Παρασκευή 29 Νοέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ομολογίες...

Γρηγοριάδης Κώστας

Οποιος είχε αμφιβολίες για τις τεράστιες ευθύνες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ, σχετικά με τη σημερινή κατάσταση του Κυπριακού, αλλά και για τη συμμετοχή της κυβέρνησης στην προετοιμασία και τελική εμφάνιση του απαράδεκτου σχεδίου Ανάν, ας διαβάσει το παρακάτω απόσπασμα, από την εισήγηση του Κ. Σημίτη στη χτεσινή κοινή συνεδρίαση της ΚΕ και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κυβερνώντος κόμματος:

«Τη "λύση", που υποτίθεται ότι "δόθηκε το '74" αρχίσαμε να την αμφισβητούμε αποτελεσματικά στην πράξη μόνο μετά το 1994, όταν Ελλάδα και Κύπρος θεμελιώσαμε μια νέα εθνική στρατηγική. Προτάξαμε την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Και έχουμε αποτελέσματα 28 χρόνια μετά την εισβολή...

Στη σημερινή εξέλιξη οδήγησε η ωρίμανση της εθνικής στρατηγικής μας για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Η σημερινή εξέλιξη είναι αποτέλεσμα δικού μας σχεδίου, δικών μας προσπαθειών επί οχτώ χρόνια. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά κανείς».

Πράγματι, κανείς δεν πρέπει να το ξεχάσει. Μαζί με το γεγονός, πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρωθυπουργός της Ελλάδας κομπορρημονούσε για το γεγονός, πως η Κύπρος βρίσκεται μπροστά στα τελεσίγραφα του Ανάν με το πιστόλι στο κρόταφο.

Γιατί τις καταψήφισαν;

Πριν μερικές μέρες, στη διάρκεια της συζήτησης της έκθεσης Brok στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ πρότειναν και τις παρακάτω τροπολογίες, σχετικά με το Κυπριακό: «Η πολιτική λύση πρέπει να προβλέπει τη δημιουργία διζωνικού, δικοινοτικού ομοσπονδιακού κράτους με ενιαία κυριαρχία, ενιαία διεθνή προσωπικότητα και ενιαία ιθαγένεια». Αλλη, που ζητούσε ρητά την επιστροφή των προσφύγων στα σπίτια τους, καθώς και πρόταση αντικατάστασης της φράσης «βορειοκυπριακή ηγεσία» με τη φράση «τουρκοκυπριακή ηγεσία».

Οι τροπολογίες αυτές, όμως, δε συνάντησαν τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωκοινοβουλίου και καταψηφίστηκαν από την πλειοψηφία των ευρωβουλευτών. Το γεγονός, βέβαια, δεν ξενίζει, όταν πάρει κανείς υπόψη του τις θέσεις, τόσο της σοσιαλδημοκρατικής όσο και της λαϊκοδημοκρατικής ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου. Ξενίζει, όμως, το γεγονός, πως ανάμεσα σε όσους καταψήφισαν ήταν και οι Δημητρακόπουλος, Καράς, Μαρίνος της ΝΔ και οι Τσάτσος και Σακελαρίου του ΠΑΣΟΚ, ενώ οι υπόλοιποι συνάδελφοί τους, των ίδιων κομμάτων, ψήφισαν υπέρ.

Τζογάρουν ασύστολα

Δε φτάνει που ξεπουλάνε τη ΔΕΗ, τώρα βάζουν και τα ασφαλιστικά ταμεία να αγοράζουν τις μετοχές της, ρισκάροντας τις εισφορές των εργαζομένων. Ηδη η διοίκηση του ΙΚΑ, αποφάσισε χτες την εξαγορά μετοχών της ΔΕΗ ύψους δύο (2) δισεκατομμυρίων δραχμών και μάλιστα πέραν των δεκάδων δισ., που τζογάρει το Ιδρυμα μέσω της ΑΕΔΑΚ. Και όλα αυτά, τη στιγμή που ο προϋπολογισμός του Ιδρύματος για το 2003 θα παρουσιάσει έλλειμμα τουλάχιστον 30 δισ. δραχμές, ενώ ήδη στις 31/10/2002 τα ανεξόφλητα δάνεια του Ιδρύματος έφταναν τα 100 δισ. δραχμές.

