Οπως δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών, Χρ. Σταϊκούρας, «δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση και στο σκέλος της διαχείρισης του ιδιωτικού χρέους», με «ένα σύγχρονο και ενιαίο πλαίσιο για την αφερεγγυότητα, όπου νοικοκυριά και επιχειρήσεις θα μπορούν να διακανονίσουν όλα τα χρέη τους, με μια ολοκληρωμένη προσέγγιση».
Τα παραπάνω σηματοδοτούν την επόμενη «εμβληματική» παρέμβαση της κυβέρνησης ΝΔ, η οποία ήδη προβλέπεται στη συμφωνία με τις «μεταμνημονιακές» δεσμεύσεις (Γιούρογκρουπ, Ιούνης 2018) που άφησε ως αντιλαϊκή παρακαταθήκη η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για την περίοδο μέχρι το 2022.
Το υπό διαμόρφωση θεσμικό πλαίσιο θα κινείται στη λογική της «ενιαίας διαχείρισης» των κάθε είδους οφειλών για τα νοικοκυριά - «φυσικά πρόσωπα» καθώς και για επιχειρήσεις. Σε αυτό, θα υπάγονται τα «κόκκινα» δάνεια στις τράπεζες, οι οφειλές προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, ασφαλιστικά ταμεία, ΟΤΑ, ενδεχομένως και σε επιχειρήσεις υπό κρατικό έλεγχο (π.χ. ΔΕΗ).
Σε αυτό το πλαίσιο, η «ολοκληρωμένη στρατηγική για τη διαχείριση του ιδιωτικού χρέους», στην οποία εστιάζει και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, σηματοδοτεί ακόμα μεγαλύτερη ένταση των εκβιασμών και των πλειστηριασμών για τις κάθε είδους οφειλές της λαϊκής οικογένειας, ενώ παράλληλα αποτελεί εργαλείο για το «ξεσκαρτάρισμα» του επιχειρηματικού πεδίου με την αποβολή από αυτό των επιχειρήσεων που κρίνονται μη βιώσιμες.
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες:
Αυτή θα αφορά:
-- Τον έλεγχο και την παρακολούθηση των ρυθμίσεων προς τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό (όπως οι αποπληρωμές μέχρι 120 δόσεις, πάγια ρύθμιση 12 δόσεων) καθώς βέβαια και για τη διαχείριση των οφειλών σε άλλους κρατικούς φορείς.
-- Τις ρυθμίσεις για τα «κόκκινα» δάνεια (π.χ. λεγόμενος νόμος Κατσέλη, «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια κ.ά.).
-- Τον μηχανισμό του εξωδικαστικού συμβιβασμού που ισχύει σήμερα για επαγγελματίες και επιχειρήσεις.
Εν αναμονή των τελικών διατάξεων, είναι φανερό το γεγονός ότι επιχειρείται η διαμόρφωση «πτωχευτικού Δικαίου» και για τα υπερχρεωμένα λαϊκά νοικοκυριά.
Την ίδια ώρα, με την παροχή κρατικών εγγυήσεων στους τραπεζικούς ομίλους, όπως προβλέπεται στον σχετικό νόμο, δεκάδες χιλιάδες ακίνητα επί των οποίων έχουν εγγραφεί τραπεζικές υποθήκες θα περάσουν σε funds και άλλα «κοράκια», που οσμίζονται κέρδη από τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων σε συνδυασμό βέβαια με την απογύμνωση της προστασίας στη λαϊκή στέγη, συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης κατοικίας.
Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, στο τέλος Σεπτέμβρη 2019 τα «κόκκινα» δάνεια που έχουν μεταβιβαστεί από τις τράπεζες και τα διαχειρίζονται «Εταιρείες Διαχείρισης Απαιτήσεων από Δάνεια και Πιστώσεις» ανήλθαν - σε όρους ονομαστικής αξίας - στα 20,1 δισ. ευρώ, από 18,1 δισ. τον Ιούνη, αύξηση 2 δισ. σε ένα τρίμηνο. Ειδικότερα, το ποσό αυτό αφορά καταναλωτικά δάνεια ονομαστικής αξίας περίπου 10,1 δισ. ευρώ, στεγαστικά 2,3 δισ., επιχειρηματικά 5,4 δισ. και δάνεια σε επαγγελματίες και ατομικές επιχειρήσεις 2,25 δισ. ευρώ.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών, «ο "Ηρακλής" είναι μία συστημική λύση που θα συμβάλει, μέσω της χορήγησης κρατικών εγγυήσεων, στη μείωση κατά περίπου 40% των μη εξυπηρετούμενων δανείων», ενώ «ανοίγει ο δρόμος για τη χορήγηση ρευστότητας στην αγορά και την πραγματική οικονομία, ώστε η Ελλάδα να πετύχει υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης»...
Στόχος παραμένει η μείωση κατά 48,5 δισ. ευρώ, συγκεκριμένα στα 26 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2021, από περίπου 74,5 δισ. ευρώ σήμερα, με φόντο βέβαια το σημερινό «μεταβατικό καθεστώς» της όποιας παρεχόμενης προστασίας στην πρώτη κατοικία της λαϊκής οικογένειας.
Θυμίζουμε ότι πάνω από 4 εκατομμύρια φορολογούμενοι - κατά κύριο λόγο λαϊκά νοικοκυριά - βρίσκονται στις λίστες με τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Εξίσου χαρακτηριστικό είναι και το γεγονός ότι στο 12μηνο του 2018 ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός έβαλε «στο χέρι» 5,55 δισ. ευρώ από ληξιπρόθεσμα χρέη, μέσω των οποίων «αβγαταίνει» η μάζα των φορολογικών εσόδων και των πλεονασμάτων.
