Τα περί «προοδευτικών συγκλίσεων» επανέλαβε σε συνέντευξή του ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Δραγασάκης, λέγοντας ότι το «μεταμνημονιακό» πρόγραμμα που θα ακολουθήσει η κυβέρνηση «θα δώσει τη δυνατότητα σε όλα τα κόμματα να τοποθετηθούν», και ακόμα ότι το διακύβευμα στις επικείμενες τοπικές και εθνικές εκλογές και ευρωεκλογές είναι το «με ποιο συνασπισμό δυνάμεων θα προχωρήσει η χώρα. Η επόμενη δεκαετία ή θα είναι μια δεκαετία τομών και προοδευτικών αλλαγών ή θα πάμε σε μια διαδικασία συντηρητικής παλινόρθωσης». Με απλά λόγια, η προσπάθεια για τον εγκλωβισμό του λαού στα σχήματα αστικής διαχείρισης θα συνεχιστεί... με νέα ορμή και την επόμενη περίοδο, με τα γνωστά παραμύθια που βαφτίζουν «προοδευτικές» τις προσπάθειες σοσιαλδημοκρατικής αναμόρφωσης του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος. Λογικό, βέβαια, όταν όλοι μαζί ορκίζονται πίστη στα προτάγματα του κεφαλαίου, ενώ στις ίδιες τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με τους δανειστές καταγράφεται ρητά και κατηγορηματικά ότι δεν πρόκειται να υπάρξει πισωγύρισμα στις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, «ανεξάρτητα από εκλογικούς κύκλους» και εναλλαγές αστικών κυβερνήσεων. Τις νέες αυτές παγίδες, που όσο περνάει ο καιρός θα μετατρέπονται σε όλο και αθλιότερα εκβιαστικά διλήμματα, ο λαός πρέπει να τις αχρηστεύσει, αξιοποιώντας την πείρα του.

Δίνουν και παίρνουν οι «αισιόδοξες» προβλέψεις κυβερνητικών στελεχών για την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων μετά την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών, καλλιεργώντας κλίμα επικίνδυνου εφησυχασμού. Το πόσο έωλες είναι αυτές οι προβλέψεις και εκτιμήσεις, το επιβεβαιώνουν η συνεχιζόμενη τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο, τα σενάρια για νέες προκλήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας για την επικείμενη επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, τον ερχόμενο Σεπτέμβρη. Οπως γράφεται στον Τύπο, η τουρκική πλευρά έχει ήδη διαμηνύσει στη νέα ειδική απεσταλμένη του ΟΗΕ ότι η συμμετοχή της στις διαπραγματεύσεις προϋποθέτει να καθοριστούν από τώρα τα «εναλλακτικά σενάρια» σε περίπτωση αδιεξόδου. Μάλιστα, τα δύο επικρατέστερα απ' αυτά τα σενάρια είναι η «λύση» της συνομοσπονδίας και των δύο κρατών, που σημαίνει διχοτόμηση και με τη βούλα. Οπως ακούγεται, η Τουρκία αισθάνεται ενθαρρυμένη να σκληρύνει τη στάση της στο Κυπριακό εξαιτίας και της έντασης στις σχέσεις Ελλάδας - Ρωσίας, με τον Ρώσο πρωθυπουργό να αναφέρει πρόσφατα τα Κατεχόμενα ως «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου». Είναι φανερό επομένως ότι η προκλητικότητα της Τουρκίας δεν αντιστρέφεται με την απελευθέρωση των δύο στρατιωτικών. Ούτε βέβαια ξεμπλέκει το κουβάρι των αντιθέσεων και των ανταγωνισμών, όπου η Ελλάδα συμμετέχει μέχρι τα μπούνια, γεγονός που έχει την αντανάκλασή του και στην επιδείνωση των σχέσεων με τη Ρωσία.

