Στο σημερινό 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» μπορείτε να διαβάσετε τα εξής:

-- Αττική: Ρεπορτάζ από τις εκδηλώσεις που πραγματοποιεί η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ για τις πολιτικές εξελίξεις.

-- Εκδηλώσεις για τα 70 χρόνια από το θάνατο του Αρη Βελουχιώτη: Ανταποκρίσεις από τις εκδηλώσεις σε Γιάννενα και Τρίκαλα μπροστά στο τριήμερο εκδηλώσεων της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Κάρυστος: Ερευνητική προσπάθεια της ΚΟ Καρύστου μπροστά στην εκδήλωση για το ΕΑΜικό κίνημα και τους λαϊκούς αγωνιστές στη Νότια Καρυστία.

-- Λάρισα: Ρεπορτάζ από την εκδήλωση των ΚΟ Λάρισας για τον Σπύρο Καλοδίκη.

«Θα επέλθει συμφωνία ή ρήξη;», «Θα τερματιστεί η λιτότητα ή θα συνεχιστεί;», «Ξηλώνονται τα μνημόνια ή επεκτείνονται;». Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα και τα διλήμματα που η κυβέρνηση και τα αστικά ΜΜΕ καθημερινά θέτουν στο λαό και οι πρωτοβουλίες του Κόμματος συμβάλλουν ώστε να ξεδιαλύνονται απορίες, να εξοπλίζονται οι φίλοι του ΚΚΕ, για να εξουδετερώνονται ιδεολογήματα, να φτάνει πιο πλατιά η πρότασή μας. Η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα βομβαρδίζονται καθημερινά με πληροφορίες, με φήμες, με «ψιθύρους» για τις διαπραγματεύσεις της συγκυβέρνησης και τα πιθανά σενάρια έκβασής τους. Αντικειμενικά, στο επίκεντρο βρίσκονται τα μεγάλα προβλήματα που διογκώνονται μέρα με τη μέρα, η επίθεση στη ζωή της λαϊκής οικογένειας. Αυτά συζητούνται και στις παρεμβάσεις της ΚΟ Αττικής, που είναι καθημερινές, όπως αυτές που έγιναν την προηγούμενη βδομάδα στο Χαϊδάρι και τη Δραπετσώνα, με ομιλήτριες αντίστοιχα την Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου και την Διαμάντω Μανωλάκου, μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ.

Σχετικά με τη συζήτηση που αναπτύσσεται γύρω από ενδεχόμενο «αδιέξοδο» στις διαπραγματεύσεις και «σκηνικό ρήξης», η Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου, μιλώντας σε εκδήλωση της Οργάνωσης Δάσους Χαϊδαρίου, σημείωσε: «Αυτό που ονομάζει η κυβέρνηση "ρήξη", είναι καρικατούρα ρήξης. Το να μην επέλθει συμφωνία, αλλά ένα πιστωτικό γεγονός, να καθιερωθεί διπλό νόμισμα ή έξοδος από την Ευρωζώνη, δεν είναι ρήξη. Γιατί, όταν μένουν ανέγγιχτα σε επίπεδο οικονομίας όλα τα άλλα που καταδυναστεύουν τη ζωή του λαού, οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, οι επιχειρήσεις στα χέρια των καπιταλιστών και η χώρα θα βαδίζει στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, πάλι αρνητικές συνέπειες θα έχουν για το λαό.

Στη Δραπετσώνα μίλησε η Διαμάντω Μανωλάκου

Σχετικά με αυτή την προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να εξασφαλίσει τη λαϊκή συναίνεση «με το καρότο» της διευθέτησης του χρέους και την εξασφάλιση ζεστού χρήματος με τη μορφή επενδυτικών πακέτων, η Διαμάντω Μανωλάκου, μιλώντας στη Δραπετσώνα, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Η συζήτηση για το χρέος, τα πρωτογενή πλεονάσματα και τα επενδυτικά πακέτα δεν αφορά το λαό. Τα λεφτά που θέλει να εξοικονομήσει η κυβέρνηση, είναι για την πλουτοκρατία και φυσικά δε θα μεταφραστούν σε αυξήσεις μισθών και συντάξεων, σε προσλήψεις σε νοσοκομεία και σε άλλες κοινωνικές υπηρεσίες, σε ανάκτηση των απωλειών του λαού από την περίοδο της κρίσης».