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία της ΑΑΔΕ:
-- Οι «οφειλέτες υπό αναγκαστικά μέτρα είσπραξης» έφτασαν σε 1.227.944 από 1.168.438 τον Δεκέμβρη του 2018. Η διόγκωση στη διάρκεια του 9μήνου έφτασε στους 59.506 φορολογούμενους που προστέθηκαν στις λίστες των κατασχέσεων.
-- Οι «οφειλέτες στους οποίους δύναται να ληφθούν αναγκαστικά μέτρα είσπραξης», δηλαδή βρίσκονται στο «παρά 5» της επιβολής τους, φτάνουν τα 1,8 εκατομμύρια.
-- Ο συνολικός αριθμός των οφειλών έφτασε σε 4.351.315 από 4.064.750 τον Δεκέμβρη του 2018 με αύξηση 286.565 ή κατά 31.840 φορολογούμενους κατά μέσο όρο ανά μήνα.
Πρόκειται για ένα ακόμη βήμα στην κατεύθυνση θωράκισης των ευρωπαϊκών μονοπωλιακών ομίλων στον διεθνή ανταγωνισμό, κυρίως έναντι των ΗΠΑ και της Κίνας, που αναπτύσσουν ταχύτατα τα τελευταία χρόνια τις σχετικές τεχνολογίες, κι ενώ πολύ μεγάλες είναι οι αντιθέσεις και στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας σε σχέση με το ζήτημα, που ανάμεσα στα άλλα αποτελεί έναν ακόμα μοχλό πίεσης από την πλευρά των ΗΠΑ προς κράτη - μέλη της ΕΕ.
Ολα αυτά σε μια περίοδο που η ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας και για το ζήτημα της ανάπτυξης δικτύων 5G μαίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο κι ενώ Αμερικανοί αξιωματούχοι και σε επίπεδο ΝΑΤΟ, αλλά και σε διμερές, επίσημο και ανεπίσημο, επίπεδο, επιδιώκουν να δημιουργήσουν συνθήκες αποκλεισμού των κινεζικών ομίλων που επιθυμούν να διεκδικήσουν μερίδιο από την, υψηλής αξίας, αγορά της ΕΕ, με την Κίνα με τη σειρά της να «δελεάζει» την ΕΕ και τα κράτη - μέλη της ότι μπορεί να τους διασφαλίσει μια γρήγορη προσαρμογή στα νέα τεχνολογικά δεδομένα, που θα τους δώσει πλεονέκτημα έναντι των ΗΠΑ.
Στα Συμπεράσματα τονίζεται ότι τα δίκτυα 5G θα αποτελέσουν μέρος των «υποδομών υψηλής σημασίας» για τη διατήρηση ζωτικών κοινωνικών και οικονομικών λειτουργιών και παράλληλα υπογραμμίζεται ότι η ασφάλεια του 5G θα πρέπει να ξεκινά με την επιλογή των πωλητών και να καλύπτει όλη τη διαδικασία παραγωγής των στοιχείων του δικτύου και τη διάρκεια ζωής της λειτουργίας του. Επίσης, θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ακόμη και «μη τεχνικοί παράγοντες όταν καταρτίζεται το προφίλ κινδύνου ενός προμηθευτή, τα δε κρίσιμα για την εθνική ασφάλεια στοιχεία θα πρέπει να προέρχονται μόνο από αξιόπιστα μέρη».
Βασικός στόχος, που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, είναι να έχει επιτευχθεί εμπορική ανάπτυξη 5G σε μια σημαντική πόλη σε κάθε κράτος - μέλος έως το 2020, καθώς και η κάλυψη των κύριων αστικών περιοχών και των μεγάλων μεταφορικών αξόνων έως το 2025.
Να υπενθυμίσουμε ότι σήμερα βασικοί προμηθευτές σχετικού εξοπλισμού είναι οι κινεζικές «Huawei» και ΖΤΕ, η αμερικανική «Cisco», η κορεατική «Samsung» και οι «Ericsson» και «Nokia», με έδρα τη Σουηδία και τη Φινλανδία, αντίστοιχα.
Σε κάθε σχετικό επίσημο κείμενο της ΕΕ καταρτίζονται οι όροι υπό τους οποίους θα μπορούν να τεθούν εμπόδια σε κάποιον προμηθευτή για να λάβει μέρος σε σχετικούς διαγωνισμούς που θα γίνουν ή γίνονται ήδη στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Σε αυτό το πνεύμα εντάσσεται και η επισήμανση που υπάρχει στην έκθεση του περασμένου Οκτώβρη ότι ορισμένοι από τους παραπάνω προμηθευτές έχουν έδρα την ΕΕ κι έτσι ακολουθούν τους σχετικούς κοινοτικούς κανόνες περί «διαφάνειας» και «δομής ιδιοκτησιακού καθεστώτος», την ίδια στιγμή που άλλοι προμηθευτές δεν τους ακολουθούν.
Τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου έρχονται σε συνέχεια της Εκθεσης που συνέταξαν τα κράτη - μέλη της ΕΕ και δημοσιεύθηκε στις 9 του περασμένου Οκτώβρη (EU coordinated risk assessment of the cybersecurity of 5G networks), όπου ανάμεσα σε άλλα επισημαίνεται η σημασία των δικτύων 5G για την ευρωπαϊκή οικονομία στον παγκόσμιο ανταγωνισμό, αλλά και οι κίνδυνοι που μπορεί να προκύψουν από την ανάπτυξη αυτών των δικτύων, εξαιτίας των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της νέας αυτής τεχνολογίας.