Οχι άδικα λοιπόν μέλος του ΔΣ σχολίασε: «Δεν πιστεύω το Δεκέμβρη να δανειζόμαστε για να δώσουμε τις συντάξεις..!» Και μπορεί ο διοικητής του ΙΚΑ να διαβεβαιώνει περί του αντιθέτου, το σίγουρο είναι, όμως, ότι τα ελλείματα του ΙΚΑ προβάλλονται πάντα σαν πρόσχημα για να κρατούνται καθηλωμένες οι συντάξεις και να μειώνονται οι παροχές του Ιδρύματος. Οπως είναι σίγουρο, επίσης, ότι διογκώνεται ο τζόγος, προς όφελος των αετονύχηδων της Σοφοκλέους, αντί να στηρίζονται οι ανάγκες των ασφαλισμένων. Κι όλ' αυτά, με τα λεφτά των εργαζομένων.

Τι να τους πεις...

Η προχτεσινή ανακοίνωση του υπουργείου Εργασίας, για την πολιτική που θα προωθήσει στον τομέα της απασχόλησης η ελληνική κυβέρνηση, αναλαμβάνοντας το Γενάρη την προεδρία της ΕΕ, βγάζει μάτι. Δε χρειάζεται ειδική αποκωδικοποίηση ούτε ο ύμνος στην ανταγωνιστικότητα, ούτε οι αναφορές στην ακόμα πιο ευέλικτη εργασία. Από όποια οπτική μιας οποιασδήποτε αυτοαποκαλούμενης αριστεράς κι αν δεις το κείμενο, τα σχόλια για την προωθούμενη πολιτική βγαίνουν αβίαστα. Με απλή ανάγνωση βγαίνει το συμπέρασμα ότι το κεφάλαιο θα κερδίσει κι άλλα, ενώ οι εργαζόμενοι θα χάσουν ακόμα περισσότερα.

Κι όμως στη χτεσινή «Αυγή» παρατίθενται, κάπου στις πίσω σελίδες, ξερά αποσπάσματα από την κυβερνητική ανακοίνωση, χωρίς σχόλιο και με την υπογραφή του εργατικού συντάκτη της. Αδυναμία κριτικής, η ένοχη σιωπή για μια πολιτική που τη συνυπογράφουν οι δυνάμεις της «νέας αριστεράς»;

Στην αδέσμευτη «Ελευθεροτυπία» ο γνωστός για τις λαμπρές αναπαραγωγές της κυβερνητικής προπαγάνδας τον καιρό του ασφαλιστικού Χρ. Μέγας έκανε πάλι το θαύμα του. Πολύ απλά πέταξε στο καλάθι την αποκαλυπτικότατη κυβερνητική ανακοίνωση και στη θέση της παρουσίασε ένα φανταστικό ρεπορτάζ, σύμφωνα με το οποίο η ελληνική κυβέρνηση αναλαμβάνει την προεδρία με πρώτο στόχο της το χτύπημα της μαύρης εργασίας! Αν τον επαινέσουμε με το «άξιος ο μισθός σου, παιδί μου», θα πρέπει να διευκρινίσουμε και σε ποιον απ' όλους τους μισθούς που παίρνει αναφερόμαστε. Ας τον αφήσουμε χωρίς έπαινο.

Τα ψιλά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΙ ΩΡΑΙΑ, ΟΜΩΣ, που το παρουσίασαν. Μόλις 450 δραχμές, ανά έλληνα πολίτη, θα δώσουμε, προκειμένου να σταματήσουν οι διεκδικήσεις του Γλύξμπουργκ για το Μον Ρεπό, το Τατόι και το Πολυδέντρι. Ούτε καν ένα πακέτο τσιγάρα. Ούτε να κόβανε εισιτήριο για παράσταση δηλαδή!