Στην εργατική - λαϊκή πάλη αναφέρθηκε και η Δ. Μανωλάκου, λέγοντας:

«Το ζήτημα για το λαό είναι να περάσει στην αντεπίθεση. Να αξιοποιήσει τα μέχρι τώρα αγωνιστικά βήματα, όπως τα μεγάλα συλλαλητήρια της 11ης Ιούνη, και να οργανώσει παραπέρα την πάλη του. Εχει τη δύναμη, βρίσκεται στην οργάνωση, στην ταξική πάλη, στον ανυποχώρητο αγώνα, στην οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα οφείλει να ανασυνταχθεί, να αντεπιτεθεί για τα δικά του συμφέροντα και σ' αυτό το δρόμο, μοναδικό στυλοβάτη έχει το ΚΚΕ, για να συσπειρωθούν οι πρωτοπόρες λαϊκές δυνάμεις. Η θέση του ΚΚΕ είναι ρήξη με το κεφάλαιο, την εξουσία του, την ΕΕ. Αυτό θα προκύψει από τη θέληση και δράση για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών, που θα στηρίζεται στην κοινωνική ιδιοκτησία και τον κεντρικό σχεδιασμό. Σε αυτό ακριβώς το κομβικό σημείο είναι που διαφοροποιείται το ΚΚΕ από τις δυνάμεις εκείνες που μιλούν για έξοδο από το ευρώ, χωρίς ανατροπές στις σχέσεις ιδιοκτησίας».

Από τη συζήτηση στο Χαϊδάρι

Εκδήλωση μνήμης και τιμής διοργανώνει η ΤΟ Πειραιά του ΚΚΕ στις φυλακές της Αίγινας, όπου μαρτύρησαν εκατοντάδες κομμουνιστές και λαϊκοί αγωνιστές, το πρωί της Κυριακής 28 Ιούνη, με ομιλητή τον Στέφανο Λουκά, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Το ραντεβού έχει δοθεί στις 7.00 π.μ. στο λιμάνι του Πειραιά, από όπου με πλοίο της γραμμής θα γίνει η μετάβαση στο νησί της Αίγινας και με πορεία οι συμμετέχοντες θα φτάσουν στον ιστορικό χώρο των φυλακών.

Η εκδήλωση θα περιλαμβάνει, εκτός από την ομιλία, καλλιτεχνικό μέρος, καθώς και έκθεση αρχειακού υλικού από το ιστορικό αρχείο του ΚΚΕ σε ειδικές προθήκες. Επίσης, θα γίνει ξενάγηση στους χώρους της φυλακής. Μετά την εκδήλωση, στεφάνια θα κατατεθούν στον τόπο εκτελέσεων του νησιού, στην παραλία του Τούρλου, καθώς και στο κοινοτάφιο των εκτελεσμένων, στο νεκροταφείο της Αίγινας.

Ο Σπύρος Καλοδίκης

Την εκδήλωση μνήμης και τιμής οργάνωσαν, με επιτυχία, οι Κομματικές Οργανώσεις Αγίου Αθανασίου, Κέντρου, Ιπποκράτη - Αμπελοκήπων και Εκπαιδευτικών, στην πλατεία των «Εξι Δρόμων», όπου την Κυριακή 23 Νοέμβρη 1947, ο Σπύρος Καλοδίκης πυροβολήθηκε πισώπλατα και θανάσιμα από συνεργάτη της Ασφάλειας.

Εκείνη την Κυριακή, ο Καλοδίκης φεύγει από κάποιο σπίτι της συνοικίας Αμπελοκήπων, όπου ήταν να γίνει σύσκεψη των ΚΟΒ πόλης, η οποία αναβλήθηκε για λόγους ασφαλείας. Σε μικρή απόσταση τον ακολουθεί ο Νίκος Παπαρσένος, μέλος της ΚΟΒ συνοικίας Αγίου Νικολάου. Σύμφωνα με δική του αφήγηση, το ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ από την οδό Γεωργιάδου τραβάει προς τη γέφυρα του Αλκαζάρ και στρίβει στην πλατεία Τσούγγαρι (σήμερα Τάκη Γαργαλιάνου).