Το «διακύβευμα» για τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τα μονοπώλιά τους αφορά βέβαια πολλά παραπάνω από την ίδια την εγκατάσταση των δικτύων 5G, που φυσικά και από μόνα τους αποτελούν μια τεράστια «μπίζνα» και ένα πολύ μεγάλο πεδίο για την επένδυση των τεράστιων υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων που προκάλεσαν την πρόσφατη διεθνή καπιταλιστική κρίση.
Αλλωστε και η ίδια η έκθεση της Κομισιόν επισημαίνει ότι τα δίκτυα 5G προσφέρουν τεράστιες δυνατότητες σε κάθε τομέα της οικονομίας εξαιτίας των υπερύψηλων ταχυτήτων, του μεγάλου όγκου δεδομένων που μπορεί να διακινηθούν, της υψηλής αξιοπιστίας τους στη μετάδοση δεδομένων και του πολύ μεγάλου αριθμού συσκευών που μπορεί να διασυνδεθούν.
Ετσι, τα δίκτυα 5ης γενιάς αναμένεται να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ, ιδιαίτερα σε ζωτικής σημασίας οικονομικούς και κοινωνικούς τομείς, όπως η Ενέργεια, οι μεταφορές, ο χρηματοπιστωτικός τομέας, ο τομέας της Υγείας, η εφοδιαστική αλυσίδα (logistics), τα συστήματα ελέγχου και προγραμματισμού της βιομηχανικής παραγωγής και ο τομέας των μέσων ενημέρωσης και της ψυχαγωγίας και βέβαια ο στρατιωτικός τομέας, με την ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων και την αναπροσαρμογή της συλλογής, διακίνησης και ανταλλαγής πληροφοριών.
Καθόλου τυχαίο εξάλλου δεν είναι το γεγονός πως η πρόσφατη Σύνοδος των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ ασχολήθηκε σε ξεχωριστή ενότητα με τα δίκτυα 5G, με τις σχετικές αποφάσεις να σημειώνουν ότι πρέπει όλοι οι σύμμαχοι να διαθέτουν «αξιόπιστα τηλεπικοινωνιακά συστήματα σε συνθήκες ειρήνης, κρίσης και συγκρούσεων, συμπεριλαμβανομένων των δικτύων 5G», και τον γγ της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας να σημειώνει ότι «οι μη στρατιωτικές υποδομές αποτελούν εθνική ευθύνη, αλλά σύμφωνα με το άρθρο 3 της ιδρυτικής συνθήκης μας, η αντοχή (κάθε κράτους - μέλους) αποτελεί μέρος της δέσμευσης κάθε συμμάχου στη συμμαχία και μεταξύ τους».
Την ίδια ώρα, τα «ισορροπημένα» Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου αναδεικνύουν και το γεγονός ότι η ανάπτυξη των δικτύων 5G προκαλεί τριβές και στο εσωτερικό της ΕΕ. Οχι μόνο επειδή οι βασικοί ανταγωνιστές της κινεζικής «Ηuawei» είναι δύο ευρωπαϊκά μονοπώλια («Ericsson» και «Nokia»), αλλά και επειδή τα ιδιαίτερα συμφέροντα κάθε κράτους - μέλους δεν συγκλίνουν με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό απέναντι στην Κίνα και τις ΗΠΑ. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η θέση της ΕΕ δεν έχει ξεκαθαριστεί και υπάρχει έντονη διαπάλη στο εσωτερικό της, αλλά και στο εσωτερικό κάθε κράτους - μέλους.
Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Γερμανίας με την πρόσφατη άρνηση της Α. Μέρκελ να αποκλειστεί εξαρχής η «Huawei» ως φορέας παροχής υποδομών 5G στη Γερμανία να αντανακλά και τις πιέσεις των ΗΠΑ, που έχουν επανειλημμένα απειλήσει ακόμα και με κυρώσεις τη Γερμανία, αλλά και το φόβο για «αντίποινα» από τη μεριά της Κίνας. Η τελευταία έχει επιστρατεύσει τόσο το «μαστίγιο» των συνεπειών π.χ. για τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία εάν η «Huawei» αποκλειστεί από την ανάπτυξη 5G στη Γερμανία, όσο και το «καρότο» όπως π.χ. τις πρόσφατες «δηλώσεις προθέσεων» ότι η «Huawei» σχεδιάζει να ανοίξει στην Ευρώπη εργοστάσιο παραγωγής εξαρτημάτων για τα δίκτυα 5G, το πρώτο αυτού του είδους εκτός Κίνας.
Οι δηλώσεις Μέρκελ έγιναν μάλιστα παρά το γεγονός ότι υπήρξε ακόμη και δημόσια τοποθέτηση του διευθυντή της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών (BND) περί «αναξιοπιστίας» της κινεζικής εταιρείας, ενώ βουλευτές και των δύο κυβερνητικών εταίρων (Χριστιανοδημοκράτες/Χριστιανοκοινωνιστές CDU/CSU - Σοσιαλδημοκράτες SPD) έχουν συμφωνήσει σε ένα προσχέδιο νόμου που ουσιαστικά αποκλείει τη «Huawei» από την κατασκευή των δικτύων 5G στη χώρα, με τις γνωστές «επιφυλάξεις» για την ασφάλεια και «επισημάνσεις» όπως ότι υπάρχουν ήδη ευρωπαϊκές εταιρείες εξοπλισμού («Nokia» και «Ericsson») που «δεν πρέπει να αποκλειστούν από την εγχώρια αγορά τους από διεθνείς κατασκευαστές που εν μέρει επιδοτούνται από το κράτος».