Πάντως, κατά τον πρωθυπουργό πρέπει να σεβαστούμε το ευρωπαϊκό δίκαιο. Να σεβαστούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα, να σεβαστούμε το ευρωπαϊκό δικαστήριο και την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Το δίκιο και το αίσθημα του Ελληνα πολίτη όμως ποιος θα το σεβαστεί;

Αυτό, φαίνεται, ότι δε μετράει και πολύ και τα περί χειρισμών και εξυπνάδων για τα οποία τσακώνονται το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ είναι λόγια περιττά και ανούσια, που δεν μπορούν να αποκρύψουν την πραγματικότητα.

ΔΕ ΛΕΜΕ, τα αθλήματα της Ολυμπιάδας, θα διεξαχθούν στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας. Επίσης, όπως φαίνεται εκ των χειρισμών, οι Ελληνες πολίτες θα πληρώσουν το μάρμαρο του κόστους, αλλά μάλλον κανένας Ελληνας (εκτός των γνωστών κοσμικών τύπων) δε θα μπορέσει να πάει να παρακολουθήσει κάποιο άθλημα η τις τελετές.

Εχει τη γνώμη η επιτροπή, ότι τιμές από 70 χιλιάδες μέχρι 330 χιλιάδες δραχμές είναι ένα ποσό που μπορεί να διαθέσει η ελληνική οικογένεια. Μα, δεν άκουσαν τις αυξήσεις - κοροϊδία, που προεξόφλησε ο Χριστοδουλάκης, για τα επόμενα χρόνια;

Οσο για τις συγκρίσεις που γίνονται με την Ολυμπιάδα του Σίδνεϊ, καλύτερα να σταματήσουν τα παραμύθια. Το γεγονός, πως μπορεί να έχουν φθηνότερα τα εισιτήρια του Μπάτμιντον (άθλημα είναι κι αυτό) και του Χόκεϊ επί χόρτου δε λέει και πολλά.

ΩΣΤΕ ΔΕΝ πανηγυρίζουν στο ΠΑΣΟΚ για το σχέδιο Ανάν για το Κυπριακό. Τουλάχιστον αυτό είπε χτες ο Σημίτης στην Κεντρική Επιτροπή και την Κοινοβουλευτική του Ομάδα. Δεν τους φαίνεται πάντως.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ιδίως αυτός ο Γιωργάκης Παπανδρέου, όσες φορές τον είδαμε στις τηλεοράσεις όλο για «ιστορική ευκαιρία» και «ένα βήμα πριν από τη λύση» μας μιλούσε. Δε σας θυμίζει λιγάκι πανηγυρισμούς αυτό;

Ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης

Από τη μια βρίσκεται «το ΠΑΣΟΚ της μπουρζουαζίας, των συμφερόντων, των συντεχνιών και των ...βολεμένων. Από την άλλη η ΝΔ, το κόμμα, μεταξύ άλλων, των μεροκαματιάρηδων, των μικρομεσαίων, των αγροτών. Είμαστε ένα γνήσιο λαϊκό κόμμα» (Μιχ. Λιάπης - «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία»). «Και κομμουνιστές θα γίνουμε αν είναι να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα του λαού» (συνεργάτης του ...Κ. Καραμανλή από τις Βρυξέλλες στη χτεσινή «Απογευματινή»). Αν κάποιος έπαιρνε τοις μετρητοίς τις παραπάνω δηλώσεις θα έβγαζε το εύλογο συμπέρασμα ότι η ΝΔ διέρχεται σοβαρή κρίση ταυτότητας.