Εκεί, «την είχαν στημένη» αστυνομικοί με πολιτικά. Ανάμεσά τους και ο Μιχάλης Κωσταγιάννης, συνεργάτης της Ασφάλειας, που τον ακολούθησε. Ο Καλοδίκης τον αντιλήφθηκε, αλλά συνέχισε δήθεν αδιάφορος και φτάνοντας στην οδό Παλαιστίνης, άνοιξε το βήμα του κατευθυνόμενος προς την πλατεία «Εξι Δρόμων». Ο Κωσταγιάννης έτρεξε να τον προλάβει και τον έφτασε στην πλατεία. Του ζήτησε την ταυτότητα κι αυτός, ατάραχος, την έδωσε. Φυσικά, ήταν πλαστή σε όλα. Καθώς ο χαφιές την περιεργάζεται, ο Καλοδίκης του δίνει μια γερή γροθιά, τον ρίχνει καταγής κι αρχίζει να τρέχει με κατεύθυνση προς την οδό Σκουφά. Για κακή του τύχη, πέφτει πάνω σ' ένα υπενωμοτάρχη, που επιχειρεί να τον σταματήσει και συμπλέκονται. Εκεί φτάνει ο Κωσταγιάννης και τον πυροβολεί πισώπλατα. Αιμορραγώντας και θέλοντας να μαθευτεί η σύλληψή του για να μην τον εξαφανίσουν, όπως έγινε με άλλους συντρόφους του, φωνάζει δυνατά: «Πατριώτες, είμαι ο Σπύρος Καλοδίκης, Γραμματέας της Οργάνωσης του ΚΚΕ».

Από την πορεία που πραγματοποιήθηκε μετά την εκδήλωση των ΚΟ Λάρισας του ΚΚΕ

Την εκδήλωση άνοιξε ο Φώτης Παπανικολάου, μέλος της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ, και στη συνέχεια διαβάστηκαν ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου και του Νίκου Μύτικα.

Στην ομιλία της, η Αγγελική Δασκαλάκη, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Θεσσαλίας του ΚΚΕ, μεταξύ άλλων, σημείωσε ότι «ο Σπύρος Καλοδίκης ήταν οργανωτής με ταλέντο, άφοβος αγωνιστής, καθοδηγητής και ηγέτης, μιλούσε απλά, αγαπούσε και έδειχνε μεγάλη στοργή στους συντρόφους του».

Και τόνισε: «Και στην περίοδο πριν και μετά την Κατοχή, υπήρχαν δύο μεγάλα αντίπαλα στρατόπεδα. Από τη μια μεριά η εργατική τάξη, η φτωχή αγροτιά, οι βιοπαλαιστές της πόλης και της υπαίθρου, ορισμένοι καλλιτέχνες και διανοούμενοι συσπειρωμένοι στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Είναι οι δυνάμεις που πάλεψαν και μάτωσαν ενάντια στους φασίστες.

Από την άλλη πλευρά ήταν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, το Παλάτι, οι τσιφλικάδες, το πολιτικό, στρατιωτικό και δικαστικό τους προσωπικό, καθώς και όλη η προπολεμική πνευματική και κοσμική ελίτ της χώρας, που είχε δηλώσει πίστη στο φασίστα Μεταξά. Ενα μέρος από αυτούς διέφυγαν μαζί με το χρυσάφι της χώρας στο εξωτερικό, στο Κάιρο. Ενα άλλο μέρος επέλεξε να συνεργαστεί με τους κατακτητές.

Μετά την απελευθέρωση της χώρας, κάτω από τα χτυπήματα του ΕΛΑΣ και την προέλαση του Κόκκινου Στρατού, οι δυνάμεις αυτές ήταν προετοιμασμένες και αποφασισμένες να επανέλθουν στην εξουσία. Ετσι, την Κατοχή ακολούθησε ο Εμφύλιος Πόλεμος, η λυσσασμένη αντίδραση της κυρίαρχης τάξης απέναντι στην τάξη που αμφισβητεί την εξουσία της, την εργατική τάξη.