Ξεμύτισαν πάλι από το καβούκι τους οι κάθε λογής αντικομμουνιστές με αφορμή την 50ή επέτειο της εκδήλωσης της αντεπανάστασης στην Τσεχοσλοβακία το 1968, που οι ιμπεριαλιστές ονόμασαν «Ανοιξη της Πράγας». Από τον «φιλοκυβερνητικό» μέχρι τον «αντικυβερνητικό» Τύπο, οι αναλύσεις τους είναι καρμπόν, κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της αντικομμουνιστικής ρητορικής της ΕΕ. Αποθέωση της υπονόμευσης του σοσιαλισμού, πάντα στο όνομα της «δημοκρατίας» και της ...«ανανέωσης», κλαψουρίσματα γιατί δεν έγινε από το 1968 κατορθωτό το γκρέμισμα της προσπάθειας σοσιαλιστικής οικοδόμησης και άλλα παρόμοια. Και για να μην ξεγελιέται κανείς, προφανώς δεν λείπει η επίθεση στο ΚΚΕ. Οπως γράφτηκε χτες μάλιστα από έναν (κατά δήλωσή του) «αριστερό αντικομμουνιστή», με αφορμή την Πράγα του 1968, ένα από τα κακά που έφερε η χούντα στην Ελλάδα ήταν και η ισχυροποίηση του ΚΚΕ... «Επέτειοι», λοιπόν, σαν κι αυτή προσφέρονται και για συμπεράσματα, αλλά και για να αποκαλύπτονται τα παπαγαλάκια του ανοιχτού ή συγκαλυμμένου αντικομμουνισμού...

1866 Η «Επαναστατική Συνέλευση» της Κρήτης κηρύσσει την Ενωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Η κρητική επανάσταση έληξε το 1869, χωρίς όμως να πετύχει τους σκοπούς της.

1903 Γεννιέται ο συνθέτης Γιάννης Κωνσταντινίδης (γνωστός ως Κώστας Γιαννίδης).

1940 Ο Λέον Μπρονστάιν (Τρότσκι) πεθαίνει στο Μεξικό έπειτα από θανάσιμο χτύπημα που κατάφερε ο Ισπανός κομμουνιστής και μαχητής του Ισπανικού Εμφυλίου Ραμόν Μερκαντέρ.

1944 Σε συνάντησή του με τον Βρετανό πρωθυπουργό, Ου. Τσόρτσιλ, ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητας», Γ. Παπανδρέου, ζητά την ένοπλη συνδρομή της Μ. Βρετανίας για την αντιμετώπιση του ΕΑΜ και τη διασφάλιση της αστικής εξουσίας μετά την Απελευθέρωση.

1944 Περίπου χίλιες γυναίκες από τα Χάσια και την Πίνδο κάνουν μαχητική διαδήλωση στα Τρίκαλα.

1945 Γεννιέται ο συνθέτης Βασίλης Πολυδούρης.

1946 Πάνω από εκατό χιλιάδες λαού διαδηλώνουν στη Θεσσαλονίκη την απόφασή τους να αγωνιστούν για τη Δημοκρατία.

1950 Σχηματίζεται κυβέρνηση Σ. Βενιζέλου - Γ. Παπανδρέου, έπειτα από την παραίτηση της κυβέρνησης Πλαστήρα.

1951 Πεθαίνει ο δικηγόρος Διονύσης Χριστάκος, βουλευτής της Δημοκρατικής Παράταξης και γενικός γραμματέας των Δημοκρατικών Συλλόγων μετά την Απελευθέρωση.

1951 Εκδίδεται η απόφαση του Αναθεωρητικού Στρατοδικείου Αθηνών για τους 16 ΕΠΟΝίτες που το 1949 είχαν καταδικαστεί σε θάνατο. Τελικά καταδικάστηκαν σε θάνατο οι Δημήτρης Αυγερινός, Νικήτας Μαραγκός, Φάνης Πασπαλιάρης και Μάνθος Τσιμπουκίδης. Οι υπόλοιποι καταδικάστηκαν σε ισόβια. Η θανατική ποινή δεν εφαρμόστηκε τελικά.

1952 Ξεκινά η εκδίκαση της αίτησης αναθεώρησης της δίκης της ΟΕΝΟ (18/10 - 4/11/1948), στην οποία είχαν καταδικαστεί σε θάνατο τα στελέχη του ΚΚΕ Αντώνης Αμπατιέλος, Παναγιώτης Τιμογιαννάκης, Δημήτρης Γαλάτης, Διονύσης Διακρούσης, Βασίλης Μπεκάκος και Μήτσος Κολιαράκης. Η αίτηση απορρίφθηκε.

1964 Πεθαίνει ο Παλμίρο Τολιάτι, ΓΓ της ΚΕ του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος και ένας από τους Γραμματείς της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

1971 Τρεις φρουροί και τέσσερις κατάδικοι των φυλακών Σαν Κουεντίν σκοτώνονται κατά τη διάρκεια απόπειρας ομαδικής απόδρασης κρατουμένων. Στους νεκρούς περιλαμβάνεται και ο ηλικίας 29 ετών Τζορτζ Τζάκσον, μέλος των «Μαύρων Πανθήρων».

1983 Δολοφονείται στο αεροδρόμιο της Μανίλα ο ηγέτης της φιλιππινέζικης αντιπολίτευσης, Μπενίνιο Ακίνο.