Κάτι τέτοιο όμως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Είναι θέμα συγκεκριμένης τακτικής, προκειμένου να λειτουργεί καλά το αστικό πολιτικό σύστημα, σε συνδυασμό βεβαίως με τη διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας. Είναι γεγονός ότι η ΝΔ βρίσκεται αρκετά χρόνια εκτός εξουσίας και η ηγεσία της γνωρίζει πολύ καλά ότι αν χάσει και τις επόμενες βουλευτικές εκλογές, όποτε και αν αυτές γίνουν, τότε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ίσως και να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα. Η ηγεσία της ΝΔ «τα δίνει όλα» για να προσεταιριστεί τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να υφαρπάσει την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων, προκειμένου αυτή να μη ριζοσπαστικοποιείται. Ενθαρρημένη από τα αποτελέσματα των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών ρίχνει όλο το βάρος της στη διασφάλιση των εκλογικών κερδών κυρίως στους αγρότες και στα λαϊκά στρώματα. Προκειμένου να το πετύχει καμουφλάρει επιμελώς το βαθιά αντιλαϊκό πρόσωπο της πολιτικής που υποστηρίζει, ενώ, ταυτόχρονα, χρησιμοποιεί «κατά βούληση» τα όπλα της δημαγωγίας πάνω στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα και των «υψηλών αντικυβερνητικών τόνων».

Το αληθινό πρόβλημα της ΝΔ, όμως, είναι πως δεν μπορεί να αποκρύψει ότι όχι μόνο δε διαθέτει εναλλακτική πρόταση στην εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική, αλλά την ίδια στιγμή έχει αποδειχτεί στην πράξη ο καλύτερος σύμμαχος της κυβέρνησης Σημίτη για την επιβολή των πιο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων. Τρία πρόσφατα παραδείγματα: Προϋπολογισμός 2003: Η κριτική της ΝΔ γίνεται από τη σκοπιά του θεματοφύλακα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και εστιάζεται στους ρυθμούς και στην αποτελεσματικότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής. Ολοφύρεται για το έλλειμμα και το δημόσιο χρέος, ακριβώς για να διευκολύνει την κυβέρνηση να επιβάλει τη λιτότητα, τις αποκρατικοποιήσεις, τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών, κ.ο.κ. Εξοπλισμοί Ενόπλων Δυνάμεων: Η ΝΔ δεν αμφισβητεί την ανάγκη υλοποίησης των ΝΑΤΟικών εξοπλιστικών προγραμμάτων και το ύψος των πολεμικών δαπανών, αλλά διαμαρτύρεται για τη μοιρασιά μεταξύ των εμπόρων όπλων. Αγρότες: Χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την ερήμωση της υπαίθρου και τη μείωση του αγροτικού εισοδήματος, αλλά σταθερά υπερασπίζεται την ΚΑΠ και την «αναδιάρθρωση» της αγροτικής οικονομίας με στόχο την επιτάχυνση του ξεκληρίσματος...

Οι αγρότες, οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι θέλουν, απόλυτα δικαιολογημένα, να απαλλαγούν από αυτή την κυβέρνηση και την πολιτική της. Η απάντηση όμως δεν είναι η άνοδος του σημερινού, του άλλου πυλώνα του δικομματισμού στην εξουσία, αλλά ο απεγκλωβισμός και η χειραφέτηση από το δικομματισμό και τους ποικίλους συνεταίρους του.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Ο χαρακτήρας των εξοπλισμών...

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλήθεια, μήπως έχετε σκεφτεί τις μέρες αυτές κάπως βαθύτερα το θέμα των εξοπλισμών, μια και είναι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας; Μάλλον, ναι. Πολύ περισσότερο, που τα δυσθεώρητα ποσά, τα οποία ξοδεύει κάθε χρόνο η χώρα, δεν τα πληρώνει ούτε ο Γ. Παπαντωνίου, ούτε ο Κ. Σημίτης, αλλά βγαίνουν από τις τσέπες όλων μας. Και, βέβαια, κάθε άλλο μας περισσεύουν...