Ενα χρήσιμο, λοιπόν, δίδαγμα είναι ότι όπως και τότε δεν υπήρξε εθνική ομοψυχία, δεν υπήρξαν κοινοί εθνικοί στόχοι, έτσι και σήμερα δεν μπορούν να υπάρξουν κοινοί στόχοι για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα με την αστική τάξη, τους καπιταλιστές. Δεν μπορεί να υπάρξει κοινή εθνική προσπάθεια, όπως θέλει να ονομάσει η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ τη διαπραγμάτευση που διεξάγεται στην ΕΕ για λογαριασμό του κεφαλαίου και των καπιταλιστών».

Μετά την ομιλία, ακολούθησε πορεία μέχρι το σημείο όπου δολοφονήθηκε ο Σπ. Καλοδίκης, στη συμβολή των οδών Καραθάνου και Σκουφά, όπου εκπρόσωπος της ΤΕ Λάρισας του ΚΚΕ κατέθεσε λουλούδια.

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης της ΚΟ Καρύστου που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 27 Ιούνη, στις 8.30 μ.μ., στο προαύλιο του «Γιοκαλείου Ιδρύματος», έχει ως εξής:

-- Ομιλία από τον Κώστα Παρασκευά, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Παρουσίαση με θέμα: «ΕΑΜικό κίνημα και λαϊκοί αγωνιστές στη νότια Καρυστία». Στην παρουσίαση θα συμμετάσχει μουσικό συγκρότημα.

-- Θα ακολουθήσει απονομή αναμνηστικών σε αγωνιστές και απογόνους τους.

Η δεκαετία 1940 - 1949 αποτελεί μια από τις σημαντικότερες περιόδους για το εργατικό - λαϊκό κίνημα και το ΚΚΕ. Ο λαός μας, μέσα σε δέκα χρόνια, πήρε τρεις φορές τα όπλα με μπροστάρη το ΚΚΕ ενάντια στην εξουσία της ξένης και εγχώριας αστικής τάξης, μπροστά στην προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον.

Εχοντας ως καθήκον την ανάδειξη και αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, η ΚΟ Καρύστου του ΚΚΕ πραγματοποιεί μια πρωτότυπη έρευνα για την περιοχή της νότιας Εύβοιας (Κάρυστο, Μαρμάρι, Στύρα) συγκεντρώνοντας πλούσιο υλικό και ντοκουμέντα άγνωστα έως τώρα, καθώς υπάρχει η ιδιαιτερότητα να μην έχει γραφτεί σχεδόν τίποτα για την ΕΑΜική Αντίσταση στην περιοχή.

Τι είναι, όμως, αυτό που έδρασε ως καταλύτης στο φούντωμα της Αντίστασης; Αναμφισβήτητα είναι η ανασυγκρότηση του ΚΚΕ που είχε χτυπηθεί άγρια από τη μεταξική δικτατορία και κατ' επέκταση και της Κομματικής Οργάνωσης στην Κάρυστο. Ηδη από το καλοκαίρι του 1941 ανασυγκροτείται η Κομματική Οργάνωση, με Γραμματέα το Λυκούργο Ζούμπερη. Παλιοί και νέοι κομμουνιστές μπαίνουν δραστήρια στη συγκρότηση των αντιστασιακών οργανώσεων ΕΑΜ, ΕΛΑΣ και ΕΠΟΝ.

Πρωτοστάτησαν στην ανασυγκρότηση της Κομματικής Οργάνωσης: Ο Νίκος Ζαχαρέας, που ήταν τελώνης στην Κάρυστο, ο Ρόθης Μπουρνιάς, ο Νίκος Βρανάς του Αντωνίου, ο Χρόνης Παπακωνσταντής, ο Γιάννης Κατσάλης, ο Γιάννης Μαστρογιάννης και ο Γιάννης Ευφροσύνης από την Κάρυστο. Από το Μαρμάρι η Πιπίνα και η Βασιλική Παπανδρέου, από τα Στύρα ο δάσκαλος Καλανταρίτης και ο γεωπόνος Χατζάκης, ο Σωτήρης Τζαναβάρης από τον Αετό, ο Χαρίλης Παρασκευάς από τον Ευαγγελισμό και ο Αποστόλης Μπάστας από το Καστρί.

