RIZOSPASTIS

Στο πρόσφατο υπουργικό συμβούλιο ο Κυρ. Μητσοτάκης προανήγγειλε νομοσχέδιο που θα αφορά την «Εθνική Στρατηγική για τα Υδατα» και με το οποίο θα συγχωνευτούν οι Δημόσιες Υπηρεσίες Υδρευσης - Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ), με στόχο - όπως είπε - να υπάρξει «αύξηση της εισπραξιμότητας», δίνοντας έτσι και το στίγμα της παρέμβασης...

Αυτή η «Εθνική Στρατηγική» δεν είναι τίποτα περισσότερο από τη στρατηγική της ΕΕ για τη διαχείριση των υδάτων, η οποία θέτει σε προτεραιότητα την εξοικονόμηση της ζήτησης του νερού, σε αντιπαράθεση με τη μεγιστοποίηση της δυνατότητας προσφοράς του σε κάθε υδατικό διαμέρισμα. Η Οδηγία, με την οποία η ελληνική νομοθεσία εναρμονίστηκε ήδη από το 2003, επιβάλλει την αντιλαϊκή πολιτική τιμολόγησης του νερού και διαμορφώνει το πλαίσιο πλήρους εμπορευματοποίησής του.

Η κοινοτική κατεύθυνση τιμολόγησης εστιάζει στη λεγόμενη «ανάκτηση του περιβαλλοντικού κόστους», κάτι που οδηγεί στην ενιαία τιμολόγηση για κάθε χρήση (είτε για πεντάστερο ξενοδοχείο είτε για νοσοκομείο) και στην αύξηση της τιμής όταν αυξάνεται η κατανάλωση. Είναι χαρακτηριστικό ότι η Οδηγία της ΕΕ θέτει το πλαίσιο και την κατεύθυνση της εμπορευματοποίησης και του κέρδους, και αφήνει ανοιχτό το αν αυτή θα γίνει με ιδιωτική, κρατική, δημοτική ή μεικτή ιδιοκτησία των επιχειρήσεων.

Eurokinissi

Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των νησιών τόσο του Αιγαίου όσο και του Ιονίου, όπου το τουριστικό κύμα αυξάνει δραματικά την επιβάρυνση των υποδομών το καλοκαίρι. Και αντί για την αναγκαία αναβάθμιση των εγκαταστάσεων, για έργα μεγιστοποίησης της προσφοράς νερού, εμφανίζεται ως «λύση» ο περιορισμός της λαϊκής κατανάλωσης. Την ίδια στιγμή οι πισίνες των μεγάλων ξενοδοχειακών μονάδων είναι γεμάτες, υπηρετώντας τον τουρισμό «υψηλών εισοδημάτων», ενώ ο λαός ζει το μαρτύριο της σταγόνας.

Θυμίζουμε ότι τον δρόμο για τις υπέρογκες αυξήσεις στο νερό άνοιξε η Κοινή Υπουργική Απόφαση που υπεγράφη πριν μερικούς μήνες και με την οποία αλλάζει η τιμολόγησή του, με τα τιμολόγια να καθορίζονται από τους παρόχους και να ελέγχονται από τη ΡΑΑΕΥ.

Η κυβέρνηση τότε είχε μιλήσει για πλαφόν στο ύψος του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή, κάτι που σημαίνει ότι αυξήσεις θα υπάρξουν σίγουρα, αλλά για ένα διάστημα όχι μεγαλύτερες από το 3% με το οποίο «τρέχει» ο πληθωρισμός σήμερα. Ολα αυτά με την επίκληση της «κλιματικής αλλαγής» και της λειψυδρίας, με την κυβέρνηση να έχει διαμηνύσει ότι «εφόσον η ανομβρία συνεχιστεί, τα υφιστάμενα αποθέματα για την Αττική αρκούν για 4 έτη».

