«Τη "λύση", που υποτίθεται ότι "δόθηκε το '74" αρχίσαμε να την αμφισβητούμε αποτελεσματικά στην πράξη μόνο μετά το 1994, όταν Ελλάδα και Κύπρος θεμελιώσαμε μια νέα εθνική στρατηγική. Προτάξαμε την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και έχουμε αποτελέσματα 28 χρόνια μετά την εισβολή...
Στη σημερινή εξέλιξη οδήγησε η ωρίμανση της εθνικής στρατηγικής μας για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η σημερινή εξέλιξη είναι αποτέλεσμα δικού μας σχεδίου, δικών μας προσπαθειών επί οχτώ χρόνια. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά κανείς».
Πράγματι, κανείς δεν πρέπει να το ξεχάσει. Μαζί με το γεγονός, πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της Ελλάδας κομπορρημονούσε για το γεγονός, πως η Κύπρος βρίσκεται μπροστά στα τελεσίγραφα του Ανάν με το πιστόλι στο κρόταφο.
Πριν μερικές μέρες, στη διάρκεια της συζήτησης της έκθεσης Brok στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ πρότειναν και τις παρακάτω τροπολογίες, σχετικά με το Κυπριακό: «Η πολιτική λύση πρέπει να προβλέπει τη δημιουργία διζωνικού, δικοινοτικού ομοσπονδιακού κράτους με ενιαία κυριαρχία, ενιαία διεθνή προσωπικότητα και ενιαία ιθαγένεια». Αλλη, που ζητούσε ρητά την επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους, καθώς και πρόταση αντικατάστασης της φράσης «βορειοκυπριακή ηγεσία» με τη φράση «τουρκοκυπριακή ηγεσία».
Οι τροπολογίες αυτές, όμως, δε συνάντησαν τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωκοινοβουλίου και καταψηφίστηκαν από την πλειοψηφία των ευρωβουλευτών. Το γεγονός, βέβαια, δεν ξενίζει, όταν πάρει κανείς υπόψη του τις θέσεις, τόσο της σοσιαλδημοκρατικής όσο και της λαϊκοδημοκρατικής ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου. Ξενίζει, όμως, το γεγονός, πως ανάμεσα σε όσους καταψήφισαν ήταν και οι Δημητρακόπουλος, Καράς, Μαρίνος της ΝΔ και οι Τσάτσος και Σακελαρίου του ΠΑΣΟΚ, ενώ οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους, των ίδιων κομμάτων, ψήφισαν υπέρ.
Δε φτάνει που ξεπουλάνε τη ΔΕΗ, τώρα βάζουν και τα ασφαλιστικά ταμεία να αγοράζουν τις μετοχές της, ρισκάροντας τις εισφορές των εργαζομένων. Ηδη η διοίκηση του ΙΚΑ, αποφάσισε χτες την εξαγορά μετοχών της ΔΕΗ ύψους δύο (2) δισεκατομμυρίων δραχμών και μάλιστα πέραν των δεκάδων δισ., που τζογάρει το Ιδρυμα μέσω της ΑΕΔΑΚ. Και όλα αυτά, τη στιγμή που ο προϋπολογισμός του Ιδρύματος για το 2003 θα παρουσιάσει έλλειμμα τουλάχιστον 30 δισ. δραχμές, ενώ ήδη στις 31/10/2002 τα ανεξόφλητα δάνεια του Ιδρύματος έφταναν τα 100 δισ. δραχμές.
Οχι άδικα λοιπόν μέλος του ΔΣ σχολίασε: «Δεν πιστεύω το Δεκέμβρη να δανειζόμαστε για να δώσουμε τις συντάξεις..!» Και μπορεί ο διοικητής του ΙΚΑ να διαβεβαιώνει περί του αντιθέτου, το σίγουρο είναι, όμως, ότι τα ελλείματα του ΙΚΑ προβάλλονται πάντα σαν πρόσχημα για να κρατούνται καθηλωμένες οι συντάξεις και να μειώνονται οι παροχές του Ιδρύματος. Οπως είναι σίγουρο, επίσης, ότι διογκώνεται ο τζόγος, προς όφελος των αετονύχηδων της Σοφοκλέους, αντί να στηρίζονται οι ανάγκες των ασφαλισμένων. Κι όλ' αυτά, με τα λεφτά των εργαζομένων.
Η προχτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, για την πολιτική που θα προωθήσει στον τομέα της απασχόλησης η ελληνική κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας το Γενάρη την προεδρία της ΕΕ, βγάζει μάτι. Δε χρειάζεται ειδική αποκωδικοποίηση ούτε ο ύμνος στην ανταγωνιστικότητα, ούτε οι αναφορές στην ακόμα πιο ευέλικτη εργασία. Από όποια οπτική μιας οποιασδήποτε αυτοαποκαλούμενης αριστεράς κι αν δεις το κείμενο, τα σχόλια για την προωθούμενη πολιτική βγαίνουν αβίαστα. Με απλή ανάγνωση βγαίνει το συμπέρασμα ότι το κεφάλαιο θα κερδίσει κι άλλα, ενώ οι εργαζόμενοι θα χάσουν ακόμα περισσότερα.