Νοέμβρης 1944 - «Βδομαδιάτικο Δελτίο» από το Γραφείο Λαϊκής Διαφώτισης της ΤΕ Καρύστου του ΕΑΜ

Στη συμβολή στο ΕΑΜικό κίνημα καταγράφονται: Η συγκρότηση λόχου του ΕΛΑΣ με έδρα το χωριό Μελισσώνας και η αποτροπή δημιουργίας και δράσης Ταγμάτων Ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή της Καρύστου, η αποστολή ανταρτών στο 3ο Τάγμα του 7ου Συντάγματος ΕΛΑΣ της Εύβοιας στην περιοχή της Κύμης, η στελέχωση με αντάρτες της «Υπηρεσίας Αποστολών Εξωτερικού» του ΕΑΜ, που είχε ως βάση τον όρμο των Τσακαίων και νωρίτερα το Καστρί (περιοχές της νότιας Εύβοιας προς το Αιγαίο).

Επίσης, αγωνιστές από την περιοχή βρέθηκαν στις γραμμές του ΕΛΑΣ στην Αθήνα, άλλοι όντας ναυτεργάτες εντάχθηκαν στην Ομοσπονδία Ελληνικών Ναυτεργατικών Οργανώσεων (ΟΕΝΟ) και κάποιοι φαντάροι συμμετείχαν στο κίνημα της Μ. Ανατολής μέσω της Αντιφασιστικής Στρατιωτικής Οργάνωσης (ΑΣΟ).

Η έρευνα της ΚΟ Καρύστου έως τώρα καταγράφει 135 αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης.

Από αυτούς, οι παρακάτω έδωσαν τη ζωή τους:

Ο Παύλος Καρατζάς. Μέλος του ΚΚΕ από το Μαρμάρι. Φυλακίστηκε από τη μεταξική δικτατορία στην Ακροναυπλία και παραδόθηκε στους φασίστες κατακτητές. Εκτελέστηκε με τους 200 κομμουνιστές της Καισαριανής την Πρωτομαγιά του 1944.

Ο Νίκος Αδάμ. Σαμποτέρ, από τους Τσακαίους. Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στην Αθήνα στις 9/10/1943.

Ο Πλάτων Κόλλιας. Μαχητής του ΕΛΑΣ από το Γραμπιά. Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στη Μάνδρα Αττικής.

Ο Βαγγέλης Πάλλης. Από το Κατσαρώνι. Εκτελέστηκε από τους Γερμανούς στο γεφύρι των Βαρδιάνων στις 18/4/1944.

Ο ηρωικός Γραμματέας της ΚΟ Καρύστου του ΚΚΕ, Λυκούργος Ζούμπερης

Ο Μανώλης Σύρακας. Από το Παραδείσι. Μαχητής του ΕΛΑΣ. Επεσε στην ίδια μάχη.

Ο Γιάννης Κοτσανίτης. Από την Κάρυστο. Μαχητής του ΕΛΑΣ. Επεσε στην ίδια μάχη.

Ιδιαίτερα θα τιμηθεί από την ΚΟ Καρύστου ο Λυκούργος Ζούμπερης, Γραμματέας της ΚΟ Καρύστου και καπετάνιος λόχου του ΕΛΑΣ στην περιοχή.

Ο Λ. Ζούμπερης ήταν κρατούμενος στις φυλακές Αβέρωφ, καταδικασμένος σε θάνατο, όσο εξελισσόταν ο μεγαλειώδης αγώνας του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ). Το 1948, η πάλη μεταξύ του αστικού κράτους και του ΔΣΕ κορυφώνεται. Την Πρωτομαγιά του ίδιου έτους δολοφονείται ο υπουργός Δικαιοσύνης, Χρήστος Λαδάς. Το αστικό κράτος ως αντίποινα ανακοινώνει την εκτέλεση 154 κρατούμενων κομμουνιστών και άλλων ΕΑΜιτών. Την Τρίτη του Πάσχα - 4 Μάη του 1948 - στο Νοσοκομείο «Σωτηρία», εκτελούνται 27 κρατούμενοι των φυλακών Αβέρωφ. Ανάμεσά τους και ο Λ. Ζούμπερης.

