Κυριακή 20 Αυγούστου 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΠΡΟΣΩΠΟ
Τζον Ριντ

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Ηγείται ατάκτων και επιβολής νέου πακέτου τρομο-μέτρων ο υπουργός Εσωτερικών της Βρετανίας, Τζον Ριντ, που έχει αναλάβει το ρόλο της «ενημέρωσής μας» για την υποτιθέμενη αποκάλυψη της συνωμοσίας που απέτρεψε μια νέα 11η Σεπτέμβρη.

Βρίσκεται συνεχώς στην επικαιρότητα, ξεδιπλώνοντας πτυχές της υποτιθέμενης συνωμοσίας, λέγοντας ότι εξαιτίας των «αντιτρομοκρατικών μέτρων», από την 7η Ιούλη του 2005 «τουλάχιστον 4 μεγάλες τρομοκρατικές συνωμοσίες έχουν έγκαιρα εξουδετερωθεί από τις βρετανικές Αρχές ασφαλείας». Αν εκδηλώνονταν οι επιθέσεις αυτές, τα θύματα θα ήταν πάρα πολλά, μας είπε ο Ριντ, χωρίς φυσικά να δίνει ούτε ένα στοιχείο για όσα δηλώνει. Πολύ περισσότερο δε, που, υπό το φως των αποκαλύψεων της μουσουλμανικής κοινότητας της Βρετανίας, ουδείς εκ των «υπόπτων» και «υποψήφιων τρομοκρατών», που βρίσκονται στα χέρια των αρχών, δεν είχε προμηθευτεί κάποιο αεροπορικό εισιτήριο, μερικοί δε δεν είχαν ούτε διαβατήριο!

Επιμένει όμως ...και για την επιβολή της πολιτικής συγκροτεί «τρόικα». Εχοντας στο πλευρό του, τους ομολόγους του της Γαλλίας και της Γερμανίας Νικολά Σαρκοζί και Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο Τζον Ριντ κινδυνολόγησε τις προηγούμενες μέρες, δηλώνοντας ότι «βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια μόνιμη και πραγματική απειλή σε ολόκληρη την Ευρώπη» και ότι υπό την τρομοκρατική απειλή τα ατομικά δικαιώματα πρέπει να βρίσκονται σε ισορροπία με τη συλλογική ασφάλεια. Οπερ και συρρικνώνονται και άλλο. «Θέλουμε ίση ασφάλεια για όλες τις χώρες μας», συμπλήρωσε δε εν κατακλείδι, εννοώντας την επιβολή των μέτρων και στις υπόλοιπες χώρες...


Χρ. Μ

Το ψέμα...

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Πολύ «ντόρο» προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση με τις εξαγγελίες της για αλλαγές στη φορολόγηση των εργαζομένων. Οι κυβερνητικοί αρμόδιοι ισχυρίζονται ότι έρχονται σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις, αλλά κρύβουν επιμελώς ότι αυτές αφορούν μόνο όσους έχουν μεγάλα εισοδήματα, ενώ, αντιθέτως, τα μικρά εισοδήματα, όχι μόνο δεν ωφελούνται, αλλά σε πολλές περιπτώσεις επιβαρύνονται κι άλλο. Ιδού μερικά στοιχεία, για του λόγου το αληθές:

  • Η πολυδιαφημιζόμενη αύξηση του αφορολόγητου από 11.000 στα 12.000 ευρώ, δε θα φέρει καμιά αλλαγή στη μεγάλη πλειοψηφία των φορολογουμένων - πάνω από 3,5 εκατομμύρια μισθωτούς και συνταξιούχους - οι οποίοι θα παίρνουν του χρόνου μέχρι 785 ευρώ μηνιαίως και ούτε σήμερα ξεπερνούν το αφορολόγητο όριο των 11.000 ευρώ.
  • Πάνω από 1 εκατομμύριο φορολογούμενοι, άγαμοι, ή έγγαμοι χωρίς παιδιά, με εισόδημα από 13.000 έως 23.000 ευρώ, θα πληρώσουν επιπλέον φόρο, ενώ όσοι βρίσκονται στο ίδιο εισοδηματικό επίπεδο και έχουν παιδιά, δε θα έχουν ελάφρυνση.
  • Περίπου 500.000 φορολογούμενοι, με εισόδημα πάνω από 30.000 ευρώ θα έχουν σημαντική φορολογική ελάφρυνση και, βεβαίως, όσο μεγαλύτερο είναι το εισόδημα τόσο μεγαλύτερη θα είναι και η ελάφρυνση.
... και η απάντηση