Θέλουμε, όμως, να προσθέσουμε σε όσα έχετε σκεφτεί και κάποιες άλλες πλευρές. Βέβαια, το πρώτο και χαρακτηριστικό σημείο της φετινής απόφασης του ΚΥΣΕΑ - όπως συνέβαινε και τα προηγούμενα χρόνια - είναι πως εντάσσεται και αυτή στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και του ευρωστρατού. Πρώτα και κύρια, θέλει να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας, της ταχύτατης αντιμετώπισης των όποιων «φαινομένων κρίσης» ανά τον κόσμο. Αλλωστε, κάθε άλλο παρά είναι σύμπτωση το γεγονός πως τόσο οι σχετικές με τον ευρωστρατό κατευθύνσεις, όσο και οι αποφάσεις της πρόσφατης ΝΑΤΟΪΚΗΣ Συνόδου της Πράγας, τονίζουν την ανάγκη εκσυγχρονισμού και ενίσχυσης των στρατιωτικών μεταφορικών μέσων, όπως και των μέσων ενίσχυσης των δυνάμεων ταχείας αντίδρασης. Σε εφαρμογή των κατευθύνσεων αυτών, το προχτεσινό ΚΥΣΕΑ αποφάσισε την αγορά 44 μεταφορικών ελικοπτέρων, κόστους 651 εκατ. ευρώ και 16 επιθετικών ελικοπτέρων «Απάτσι», κόστους 683 εκατ. ευρώ.

... η άμυνα της χώρας...

Βέβαια, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας επιχείρησε να δικαιολογήσει την αγορά των επιθετικών και μεταφορικών ελικοπτέρων, λέγοντας ότι «προσδίδει μια πρόσθετη διάσταση σε πολεμικές επιχειρήσεις από το στρατό και επιπλέον είναι αναγκαία για ανακατάληψη νήσων και βραχονησίδων και συνθέτουν το οπλοστάσιο ενός σύγχρονου στρατού, ειδικά στο επιχειρησιακό περιβάλλον του Αιγαίου και ειδικότερα απέναντι σε ενδεχόμενες κρίσεις τις οποίες μπορεί να αντιμετωπίσουμε...».

Σχετικά με τη δήλωση αυτή έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Πρώτον, δεν έρχεται σε αντίθεση και πολύ περισσότερο δεν απορρίπτει την εκτίμηση, περί του ΝΑΤΟικού προσανατολισμού της αγοράς. Δεύτερον, η άμυνα του Αιγαίου μπορεί να εξασφαλιστεί με πολύ ασφαλέστερους και, ταυτόχρονα, πολύ οικονομικότερους τρόπους, απ' ό,τι τα πανάκριβα ελικόπτερα.

Πέρα απ' αυτά, όμως, ο υπουργικός ισχυρισμός, καθώς παραδέχεται - εμμέσως πλην σαφώς - την ύπαρξη σοβαρών κινδύνων, ακόμη και ενδεχομένων κρίσεων στο Αιγαίο, θέτει ορισμένα γενικότερα ζητήματα. Και το πρώτο απ' αυτά είναι το κρίσιμο ερώτημα: Τι πρόβλημα είναι κυρίως η άμυνα της χώρας, πολιτικό ή στρατιωτικό και αν η απάντηση είναι το πρώτο, ποιες οι βασικές προϋποθέσεις για την εξασφάλισή της;

