Οι μισοί σχεδόν από τους Ισπανούς που έμεναν στο νοίκι το 2020, κινδύνευαν από τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό, με βάση τα - υποτιμημένα ούτως ή άλλως - κριτήρια της ΕΕ. Σήμερα, η κατάσταση όλων αυτών είναι ακόμη χειρότερη, όπως διαπιστώνει η Κεντρική Τράπεζα της Ισπανίας, στην ετήσια έκθεση που δημοσιοποίησε την περασμένη Πέμπτη. Σύμφωνα με αυτήν, το 48,7% των Ισπανών που πληρώνουν ενοίκιο κινδυνεύει από τη φτώχεια, το υψηλότερο ποσοστό στην ΕΕ. Οι Ισπανοί νοικάρηδες σε ποσοστό 36% δαπανούσαν περισσότερο από το 40% του εισοδήματός τους για στέγη το 2020, που σημαίνει ότι σήμερα, μετά την πανδημία και κυρίως μετά την έκρηξη του πληθωρισμού, η κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα έγινε ακόμα χειρότερη. Τα στοιχεία αυτά απέχουν πολύ από το να παρουσιάζουν την πραγματική κατάσταση των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στην Ισπανία, την τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης. Δίνουν όμως το πραγματικό μέγεθος των δήθεν μέτρων «ανακούφισης» από τη σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση Σάντσεθ, που διαφημίζει στη χώρα μας ο ΣΥΡΙΖΑ ως το απαύγασμα του «προοδευτισμού», ειδικά σε ό,τι αφορά τη λεγόμενη «κοινωνική» πολιτική της.

Οπως αποδεικνύεται, τα μέτρα για τη στέγη ίσα που κρατάνε τους Ισπανούς νοικάρηδες με τη μύτη πάνω από τη στάθμη της στατιστικής φτώχειας. Σ' αυτό αναμετρούνται σε τελική ανάλυση η σοσιαλδημοκρατία με τις άλλες αστικές δυνάμεις, στην Ισπανία και παντού: Στη διαχείριση της φτώχειας, με μέτρα που την ανακυκλώνουν ανάμεσα στους λιγότερο και περισσότερο φτωχούς, με τον λογαριασμό να καταλήγει βέβαια πάντα στον λαό. Σοσιαλδημοκράτες και «νεοφιλελεύθεροι» ξύνουν τον πάτο του βαρελιού για την ανακούφιση τάχα των λαϊκών στρωμάτων, ενώ δίνουν δισ. ευρώ για τη στήριξη των μονοπωλίων, ανάμεσά τους και των μεγάλων επιχειρήσεων που συγκεντρώνουν στα χέρια τους χιλιάδες διαμερίσματα και διαμορφώνουν τις πανάκριβες τιμές στην αγορά. Μέχρι και η Τράπεζα της Ισπανίας ομολογεί ότι τα μέχρι τώρα μέτρα της κυβέρνησης για τη στέγη «μπορεί να μην είχαν το επιθυμητό αποτέλεσμα»... Καμία σωτηρία επομένως δεν έχει να περιμένει ο λαός από όλους αυτούς. Η απόσταση ανάμεσα στο πώς ζει η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία και στο πώς θα έπρεπε και θα μπορούσε να ζει μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο, αποκαλύπτοντας τα αδιέξοδα της αστικής διαχείρισης σε όλες της τις εκδοχές και βάζοντας στο επίκεντρο το πραγματικό πολιτικό ζήτημα που πρέπει να λυθεί, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την ευημερία του λαού.

Δεν προλαβαίνουν να «απολαμβάνουν» τα οφέλη ο λαός και ολόκληρη η περιοχή μας από την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη - Μπάιντεν και την αναβάθμιση της «στρατηγικής συνεργασίας» Ελλάδας - ΗΠΑ. Από την περασμένη βδομάδα ξεκίνησε νέα κλιμάκωση των τουρκικών παραβιάσεων, και μάλιστα με πρωτόγνωρες προκλήσεις, όπως την προσέγγιση του «λιμανιού σταθερότητας και ασφάλειας», της Αλεξανδρούπολης, στα 2,5 μίλια. Παραβίαση δηλαδή μια ανάσα από τη νέα ΝΑΤΟική βάση που φτιάχνεται εκεί, την οποία η κυβέρνηση των ΗΠΑ σχολίασε με το χιλιοειπωμένο «βρείτε τα». Από χτες στα γεωπολιτικά παζάρια, που η Τουρκία κλιμακώνει με τον «αέρα» που της δίνουν οι προτεραιότητες των ΑμερικανοΝΑΤΟικών για τη διασφάλιση της «σταθερότητας» του ΝΑΤΟ, προστέθηκαν ξανά και οι μετανάστες και οι πρόσφυγες. Ετσι ξεκίνησαν πάλι οι καραβιές με τους κατατρεγμένους, που αξιοποιούνται πολλαπλώς ως «διαπραγματευτικό χαρτί» για ανταλλάγματα που αξιώνουν οι αστικές τάξεις στην περιοχή. Τόσο στις πλάτες των κατατρεγμένων που έχουν εγκαταλείψει τις πατρίδες τους, όσο και στις πλάτες του λαού που η ζωή του χειροτερεύει ανεξέλεγκτα, χτίζονται η «γεωπολιτική αναβάθμιση» και τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» από τις επιθετικές πολεμοκάπηλες συμφωνίες. Τι απομένει λοιπόν στους λαούς; Φτώχεια, κίνδυνοι, ξεριζωμός, εκμετάλλευση...