Βέβαια ενδεικτικές των μεγάλων αντιθέσεων και «προβληματισμών» είναι τόσο οι προειδοποιήσεις γερμανικών εταιρειών τηλεπικοινωνιών πως ενδεχόμενος αποκλεισμός της «Huawei» θα επιβραδύνει δραματικά τη δημιουργία του δικτύου 5G και θα την κάνει πιο ακριβή, η «στάση αναμονής» που κρατάνε άλλοι όμιλοι όπως π.χ. η «Deutsche Telekom», ή η επιλογή «μεσοβέζικων» λύσεων όπως π.χ. της «Telefonica Deutschland» - η οποία εκμεταλλεύεται το δεύτερο μεγαλύτερο ασύρματο δίκτυο της χώρας - η οποία επέλεξε τόσο την «Huawei» όσο και τη «Nokia» για να αναλάβουν ισότιμο ρόλο στην αναβάθμιση του δικτύου κινητής τηλεφωνίας πέμπτης γενιάς (5G).
Σε μια ανάλογη πορεία φαίνεται να κινούνται και άλλα ισχυρά ευρωπαϊκά κράτη, όπως η Γαλλία και η Ιταλία, όπου η «Huawei» διατηρεί ήδη ισχυρά ποσοστά στην παροχή τηλεπικοινωνιακού εξοπλισμού για τα υπάρχοντα δίκτυα, δίχως ωστόσο και εκεί να έχουν ληφθεί σαφείς αποφάσεις ως προς τον αποκλεισμό ή όχι κάποιων εταιρειών. Στη Βρετανία δημοσιεύματα του τελευταίου διαστήματος φέρουν τον πρωθυπουργό, Μπ. Τζόνσον, να έχει ήδη συμφωνήσει στην παροχή ορισμένων τμημάτων του δικτύου 5G στη «Huawei» αν και στο εσωτερικό της χώρας υπάρχουν επίσης φωνές που επισημαίνουν τους «κινδύνους» που μπορεί να προκύψουν για την «εσωτερική ασφάλεια», ή άλλα ρίσκα για τις «διεθνείς συμμαχίες» της Μ. Βρετανίας. Ολα τα παραπάνω περιλαμβάνονται σε αναφορά της Επιτροπής Επιστήμης και Τεχνολογίας του βρετανικού Κοινοβουλίου, του περασμένου Ιούλη, η οποία ωστόσο και πάλι δεν καταλήγει σε κατηγορηματική απόρριψη της συμμετοχής της «Huawei» στους διαγωνισμούς στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ακολούθως και τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη - μέλη διατηρούν μια επιφυλακτική στάση έναντι της «Huawei» δίχως να έχουν ληφθεί ακόμη σαφείς αποφάσεις, με εξαίρεση ως ένα βαθμό την περίπτωση της Ουγγαρίας, όπου ο διαγωνισμός για την ανάπτυξη δικτύου 5G ξεκίνησε τον περασμένο Ιούνη και ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Π. Σζιτζιάτο, δήλωσε τον περασμένο Νοέμβρη ότι η «Huawei» θα συνεργαστεί με τη «Vodafone» και την «Deutsche Telekom» για την ολοκλήρωση του έργου. Την ίδια στιγμή βέβαια αξιωματούχοι της ουγγρικής κυβέρνησης δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι η χώρα θα εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις της προς τους δυτικούς συμμάχους της.
Σε επίπεδο ΕΕ, πάντως, μέχρι τις 31 Δεκέμβρη, η «Ομάδα Συνεργασίας» της ΕΕ, που έχει ιδρυθεί στο πλαίσιο της «ντιρεκτίβας της Νις» για την κυβερνοασφάλεια, θα πρέπει να συμφωνήσει σε μια «δέσμη εργαλείων» και «μέτρων περιορισμού» των κινδύνων στον κυβερνοχώρο σε εθνικό και κοινοτικό επίπεδο, τα οποία αναμένεται να δημοσιευθούν αμέσως μετά. Επίσης μέχρι την 1η Οκτώβρη 2020, τα κράτη-μέλη - σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - θα πρέπει να έχουν αξιολογήσει τα αποτελέσματα των συστάσεων και να διατυπώσουν, εάν χρειάζεται, περαιτέρω μέτρα.
Οπως και να 'χει, το μόνο σίγουρο είναι ότι τον «τόνο» θα τον δώσουν οι πολύ μεγάλοι ανταγωνισμοί που οξύνονται και μεγαλώνουν τους κινδύνους για τους λαούς, όπως και τον ελληνικό. Αλλωστε, δεν πάει καιρός απ' όταν ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Μ. Πομπέο, κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα ξεκαθάριζε ότι η κυβέρνηση πρέπει «να κάνει τη σωστή επιλογή» σε ό,τι αφορά την εταιρεία που θα αναλάβει να αναπτύξει το δίκτυο 5G στην Ελλάδα, ενώ το ζήτημα φιγουράρει πάνω πάνω στην ατζέντα της επικείμενης επίσκεψης του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ για τη συνάντηση με τον Ντ. Τραμπ.
