«Μην ξεχνάμε ότι αποσυμφορήσαμε την Ειδομένη και το λιμάνι του Πειραιά χωρίς να "ανοίξει μύτη"...». Η παραπάνω απάντηση - αντιπερισπασμός του Γ. Μπαλάφα, υφυπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής, σε ερώτηση σχετικά με την κατάσταση στο Ελληνικό, είναι ενδεικτική για το πού βάζει τον πήχη η συγκυβέρνηση όσον αφορά το Προσφυγικό: Στη διαχείριση της δικαιολογημένης αγανάκτησης των προσφύγων και των μεταναστών, χωρίς φυσική καταστολή και βία. Ο υφυπουργός παριστάνει τον ανυποψίαστο για το γεγονός ότι οι συνθήκες γκετοποίησης που διαμορφώνονται από την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ είναι η αιτία των όποιων αντιδράσεων. Πάει πολύ, λοιπόν, όταν με ευθύνη της κυβέρνησης παραμένουν εγκλωβισμένοι δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι, και μάλιστα σε ανυπόφορες συνθήκες, μην ξέροντας για πόσο ακόμα, να κομπάζει επειδή κατάφεραν να μεταφέρουν πρόσφυγες σε «οργανωμένες» δομές χωρίς να «ανοίξει μύτη»! Αλλά μιας και το έφερε η κουβέντα, να θυμίσουμε στην κυβέρνηση ότι οι δυνάμεις καταστολής δεν έχουν επέμβει λίγες φορές στους καταυλισμούς στα νησιά, ούτε ξεχνάει κανείς την «αδράνειά» τους όταν οι χρυσαυγίτες πετροβολούσαν τους πρόσφυγες σε «κέντρα φιλοξενίας» στη Χίο...

Προκειμένου να μεταφέρει τη διαβεβαίωση ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι σταθερά προσηλωμένη στην προώθηση των σχεδιασμών του εφοπλιστικού κεφαλαίου, ο υπουργός Ναυτιλίας, Π. Κουρουμπλής, δεν έχει αφήσει εφοπλιστική Ενωση που να μην την επισκεφτεί. Προχτές, πέρασε το κατώφλι της Ελληνικής Επιτροπής Ναυτιλιακής Συνεργασίας (Committee) στο Σίτι του Λονδίνου, για να δηλώσει ότι «οι πολιτικές προτεραιότητες του υπουργείου έχουν στο επίκεντρό τους την περαιτέρω ανάπτυξη της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής ναυτιλίας», στο όνομα της «ανάπτυξης». Οπου ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη της ελληνικής ναυτιλίας, οι ναυτεργάτες και συνολικά οι εργαζόμενοι έχουν αντιληφθεί με τον πιο οδυνηρό τρόπο τι σημαίνει, γιατί αυτοί «πληρώνουν» τη μαύρη ανασφάλιστη εργασία που κυριαρχεί στα καράβια, αλλά και τις αμέτρητες φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών.

Η ηλεκτρονική εφημερίδα της Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ) για την Ελλάδα καταφεύγει σε λαθροχειρίες. Θυμίζουμε ότι η ΣΕΣ, στην οποία ανήκουν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ, αποτελεί το μακρύ χέρι των εργοδοτών και της ΕΕ στο συνδικαλιστικό κίνημα και έχει παίξει βρώμικο ρόλο στο πέρασμα της αντεργατικής πολιτικής πανευρωπαϊκά. Τώρα, στην ηλεκτρονική της εφημερίδα αναδημοσιεύει άρθρο από γαλλική εφημερίδα για την κατάσταση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα και επιλέγει να εικονογραφήσει αυτήν τη δημοσίευση με μια φωτογραφία από κινητοποίηση του ΠΑΜΕ! Δεν είναι η πρώτη φορά που διάφοροι «ντύνουν» άρθρα και ρεπορτάζ, και μάλιστα εχθρικά προς το ταξικό κίνημα, με φωτογραφίες από κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ. Σε ό,τι αφορά πάντως τη συγκεκριμένη λαθροχειρία της ΣΕΣ, δεν ξέρουμε αν η επιλογή τους αποδεικνύει την «αδυναμία τους» να βρουν μια κινητοποίηση της προκοπής από τη ΓΣΕΕ, με την οποία συνεργάζονται. Σίγουρα, όμως, αν ανέτρεχαν στο αρχείο τους, θα μπορούσαν να πλαισιώσουν το άρθρο με μια φωτογραφία από την πρόσφατη συνάντηση «υψηλού επιπέδου στην Ουάσιγκτον» μεταξύ αντιπροσωπείας της Διεθνούς Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας, στην οποία συμμετείχε και η ΓΣΕΕ, μέσω του προέδρου της, της Λαγκάρντ του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας...

1473 Γεννιέται ο Νικόλαος Κοπέρνικος, Πολωνός αστρονόμος, που εισηγήθηκε τη θεωρία του ηλιοκεντρικού συστήματος.