1543 Πεθαίνει ο Νικόλαος Κοπέρνικος, ο Πολωνός αστρονόμος που εισηγήθηκε τη θεωρία του ηλιοκεντρικού συστήματος.

1686 Γεννιέται ο Ολλανδός φυσικός και εφευρέτης Ντάνιελ Γκαμπριέλ Φαρενάιτ, που δημιούργησε την ομώνυμη κλίμακα για τη μέτρηση της θερμοκρασίας.

1881 Μετά το Συνέδριο του Βερολίνου υπογράφεται η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, με την οποία ενσωματώνονται στην Ελλάδα η Θεσσαλία (εκτός της Ελασσόνας) και η Αρτα.

1905 Συγκροτείται το πρώτο Σοβιέτ των εργατών στη Ρωσία.

1917 Συμμαχικός αποκλεισμός της Αθήνας.

1933 Σε όλη την Ελλάδα γίνεται καμπάνια αλληλεγγύης προς το γερμανικό προλεταριάτο, που μάχεται κατά του φασισμού και για τη σωτηρία των Δημητρόφ και Τέλμαν.

1936 Συνέρχεται στην Αθήνα το Α' Πανελλαδικό Συνέδριο φοιτητών και σπουδαστών.

1941 Γεννιέται ο Αμερικανός τραγουδιστής και συνθέτης Μπομπ Ντίλαν.

1964 Ιδρύεται η Πανελλαδική Ενωση Γυναικών (ΠΕΓ), μέλος της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Οργάνωσης Γυναικών (ΠΔΟΓ).

1975 Στις εκλογές για την ανάδειξη της αιρετής ΕΦΕΕ, η «Πανσπουδαστική Συνδικαλιστική Κίνηση» (η παράταξη στο πλαίσιο της οποίας δρούσε η ΚΝΕ) αναδεικνύεται πρώτη δύναμη.

1976 Τα Συνεργαζόμενα Εργατικά Σωματεία κηρύσσουν 48ωρη πανελλαδική απεργία ενάντια στο αντεργατικό νομοσχέδιο που προωθούσε η κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή (ο περιβόητος Ν. 330). Κατά τη δεύτερη μέρα των κινητοποιήσεων η αστυνομία επιτίθεται με ιδιαίτερη αγριότητα εναντίον των συγκεντρωμένων στο Θέατρο «Γκλόρια» οικοδόμων, με αποτέλεσμα τον θάνατο ενός ατόμου και τον τραυματισμό πολλών άλλων.

1707 Γεννιέται ο Σουηδός βοτανολόγος Καρλ Φον Λίνε, «πατέρας» της σύγχρονης βοτανολογίας και εφευρέτης του συστήματος ταξινόμησης φυτών και ζώων.

1868 Πεθαίνει ο Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης, γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στρατιωτικός και πολιτικός, που διετέλεσε και πρωθυπουργός (26/5/1862 - 11/10/1862).

1875 Ξεκινά τις εργασίες του στην Γκότα το ιδρυτικό Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος της Γερμανίας (23-26/5/1875). Το Κόμμα προήλθε από την ενοποίηση του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Γερμανίας, με ηγέτες τον Μπέμπελ και τον Β. Λίμπκνεχτ, και της Γενικής Γερμανικής Εργατικής Ενωσης (οπορτουνιστικό κόμμα, λασαλικό), με ηγέτες τον Χαζενκλέβερ και τον Τέλκε. Για να ενωθούν έπρεπε να επεξεργαστούν κοινό Πρόγραμμα του Κόμματος. Προηγουμένως έδωσαν το Πρόγραμμα στον Μαρξ για παρατηρήσεις, οι οποίες συνοψίστηκαν στο έργο «Κριτική του Προγράμματος της Γκότα».

1906 Πεθαίνει ο Νορβηγός δραματικός συγγραφέας και ποιητής Ερρίκος Ιψεν.

1911 Ψηφίζεται το νέο Σύνταγμα της Ελλάδας, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης του Ελευθέριου Βενιζέλου, στο πλαίσιο του αστικού εκσυγχρονισμού.

1924 Συνέρχεται το 13ο Συνέδριο του Ρωσικού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων), το πρώτο Συνέδριο χωρίς τον Β. Ι. Λένιν, ο οποίος είχε πεθάνει στις 21 Γενάρη του ίδιου χρόνου.

1941 Καθώς η Μάχη της Κρήτης συνεχίζεται, ο βασιλιάς Γεώργιος Β' και η ελληνική κυβέρνηση φεύγουν από το νησί και μεταβαίνουν στην Αίγυπτο.

1979 Ο υποψήφιος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, Καρλ Κάρστενς, εκλέγεται Πρόεδρος της Δυτικής Γερμανίας. Ο Κάρστενς υπήρξε μέλος του ναζιστικού κόμματος κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.