Τρεις νέες ταινίες γι' αυτή τη βδομάδα.

Ο μάγος των σασπένς ξαναχτυπά και γεμίζει για άλλη μια φορά τη μεγάλη οθόνη με μυστήριο «Ο άγνωστος του εξπρές», ενώ ο «Γάμος αλά... ελληνικά» έρχεται να μας θυμίσει άλλες εποχές από μια φιλόδοξη Ελληνίδα του Χόλιγουντ.

Εκεί γνωρίζει τον Ιαν. Η σχέση τους προχωράει ιδανικά και ο Ιαν πολύ σύντομα της ζητεί να τον παντρευτεί. Αντίθετα όμως από ό,τι θα περίμενε κανείς η οικογένειά της κάθε άλλο παρά χαίρεται... Γιατί ο Ιαν είναι καθολικός και χορτοφάγος και κυρίως... δεν είναι Ελληνας...

...«Γάμος αλά... ελληνικά» δεν είναι η φοβερή κωμωδία με τις έξυπνες ατάκες και το φοβερό σενάριο που θα μας καθηλώσει και θα τη θυμόμαστε για πολύ καιρό. Δεν είναι όμως και ένα φιλμ που μας προσβάλλει το γούστο και δεν μπορούμε να τη δούμε με τίποτα. Αντίθετα είναι μια ευχάριστη ρομαντική κωμωδία που τη βλέπουμε ευχάριστα, αλλά αδιάφορα.

Μάλλον είναι μια έξυπνη δουλιά από μια Ελληνίδα που έχει βάλει σκοπό να κατακτήσει το Χόλιγουντ, αφού η Νία Βάρναλος έχει γράψει το σενάριο και πρωταγωνιστεί στην ταινία. Αφού δεν την αξιοποίησε ο ελληνικός κινηματογράφος, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί λίγο από τις ελληνικές παραδόσεις... «και ορθώς έπραξε».

«My big fat Greek wedding»

Κωμωδία αμερικανικής παραγωγής 2002. Σκηνοθεσία: Τζόελ Ζουίκ. Με τους Νία Βάρνταλος, Τζον Κορμπέτ, Μάικλ Κονσταντάιν, Λέινι Καζάν, Αντρέα Μάρτιν, Τζόι Φάτοουν.

Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Πατρίτσια Χάισμιθ η πλέον χιτσκοκική ταινία του... Χίτσκοκ αξιοποιεί μοναδικά τη δύναμη της εικόνας, παίζοντας έξοχα με τη δομή των χαρακτήρων και των καταστάσεων. Ο κάθε ήρωας είναι το alter ego του άλλου.

Αυτός ο αυγοειδής κύριος με το πούρο και το προφίλ του στρουμπουλού κουστουμαρισμένου οικογενειάρχη είχε ματιά «αλητάμπουρα» και του άρεσε να κάνει πλάκες. Μόνο που δεν του άρεσε να είναι μόνος του. Εψαχνε τον τρόπο να κάνει τις «φάρσες» του γνωστές και ευτυχώς βρήκε τη μεγάλη οθόνη.

Ακόμη και οι επικριτές του, που αντιμετώπιζαν το έργο του ως «κινηματογράφο χωρίς ουσία», στο τέλος παραδέχτηκαν το μεγαλείο του Αλφρεντ.

Σκοπός του Χίτσκοκ η διατάραξη της καθημερινότητας και η συνενοχή του θεατή (υπόδειγμα τρομοκράτη) -ως το τελευταίο δευτερόλεπτο - στο αίσθημα αμφιβολίας για κάθε μορφής ενοχή, αλλά και για τις ίδιες τις πράξεις των ηρώων.

Είχε πει «η τηλεόραση είναι όπως η φρυγανιέρα. Κάθε φορά που πατάς ένα κουμπί, πετάγεται έξω το ίδιο ακριβώς πράγμα».

... Ακούστε τον, κάτι ξέρει.

«STRANGERS ON A TRAIN». Ψυχολογικό θρίλερ παραγωγής 1951. Σκην.: Αλφρεντ Χίτσκοκ. Με τους: Φούρλι Γκρέιντζερ - Ρουθ Ρόμαν - Ρόμπερτ Γουόλκερ - Πατρίτσια Χίτσκοκ.

Μόνο και μόνο από τον τίτλο της ταινίας μπορείτε να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται.

Αλλη μια ταινία που οι πρωταγωνιστές είναι οι κατασκευαστές των οπτικών εφέ. Η ταινία δεν κρύβει κάποιο σκηνοθετικό ενδιαφέρον και το υποκριτικό στοιχείο είναι ανύπαρκτο.

Ολα είναι ίδια και κατευθυνόμενα κάτω από τη «μαγική» συνταγή για εύκολες ταινίες που έχουν μηδενικό αντίκτυπο σ' ένα ανύπαρκτο κοινό.

Ρωτήστε τον εαυτό σας «γιατί να δω αυτή την ταινία;». Δεν υπάρχει κανένας λόγος να πετάτε τα λεφτά σας.

Εκτός αν σας ενδιαφέρουν οι αράχνες ως ζώον, αφού στην ταινία μπορείτε να δείτε πέντε διαφορετικά είδη αράχνης, το καθένα τελείως διαφορετικό από το άλλο, τόσο σε εμφάνιση όσο και σε μέγεθος.

Αν είστε «αραχνοφοβικός» μην μπείτε στον κόπο να δείτε τα «οκτάποδα φρικιά», θα σας δημιουργήσουν εφιάλτες. Εκτός αν θέλετε να δείτε το πρόβλημα κατάματα.

«Eight lagged freaks». Κωμική περιπέτεια αμερικανικής παραγωγής 2002. Σκην.: Ελορι Ελκάγεμ. Με τους: Ντέιβιντ Αρκετ - Κάρι Γουρέρ.