Είναι, λοιπόν, φανερό και από τα προαναφερόμενα στοιχεία ότι δεν πρόκειται για φιλολαϊκή φορολογική αλλαγή, αλλά για το αντίθετο. Μάλιστα, τη φορολογική ελάφρυνση στα μεγάλα εισοδήματα θα τη χρηματοδοτήσουν τα φτωχά, λαϊκά στρώματα, μέσω της αύξησης της έμμεσης φορολογίας και των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων. Αλλωστε, δεν περιμένει κανείς από την κυβέρνηση της ΝΔ να πάρει μέτρα υπέρ των λαϊκών στρωμάτων, καθώς η πολιτική της είναι ταξική και ό,τι κάνει κινείται στις γενικότερες κατευθύνσεις της για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης από την οποία προέρχεται και υπηρετεί. Το ίδιο, βεβαίως, έκαναν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τα τελευταία 25 χρόνια έχουμε σωρεία κυβερνητικών φορολογικών μέτρων ελάφρυνσης των πλουσίων κι επιβάρυνσης της φτωχολογιάς.

Οι εργαζόμενοι, επομένως, θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι τίποτα δεν μπορούν να περιμένουν προς όφελός τους από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού και χρειάζεται ν' αναπτύξουν την πάλη τους για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών και τη δημιουργία της κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, που θα γκρεμίσει το «βασίλειο» της πλουτοκρατίας και θ' αναδείξει τη Λαϊκή Εξουσία.

Καυγάδες διαχείρισης

O «καυγάς» αυτή τη φορά ήταν για τον «Θησέα» και το «ΕΠΤΑ», προγράμματα χρηματοδότησης έργων και αρμοδιοτήτων των δήμων. Το πρώτο επί ΝΔ, το δεύτερο επί ΠΑΣΟΚ. Ποιο πρόγραμμα περιέχει περισσότερα κονδύλια, δηλαδή ποια κυβέρνηση έδωσε τα μεγαλύτερα ποσά στους δήμους; Ηταν το μείζον ζήτημα για το οποίο ο υπουργός Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλος, και ο συντονιστής Δημόσιας Διοίκησης - Αυτοδιοίκησης της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ρόβλιας, διαπληκτίστηκαν προσφάτως.

Πίσω από αυτό το συντονισμένο και επαναλαμβανόμενο τους τελευταίους μήνες «καυγαδάκι» σχετικά με τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης κρύβεται η αλήθεια. Πως τα δύο αυτά προγράμματα αιμοδότησαν κυρίως οι δήμοι με δικά τους χρήματα τα οποία έπαιρναν ως επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Πως πολλές φορές τα έργα που έγιναν δεν είχαν καμία σχέση με τις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά με τις προϋποθέσεις άντλησης κερδών είτε από τους δήμους είτε κυρίως από τους ιδιώτες επιχειρηματίες που μπορούν με το δημοτικό χρήμα να αυξάνουν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες σε βάρος του λαού. Πως σε πολλές περιπτώσεις τα κονδύλια χρησιμοποιήθηκαν επιλεκτικά από τις κυβερνήσεις για την προώθηση μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Αν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ενδιαφέρονται για τα οικονομικά της Αυτοδιοίκησης, μπορούν να της επιστρέψουν τους κλεμμένους από το 1989 πόρους, να αυξήσουν την κρατική επιχορήγηση. Και πάνω απ' όλα να προγραμματίσουν έργα για τις λαϊκές ανάγκες, όπως, π.χ., διαχείριση απορριμμάτων, ύδρευσης-αποχέτευσης, αντιπλημμυρικά, αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων, παραλίες ανοιχτές για το λαό, κλπ. Αλλά γι' αυτά, ούτε λόγος...

Μην τυχόν και γυρίσουν...