1844 Στον απόηχο της εξέγερσης της 3ης του Σεπτέμβρη 1843, με κύριο αίτημα τη θέσπιση Συντάγματος, επιδίδεται στον βασιλιά το εγκριθέν από τη Γ' Εθνοσυνέλευση (8/11/1843 - 18/3/1844) σχέδιο Συντάγματος, το οποίο και τελικά ψηφίζεται στο σύνολό του (4/3/1844), μεταβάλλοντας το πολίτευμα σε Συνταγματική Μοναρχία.

1879 Στη Σύρο, ένα από τα πρώτα βιομηχανικά κέντρα της Ελλάδας, έχει ξεσπάσει οικονομική κρίση, πυροδοτώντας σειρά απεργιακών - κοινωνικών αγώνων, σημαντική συμβολή στους οποίους έχουν και οι σοσιαλιστές. Παρά την κατάληξη που είχε το απεργιακό κίνημα της Σύρου το 1879, σε λίγο οι απεργίες θα κατέκλυζαν την Ελλάδα. Η εργατική τάξη έκανε τα πρώτα της βήματα στην ταξική πάλη.

1916 Πεθαίνει ο Ερνστ Μαχ, αυστριακός φυσικός και φιλόσοφος, με σημαντικό έργο στην οπτική και τη μηχανική.

1922 Πραγματοποιείται η πρώτη Συνδιάσκεψη του ΣΕΚΕ (Κ) στην οποία γίνεται προσπάθεια αναθεώρησης της επαναστατικής γραμμής του Κόμματος. Επικρατούν οι οπορτουνιστικές - σοσιαλδημοκρατικές απόψεις.

1929 Ιδρύεται η Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας για την πιο συστηματική δίωξη των αγωνιστών του εργατικού κινήματος.

1936 Υπογράφεται Συμφωνητικό μεταξύ του Κόμματος των Φιλελευθέρων και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Παλλαϊκού Μετώπου (γνωστό και ως Σύμφωνο Σοφούλη-Σκλάβαινα). Το Σύμφωνο υπογράφηκε 6 μόλις μέρες μετά το διορισμό του Ι. Μεταξά στη θέση του πρωθυπουργού από τον βασιλιά Γεώργιο Β'. Τελικά, το Κόμμα των Φιλελευθέρων δεν τήρησε τα συμφωνηθέντα, έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Μεταξά και επωμίστηκε έτσι βαριές ευθύνες για την εγκαθίδρυση της μεταξικής δικτατορίας.

1959 Υπογράφεται στο Λονδίνο μεταξύ Βρετανίας, Ελλάδας και Τουρκίας συμφωνία για το καθεστώς στην Κύπρο, με την οποία επικυρώθηκε η συμφωνία της 11/2/1959 από τους Καραμανλή - Μεντερές στη Ζυρίχη. Οι «συμφωνίες Ζυρίχης - Λονδίνου» ήταν δύο συμφωνίες στο πλαίσιο του αμερικανοβρετανικού σχεδίου για τη ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου και τη μετατροπή της σε αβύθιστο αεροπλανοφόρο, με στόχο τον απόλυτο έλεγχο της Ανατ. Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.

1962 Πεθαίνει ο διεθνούς φήμης Ελληνας γιατρός, βιολόγος και ερευνητής Γεώργιος Παπανικολάου.

1974 Η χούντα πιάνει 35 στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Ανάμεσά τους και πολλά καθοδηγητικά στελέχη, όπως οι Ν. Καλούδης, Α. Αμπατιέλος, Μ. Γιάννου, Ν. Κουτρούμπας, Κ. Κουκουβίτης, Δ. Γόντικας, Κ. Κάππος.

1986 Η ΕΣΣΔ εκτοξεύει το διαστημικό σταθμό MIR, τον πρώτο διαστημικό σταθμό στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο MIR παρέμεινε σε τροχιά για 15 χρόνια, παρά την κακοδιαχείριση και εγκατάλειψη που υπέστη μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ.

1991 Αρχίζει τις εργασίες του το 13ο Συνέδριο του ΚΚΕ (19-24/2/1991), σε συνθήκες δραματικής υποχώρησης του κομμουνιστικού κινήματος, των ανατροπών στην ΕΣΣΔ και αλλού, καθώς και της έντονης εσωκομματικής διαπάλης μερίδας στελεχών που επιζητούσαν τη διάλυση του Κόμματος. Η πλειοψηφία των συνέδρων επιβεβαίωσαν την προσήλωσή τους στις κομματικές αρχές. Εντούτοις, το πρόβλημα παρέμενε, δεδομένου ότι οι ιδεολογικές διαφορές στις γραμμές του Κόμματος ήταν αγεφύρωτες, αφού αναμετρούνταν η επαναστατική πολιτική με τον δεξιό οπορτουνισμό. Συνεπώς, η διάσπαση ήταν αναπόφευκτη, αφού η οπορτουνιστική ομάδα στελεχών του ΚΚΕ, μέσω διολίσθησης, ωθούσε στη μετατροπή του Συνασπισμού σε ενιαίο κόμμα, ενώ ήδη δρομολογούνταν η εκλογή οργάνων του σε όλα τα επίπεδα. Η ΚΕ που βγήκε από το Συνέδριο εξέλεξε την Αλέκα Παπαρήγα ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.