Μεγάλη Διάσκεψη ενάντια στον ιμπεριαλισμό διοργανώνεται στη Λάρνακα της Κύπρου στις 28 - 29 Μάρτη 2020
Στην συνάντηση στο Λάος συμμετείχαν εκπρόσωποι από 11 οργανώσεις του κινήματος ειρήνης, συγκεκριμένα: Βραζιλιάνικο Κέντρο για την Αλληλεγγύη των Λαών και τον Αγώνα για την Ειρήνη (CEBRAPAZ), Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Υφεση και Ειρήνη (EEDYE), Κουβανικό Κίνημα για την Ειρήνη και την Κυριαρχία των Λαών (MOVPAZ), Συμβούλιο Ειρήνης των ΗΠΑ (USPC), Πορτογαλικό Συμβούλιο για την Ειρήνη και τη Συνεργασία (CPPC), Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης (CPC), Παλαιστινιακή Επιτροπή για την Ειρήνη και την Αλληλεγγύη (PCPS), Εθνικό Συμβούλιο Ειρήνης της Συρίας (SNPC), Πρωτοβουλία Ειρήνης της Νότιας Αφρικής (SAPI), Πανινδική Οργάνωση Ειρήνης και Αλληλεγγύης (AIPSO), Συμβούλιο Ειρήνης και Αλληλεγγύης του Νεπάλ (NPSC).
Κατά τη διάρκεια της συνάντησης, οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν σημαντικούς ιστορικούς και πολιτικούς χώρους στη Βιεντιάν και έγιναν δεκτοί, κατά τη διάρκεια μιας εθιμοτυπικής επίσκεψης, από τον Ξαϊσομφόνε Φομβιχάν, πρόεδρο του Λαϊκού Μετώπου για την Εθνική Ανάπτυξη και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του Λαϊκού Επαναστατικού Κόμματος του Λάος.
Η πρόεδρος του ΠΣΕ Σοκόρο Γκόμες πραγματοποίησε ομιλία στην αρχή της συνεδρίασης, ενώ ο Γενικός Γραμματέας Θανάσης Παφίλης παρουσίασε την έκθεση δράσης στη Γραμματεία, όπου συμμετείχε και ο Εκτελεστικός Γραμματέας του ΠΣΕ Ηρακλής Τσαβδαρίδης.
Ο Θ. Παφίλης σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Αναγνωρίζουμε τη θαρραλέα στάση του λαού του Λάος, που υπέστη, κατά τη διάρκεια του αμερικανικού πολέμου κατά του Βιετνάμ, μεταξύ 1964 και 1973, μεγάλες απώλειες και καταστροφές. Οι ΗΠΑ έριξαν τρία εκατομμύρια τόνους βόμβες στο Λάος, περισσότερο από τις βόμβες των ΗΠΑ στην Ευρώπη και την Ασία κατά τη διάρκεια όλου του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, καθιστώντας το Λάος την πιο βαριά βομβαρδισμένη χώρα στην Ιστορία σε σχέση με το μέγεθος του πληθυσμού της, που ήταν τότε μόλις τρία (3) εκατομμύρια. Είναι ένας τόνος ανά πολίτη του Λάος. Ολα αυτά τα χρόνια η χώρα αντιμετωπίζει τις συνέπειες των βομβών που δεν έχουν εκραγεί (UOX), με τους αγρότες και τα παιδιά να τραυματίζονται και να αντιμετωπίζουν βαριές αναπηρίες από τις "Baby Bombs" των ΗΠΑ. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας προς τον λαό του Λάος και προσθέτουμε τη φωνή μας στο αίτημα για αποζημίωση και για ανακούφιση των θυμάτων από εκείνους που διέπραξαν αυτά τα εγκλήματα».
Στη συνέχεια, έκανε μια εκτενή αναφορά για την αυξανόμενη επιθετικότητα του ιμπεριαλισμού με αναφορές σε Συρία, Β. Αφρική, Βαλκάνια και άλλες περιοχές, με την επέκταση του ΝΑΤΟ και σημείωσε ιδιαίτερα την ανησυχία του ΠΣΕ «για τις εξαιρετικά αρνητικές εξελίξεις γύρω από την απόσυρση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία INF, η οποία θα ανοίξει τους δρόμους για την υλοποίηση σχεδίων που υπήρχαν από πριν, για ανάπτυξη νέων πυρηνικών οπλοστασίων από τις ΗΠΑ στα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, γεγονός που θα προκαλέσει μια νέα κούρσα εξοπλισμών διεθνώς. Το ΠΣΕ αντιτάσσεται σε αυτές τις εξελίξεις και επιμένουμε στην πάλη για τη συνολική κατάργηση των πυρηνικών όπλων και δοκιμών στον κόσμο».
