Η τσιμεντοποίηση απειλεί τις ακτές της Μεσογείου, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν πρόσφατα από το Μεσογειακό Σχέδιο Δράσης του ΟΗΕ (UNEP) και τη Μεσογειακή Πρωτοβουλία για τους Υγρότοπους της Συνθήκης Ραμσάρ. Την ίδια στιγμή, όμως, η ελληνική κυβέρνηση - πέντε ακριβώς χρόνια μετά τον καταστροφικό νόμο 2971/2001 που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ - φέρνει νέο νομοσχέδιο, με το οποίο οι αιγιαλοί και οι παραλίες της χώρας, από δημόσια περιουσία, εμπορευματοποιούνται και μετατρέπονται ακόμη περισσότερο σε ακίνητα - «φιλέτα» για την άσκηση διαφόρων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων από το μεγάλο κεφάλαιο! Ηδη, οι περισσότερες παραλίες έχουν μετατραπεί σε ένα πεδίο ασύδοτης επιχειρηματικής δράσης με ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, καθώς και των εκπροσώπων τους στην Αυτοδιοίκηση, που χαρίζουν γην και ύδωρ στο μεγάλο κεφάλαιο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της UNEP, το τσιμέντο και άλλα τεχνικά υλικά έχουν καλύψει το 40% των ακτών της Μεσογείου και αν δε ληφθούν άμεσα μέτρα, μέσα στην επόμενη εικοσαετία υπολογίζεται ότι θα τσιμεντοποιηθούν άλλα 5.000 χιλιόμετρα. Προβλέπεται, δηλαδή, ότι περισσότερο από το 50% των ακτών της Μεσογείου θα έχει οικοδομηθεί μέχρι το 2025, προκαλώντας έτσι τη μεγαλύτερη υποβάθμιση που γνώρισε η θαλάσσια αυτή λεκάνη στην ιστορία της. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο παράκτιος πληθυσμός της Μεσογείου αυξάνεται με ρυθμό 1% το χρόνο και υπολογίζεται ότι θα φτάσει το 2025 τα 90 εκατ. κατοίκους, έναντι 70 εκατ. που είχαν καταγραφεί το 2000.

Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, τα τελευταία 100 χρόνια εξαφανίστηκαν οι μισοί από το σύνολο των υγροτόπων που υπήρχαν στην Ελλάδα, αλλά και γενικότερα στη Μεσόγειο. Επιστήμονες του ΟΗΕ αναφέρουν ότι, οι ολοένα αυξανόμενες υποδομές αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα, καθώς εξαφανίζουν τα ευαίσθητα οικοσυστήματα και τη βιοποικιλότητα που υπήρχε σ' αυτά. Ειδικότερα, αυτή τη στιγμή κατά μήκος των μεσογειακών ακτών υπάρχουν: 750 μαρίνες, 286 εμπορικά λιμάνια, 55 διυλιστήρια πετρελαίου, 180 σταθμοί παραγωγής ενέργειας, 238 σταθμοί αφαλάτωσης και 112 αεροδρόμια.

Παρ' όλα αυτά η κυβέρνηση αρνείται να προστατεύσει τις ακτές της χώρας, ούτε καν αυτές που έχουν ανάγκη ιδιαίτερης προστασίας, αφού αποτελούν σπάνιους βιότοπους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η λιμνοθάλασσα της Βάσοβας Καβάλας, η οποία βρίσκεται στο στόχαστρο πέντε εταιρειών που επιχειρούν να τη μετατρέψουν σε μια απέραντη αποθήκη πετρελαιοειδών!

Με το θέμα έχει ασχοληθεί πολλές φορές το ΚΚΕ, υποβάλλοντας σχετικές Ερωτήσεις στη Βουλή προς τους συναρμόδιους υπουργούς. Σύμφωνα με πρόσφατη καταγγελία του Περιφερειακού Τμήματος Ανατολικής Μακεδονίας του ΤΕΕ, το ΥΠΕΧΩΔΕ αρνείται να προστατεύσει τη λιμνοθάλασσα και να οριοθετήσει το σύνολο του βιότοπου με βάση τις αποφάσεις του Νομαρχιακού Συμβουλίου και των φορέων του νομού, με αποτέλεσμα να παρέχεται η δυνατότητα στις εταιρείες πετρελαιοειδών να προκαλούν τετελεσμένα...