... και οι παράγοντες της εξασφάλισής της

Η αμυντική ικανότητα και αποτελεσματικότητα της Ελλάδας και, μάλιστα, από τις όποιες επεκτατικές και επιθετικές βλέψεις ή ενέργειες της γειτονικής Τουρκίας, εξαρτάται κυρίως από τρεις πολιτικούς παράγοντες: Πρώτον, από το βαθμό συνοχής και ετοιμότητας των εργαζομένων και του λαού να υπερασπίσουν την εθνική ανεξαρτησία και ακεραιότητα της χώρας. Βαθμός, που εξαρτάται πρωτίστως από την πολιτική των κυβερνώντων στο εσωτερικό της χώρας. Για παράδειγμα, η καλύτερη και αποτελεσματικότερη εξασφάλιση της άμυνας του Αιγαίου προϋποθέτει την ουσιαστική, ολόπλευρη και αποφασιστική βελτίωση των συνθηκών ζωής και δουλιάς στα νησιά, όπως και της φιλολαϊκής ανάπτυξής τους. Δεύτερον, από τον απεγκλωβισμό και απεξάρτηση των Ενόπλων Δυνάμεων, και της χώρας συνολικά, από τις κάθε είδους λυκοσυμμαχίες, τύπου ΝΑΤΟ και ευρωστρατού. Τρίτον, από την εφαρμογή μιας ριζικά διαφορετικής εξωτερικής πολιτικής υπεράσπισης της ειρήνης, σεβασμού της ανεξαρτησίας και ακεραιότητας κάθε χώρας, της μη επέμβασης της μιας στα εσωτερικά της άλλης, της φιλίας και ισότιμης συνεργασίας.

Σήμερα, εφαρμόζονται οι αντίθετες ακριβώς πολιτικές και στους τρεις παραπάνω τομείς. Και δεν αμφισβητούμε τους κινδύνους, που επικαλείται ο Γ. Παπαντωνίου, αλλά ο ισχυρισμός του βάζει και τα εξής ακόμη ερωτήματα: Πρώτον, συνεπάγεται ή όχι την αποτυχία και το αδιέξοδο της κυβερνητικής πολιτικής, τόσο στα ελληνοτουρκικά όσο και γενικότερα; Και δεύτερον, το ενδεχόμενο κρίσης στο Αιγαίο οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στην επιθετικότητα της Τουρκίας ή, πρωτίστως, στο όλο πλέγμα των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και ανταγωνισμών, ανάμεσά τους και αυτών που πηγάζουν από τις επιδιώξεις της ελληνικής και τουρκικής ολιγαρχίας αντίστοιχα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Θα μας βρουν απέναντί τους

Το δηλώνουν πλέον ευθέως. Η ελληνική προεδρία θα σηματοδοτήσει την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Θα είναι - και αυτή - μια προεδρία κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Ηδη, η κυβέρνηση ετοιμάζεται πυρετωδώς να αναλάβει το βρώμικο έργο προώθησης των στόχων της Λισαβόνας. Η προχτεσινή σύσκεψη στο υπουργείο Εργασίας επιβεβαιώνει ότι και η ελληνική κυβέρνηση θα πορευτεί με σημαία την ανταγωνιστικότητα του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Η ελληνική προεδρία θα βάλει, και αυτή, το δικό της λιθαράκι στην «απορύθμιση»... Θα τεντώσει, ακόμα περισσότερο, τις εργασιακές σχέσεις, που είναι ήδη «λάστιχο».

Ως γνήσια «ευρωπαϊκή δύναμη», όπως δηλώνουν, άλλωστε, και οι άλλοι, ΝΔ και ΣΥΝ, θα συνδράμει στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα... της εκμετάλλευσης, παίρνοντας από τις εργατικές οικογένειες και προσφέροντας ό,τι είναι δυνατό στο μεγάλο κεφάλαιο. Αλλωστε, δεν μπορεί να κάνει τίποτα διαφορετικό, από ό,τι καθημερινά πράττει με συνέπεια και στο εσωτερικό της χώρας. Προνόμια για το μεγάλο κεφάλαιο, φοροαπαλλαγές και ενισχύσεις, επιδοτήσεις και ασυδοσία, καθήλωση των μισθών και των συντάξεων, φοροκαταστολή των λαϊκών εισοδημάτων, αλλά και ωμή καταστολή στους δρόμους, στις διαδηλώσεις, στα εργοστάσια, στα δικαστήρια.

