά έχουν ήδη αρχίσει να ξεπερνιούνται και δε θα αποφύγουν τα ...«ακραία κοινωνικά φαινόμενα», για να παραφράσουμε την «ατάκα» τους για τον καιρό.

ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΙΚΡΕΣ ΜΑΣ οθόνες, στο μεταξύ, χάσαμε τα «πρωτοκλασάτα» παιδιά των καναλιών, που κάποιος τους είπε ότι είναι διαμορφωτές της κοινής γνώμης και αυτοί το πίστεψαν.

Φαίνεται, ετοιμάζονται κι αυτοί για να αντεπεξέλθουν στις καταστάσεις. Βλέπετε, όσο πιο ζόρικες οι πολιτικές που ακολουθούνται τόσο πιο δύσκολο το έργο τους να στηρίξουν την κυβερνητική πολιτική, που όλως τυχαίως είναι συνυφασμένη με τα συμφέροντα των αφεντικών τους.

Ας καθίσουν όμως να αναλογιστούν αυτές τις μέρες μήπως (λέμε μήπως...) ο κόσμος τους έχει πάρει χαμπάρι και τους έχει τοποθετήσει σωστά στο κάδρο της αντιλαϊκής επίθεσης.

Γρηγοριάδης Κώστας

Επιχείρηση αποπροσανατολισμού

Γρηγοριάδης Κώστας

Πυκνώνουν, το τελευταίο διάστημα, τα σενάρια για επικείμενο ανασχηματισμό της κυβέρνησης. Μάλιστα, κυβερνητικές πηγές διαρρέουν ότι τις «κρίσιμες αποφάσεις» ο πρωθυπουργός θα τις λάβει στην Πάρο κατά τη διάρκεια των διακοπών του. Το επόμενο διάστημα, και μέχρι τη ΔΕΘ, θα «χυθεί» πολύ «μελάνι» γύρω από τα «νέα πρόσωπα» που πιθανά θα στελεχώσουν το κυβερνητικό σχήμα. Πίσω από το καλοστημένο παιχνίδι του ανασχηματισμού κάθε αστικής κυβέρνησης - όταν επιδιώκει να αποπροσανατολίσει το λαό - υπάρχει και η πολιτική πραγματικότητα.

Τα δήθεν «νέα πρόσωπα» που θα έρθουν - όποτε αποφασίσει ο πρωθυπουργός - να καλύψουν τους υπουργικούς θώκους και θα επιχειρηθεί να εμφανιστούν ως φορείς ...«φιλολαϊκών πολιτικών» δε θα προέλθουν από «παρθενογένεση», αφού απλά θα μεταπηδήσουν από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ στο κυβερνητικό σχήμα. Θα πρόκειται για τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που ψήφισαν το «μνημόνιο» στις 6 Μάη. Τους ίδιους που υπερψήφισαν το αντιασφαλιστικό τερατούργημα. Το νομοσχέδιο για τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Τους βουλευτές που πρόλαβαν μέσα σε εννιά μήνες να ψηφίσουν 46 αντιδραστικά νομοσχέδια! Μελλοντικοί υπουργοί θα είναι τα στελέχη που όλο αυτό το διάστημα στήριξαν τις αποφάσεις της κυβέρνησης για την «πολιτική επιστράτευση» των φορτηγατζήδων. Για την επιβολή «πράξης νομοθετικού περιεχομένου», ώστε να απαγορευτούν οι αυξήσεις στους μισθούς των εργαζομένων. Οσες φορές, λοιπόν, και αν αλλάξει τη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου ο Γ. Παπανδρέου, ένα πράγμα θα μείνει αναλλοίωτο: Η φύση του και η ταξική του τοποθέτηση. Οι «νέοι» υπουργοί, όπως και οι προκάτοχοί τους, την ίδια αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική θα υπηρετήσουν, προασπίζοντας τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και με την ίδια βούληση θα εγκρίνουν νέα σκληρά νομοθετήματα, αφού υπηρετούν τα συμφέροντα της τάξης τους.

Η ομολογία, ομολογία...