Τι είναι αυτό που κάνει απλούς ανθρώπους, εργάτες, φτωχούς αγρότες να αναδεικνύονται σε ήρωες; Είναι η αταλάντευτη πίστη σε ανώτερα ιδανικά, στο δίκαιο και αναγκαίο της πάλης για την κατάργηση της εκμετάλλευσης. Από αυτά πηγάζει η ανιδιοτελής προσφορά του κομμουνιστή που μπορεί να φτάσει έως το θάνατο.

Να τι λέει ο ίδιος ο Ζούμπερης λίγο πριν από την εκτέλεσή του:

«Κάπου από τα Μπουντρούμια

Πολυαγαπημένη μου φτωχιά, γεια χαρά.

Βρίσκομαι στην ανάγκη να σου αναγγείλω κάτι πολύ δυσάρεστο, μα κι αν καλοσκεφτεί κανείς δεν είναι και τόσο σοβαρό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Το δοσίλογο κράτος των 7 αφού δεν μπορεί να κτυπήσει το Δημοκρατικό Στρατό, που ξεκαθαρίζει τις περιοχές την μια μετά την άλλη, στρέφεται ενάντια στους λαϊκούς αγωνιστές που με ψεύτικες κατηγορίες κρατούν αλυσοδεμένους στα μπουντρούμια.

Αντάρτες από την περιοχή της Καρύστου. Από αριστερά: Κώστας Δελιπέτρος, Μιχάλης Παπαμιχάλης, Νίκος Μαζαράκης, Παναγιώτης Μάμας και κάτω ο Βασίλης Μηλάς

Γι' αυτό και πάλι σου λέγω μη λυπάσαι, αλλά να είσαι υπερήφανη, διότι ο σύντροφός σου έχυσε το αίμα του να ποτίσει το δέντρο της λευτεριάς.

Τασία, μην νομίζεις ότι ο θάνατος είναι τόσο βαρύς που φαίνεται, όταν πεθαίνεις για ανώτερα ιδανικά νομίζεις ότι πηγαίνεις σε καμιά γιορτή, σε κάποιο μαγικό πανηγύρι.

Επίσης, σε παρακαλώ να φροντίσεις ώστε τα αγαπημένα μας παιδιά να μορφωθούν και να τους γίνει όσο το δυνατό καλύτερη η ζωή, για να μην νοιώσουν την έλλειψη του αγαπημένου τους πατέρα. Τασία, να τα μάθεις να αγαπήσουν τον ήλιο, τον αέρα, το νερό, την γυμναστική και την καθαριότητα, αυτά κάνουν γερό κορμί που από αυτό βγαίνει και γερή ψυχή.

Πεθαίνω με το μέτωπο ψηλά και τραγουδώντας.

Ζήτω ο αδούλωτος Ελληνικός Λαός.

Ζήτω το Κ.Κ.Ε.

Ζήτω ο αρχηγός μας Νίκος Ζαχαριάδης.

Σε φιλώ, ο φτωχός σου Λυκούργος Ζούμπερης.

Εχε γεια».

Η ΚΟ Καρύστου του ΚΚΕ συγκέντρωσε από αγωνιστές και απογόνους της ΕΑΜικής Αντίστασης το ποσό των 230 ευρώ για την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ, ενόψει της εκδήλωσης που πραγματοποιεί για την ΕΑΜική Αντίσταση στην Κάρυστο, στις 27/6.

Η ΚΟ απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους απογόνους της ΕΑΜικής Αντίστασης, καθώς και τους φίλους του ΚΚΕ, να συμβάλουν οικονομικά για τη στήριξη της εκδήλωσης και του ΚΚΕ.