Επτά μονάδες παραγωγής της ΔΕΗ εκτός λειτουργίας, η ζήτηση κοντά στα όρια της δυνατότητας προσφοράς του συστήματος και ο καύσωνας προ των πυλών. Και η κυβέρνηση καθησυχάζει ότι έχουν ληφθεί όλα τα αναγκαία μέτρα για την αποφυγή μπλακ άουτ. Ωστόσο, είναι φανερό ότι η δυνατότητα του συστήματος ηλεκτροδότησης της χώρας σε περιόδους αυξημένης ζήτησης δεν είναι δυνατό να στηρίζεται κάθε φορά στα κυβερνητικά ευχολόγια, ούτε στο εάν «πιάσουν» οι κυβερνητικές εκκλήσεις για συγκρατημένη κατανάλωση ρεύματος. Κι όλα αυτά γιατί η πολιτική της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, της απελευθέρωσης και της μετατροπής της σε μέσο αποκόμισης κερδών των μονοπωλίων έχει δημιουργήσει τα γνωστά προβλήματα και αδυναμίες. Αυτό είναι που με κάθε τρόπο προσπαθούν να αποσιωπήσουν τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη και οι θιασώτες αυτής της πολιτικής. Και να, τώρα, να ευχόμαστε να μην επιστρέψουν οι αδειούχοι πριν από τη Δευτέρα που αναμένεται το θερμόμετρο να πιάσει τους 42 βαθμούς...

ΒΙΒΛΙΟ
Μια άλλη ματιά στον Στάλιν

Στην προσπάθεια ενημέρωσης και προβληματισμού για τα ζητήματα του σοσιαλισμού, το εκδοτικό «Σύγχρονη Εποχή» προχώρησε σε μια σειρά εκδόσεις - μελετών, ντοκουμέντων - που μπορούν να συμβάλουν στο να φωτιστούν καλύτερα οι αιτίες διάλυσης της Σοβιετικής Ενωσης και ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Σ' αυτό το πλαίσιο η συγκεκριμένη έκδοση με τίτλο «Μια άλλη ματιά στον Στάλιν», αποτελεί μια από τις πηγές στις οποίες παρουσιάζονται ορισμένα συγκεκριμένα στοιχεία και ντοκουμέντα για την περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, που ο Ι. Β. Στάλιν ήταν Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του Πανενωσιακού Κομμουνιστικού Κόμματος (μπολσεβίκων) της Σοβιετικής Ενωσης. Απ' αυτά ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθεί όχι μόνο τις αντικειμενικές δυσκολίες στον αγώνα ενός λαού να οικοδομήσει τη νέα κοινωνία, αλλά και τη διαπάλη στο πλαίσιο του υποκειμενικού παράγοντα, και ιδιαίτερα του επαναστατικού Κόμματος της εργατικής τάξης, που είναι καθοριστικός σ' αυτό το τεράστιο λαϊκό έργο. Γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Ο σοσιαλισμός δεν είναι ακόμη κομμουνιστική κοινωνία. Τραβά, ιδιαίτερα στα πρώτα χρόνια μετά την επανάσταση και όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων για πολλά χρόνια, τα βαρίδια του καπιταλισμού που δεν αποτινάσσονται αυτόματα. Ετσι, η αντίθεση ανάμεσα στο παλιό που πρέπει να ξεπεραστεί και στο καινούριο που οικοδομείται, περικλείει και τη συνέχιση της ταξικής πάλης, που ενίοτε παίρνει οξυμένες ή και ακραίες μορφές. Αλλωστε, η παλιά τάξη των καπιταλιστών δεν παραιτείται από τον αγώνα για την παλινόρθωση. Στην περίπτωση της ΕΣΣΔ αυτό εκφράστηκε κατ' επανάληψη. Ο Ι. Β. Στάλιν ως ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος υπερασπίστηκε τη γραμμή που χάραξε το Κόμμα και στο ζήτημα αυτό, δηλαδή της αντιμετώπισης των εχθρών του σοσιαλισμού. Γι' αυτό και κατασυκοφαντήθηκε. Σ' αυτό το βιβλίο ο αναγνώστης θα βρει σωστές απαντήσεις για όλα τα παραπάνω.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