Ας δούμε την πορεία της εμπορευματοποίησης του νερού. Εχει περάσει πάνω από μια 20ετία από το 1999 - 2001, όταν η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ μετατράπηκαν σε μετοχικές ΑΕ και εισήχθησαν στο Χρηματιστήριο, οπότε και κατοχυρώθηκε και νομοθετικά η πλήρης λειτουργία τους με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.

Επόμενος σημαντικός σταθμός ήταν το πέρασμα της πλειοψηφίας των μετοχών τους στο ΤΑΙΠΕΔ, που άνοιγε τον δρόμο για την ιδιωτικοποίησή τους, από τις μνημονιακές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ την περίοδο 2010 - 2014.

Ακολούθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που με τον Ν. 4389/2016 μεταβίβασε τις μετοχές της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο, με τον «ειδικό σκοπό» να είναι «η επικερδής αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, με στόχο την αποπληρωμή των δανειακών υποχρεώσεων του κράτους και τη στήριξη της αναπτυξιακής στρατηγικής».

Τέλος, το 2023 ήρθε ο νόμος της ΝΔ για τη συγκρότηση της Ρυθμιστικής Αρχής για το Νερό, με σκοπό την πιο αποτελεσματική εφαρμογή της Κοινοτικής Οδηγίας για την πλήρη εμπορευματοποίηση του νερού. Εδωσε επίσης ώθηση στη συγχώνευση δημοτικών επιχειρήσεων, προκειμένου να δημιουργηθούν επιχειρήσεις μεγάλης κλίμακας, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Από τα παραπάνω είναι σαφές το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση, υλοποιώντας τις αντίστοιχες δεσμεύσεις της ΕΕ: Τη στιγμή που στην Ελλάδα, λόγω της ανυπαρξίας των κατάλληλων έργων υποδομής, ουσιαστικά το νερό που πέφτει χάνεται (απαρχαιωμένο δίκτυο, διευθέτηση χειμάρρων, δημιουργία ταμιευτήρων κ.λπ.), η «λύση» είναι να χαρατσώσουν ξανά τον λαό, που τον κατηγορούν ότι κάνει «αλόγιστη χρήση»! Είναι χαρακτηριστικό ότι οι απώλειες των δικτύων σήμερα στην Ελλάδα ξεπερνούν το 35% και σημαντικά έργα για την αναβάθμιση των υποδομών καθυστερούν, γιγαντώνοντας το πρόβλημα.

Και είναι δεδομένο ότι το επικείμενο χαράτσι στα τιμολόγια του νερού θα παρουσιαστεί και ως ...ανάγκη για να γίνουν έργα συντήρησης και υποδομών, λες και δεν τα έχει πληρώσει ήδη ο λαός μέσω της φορολογίας και των τιμολογίων του νερού.

• ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ: Η στρατηγική της ΕΕ και η πορεία εμπορευματοποίησης
• ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ: Βαρύς ο λογαριασμός και τον Γενάρη για τα λαϊκά νοικοκυριά
• ΗΠΑ: Επιταχύνουν βήματα «εκτεταμένης αποτροπής» σε Ασία - Ειρηνικό

Eurokinissi

Από τα στοιχεία των αναλυτικών τιμοκαταλόγων του ρεύματος από τη ΔΕΗ και τους άλλους παρόχους, προκύπτουν: είτε σταθεροποίηση στις υψηλές τιμές Δεκεμβρίου είτε αυξήσεις έως και 21%. Για τα νοικοκυριά με πράσινα τιμολόγια, η μέση χρέωση τον Ιανουάριο διαμορφώνεται στα 18 λεπτά ανά κιλοβατώρα,με αύξηση δηλαδή κατά κατά 3% συγκριτικά με τον Δεκέμβριο, όταν ήταν 17,5 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Συνολικά, οι τιμές ξεκινούν από 15,422 λεπτά και φτάνουν μέχρι τα 22 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Συγκριτικά, τον Δεκέμβριο το εύρος ήταν 15,5 - 19,95 λεπτά ανά kWh.