Αφού πρώτα τα κυβερνητικά στελέχη κατασυκοφάντησαν τους απεργιακούς αγώνες των ιδιοκτητών φορτηγών και βυτιοφόρων ΔΧ και τα γνωστά «παπαγαλάκια» των αστικών ΜΜΕ δημιούργησαν μια ψευδεπίγραφη εικόνα για δήθεν «χιλιάδες ακυρώσεις» τουριστών που θα έρχονταν στη χώρα, χτες βγήκε ο υφυπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Γ. Νικητιάδης στο ραδιόφωνο του «Φλας» και ομολόγησε: «Δεν υπάρχουν ακυρώσεις, δεν υπάρχουν προβλήματα που προκύψανε άμεσα από τη συγκεκριμένη απεργία (σ.σ. των οδηγών φορτηγών και βυτιοφόρων) και επίταξη που έγινε στη συνέχεια, απλά υπάρχει μια πολύ κακή εικόνα που διαμορφώνεται για τη χώρα εξαιτίας αυτών των γεγονότων. Μια εικόνα βεβαίως που δεν ανταποκρίνεται στο σύνολο της τουριστικής αγοράς, αλλά οπωσδήποτε κάνει τη ζημιά της. Περιμέναμε 25% έως 30% κάμψη στα έσοδα, αυτή τη στιγμή έχουμε μια κάμψη της τάξης του 9%»... Τι μας είπε ο υφυπουργός, ότι υπάρχει γενικά και αόριστα μια «κακή εικόνα» για τη χώρα από τις απεργιακές κινητοποιήσεις, η οποία ωστόσο όπως παραδέχτηκε δεν έχει επιφέρει σημαντική «κάμψη στα έσοδα της τουριστικής αγοράς» (άρα και στα κέρδη των εφοπλιστών και των μεγαλοξενοδόχων), όπως «πιπίλιζαν» όλο το προηγούμενο διάστημα οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι.

... αλλά και η προβοκάτσια, προβοκάτσια

Βέβαια η ομολογία του, ότι δεν «υπάρχουν ακυρώσεις» και ότι η «κάμψη» στις τουριστικές αφίξεις κινείται σε μονοψήφια ποσοστά δεν τον εμπόδισε αμέσως μετά να αναπαράγει τη «γκαιμπελική» προπαγάνδα της κυβέρνησης γύρω από τη δήθεν ...«ζημιά» που προκαλούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις στον τουρισμό. Εφτασε μάλιστα στο σημείο να αναφέρει: «Η κάμψη δεδομένου ότι είχαμε 3 νεκρούς, απεργιακές κινητοποιήσεις, παρεμπόδιση κρουαζιερόπλοιων να αράξουν στα λιμάνια, παρεμπόδιση τουριστών να εισέλθουν στα κρουαζιερόπλοια κλπ. αντιλαμβάνεστε ότι το 9% ή το 8% ή το ακόμα 5% - 4% που περιμένουμε να καταλήξουμε στο τέλος της περιόδου, είναι πραγματικά μια πάρα - πάρα πολύ καλή απόδοση». Η άκρως αισχρή τοποθέτηση του υπουργού αποτελεί ταυτόχρονα «βήμα» για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για τους εργαζόμενους. Η κυβέρνηση προσπαθεί με κάθε μέσο και τρόπο να σπιλώσει τις κινητοποιήσεις των λαϊκών στρωμάτων και σ' αυτή την επιχείρηση δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει κάθε βρώμικο μέσο. Ο υφυπουργός ακόμα και όταν περιγράφει μια χρονιά με κέρδη - εν μέσω και της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης - για τους κεφαλαιοκράτες που δραστηριοποιούνται στον τουρισμό, δεν ξεχνάει να επιτεθεί με ταξικό μίσος στους εργαζόμενους που αγωνίζονται για την προάσπιση δικαιωμάτων και κατακτήσεων, που βάναυσα τους αφαίρεσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Προαποφασισμένη η ένταση και η διάρκεια της επίθεσης

Καμία αμφιβολία δεν αφήνει η «Πράσινη Βίβλος για τις συντάξεις» της ΕΕ, σχετικά με το αν η ένταση και η διάρκεια της αντεργατικής επίθεσης συνδέεται μόνο ή εξαντλείται στην καπιταλιστική κρίση που βρίσκεται σε εξέλιξη. Μεταξύ άλλων το συγκεκριμένο ντοκουμέντο της ΕΕ, που παρουσίασε ο «Ρ» την περασμένη Κυριακή, σημειώνει πως: Δεν αρκούν οι μεταρρυθμίσεις που εδώ και χρόνια κατεδαφίζουν βασικές κατακτήσεις των εργαζομένων, «υπάρχει τώρα η ανάγκη να αναθεωρηθεί ριζικά το πλαίσιο της ΕΕ». Τα συστήματα Κοινωνικής Ασφάλισης αποτελούν «αναπόσπαστο τμήμα των χρηματοοικονομικών αγορών», δηλαδή εκείνο το μέρος του μόχθου των εργαζομένων που πρέπει να επαρκεί για μια αξιοπρεπή ζωή μετά τη συνταξιοδότηση, τίθεται κι αυτό στη διάθεση των αγορών, που χρειάζονται ρευστό χρήμα για τις εκάστοτε ανάγκες των μονοπωλίων. Οι «ηλικίες εξόδου από την αγορά εργασίας είναι ακόμη χαμηλές» γι' αυτό και «θα ήταν χρήσιμο να εξεταστούν κοινές αρχές και λύσεις», να συντονιστεί δηλαδή πανευρωπαϊκά η αντιασφαλιστική επίθεση.

Αποκαλυπτικό είναι το σκεπτικό με το οποίο τα επιτελεία του ευρωενωσιακού κεφαλαίου επιδιώκουν να καθαγιάσουν τις επόμενες ανατροπές που ετοιμάζουν. «Οι νέες τεχνολογίες και υπηρεσίες που επιτρέπουν την εφαρμογή ευέλικτων ρυθμίσεων εργασίας μέσω της τηλεργασίας και της αναβάθμισης των δεξιοτήτων, μπορούν να συμβάλουν στη μεγαλύτερη παραμονή των εργαζομένων μεγαλύτερης ηλικίας στην εργασία» επισημαίνεται χαρακτηριστικά. Δηλαδή, το κεφάλαιο καλλιεργεί την άποψη ότι αυτονόητο και (..;) «φυσιολογικό» είναι η εξέλιξη της τεχνολογίας και η γοργή ανάπτυξη των μέσων παραγωγής να εξασφαλίζει στους εργαζόμενους περισσότερα χρόνια εργασίας. Αν όμως αυτή η πρόοδος υπηρετούσε τα συμφέροντα και τη βελτίωση της ζωής των εργαζομένων, θα μπορούσε να οδηγήσει μεταξύ άλλων στη μείωση των ωρών εργασίας, στη διασφάλιση 7ωρου (και 6ωρου για κλάδους όπως αυτούς που αφορούν Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα) για κάθε εργαζόμενο, με ταυτόχρονη αύξηση των θέσεων εργασίας.

Δεν αρκεί για το κεφάλαιο ότι τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης ανέβηκαν για όλους τους εργαζόμενους στα 65 χρόνια ή ότι οι συντάξεις αντικαθίστανται πλέον με «προνοιακά επιδόματα» που ούτε κι αυτά είναι απόλυτα διασφαλισμένα. Αυτό που απαιτούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου είναι η πλήρης προσαρμογή των συνθηκών εργασίας, συνταξιοδότησης, συνολικά της ζωής της λαϊκής οικογένειας στην αύξηση της κερδοφορίας των πολυεθνικών. Είναι χαρακτηριστικό πως η «Πράσινη Βίβλος» θέτει και ζήτημα για το αν θα «πρέπει να περιληφθούν στα μέτρα της ΕΕ τα εκ του νόμου υποχρεωτικά κεφαλαιοποιητικά συστήματα».

Ολα τα παραπάνω επιβεβαιώνουν πως αυτό που έχει στήσει στο απόσπασμα τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, δεν είναι κάποιες «έκτακτες» αποφάσεις που «αναγκάζονται» να πάρουν κυβερνήσεις «προσωρινά», για να αντιμετωπιστεί η κρίση. Είναι ένα μόνο μέρος της ολομέτωπης και σχεδιασμένης επίθεσης που δέχεται ο εργαζόμενος λαός, αφού η αμείωτη χειροτέρευση της ζωής του είναι απαραίτητη για την υπεράσπιση των ταξικών συμφερόντων των μονοπωλίων. Γι' αυτό και στο στόχαστρο των εργαζομένων πρέπει να μπει συνολικά η πολιτική που αντιμετωπίζει τη ζωή τους ως «κόστος». Να απομονώσουν αποφασιστικά και τα πολιτικά κόμματα και τις συνδικαλιστικές δυνάμεις, που υπηρετούν το κεφάλαιο και παρουσιάζουν ως αναπόφευκτη την υποταγή στα αδιέξοδα, που συνεπάγεται η εξουσία των μονοπωλίων.