Με συγκίνηση και μαχητικότητα, οι νέοι που πήραν μέρος στη διαδήλωση, βροντοφώναξαν πως η τραγική θυσία του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ δεν πήγε χαμένη. Πως στα χνάρια του Αρη, της ηρωικής και ένδοξης ιστορίας του αγώνα του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ - ΕΠΟΝ και του ΔΣΕ, της 100χρονης λαμπρής πορείας του ΚΚΕ, συνεχίζει η νέα γενιά, η ΚΝΕ, με περηφάνια και καμάρι, τον αγώνα για την καλύτερη κοινωνία, το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Εστειλαν μήνυμα, δεσμεύτηκαν για τις μέρες που απέμεναν μέχρι σήμερα, να πείσουν περισσότερους νέους να συμμετάσχουν στην αποψινή μεγάλη πολιτική συγκέντρωση της ΚΕ του ΚΚΕ προς τιμήν του Αρη Βελουχιώτη στην Αρτα, με ομιλητή τον ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Δημήτρη Κουτσούμπα.

Σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο Θάνος Μπίμπας, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, στον οποίο μεταξύ άλλων ανέφερε:

«Τιμάμε σήμερα τον πρωτοκαπετάνιο του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη, που σαν σήμερα, περικυκλωμένος από τον αστικό στρατό, έπεσε μαχόμενος. Ο Αρης Βελουχιώτης έδωσε τη ζωή του πριν 70 χρόνια, στις 16 Ιούνη, στη Μεσούντα της Αρτας, μαχόμενος για τη λευτεριά και το δίκιο του λαού ενάντια στον ιμπεριαλισμό».

«Ο Αρης Βελουχιώτης», τόνισε, «που το όνομά του έγινε θρύλος για το λαό, ήταν γέννημα - θρέμμα του ΚΚΕ, ηγήθηκε του ένοπλου λαϊκού αντιφασιστικού αγώνα ως στέλεχός του και με εντολή του Κόμματος. Η ζωή και η πορεία του ταυτίζεται με την ηρωική διαδρομή του ΚΚΕ, γι' αυτό και κανείς δεν μπορεί να διαχωρίσει τον Αρη από το ΚΚΕ, πολύ περισσότερο να τον στρέψει εναντίον του.

Από την κατάθεση λουλουδιών στο μνημείο του Αρη Βελουχιώτη

Ετσι τιμάμε τη θυσία του Αρη οι κομμουνιστές σήμερα. Η τιμή αυτή δεν αφορά απλά ιστορικές εκδηλώσεις, αλλά τη συνέχεια της δράσης, την υλοποίηση της επαναστατικής γραμμής πάλης σήμερα. Παλεύουμε να είμαστε οι συνεχιστές του. Δεν ανεχόμαστε τα ψέματα, δεν ανεχόμαστε να γίνουμε σκλάβοι στον 21οαιώνα.

Παλεύουμε για να μην περάσει στο λαό η μοιρολατρία, τα νέα μνημόνια και οι αντιλαϊκές συμφωνίες προς όφελος των μονοπωλίων. Να μην τυλιχτεί ο λαός και η χώρα στο επικίνδυνο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, που φέρνουν και πάλι πιο κοντά τον κίνδυνο ενός γενικευμένου ιμπεριαλιστικού πολέμου. Για να μην μπορούν να σταθούν πουθενά οι σύγχρονοι φασίστες - ναζιστές. Να πάρει ο λαός την υπόθεση στα χέρια του, οργανώνοντας την πάλη του για την ανάκτηση απωλειών, τις σύγχρονες ανάγκες του, για τη μόνη διέξοδο, την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων και της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, το σοσιαλισμό».

Πορεία στους δρόμους των Ιωαννίνων

Τέλος, η εκδήλωση κατέληξε με κατάθεση λουλουδιών στο μνημείο του Αρη, στην πλατεία Αρη Βελουχιώτη (πλ. Ομήρου), από το Συμβούλιο Περιοχής της ΚΝΕ, την ΤΟ Ιωαννίνων του ΚΚΕ, καθώς και την Προοδευτική Κίνηση Κυπρίων Φοιτητών.