Αναφορικά με τις εξελίξεις στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού, ο εισηγητής τόνισε ανάμεσα σε άλλα: «Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν κρύβει τις προτεραιότητές της και επιδιώκει να περιορίσει τον ανερχόμενο ρόλο της Κίνας τόσο οικονομικά όσο και πολιτικά. Ο λεγόμενος εμπορικός πόλεμος είναι μια έκφραση του έντονου ανταγωνισμού μεταξύ ΗΠΑ - ΕΕ - Ρωσίας, Κίνας και άλλων, σχετικά με τη διανομή αγορών και σφαιρών επιρροής. Οι ΗΠΑ μετατοπίζουν σημαντικό τμήμα του ναυτικού και του στρατού τους στην περιοχή, όπου διατηρούν δεκάδες χιλιάδες στρατεύματα και περισσότερες από 200 στρατιωτικές βάσεις. Μέσω των συμμάχων τους (Ιαπωνία, Νότια Κορέα, Αυστραλία κ.λπ.) εγκαθιστούν "Αντιπυραυλικές Ασπίδες" και αναπτύσσουν δυνάμεις ταχείας επέμβασης σε πολλές χώρες. Η "εικόνα" ολοκληρώνεται με τις "Διμερείς Στρατιωτικές Συμφωνίες", τις οποίες έχουν υπογράψει οι ΗΠΑ με όλες σχεδόν τις χώρες της περιοχής, υποτίθεται ότι σε αμοιβαία βάση, έχοντας ως βασικό στόχο την Κίνα (...) Το ΠΣΕ εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία για τον αυξανόμενο θρησκευτικό φανατισμό και τον φονταμενταλισμό στη Νότια Ασία, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη διάσπαση των αγώνων των λαών. Καλούμε τα κοινωνικά κινήματα και τις οργανώσεις σε εγρήγορση για αυτήν την εκρηκτική κατάσταση και να κινητοποιηθούν ενάντια σε μια τέτοια διχαστική ατζέντα και τις αυξανόμενες εθνικιστικές τάσεις, όπως παρατηρήθηκε πρόσφατα με τη ρητορική του πολέμου μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν. Παρατηρούμε με βαθιά ανησυχία την αυξανόμενη ευθυγράμμιση της κυβέρνησης της Ινδίας με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή και ειδικότερα τις κοινές στρατιωτικές ναυτικές ασκήσεις με ΗΠΑ - Ιαπωνία - Αυστραλία στον Ειρηνικό Ωκεανό με το σαφές σχέδιο για περιορισμό της Κίνας. Ομοίως, μας απασχολεί η αύξηση του στρατιωτικού προϋπολογισμού της Ινδίας κατά 3,1%, φέρνοντας τη χώρα τέταρτη στον κόσμο σε στρατιωτικές δαπάνες μετά τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Σαουδική Αραβία».
Επίσης υπογράμμισε τη στήριξη του κινήματος στον διακορεατικό διάλογο στην προοπτική για μια ανεξάρτητη και ειρηνική επανένωση της Χερσονήσου, απαιτώντας ταυτόχρονα να σταματήσουν οι στρατιωτικές ασκήσεις ΗΠΑ, Ιαπωνίας και Νότιας Κορέας, να αποσυρθούν τα αμερικανικά στρατεύματα και η αντιπυραυλική ασπίδα (THAAD) από την περιοχή.
Η Γραμματεία αποφάσισε να υποστηρίξει και να συμμετάσχει στη διαδήλωση κατά του ΝΑΤΟ στο Λονδίνο με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ και την 70ή επέτειο, στο πλαίσιο της εκστρατείας του ΠΣΕ «Ναι στην Ειρήνη - Οχι στο ΝΑΤΟ» (πραγματοποιήθηκε στις 3 Δεκέμβρη).
Επίσης εγκρίθηκαν ψηφίσματα αλληλεγγύης στους λαούς της Παλαιστίνης, της Συρίας, της Κύπρου και της Κορέας.
Γερμανία και Ρωσία αναζητούν επενδυτικούς και εμπορικούς «δρόμους», ενώ κινεζικά κεφάλαια «επελαύνουν» εδώ και δεκαετίες
TASS News Agency |
Το ενδιαφέρον των ιμπεριαλιστικών κέντρων για τη μαύρη ήπειρο δεν κρύβεται. Κινεζικά κεφάλαια και εμπορεύματα «επελαύνουν» κυριολεκτικά στην Αφρική τις τελευταίες δεκαετίες. Μια από τις βασικές προτεραιότητες της ΕΕ για την επόμενη πενταετία είναι η αύξηση των ευρωπαϊκών επενδύσεων κατά 20% και το πρώτο ταξίδι της νέας προέδρου της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, στο εξωτερικό ήταν στις αρχές Δεκέμβρη στην Αφρική. Γαλλία και Γερμανία εντείνουν τη στρατιωτική τους παρουσία στην υποσαχάρια ζώνη του Σαχέλ (κυρίως στο Μάλι), ενώ η Γερμανία προωθεί την πρωτοβουλία «Συμφωνία με την Αφρική» για ένα νέο «σχέδιο Μάρσαλ», όπως το αποκαλεί. Η Ρωσία στα τέλη Οκτώβρη διοργάνωσε στο Σότσι την πρώτη Σύνοδο Κορυφής με την Αφρική, με τη συμμετοχή ηγετών και εκπροσώπων κρατών και από τα 54 αφρικανικά κράτη, προωθώντας επιχειρηματικές, διακρατικές και στρατιωτικές συμφωνίες.
Η Αφρική σήμερα είναι «μια από τις πιο "πολλά υποσχόμενες" περιοχές για ξένες επενδύσεις. Στην πραγματικότητα, είναι μια τίγρης έτοιμη να επιτεθεί. Βρίσκεται στην ίδια κατάσταση με την Κίνα κατά τη δεκαετία του 1990. Σήμερα, (η Κίνα) είναι πρώτη οικονομία στον κόσμο ως προς την αγοραστική ικανότητα, μια δύναμη που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την παγκόσμια ανάπτυξη» και «η Αφρική έχει την ευκαιρία να αναλάβει ένα ρόλο στην παγκόσμια οικονομία, που σήμερα αποδίδεται στη Νοτιοανατολική Ασία».
Copyright 2019 The Associated |
Η ίδια υπογραμμίζει τον μεγάλο ορυκτό πλούτο της ηπείρου, με πόρους που απαιτούνται για την ανάπτυξη της υψηλής τεχνολογίας και της αμυντικής βιομηχανίας: «Η Αφρική είναι ο απόλυτος ηγέτης σε αποθέματα βωξίτη, μαγγανίου, ουρανίου, λιθίου, σε ορισμένες σπάνιες γαίες, σε πλατίνα, κολτάν, κοβάλτιο».
Η Αφρική αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς, με μέσο όρο άνω του 4% ετησίως τα τελευταία 20 χρόνια, ενώ έχει τους δικούς της «ηγέτες»: «Η Αίγυπτος, η οποία εισήλθε στην ευρωπαϊκή αγορά με τα κινητά της τηλέφωνα. Η Αιθιοπία, που διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην κινεζική πρωτοβουλία "Μία ζώνη, Ενας δρόμος". Στα δυτικά, η Νιγηρία, που αναπτύσσεται σε τομείς εκτός του πετρελαίου και έχουμε πολλά να μάθουμε από τη Νότια Αφρική, συμπεριλαμβανομένων των τεχνολογιών εξόρυξης».
«Οι νέοι αντιπροσωπεύουν το 65% του πληθυσμού, εξασφαλίζοντας ζήτηση για προϊόντα και υπηρεσίες. Η μεσαία τάξη επεκτείνεται πολύ γρήγορα και ήδη ανέρχεται σε 250 - 300 εκατ. ανθρώπους», προσθέτει η Αμπράμοβα.
Είναι από τις πιο «δυναμικές περιοχές» του κόσμου ως προς την αύξηση των εισαγωγών. Ενώ οι παγκόσμιες εισαγωγές αυξήθηκαν μόνο κατά 5% από το 2010 έως το 2016 στα 16,3 τρισ. δολάρια (Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου), οι εισαγωγές των 54 αφρικανικών χωρών αυξήθηκαν το ίδιο διάστημα κατά 7,4% στα 406 δισ.
«Ο ρόλος της Αφρικής στη ζωή του πλανήτη μας έχει αλλάξει. Το ενδιαφέρον για την περιοχή είναι πρωτοφανές και από πολλές απόψεις βρίσκεται σε εξέλιξη μια πραγματική παγκόσμια μάχη για την ήπειρο», είπε χαρακτηριστικά η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, μιλώντας τον περασμένο μήνα σε διεθνές συνέδριο στη Μόσχα.
Σύμφωνα με την ίδια, «αν προηγουμένως τα κράτη ανταγωνίζονταν για τους πόρους της ηπείρου, τώρα ο ανταγωνισμός επικεντρώνεται στην προσοχή των αφρικανικών κρατών, δηλαδή στα συμφέροντα περιφερειών, χωρών, οργανώσεων, συνδικάτων».
Από την πλευρά της, η διευθύντρια του Ινστιτούτου Αφρικανικών Σπουδών τονίζει τον καθοριστικό ρόλο της ηπείρου, λέγοντας πως «η Ρωσία ως υπερδύναμη θα χάσει την παγκόσμια επιρροή της αν δεν υποδηλώσει τη θέση της και στην Αφρική», εξηγώντας ότι η γεωγραφική της θέση μεταξύ Ανατολής και Δύσης «την τοποθετεί στην αιχμή της διαμάχης όλων των μεγάλων παικτών, μεταξύ Ευρώπης και Αμερικής, της Κίνας, της Ινδίας και άλλων χωρών».
Παράλληλα, οι αφρικανικές χώρες κατέχουν το 1/4 των ψήφων στις δομές των Ηνωμένων Εθνών και η συνεργασία μαζί τους «θα βοηθήσει τη Ρωσία να προωθήσει καλύτερα τα συμφέροντά της στις διεθνείς πλατφόρμες».
Από οικονομική άποψη, η επέκταση της συνεργασίας με τα αφρικανικά κράτη κρίνεται «ιδιαίτερα συμφέρουσα για τη Ρωσία». Η αφρικανική ήπειρος είναι σήμερα η πιο σημαντική αγορά για τα ρωσικά προϊόντα και μάλιστα τα μη ενεργειακά προϊόντα αντιπροσωπεύουν σήμερα το 90% των εξαγωγών, που σημαίνει ότι υπάρχουν πολύ μεγάλα περιθώρια αύξησης.
Παρά την έντονη παρουσία της Κίνας, που εδώ και δεκαετίες έχει «πλημμυρίσει την αφρικανική αγορά με προϊόντα και εκατομμύρια Κινέζοι δουλεύουν σήμερα εκεί», η Ρωσία - σημειώνει η Αμπράμοβα - είναι ανταγωνιστική σε Ενέργεια, υποδομές, γεωργία, λιπάσματα, προμήθειες αεροσκαφών και φορτηγών.
Η Γερμανία, τουλάχιστον από το 2017, έχει βάλει στο «στόχαστρο» την Αφρική, με στόχο να αυξηθούν το διμερές εμπόριο και οι γερμανικές επενδύσεις εκεί, οι οποίες αυτήν τη στιγμή κινούνται σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Ετσι γερμανικοί όμιλοι στρέφονται προς τις κινεζικές επενδύσεις στην Αφρική, επιδιώκοντας να αποκομίσουν οφέλη, σε μια περίοδο που συνολικά η αλληλεξάρτηση των δυο οικονομιών μεγαλώνει.
Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά Εκθεση του 2018 του γερμανικού Βιομηχανικού και Εμπορικού Επιμελητηρίου και της Ενωσης «Αφρική» της Γερμανικής Οικονομίας, «η Κίνα πλέον διαδραματίζει εξέχοντα ρόλο στην Αφρική», στο πλαίσιο μιας «στρατηγικής συνεργασίας με την ήπειρο, ενώ η Ανατολική Αφρική έχει ενταχθεί στην πρωτοβουλία "Μία ζώνη, Ενας δρόμος"».
Μάλιστα, σημειώνεται, «η παρουσία των Κινέζων στην Αφρική αναπτύχθηκε εδώ και δεκαετίες, καθώς μειωνόταν η προσοχή της Ευρώπης και της Αμερικής για τη μαύρη ήπειρο. Σε αυτήν την πραγματικότητα οφείλει σε μεγάλο βαθμό η Κίνα τη σημερινή σημασία της».
Η Αφρική «έχει δυνατότητες, αλλά μέχρι στιγμής δεν υπήρξε σημαντική αγορά για τη γερμανική οικονομία». Κι ενώ οι γερμανικοί όμιλοι είναι συγκρατημένοι και επενδύουν σπάνια στην Αφρική εξαιτίας του «υψηλού ρίσκου», η Κίνα είναι πλέον ένας από τους μεγαλύτερους επενδυτές σε πολλές αφρικανικές χώρες. Κινεζικές εταιρείες επικεντρώνονται στις υποδομές, οι οποίες προσανατολίζονται σε περιοχές με ιδιαίτερο επενδυτικό ενδιαφέρον: «Οι νέες υποδομές, όπως σιδηροδρομικές γραμμές προς την ενδοχώρα, ανοίγουν δρόμους προς πηγές πρώτων υλών, αλλά και προς ανερχόμενες αγορές για προϊόντα και κεφάλαια».
«Οι κινεζικές εταιρείες ενεργούν γρήγορα και με ρίσκο, έχοντας συχνά σημαντική κρατική χρηματοδότηση», αλλά «οι Αφρικανοί επιχειρηματικοί εταίροι συχνά δεν είναι ικανοποιημένοι με την απόδοσή τους. Πολλοί θα προτιμούσαν ευκολότερη πρόσβαση στη γερμανική ποιότητα», τονίζει η έκθεση των Γερμανών επιχειρηματιών. «Η τριμερής συνεργασία (αφρικανικά, κινεζικά, γερμανικά κεφάλαια) επιτρέπει τον συνδυασμό και των δύο», ενώ «η μέχρι σήμερα εμπειρία από τριμερείς συνεργασίες ήταν σε μεγάλο βαθμό θετική» παρά τις «παγίδες» και τις «ιδιαιτερότητες», συμπληρώνει.
Η παροχή ηλεκτρικής ενέργειας και νερού, οι τηλεπικοινωνίες και οι ποιοτικές υποδομές μεταφορών αποτελούν προϋποθέσεις για την οικονομική ανάπτυξη των αφρικανικών χωρών και για το μεταξύ τους διασυνοριακό εμπόριο και «η γερμανική οικονομία έχει πολλά να προσφέρει σε αυτούς τους τομείς».
Ερευνες του Αμερικανικού Ινστιτούτου Επιχειρήσεων δείχνουν ότι η Κίνα επενδύει έντονα σε πρώτες ύλες, όπως πετρέλαιο και φυσικό αέριο, χαλκός, σίδηρος και ουράνιο, κλάδους όπου επιδιώκει να επεκταθεί περισσότερο η Ρωσία, όπως αναδείχτηκε στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής Ρωσίας - Αφρικής. Για πολλά κράτη - και για την Κίνα - ο σημαντικότερος επενδυτικός προορισμός είναι η Νότια Αφρική και ακολουθούν η Αίγυπτος, η Νιγηρία και το Μαρόκο.
Η συμμετοχή της Κίνας σε Κονγκό, Ζάμπια, Αιθιοπία, Αλγερία, Ζιμπάμπουε, Αγκόλα, Κένυα και Ουγκάντα είναι συγκριτικά υψηλή σε ποσά και μετοχές ξένων επενδύσεων. Η Γερμανία έχει υψηλότερο απόθεμα άμεσων επενδύσεων από την Κίνα μόνο σε Νότια Αφρική, Αίγυπτο, Μαρόκο και Τυνησία.
Το 2016 οι περισσότερες Αμεσες Ξένες Επενδύσεις στην Αφρική προήλθαν από τη Γαλλία (61 δισ. δολάρια), τις ΗΠΑ (57 δισ.), το Ηνωμένο Βασίλειο (55 δισ.), την Κίνα (40 δισ.), τη Νότια Αφρική (24 δισ.) και την Ιταλία (23 δισ.).
Σημαντικό μέρος των κινεζικών κεφαλαίων κατευθύνονται στην κατασκευή υποδομών, όπως σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής, σιδηρόδρομοι, δρόμοι, λιμάνια και αεροδρόμια και οι πιο δραστήριοι κινεζικοί όμιλοι στην Αφρική είναι οι Σιδηροδρομικές Κατασκευές Κίνας (China Railway Construction), οι Κατασκευές Τηλεπικοινωνιών Κίνας (China Communications Construction), η Εθνική Εταιρεία Βιομηχανικών Μηχανημάτων (China National Machinery Industry Corporation - Sinomach) και η Μηχανολογική Κατασκευαστική (State Construction Engineering).