Ουσιαστικά τα «πράσινα» τιμολόγια του ρεύματος εμφανίζονται αυξημένα μέχρι και 65% σε σχέση με τον Νοέμβριο. Και, ακόμα και μετά τις όποιες επιδοτήσεις - δωράκια προς τους επιχειρηματίες των ομίλων της Ενέργειας ανακοινώσει η κυβέρνηση, σε καμία περίπτωση αυτές δεν αναιρούν το δυσβάσταχτο κόστος. Με βάση λοιπόν τις σημερινές τιμές, συνοπτικά, ένα νοικοκυριό πληρώνει το ρεύμα αυξημένο κατά 107% σε σχέση με το 2005.

Είναι γεγονός ότι και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, όπως οι βιομήχανοι, και οι κυβερνήσεις, διαχρονικά επιστρατεύουν μια σειρά επιχειρήματα και λόγους όπου αποδίδουν την εκτόξευση των τιμών. Ωστόσο η αλήθεια είναι διαφορετική. Είτε με καύσωνα είτε με κρύο, είτε με αέρα είτε με άπνοια, τα ηλεκτροσόκ που παθαίνουν τα λαϊκά νοικοκυριά από τους φουσκωμένους λογαριασμούς διαδέχονται το ένα το άλλο. Κι αυτό μάλιστα ανεξάρτητα από το ποσοστό με το οποίο συμμετέχουν στο ενεργειακό μείγμα οι ΑΠΕ, οι οποίες διαφημίζεται ότι παράγουν τάχα φτηνότερο ρεύμα.

Θα παραθέσουμε ορισμένα στοιχεία που αποκαλύπτουν ότι η αύξηση της τιμής του ρεύματος έχει ως κύρια αιτία διαχρονικά την «απελευθέρωση» της αγοράς και τα εργαλεία που έρχονται να υπηρετήσουν ακριβώς αυτό το πλαίσιο, δηλαδή τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, όπως η πολιτική της «πράσινης μετάβασης», η απολιγνιτοποίηση και το Χρηματιστήριο Ενέργειας.

Ενα ενδεικτικό στοιχείο είναι η μεσοσταθμική τιμή αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας στο διασυνδεδεμένο δίκτυο, δηλαδή ένα μέγεθος που επηρεάζει και καθορίζει τα κόστη της χονδρικής αγοράς στο ηλεκτρικό ρεύμα και στο φυσικό αέριο, και κατά συνέπεια της λιανικής.

Ας δούμε τα επίσημα στοιχεία του ΑΔΜΗΕ. Ξεκινάμε από το 2014 ως έτος αναφοράς, μιας και πρόκειται για μια περίοδο κομβική για την «απελευθέρωση» της Ενέργειας.

- Το 2014 η μέση τιμή ήταν 75,4 ευρώ/MWh.

- Το 2015 η μέση τιμή ήταν 56,9 ευρώ/MWh.

- Το 2016 η μέση τιμή ήταν 50,2 ευρώ/MWh.

- Το 2017 η μέση τιμή ήταν 68,8 ευρώ/MWh.

- Το 2018 η μέση τιμή ήταν 68,4 ευρώ/MWh.

- Το 2019 η μέση τιμή ήταν 71,7 ευρώ/MWh

- Το 2020 η μέση τιμή ήταν 58,9 ευρώ/MWh.

- Το 2021 η μέση τιμή ήταν 132,1 ευρώ/MWh.

Τον Δεκέμβριο του 2021 η τιμή έφτασε τα 264,3 ευρώ, και το αναφέρουμε αυτό γιατί ήδη η τιμή εμφάνιζε αύξηση κατά 100% πριν καν ξεκινήσει ο πόλεμος ΝΑΤΟ - Ρωσίας. Το λέμε αυτό γιατί οι καπιταλιστικές κυβερνήσεις στην ΕΕ απέδιδαν αποκλειστικά και μόνο στον πόλεμο την - αναμενόμενη - αύξηση που προκλήθηκε τους επόμενους μήνες και στην οποία, βέβαια, προφανώς επέδρασε η πολεμική σύρραξη. Είτε με είτε χωρίς πόλεμο, όμως, η τιμή της Ενέργειας αυξάνεται...