Σε ό,τι αφορά την ημέρα κόκκινης προσφοράς της ΚΝΕ στο Κόμμα, το λαό και τη νεολαία, ο πρώτος απολογισμός φέρνει αισιόδοξα μηνύματα. Μαχητικά και με αυταπάρνηση, οι σύντροφοι αποδώσανε από το υστέρημά τους. Συγκεντρώθηκαν το βράδυ στο οικονομικό κλείσιμο δεκάδες κόκκινα μεροκάματα και προσωπικές εισφορές. Ενδεικτική είναι η μαχητική προσπάθεια μιας ΤΟ των Ιωαννίνων, που σε μια μέρα συγκέντρωσε το ποσό των 1.500 ευρώ. Ολη η Οργάνωση Περιοχής δεσμεύτηκε για συνέχεια της προσπάθειας και τις επόμενες μέρες.

Ανθρωποι όλων των ηλικιών έδωσαν το «παρών» και στις εκδηλώσεις στα Τρίκαλα

Τους χώρους των εκδηλώσεων, οι οποίες ξεκίνησαν από τις συνοικίες της πόλης, τις πλατείες Βουβής, Παλαιού Δεσποτικού, Προσφυγικού Συνοικισμού και κορυφώθηκαν, χτες Παρασκευή, στην πλατεία Ρήγα Φεραίου -όπου παρουσία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, έγινε και τοποθέτηση πλάκας- επισκέφτηκε, όλες αυτές τις μέρες, πολύς κόσμος. Αγωνιστές της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ που ζουν ακόμη, είδαν, με τη συγκίνηση της θύμησης στα μάτια, αλλά και την περηφάνια της συμμετοχής στην καρδιά, τις εκθέσεις φωτογραφικού αρχειακού υλικού από τη δράση της Εθνικής Αντίστασης, τις προβολές βίντεο για την ιστορία του Κόμματος, την Αντιφασιστική Νίκη των λαών, τα 70 χρόνια από το θάνατο του Αρη Βελουχιώτη. Αλλά και πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι πήγαν εκεί για ν' ακούσουν από κοντά το «μίλημα της ιστορίας», να μυρίσουν το «άρωμα» της αγωνιστικής δράσης του λαού μας, να ρίξουν ματιές στα λευκώματα και στα βιβλία που αναδεικνύουν τα ηρωικά κατορθώματα των αγωνιστών του ΚΚΕ, όπως ο Αρης κι άλλοι πολλοί...

Ακουσαν τους παλιότερους να τους ιστορούν τη δράση του παλικαριού που αναδείχθηκε σε ηγετική μορφή του εθνικοαπελευθερωτικoύ αγώνα, γιατί έθεσε τον εαυτό του στις υπηρεσίες του λαού, στηριγμένος στην ολόπλευρη υποστήριξη του Κόμματός του, του ΚΚΕ και στις ανεξάντλητες λαϊκές δυνάμεις. Ανέλαβε και έφερε σε πέρας το καθήκον του. Ηταν οργανωτής και μπροστάρης των λαϊκών αγώνων, γιατί ήταν σπλάχνο από τα σπλάχνα του λαού, γιατί ήταν στέλεχος του ΚΚΕ, γιατί ήταν Κομμουνιστής.

Αλλωστε, στη λαϊκή συνείδηση η μορφή του Αρη Βελουχιώτη είναι άρρηκτα δεμένη με την ηρωική πορεία του ΚΚΕ, του ΕΑΜ και του λαϊκού στρατού του, του ΕΛΑΣ, στον αγώνα για την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας.

Τέτοιους αγωνιστές έθρεψε το ΚΚΕ κι αυτούς τιμάει σήμερα, με αφορμή και την πορεία συμπλήρωσης 100 χρόνων ζωής και δράσης του. Σ' αυτή τη μακρόχρονη πορεία, το ΚΚΕ στέκεται όρθιο και δυνατό, γιατί σφυρηλατήθηκε με ιστορικούς δεσμούς αίματος με την εργατική τάξη και τη φτωχή αγροτιά, γιατί επέδειξε σταθερή προσήλωση σε θεμελιώδεις αρχές για ένα επαναστατικό, εργατικό, κομμουνιστικό κόμμα.

Σήμερα οι κομμουνιστές πορεύονται με ένα σκοπό: Να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών, να οικοδομήσουν τη Λαϊκή Συμμαχία που θα αντιπαλέψει την αντιλαϊκή πολιτική και θα βάλει τέλος στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού.