Δεν είναι κρυφό ότι ορισμένα στελέχη του ΝΑΡ φλερτάρουν ανοιχτά με το ΣΥΝ και το ΣΥΡΙΖΑ, άλλωστε παλιότερα το έκαναν και σε σχέση με τη σοσιαλδημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα πλαίσια της εσωκομματικής αντιπαράθεσης μέσα στο ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του 1990, δυνάμεις του ΝΑΡ έβλεπαν θετικά την κίνηση του Τσοχατζόπουλου στο 3ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996.

Απ' ό,τι φαίνεται οι αυταπάτες για το ΠΑΣΟΚ συνεχίζουν να υπάρχουν στις δυνάμεις του ΝΑΡ. Είναι χαρακτηριστικό το άρθρο του Γιάννη Ελαφρού στο ΠΡΙΝ 3/12/2006⁵¹. Το άρθρο κάνει κριτική σε διάφορες «αντιπολιτευτικές» τάσεις μέσα στο ΠΑΣΟΚ ότι δεν μπορούν να εκφράσουν «αριστερή στροφή» αφού οι κινήσεις Βενιζέλου χαρακτηρίζονται ως «αποσπασματικές» και το μόνο που απ' ό,τι φαίνεται «βαραίνει» τη λεγόμενη Αριστερή Πρωτοβουλία είναι ότι ευθύνεται με τη στήριξη του Γ. Παπανδρέου. Το άρθρο συνεχίζει αναφερόμενο με θετικό τρόπο στην «πρωτοβουλία» της ΠΑΣΠ ενάντια στην αναθεώρηση του άρθρου 16 εξηγώντας ότι: «Οι διαφοροποιήσεις θα είναι πιο έντονες όπου υπάρχει αριστερή παρέμβαση και αγωνιστική δυναμική». Το άρθρο αναφέρεται στο ΠΑΣΟΚ σαν να μην έχει μεσολαβήσει μια 30χρονη πορεία, στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση, στήριξης των στρατηγικών επιλογών της άρχουσας τάξης με ειδική συμβολή στην ενσωμάτωση του εργατικού κινήματος, και έτσι καταλήγει στο ότι: «Το στοίχημα είναι εάν ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ θα υποταχθεί στη δεξιά μετάλλαξη και θα μείνει ενσωματωμένος ή ένα δυναμικό της βάσης θα αντιδράσει, θα περάσει σε αριστερές θέσεις και στην Αριστερά» και γι' αυτό το λόγο «χρειάζεται προσανατολισμός, ανοιχτή ενωτική λογική στη βάση του κινήματος και όχι τεχνητοί φραγμοί». Ετσι, ενώ είναι σωστές οι διαπιστώσεις ότι η κρίση του ΠΑΣΟΚ οφείλεται στην αντιλαϊκή πολιτική του, στη δυσκολία διαφοροποίησης από τη ΝΔ - κρίση που σε ένα βαθμό αντιμετώπισε και η ΝΔ την περίοδο αντιπολίτευσης στο ΠΑΣΟΚ - αποσπάται η προσοχή από το κύριο, που είναι τα τμήματα της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων τα οποία ακολουθούν το ΠΑΣΟΚ να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα με βάση την κοινωνική ταξική τους θέση - κάτι που αφορά και τις λαϊκές δυνάμεις που ακολουθούν τη ΝΔ - και όχι με ψεύτικους διαχωρισμούς, δεξιά - αντιδεξιά, που αναπαράγουν την άποψη η οποία κατατάσσει το ΠΑΣΟΚ στις «αριστερές», «προοδευτικές» δυνάμεις της χώρας. Το κρίσιμο ζήτημα δεν είναι οι απατηλές προσδοκίες για διαφοροποιήσεις στη συνδικαλιστική ηγεσία της σοσιαλδημοκρατίας αλλά η αντιπαράθεση μέσα στο κίνημα με την καλά επεξεργασμένη ευέλικτη τακτική των δυνάμεων του ΠΑΣΟΚ που στοχεύουν στο να συνεχίζουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο τους στην ενσωμάτωση του εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Στις τελευταίες νομαρχιακές - δημοτικές εκλογές του 2006 επιβεβαιώθηκε αυτό το «φλερτάρισμα» με συμμετοχή δυνάμεων του ΝΑΡ σε κοινά ψηφοδέλτια με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, της «Πρωτοβουλίας Διαλόγου για την Ενότητα της Αριστεράς» και του ΣΥΝ. Στην Αθήνα τέτοιου είδους συνεργασίες είχαμε στο Χαλάνδρι (ΣΥΝ, ΝΑΡ, ΚΟΕ, «Συσπειρώσεις») και στου Ζωγράφου (ΝΑΡ, ΚΟΕ, δυνάμεις του ΣΥΝ, «Συσπειρώσεις»). Ομως, και σε άλλες περιπτώσεις χωρίς την ανοιχτή συμμετοχή δυνάμεων του ΣΥΝ, όπως, π.χ., στους Δήμους Βύρωνα, Περιστερίου, Ιωαννίνων, στη Νομαρχία Ιωαννίνων, στην Πάτρα και στο Νομό Αχαΐας, στο Νομό Ηλείας, η συνεργασία με δυνάμεις που συμμετέχουν στο ΣΥΡΙΖΑ, στην «Πρωτοβουλία Διαλόγου για την ενότητα της Αριστεράς» και στο «Κοινωνικό Φόρουμ» (όπως, π.χ., ΑΚΟΑ, ΚΟΕ, ΔΕΑ, «Κόκκινο», ΚΕΔΑ, κλπ.) φανερώνει γενικότερες διεργασίες σε αυτή την κατεύθυνση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, αυτές οι κινήσεις έγιναν και αποδέκτες της δημόσιας στήριξης από δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας⁵². Στις μετεκλογικές αναλύσεις του ΝΑΡ για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές η συμμαχία με δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ κρύβεται επιμελημένα, μάλιστα διακρίνεται και μια ανησυχία για τη διαμορφούμενη πρόταση του λεγόμενου κοινωνικού ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο μια αρθρογραφία που προέρχεται από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και ιδιαίτερα από την εφημερίδα «Εποχή» δε διστάζει να συμψηφίσει και τα σχήματα που στήριξε το ΝΑΡ. Ταυτόχρονα, φαίνεται να υπάρχουν πολλές αντιφάσεις στο πώς αντιμετωπίζει το ΝΑΡ την πολιτική του ΣΥΝ στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Ετσι, ενώ από τη μια σε άρθρα του ΠΡΙΝ γίνεται κριτική στην πολιτική του ΣΥΝ για κεντροαριστερές συνεργασίες, από την άλλη μετεκλογικά υπάρχουν δημοσιεύματα σαν αυτό που θριαμβολογεί για τη νίκη του Κορτζίδη στο Ελληνικό⁵³ ενώ την ίδια περίοδο φιλοξενείται «όλως τυχαίως» συνέντευξη του μέλους της ΠΕ του ΣΥΝ Νίκου Χουντή με τον πηγαίο τίτλο: «Στόχος η ευρύτερη συσπείρωση των αριστερών»⁵⁴.

Το ΝΑΡ «θριαμβολογεί» για την «επιτυχία» της λεγόμενης ριζοσπαστικής αντικαπιταλιστικής αριστεράς στις εκλογές, μια «επιτυχία» για την οποία περιέργως δίνουν μεγάλη έμφαση και δημοσιεύματα του αστικού Τύπου.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε άρθρο του ΠΡΙΝ, 28/10/2006, στα πλαίσια αυτής της θριαμβολογίας - μάλιστα προειδοποιώντας τους αναγνώστες τους να μην αποκοιμηθούν από τις αισιόδοξες προβλέψεις των αντιπάλων - αξιοποιείται δημοσίευμα του «Κόσμου του Επενδυτή», το οποίο αναφέρει: «Υστερα από μερικά χρόνια όμως και εφόσον το ΠΑΣΟΚ και τα επίσημα κόμματα της Αριστεράς δεν καταφέρουν να ενσωματώσουν πολιτικά και να εκφράσουν την κοινωνική δυσαρέσκεια, ίσως τα σημερινά φαινόμενα να αποτελέσουν το προζύμι ενός αριστερού γαλαξία α λα Γαλλία»⁵⁵.

Μάλλον το ΝΑΡ είναι έτοιμο να αποδεχτεί το ρόλο που του επιφυλάσσει το σύστημα στην αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού στιλ Γαλλίας, δηλαδή στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης ενός «αντικαπιταλιστικού πολιτικού μπλοκ» που θα ενσωματώνει τη λαϊκή δυσαρέσκεια χωρίς να μπορεί να αποτελεί ουσιαστική απειλή για το αστικό πολιτικό σύστημα. Στη Γαλλία τέτοιο ρόλο έπαιξαν οι τροτσκιστές αξιοποιώντας την οπορτουνιστική μετάλλαξη του Γαλλικού ΚΚ. Σήμερα αυτές οι δυνάμεις συνεργάζονται με τα πιο δεξιά στοιχεία στο Γαλλικό ΚΚ στο όνομα του αντινεοφιλελεύθερου μετώπου. Προφανώς αυτή η προσπάθεια στην Ελλάδα θα απαιτεί απαραίτητες προσαρμογές μια και το ΚΚΕ δεν είναι Γαλλικό ΚΚ. Οταν λοιπόν αποδέχονται έναν τέτοιο ρόλο αυταπατώνται ότι μπορούν να τον φέρουν εις πέρας χωρίς στο «προζύμι» να μπει η «μαγιά» του ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεων γύρω από αυτόν.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Το άρθρο αναδημοσιεύεται από την Κομμουνιστική Επιθεώρηση, τεύχος 1 2007

Σημειώσεις:

50. Εισήγηση της ΠΕ στο 2ο Συνέδριο του ΝΑΡ, σελ. 12.

51. Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 3/12/2006, άρθρο Γιάννη Ελαφρού με τίτλο: «ΠΑΣΟΚ: Ο μεγάλος ασθενής και η Αριστερά».

52. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι δηλώσεις του νομάρχη και επικεφαλής του νομαρχιακού ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ στην Αχαΐα Δημήτρη Κατσικόπουλου σε τηλεοπτική εκπομπή του τοπικού τηλεοπτικού σταθμού SUPER B΄, ο οποίος, επιτιθέμενος στον υποψήφιο της ΝΑΣ, υπέδειξε τον Χατζηλάμπρου, υποψήφιο με την παράταξη που υποστήριζαν το ΝΑΡ, η ΚΟΕ και άλλες αριστερίστικες ομάδες, ως τη μοναδική επιλογή για όποιον θέλει να ψηφίσει αριστερά!

53. «Επίσης η επιτυχία και η εκλογή του Χρήστου Κορτζίδη στο Δήμο Ελληνικού, με ποσοστά άνω του 54% στον δεύτερο γύρο, σηματοδοτεί ουσιαστικές εξελίξεις. Η ανεξάρτητη υποψηφιότητά του, με τη στήριξη του Συνασπισμού, αλλά κυρίως ενός μεγάλου κομματιού του λαού του Ελληνικού, στη βάση της μαχητικής στάσης για την επίλυση των τοπικών προβλημάτων, μας γεμίζει με αισιοδοξία. Σε ένα δήμο όπου τα συμφέροντα (Αεροδρόμιο - Αγιος Κοσμάς) και ο υπόγειος πόλεμος δεν έχουν όρια, μπαίνουν οι βάσεις για την πραγματοποίηση ουσιαστικών λαϊκών επιδιώξεων». ΠΡΙΝ, 28/10/2006, άρθρο Θανάση Κάππου με τίτλο: «Αριστερά: Πανηγυρισμοί και αποσιωπήσεις»

54. ΠΡΙΝ, 26/11/2006.

55. ΠΡΙΝ, 28/10/2006, άρθρο Γιάννη Ελαφρού με τίτλο: «Το μήνυμα των εκλογών: Η αντικαπιταλιστική Αριστερά μπορεί να αναδειχτεί σε πολιτικό ρεύμα».