- Το 2022 η μέση τιμή ήταν 306,5 ευρώ/MWh και μάλιστα τον Αύγουστο του 2022 έφτασε τα 454,9 ευρώ.

- Το 2023 η μέση τιμή ήταν 132,6 ευρώ/MWh.

- Τον φετινό Οκτώβριο η μέση τιμή του 2024 ήταν 113,9 ευρώ/MWh και περιμένουμε να δούμε πού θα φτάσει τελικά, μετά τις αυξήσεις των τελευταίων ημερών.

Πάμε όμως να δούμε μερικά στοιχεία και από τη λιανική αγορά ρεύματος.

- Μέσα στη δεκαετία 2005 - 2016 οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας για τα νοικοκυριά αυξήθηκαν κατά περίπου 150%, φτάνοντας το 2016 τα 0,17 ευρώ/KWh, από 0,07 ευρώ/kWh το 2005, σύμφωνα με το οικονομικό δελτίο της Τράπεζας της Ελλάδας εκείνη την εποχή.

- Από τον Μάρτιο 2021 έως τον Ιούλιο 2022 η τιμή της κιλοβατώρας κυμαινόταν μεταξύ 0,068 και 0,102 ευρώ, με μέσο όρο τα 0,085 ευρώ.

- Τον Αύγουστο 2022 οι τιμές έφτασαν μεταξύ 0,486 και 0,68 ευρώ, με μέσο όρο τα 0,583 ευρώ.

- Τον Σεπτέμβρη 2022 έχουμε νέες αυξήσεις, με τιμές μεταξύ 0,788 και 1,0864 ευρώ, και μέσο όρο για την κιλοβατώρα τα 0,9372 ευρώ.

- Τον Νοέμβριο 2024 η ΔΕΗ χρεώνει το σταθερό τιμολόγιο 0,145 ευρώ, το κυμαινόμενο 0,18 ευρώ και το ειδικό τιμολόγιο 0,15 ευρώ.

Συνοπτικά, σήμερα ένα νοικοκυριό πληρώνει το ρεύμα αυξημένο κατά 107% σε σχέση με το 2005.

Είναι προφανές ότι οι θεματοφύλακες της «πράσινης μετάβασης» δεν μπορούν άλλο να συγκαλύψουν την εγκληματική στρατηγική της ΕΕ για την «απελευθέρωση» της αγοράς Ενέργειας. Πολιτική που υλοποίησαν και υλοποιούν οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ με ιδιαίτερη ένταση τα τελευταία 20 χρόνια.

Στο πλαίσιο αυτής της στρατηγικής η Ενέργεια - εμπόρευμα είναι χρηματιστηριακό προϊόν, όπου στη διαμόρφωση των τιμών επιδρούν πολλοί παράγοντες (οικονομικοί, γεωπολιτικοί), με τον λογαριασμό να καταλήγει πάντα στον λαό. Μόνοι κερδισμένοι είναι οι ενεργειακοί όμιλοι (παραγωγοί ή/και πάροχοι), που απογειώνουν τα κέρδη τους, αλλά και οι ΑΠΕτζήδες, που έχουν εξασφαλίσει εγγυημένες τιμές ...μέχρι να σβήσει ο ήλιος, από «ειδικούς λογαριασμούς» τους οποίους πληρώνουν από την τσέπη τους τα νοικοκυριά, είτε η «πράσινη» Ενέργεια καταλήξει στο δίκτυο είτε όχι.

Αυτή είναι η «κανονικότητα» της «απελευθερωμένης» αγοράς Ενέργειας και της «πράσινης μετάβασης», που εκτός των άλλων απαξιώνει εγχώριες, φτηνές πηγές Ενέργειας, όπως ο λιγνίτης, για να ανοίγει «επενδυτικός χώρος» στα κεφάλαια της «πράσινης» Ενέργειας.

Ο μύθος της Ελλάδας - ενεργειακού κόμβου, που θα εξασφάλιζε τάχα φτηνότερη Ενέργεια στον λαό, καταρρέει σαν χάρτινος πύργος. ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί δεν αποκλίνουν ρούπι από αυτήν τη στρατηγική και οι προτάσεις τους για την ακρίβεια στο ρεύμα έχουν τα ίδια «προαπαιτούμενα» με την πολιτική της κυβέρνησης: Να διασφαλίζεται η κερδοφορία των ομίλων, να δημιουργείται χώρος για «πράσινες» επενδύσεις, να προχωράνε η «απελευθέρωση» και η «συνδεσιμότητα» των δικτύων, να λειτουργεί απρόσκοπτα η καπιταλιστική αγορά του ηλεκτρικού ρεύματος, να θωρακίζεται η δημοσιονομική σταθερότητα σε βάρος των αναγκών του λαού...

Xinhua

Το νέο πλοίο αμφίβιας επίθεσης που καθέλκυσε η Κίνα την Παρασκευή

Σημειωτέον, για το ίδιο το περιεχόμενο των «Κατευθυντηρίων Γραμμών» δεν έγινε κάποια ανακοίνωση, αν και περίσσεψαν ξανά οι δεσμεύσεις για ενίσχυση «της εκτεταμένης αποτροπής προκειμένου (σ.σ. οι δύο σύμμαχοι) να προωθήσουν την περιφερειακή σταθερότητα και να αποτρέψουν την έκρηξη συγκρούσεων». Μαζί φυσικά με επισημάνσεις για το «ολοένα και πιο σοβαρό περιβάλλον στρατηγικής και πυρηνικής απειλής» που διαμορφώνεται...

Η σχετική ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ φειδωλά διευκρινίζει μόνο ότι οι «Γραμμές» ενισχύουν «τις υπάρχουσες διαδικασίες διαβούλευσης και επικοινωνίας της Συμμαχίας σχετικά με την εκτεταμένη αποτροπή» και «αφορούν στρατηγικά μηνύματα για τη μεγιστοποίηση της αποτροπής και την ενίσχυση των μέτρων για την εκτεταμένη αποτροπή των ΗΠΑ, ενισχυμένη από τις αμυντικές δυνατότητες της Ιαπωνίας». Ξεκαθαρίζεται, δε, πως «η (διμερής) Συμμαχία θα συνεχίσει να διερευνά τον καλύτερο τρόπο για να διασφαλίσει ότι η εκτεταμένη αποτροπή είναι ισχυρή και αξιόπιστη»...

Μόλις στις 12 του περασμένου Δεκέμβρη, το ιαπωνικό ΥΠΕΞ φιλοξένησε στο Τόκιο και νέα συνάντηση στο πλαίσιο του EDD με μια σειρά από ανώτατα στελέχη των πολιτικών και στρατιωτικών επιτελείων των δύο πλευρών, περιλαμβανομένων των JSDF (Γενικού Επιτελείου των ιαπωνικών Ενόπλων Δυνάμεων), USINDOPACOM (διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων), U.S. Forces Japan (των στρατευμάτων που οι ΗΠΑ διατηρούν σε βάσεις τους στην Ιαπωνία).

Ενδεικτικό και για τον προσανατολισμό της «αποτροπής» που οι δύο πλευρές επεξεργάζονται είναι σύμφωνα με την ανακοίνωση για εκείνη τη συνάντηση το ότι «οι δύο πλευρές μοιράστηκαν εκτιμήσεις των προκλήσεων για την περιφερειακή ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένων της κλιμακούμενης και απειλητικής πυρηνικής ρητορικής της Ρωσίας στο πλαίσιο της επιθετικότητάς της κατά της Ουκρανίας, καθώς και του αναθεωρημένου πυρηνικού δόγματος, της υπονόμευσης του ελέγχου των όπλων και του παγκόσμιου καθεστώτος μη διάδοσης, και της προώθησης πυρηνικού προγράμματος και πυραυλικών δραστηριοτήτων από την Κίνα, με ενισχυμένη συνεργασία με τη Ρωσία...».

Ξεκαθάρισαν, δε, ότι «μπροστά σε αυτήν τη δυναμική πραγματικότητα, ειδικά όσον αφορά τις πυρηνικές δυνατότητες, η Ιαπωνία και οι Ηνωμένες Πολιτείες επανέλαβαν την κοινή τους αποφασιστικότητα να ενισχύσουν περαιτέρω την εκτεταμένη αποτροπή, ενισχυμένη από τις ικανότητες της Ιαπωνίας». Εξάλλου, «συζήτησαν πώς να βελτιωθούν ο συντονισμός των πολιτικών και η ευθυγράμμιση των αμυντικών δυνατοτήτων για την αποτροπή και, εάν χρειαστεί, την απάντηση στην επιθετικότητα κατά της Συμμαχίας και στην περιοχή. Ειδικότερα, οι αντιπροσωπείες τόνισαν τη σημασία της ενίσχυσης της συνεργασίας για την άμυνα έναντι πιθανών επιθέσεων και την αποτροπή της πυρηνικής χρήσης στο ολοένα και πιο απαιτητικό περιβάλλον ασφαλείας. Εμβάθυναν τη συζήτηση για τη σχέση μεταξύ πυρηνικών και μη πυρηνικών στρατιωτικών θεμάτων εντός της Συμμαχίας, για τον συντονισμό των μηνυμάτων αποτροπής και των πρακτικών διαχείρισης κλιμάκωσης τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και στον διμερή συντονισμό μέσω του Συντονιστικού Μηχανισμού της Συμμαχίας σε κάθε φάση μιας αναπτυσσόμενης κατάστασης».

Μέσα στις συνθήκες αυτές, η Ιαπωνία ανακοίνωσε στις 30 Δεκέμβρη ότι το 2025 οι στρατιωτικές της δαπάνες θα αυξηθούν κατά 9,4% σε σχέση με πέρυσι.

Σε σχετικές του δηλώσεις ο υπουργός Αμυνας, Γκεν Νακατάνι, ανέφερε ότι «η Ιαπωνία αντιμετωπίζει συνθήκες εθνικής ασφάλειας οι οποίες είναι οι πιο σοβαρές και περίπλοκες από την εποχή που τελείωσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος (...) Είναι επείγον καθήκον η ουσιαστική ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων».

Στις νέες δαπάνες - που για πρώτη φορά ξεπέρασαν τα 8 τρισεκατομμύρια γεν φτάνοντας συγκεκριμένα τα 8,7 τρισ. γεν (πάνω από 53,7 δισ. ευρώ) - ιεραρχείται η προμήθεια επίγειων και θαλάσσιων πυραύλων ενάντια σε πλοία «τύπου 12», κατευθυνόμενων πυραύλων εκτόξευσης από υποβρύχια, «πυραύλων ολίσθησης υψηλής ταχύτητας» (που προσφέρονται για την άμυνα νησιωτικών περιοχών), αλλά και την «επέκταση δυνατοτήτων κατασκευής για υπερηχητικούς κατευθυνόμενους πυραύλους», όπως ανέφεραν σχετικά ρεπορτάζ. Επίσης, θα ιεραρχηθεί και η κατασκευή δικτύου δορυφορικών αστερισμών (ομαδοποιήσεων μικρών δορυφόρων) που θα λειτουργούν συνδυαστικά για την ανίχνευση στόχων του αντιπάλου.

Την ίδια στιγμή, πλεονεκτήματα σε κινήσεις των ΗΠΑ εκτιμάται ότι θα προσφέρει και η αγορά του αμερικανικού συστήματος «Typhoon» που ανακοίνωσε η Μανίλα, με φόντο την ευρύτερη ενίσχυση της «αμυντικής συνεργασίας» ΗΠΑ - Φιλιππίνων.

Οπως υπογράμμισε ο επικεφαλής του φιλιππινέζικου στρατού, Ρόι Γκαλίντο, η απόκτηση του νέου συστήματος συνδέεται με «τη σκοπιμότητα και τη λειτουργικότητά του στην αντίληψή μας για την εφαρμογή της αρχιπελαγικής άμυνας» και «για το συμφέρον της προστασίας της κυριαρχίας μας». Επισήμανε, δε, ότι το σύστημα θα επιτρέψει στις Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας να «προβάλλουν δύναμη» μέχρι και 200 ναυτικά μίλια από τις ακτές της χώρας (βλ. Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας), θυμίζοντας ότι «στα 200 ναυτικά μίλια, δεν υπάρχει γη εκεί και ο στρατός δεν μπορεί να πάει εκεί».

Σχετικά δημοσιεύματα παρέθεταν και υπενθυμίσεις της κατασκευάστριας αμερικανικής εταιρείας «Lockheed», σύμφωνα με τις οποίες το σύστημα «Typhoon» αποτελούν εκτοξευτήρες, πύραυλοι και ένα κέντρο επιχειρήσεων μπαταρίας, με συνολικό βεληνεκές 300 μιλίων και τη χρήση πυραύλων SM-6 και Κρουζ «Tomahawk», αναφέροντας ακόμα ότι αναπτύσσεται και έκδοση μεγαλύτερου βεληνεκούς που θα διαθέτει υπερηχητικά όπλα.

Τα σχέδια της Μανίλα έσπευσε να σχολιάσει φυσικά η εκπρόσωπος του κινεζικού ΥΠΕΞ, Μάο Νινγκ, που απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε: «Η απόκτηση τέτοιου συστήματος πυραύλων μεσαίας εμβέλειας, ταυτόχρονα στρατηγικού και επιθετικού, αποτελεί μια προκλητική και επικίνδυνη κίνηση σε συντονισμό με εξωτερικές δυνάμεις για τη δημιουργία περιφερειακών εντάσεων, υποκινεί γεωπολιτική σύγκρουση και προκαλεί κούρσα εξοπλισμών».

Κατηγόρησε τη Μανίλα για μια «εξαιρετικά ανεύθυνη απόφαση για τον λαό των Φιλιππίνων, τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, την ιστορία και την περιφερειακή ασφάλεια».

Σημειωτέον, αιχμηρή ήταν η αντίδραση του Πεκίνου και για τον νέο αμυντικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ (που πλέον εγκρίθηκε και επίσημα), με τον εκπρόσωπο του υπουργείου Αμυνας, Ζανγκ Σιαογκάνγκ, να επικρίνει την Ουάσιγκτον για «αφήγημα της λεγόμενης κινεζικής στρατιωτικής απειλής» με το οποίο «δικαιολογεί τις αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες και προστατεύει την ηγεμονία (της)» και «θέτει σε κίνδυνο την παγκόσμια σταθερότητα», επιμένοντας ότι «η στρατιωτική επιθετικότητα των ΗΠΑ δημιουργεί παγκόσμιο χάος και προκαλεί την απάντηση (του κόσμου) εναντίον της».