Κι όμως στη χτεσινή «Αυγή» παρατίθενται, κάπου στις πίσω σελίδες, ξερά αποσπάσματα από την κυβερνητική ανακοίνωση, χωρίς σχόλιο και με την υπογραφή του εργατικού συντάκτη της. Αδυναμία κριτικής, η ένοχη σιωπή για μια πολιτική που τη συνυπογράφουν οι δυνάμεις της «νέας αριστεράς»;
Στην αδέσμευτη «Ελευθεροτυπία» ο γνωστός για τις λαμπρές αναπαραγωγές της κυβερνητικής προπαγάνδας τον καιρό του ασφαλιστικού Χρ. Μέγας έκανε πάλι το θαύμα του. Πολύ απλά πέταξε στο καλάθι την αποκαλυπτικότατη κυβερνητική ανακοίνωση και στη θέση της παρουσίασε ένα φανταστικό ρεπορτάζ, σύμφωνα με το οποίο η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει την προεδρία με πρώτο στόχο της το χτύπημα της μαύρης εργασίας! Αν τον επαινέσουμε με το «άξιος ο μισθός σου, παιδί μου», θα πρέπει να διευκρινίσουμε και σε ποιον απ' όλους τους μισθούς που παίρνει αναφερόμαστε. Ας τον αφήσουμε χωρίς έπαινο.
Πάντως, κατά τον πρωθυπουργό πρέπει να σεβαστούμε το ευρωπαϊκό δίκαιο. Να σεβαστούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, να σεβαστούμε το ευρωπαϊκό δικαστήριο και την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Το δίκιο και το αίσθημα του Ελληνα πολίτη όμως ποιος θα το σεβαστεί;
Αυτό, φαίνεται, ότι δε μετράει και πολύ και τα περί χειρισμών και εξυπνάδων για τα οποία τσακώνονται το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι λόγια περιττά και ανούσια, που δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα.
ΔΕ ΛΕΜΕ, τα αθλήματα της Ολυμπιάδας, θα διεξαχθούν στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Επίσης, όπως φαίνεται εκ των χειρισμών, οι Ελληνες πολίτες θα πληρώσουν το μάρμαρο του κόστους, αλλά μάλλον κανένας Ελληνας (εκτός των γνωστών κοσμικών τύπων) δε θα μπορέσει να πάει να παρακολουθήσει κάποιο άθλημα η τις τελετές.
Εχει τη γνώμη η επιτροπή, ότι τιμές από 70 χιλιάδες μέχρι 330 χιλιάδες δραχμές είναι ένα ποσό που μπορεί να διαθέσει η ελληνική οικογένεια. Μα, δεν άκουσαν τις αυξήσεις - κοροϊδία, που προεξόφλησε ο Χριστοδουλάκης, για τα επόμενα χρόνια;
Οσο για τις συγκρίσεις που γίνονται με την Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ, καλύτερα να σταματήσουν τα παραμύθια. Το γεγονός, πως μπορεί να έχουν φθηνότερα τα εισιτήρια του Μπάτμιντον (άθλημα είναι κι αυτό) και του Χόκεϊ επί χόρτου δε λέει και πολλά.
ΩΣΤΕ ΔΕΝ πανηγυρίζουν στο ΠΑΣΟΚ για το σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό. Τουλάχιστον αυτό είπε χτες ο Σημίτης στην Κεντρική Επιτροπή και την Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Δεν τους φαίνεται πάντως.
Θέλουμε, όμως, να προσθέσουμε σε όσα έχετε σκεφτεί και κάποιες άλλες πλευρές. Βέβαια, το πρώτο και χαρακτηριστικό σημείο της φετινής απόφασης του ΚΥΣΕΑ - όπως συνέβαινε και τα προηγούμενα χρόνια - είναι πως εντάσσεται και αυτή στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και του ευρωστρατού. Πρώτα και κύρια, θέλει να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας, της ταχύτατης αντιμετώπισης των όποιων «φαινομένων κρίσης» ανά τον κόσμο. Αλλωστε, κάθε άλλο παρά είναι σύμπτωση το γεγονός πως τόσο οι σχετικές με τον ευρωστρατό κατευθύνσεις, όσο και οι αποφάσεις της πρόσφατης ΝΑΤΟΪΚΗΣ Συνόδου της Πράγας, τονίζουν την ανάγκη εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης των στρατιωτικών μεταφορικών μέσων, όπως και των μέσων ενίσχυσης των δυνάμεων ταχείας αντίδρασης. Σε εφαρμογή των κατευθύνσεων αυτών, το προχτεσινό ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την αγορά 44 μεταφορικών ελικοπτέρων, κόστους 651 εκατ. ευρώ και 16 επιθετικών ελικοπτέρων «Απάτσι», κόστους 683 εκατ. ευρώ.
Βέβαια, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας επιχείρησε να δικαιολογήσει την αγορά των επιθετικών και μεταφορικών ελικοπτέρων, λέγοντας ότι «προσδίδει μια πρόσθετη διάσταση σε πολεμικές επιχειρήσεις από το στρατό και επιπλέον είναι αναγκαία για ανακατάληψη νήσων και βραχονησίδων και συνθέτουν το οπλοστάσιο ενός σύγχρονου στρατού, ειδικά στο επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου και ειδικότερα απέναντι σε ενδεχόμενες κρίσεις τις οποίες μπορεί να αντιμετωπίσουμε...».
Σχετικά με τη δήλωση αυτή έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Πρώτον, δεν έρχεται σε αντίθεση και πολύ περισσότερο δεν απορρίπτει την εκτίμηση, περί του ΝΑΤΟικού προσανατολισμού της αγοράς. Δεύτερον, η άμυνα του Αιγαίου μπορεί να εξασφαλιστεί με πολύ ασφαλέστερους και, ταυτόχρονα, πολύ οικονομικότερους τρόπους, απ' ό,τι τα πανάκριβα ελικόπτερα.
Πέρα απ' αυτά, όμως, ο υπουργικός ισχυρισμός, καθώς παραδέχεται - εμμέσως πλην σαφώς - την ύπαρξη σοβαρών κινδύνων, ακόμη και ενδεχομένων κρίσεων στο Αιγαίο, θέτει ορισμένα γενικότερα ζητήματα. Και το πρώτο απ' αυτά είναι το κρίσιμο ερώτημα: Τι πρόβλημα είναι κυρίως η άμυνα της χώρας, πολιτικό ή στρατιωτικό και αν η απάντηση είναι το πρώτο, ποιες οι βασικές προϋποθέσεις για την εξασφάλισή της;
Η αμυντική ικανότητα και αποτελεσματικότητα της Ελλάδας και, μάλιστα, από τις όποιες επεκτατικές και επιθετικές βλέψεις ή ενέργειες της γειτονικής Τουρκίας, εξαρτάται κυρίως από τρεις πολιτικούς παράγοντες: Πρώτον, από το βαθμό συνοχής και ετοιμότητας των εργαζομένων και του λαού να υπερασπίσουν την εθνική ανεξαρτησία και ακεραιότητα της χώρας. Βαθμός, που εξαρτάται πρωτίστως από την πολιτική των κυβερνώντων στο εσωτερικό της χώρας. Για παράδειγμα, η καλύτερη και αποτελεσματικότερη εξασφάλιση της άμυνας του Αιγαίου προϋποθέτει την ουσιαστική, ολόπλευρη και αποφασιστική βελτίωση των συνθηκών ζωής και δουλιάς στα νησιά, όπως και της φιλολαϊκής ανάπτυξής τους. Δεύτερον, από τον απεγκλωβισμό και απεξάρτηση των Ενόπλων Δυνάμεων, και της χώρας συνολικά, από τις κάθε είδους λυκοσυμμαχίες, τύπου ΝΑΤΟ και ευρωστρατού. Τρίτον, από την εφαρμογή μιας ριζικά διαφορετικής εξωτερικής πολιτικής υπεράσπισης της ειρήνης, σεβασμού της ανεξαρτησίας και ακεραιότητας κάθε χώρας, της μη επέμβασης της μιας στα εσωτερικά της άλλης, της φιλίας και ισότιμης συνεργασίας.
Σήμερα, εφαρμόζονται οι αντίθετες ακριβώς πολιτικές και στους τρεις παραπάνω τομείς. Και δεν αμφισβητούμε τους κινδύνους, που επικαλείται ο Γ. Παπαντωνίου, αλλά ο ισχυρισμός του βάζει και τα εξής ακόμη ερωτήματα: Πρώτον, συνεπάγεται ή όχι την αποτυχία και το αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής, τόσο στα ελληνοτουρκικά όσο και γενικότερα; Και δεύτερον, το ενδεχόμενο κρίσης στο Αιγαίο οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην επιθετικότητα της Τουρκίας ή, πρωτίστως, στο όλο πλέγμα των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, ανάμεσά τους και αυτών που πηγάζουν από τις επιδιώξεις της ελληνικής και τουρκικής ολιγαρχίας αντίστοιχα;
Χρόνια τον επληρώναμε
- να κεφαλή χαζή μας -
χρόνια τον κύριο Κοκό
σαν να 'ταν νταβατζής μας
κι όταν μια μέρα
του 'παμε
«χάσου από 'δω τσογλάνι»,
νόμιζα πως τελειώσαμε
μ' αυτόν,
αλλά τι πλάνη!
* * *
Ο «Κώτσος» δες,
επέστρεψε
- ο λύκος πώς ν' αλλάξει; -
και τα κατάφερε καλά
δεκάδες δισ. ν' αρπάξει
και, να,
που θα πληρώσουμε
ξανά το «βασιλέα»,
έτσι κορόιδα πού 'μαστε
με... περικεφαλαία!