Σε όλο αυτό το «κόλπο γκρόσο», στη νέα επέλαση κατά των λαϊκών δικαιωμάτων, έχει και τους σωματοφύλακές της, όπως κάθε γνήσια δυναστεία. Δεν είναι μόνον ο ΣΕΒ και η μεγαλοεργοδοσία, είναι και οι ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΠΑΣΕΓΕΣ, οι τιτλούχοι των μη κυβερνητικών, αλλά υποτακτικών σε αυτήν οργανώσεων. Οι συν-εταίροι της υποταγής αναλαμβάνουν και πάλι ρόλο. Χτες στήριξαν το αντιασφαλιστικό τερατούργημα, προχτές υπονόμευσαν τις αγροτικές κινητοποιήσεις, σήμερα γίνονται και βαποράκια της ακόμη πιο βαθιάς ενσωμάτωσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο.

Απέναντι σ' όλη αυτήν την πλημμυρίδα που έρχεται, για τους εργαζόμενους, ένας είναι ο μονόδρομος. Η πάλη και η αντίσταση με ξεκάθαρους στόχους, που θα αμφισβητούν ευθέως το «Τρίτο Ράιχ» των ευρωπαϊκών πολυεθνικών. Οι εργαζόμενοι της χώρας μας, οι εργαζόμενοι όλης της Ευρώπης, δε θα γίνουν κλοτσοσκούφι ανάμεσα στους απολογητές του ιμπεριαλισμού, είτε εμφανίζονται σαν «ευρωπαϊστές», είτε σαν υπερασπιστές του αμερικάνικου «κέντρου». Δε θα πέσουν στην παγίδα των διαφόρων «φόρουμ», να διαλέξουν εκμετάλλευση διά χειρός φιλελευθέρων ή εκμετάλλευση με σοσιαλδημοκρατικό μείγμα. Θα σταθούν απέναντι με τα δικά τους αιτήματα, τις διεκδικήσεις και τις σημαίες τους, σε όλες τις πτέρυγες της νέας τάξης του κεφαλαίου.

Μπροστά στην ελληνική προεδρία, στις πλάτες του ελληνικού εργατικού κινήματος, πέφτει μεγάλο βάρος. Απ' αυτήν την άποψη, η απεργία των δημοσίων υπαλλήλων, στις 5 Δεκέμβρη, δεν πρέπει να αφεθεί να είναι μια «τουφεκιά στον αέρα», όπως ενδόμυχα ελπίζουν κάποιοι. Οι ταξικές δυνάμεις φιλοδοξούν να γίνει ένας ακόμα κρίκος στη μακριά αλυσίδα των λαϊκών αγώνων. Θα ακολουθήσει το συλλαλητήριο στις 12 Δεκέμβρη στην Αθήνα, στην Κοπεγχάγη και σε όλη την Ευρώπη. Οι εργαζόμενοι της χώρας μας ετοιμάζονται, ώστε, σε κάθε βήμα της προεδρίας, σε κάθε εκδήλωση και φιέστα των υπαλλήλων της Κομισιόν, να νιώθουν την οργή τους. Να βλέπουν την απόφασή τους, να αντισταθούν στην Ευρώπη των μονοπωλίων.

Με γεια μας!

Χρόνια τον επληρώναμε

- να κεφαλή χαζή μας -

χρόνια τον κύριο Κοκό

σαν να 'ταν νταβατζής μας

κι όταν μια μέρα

του 'παμε

«χάσου από 'δω τσογλάνι»,

νόμιζα πως τελειώσαμε

μ' αυτόν,

αλλά τι πλάνη!

* * *

Ο «Κώτσος» δες,

επέστρεψε

- ο λύκος πώς ν' αλλάξει; -

και τα κατάφερε καλά

δεκάδες δισ. ν' αρπάξει

και, να,

που θα πληρώσουμε

ξανά το «βασιλέα»,

έτσι κορόιδα πού 'μαστε

με... περικεφαλαία!


Ο οίστρος



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