Το Πεκίνο άλλωστε καταδίκασε και τη νέα παρτίδα «αμυντικού εξοπλισμού» που έφτασε στην Ταϊβάν από τις ΗΠΑ, συγκεκριμένα 38 αρμάτων μάχης τύπου «Abrams» M1A2T από ένα σύνολο 108 αρμάτων που το αμερικανικό ΥΠΕΞ έχει εγκρίνει από το 2019. Ο Σιαογκάνγκ δήλωσε ότι «μερικά κομμάτια στρατιωτικού εξοπλισμού των ΗΠΑ δεν θα αποτελέσουν σανίδα σωτηρίας, απλώς έναν κινούμενο στόχο στο πεδίο της μάχης».

Από τη μεριά της, η Κίνα καθέλκυσε το πρώτο νέας γενιάς πλοίο αμφίβιας επίθεσης, ενισχύοντας δραστικά τον πολεμικό της στόλο και τις επιχειρησιακές του δυνατότητες.

Το πλοίο καθελκύστηκε σε ναυπηγείο της Σαγκάης την περασμένη Παρασκευή και ονομάστηκε Σιτσουάν (από την ομώνυμη κινεζική επαρχία).

Κινεζικά ΜΜΕ μετέδωσαν ότι το πλοίο συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα και πιο προηγμένα τεχνολογικά πλοία αμφίβιας επίθεσης, με ένα από τα χαρακτηριστικά που το κάνουν να ξεχωρίζει να είναι το ηλεκτρομαγνητικό σύστημα - καταπέλτης που επιτρέπει να εκτοξευτούν από το κατάστρωμά του μεγαλύτερα και βαρύτερα αεροσκάφη - άρα, με ικανότητα να μεταφέρουν μεγαλύτερες ποσότητες καυσίμων, μεγαλύτερη εμβέλεια, όπως και ικανότητα μεταφοράς μεγαλύτερου φορτίου.

Μέχρι σήμερα, αντίστοιχο σύστημα ηλεκτρομαγνητικού καταπέλτη χρησιμοποιούσε μόνο το νεότερο αεροπλανοφόρο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, το «USS Gerald R Ford».

Ο ανταγωνισμός για την πρωτοκαθεδρία στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική πυραμίδα οξύνεται φυσικά στις συνθήκες που διαμορφώνει πρώτα από όλα η κατάσταση στην οικονομία.

Η νέα χρονιά ξεκίνησε εν αναμονή των πολύπλευρων κυρώσεων που η κυβέρνηση Τραμπ θα διαμορφώσει στοχοποιώντας καταρχάς την Κίνα, με αλυσιδωτές επιπτώσεις όμως για μια σειρά από άλλες διμερείς και πολυμερείς οικονομικές σχέσεις και συνεργασίες.

Καθόλου τυχαία, ο Πρόεδρος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, αναγνώρισε την πίεση που μεγαλώνει και για τους δείκτες ανάπτυξης της εγχώριας οικονομίας, λέγοντας ότι «η κινεζική οικονομία αντιμετωπίζει τώρα ορισμένες νέες συνθήκες, συμπεριλαμβανομένων προκλήσεων αβεβαιότητας στο εξωτερικό περιβάλλον». Συμπλήρωσε ότι «μπορούμε όμως να επικρατήσουμε με τη σκληρή μας δουλειά...».

• Για «μείζον περιστατικό κυβερνοασφάλειας» έκανε λόγο σε επιστολή του προς το Κογκρέσο το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών, μιλώντας για πρόσβαση που απέκτησε χάκερ σε κωδικούς «για την εξ αποστάσεως παροχή τεχνικής υποστήριξης στους τελικούς χρήστες των Γραφείων του Υπουργείου Οικονομικών (DO)». Η κινεζική πρεσβεία από την πλευρά της είπε ότι «οι ΗΠΑ πρέπει να σταματήσουν να χρησιμοποιούν την κυβερνοασφάλεια για να συκοφαντήσουν και να δυσφημίσουν την Κίνα και να σταματήσουν να διαδίδουν κάθε είδους παραπληροφόρηση σχετικά με τη λεγόμενη κινεζική απειλή χάκινγκ».