1492: O Χριστόφορος Κολόμβος ανακαλύπτει την Αμερική.

1862: Οι Βαυαροί κηρύσσονται έκπτωτοι, ο Οθων και η Αμαλία φεύγουν για πάντα από την Ελλάδα.

1944: Ο ΕΛΑΣ απελευθέρωνε την Αθήνα από τον Γερμανό κατακτητή. Μια απέραντη λαοθάλασσα πλημμύριζε τους δρόμους. Το νέο ότι οι μαχητές του ΕΛΑΣ κατέβασαν το πρωί από την Ακρόπολη τη γερμανική σημαία έκανε αστραπιαία, στόμα με στόμα, το γύρο της πρωτεύουσας. «ΛΕΥΤΕΡΙΑ! ΛΕΥΤΕΡΙΑ! Η ΑΘΗΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ», γράφει ο «Ριζοσπάστης» την επόμενη μέρα. «Χάθηκε - σημειωνόταν στο ρεπορτάζ - το βρωμερό κουρέλι του Φασισμού απ' την Ακρόπολη(...). Η μπαρουτοκαπνισμένη Αθήνα, που γνώρισε την πείνα και το βόλι του κατακτητή, το στιλέτο του προδότη (...) ξεχύθηκε ζωντανή ανθρωποθάλασσα να διαλαλήσει τη Νίκη της (...) Διαδηλώσεις που πρώτη φορά βλέπει η Αθήνα ξεχύνονται από παντού. Απ' το Σύνταγμα ως την Ομόνοια (...) Και πάνω απ' όλα μια φωνή που αγκαλιάζει όλη την Αθήνα (...): Ε-Α-Μ! Ε-Α-Μ!».

1953: Ανακοινώνεται από τις κυβερνήσεις Ελλάδας και ΗΠΑ η συμφωνία για την εγκατάσταση των αμερικανικών βάσεων στην Ελλάδα.

Μένιος κι ο Ακης;...

***

Το ζήτημα, επομένως, δεν είναι, κάποιος που είναι κάτοχος εργοληπτικής εταιρίας αν θα μπορεί (ο ίδιος ή συγγενείς του) να έχει μετοχές και σε ΜΜΕ ή πόσες θα έχει. Το ερώτημα, τελικά, είναι αν θα συνεχιστεί το καθεστώς της ατομικής ιδιοκτησίας στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και της ατομικής ιδιοποίησης του δημόσιου αγαθού που λέγεται «ραδιοτηλεοπτική συχνότητα».

Εφόσον συνεχίζεται, τότε είναι βέβαιο ότι δεν υπάρχει νόμος που να μπορεί (στην πράξη) να απαγορεύσει, αυτός ο ιδιώτης - καναλάρχης να είναι (και) προμηθευτής του Δημοσίου. Περί τούτου, επαναλαμβάνουμε, έχει φροντίσει ο καπιταλισμός, με τις εταιρίες - «μαϊμούδες» και με τους «αχυράνθρωπους».

***

Τα παραπάνω, οι υπηρέτες του καπιταλισμού, και ειδικά του κρατικο-μονοπωλιακού, τα γνωρίζουν καλύτερα από εμάς. Οπως γνωρίζουν, επίσης, ότι η πληροφορία και η ενημέρωση θα πάψουν μέχρις ενός βαθμού να αποτελούν «εμπόρευμα» και πρώτη ύλη για πολιτικά και επιχειρηματικά παιχνίδια, μόνο εφόσον υπάρξει κοινωνικός έλεγχος των ΜΜΕ. Των ΜΜΕ που σήμερα ανοίγουν ή κλείνουν κατά το δοκούν των αφεντικών τους και των συμφερόντων της καθεστηκυίας πολιτικής τάξης τη στρόφιγγα της πληροφόρησης.

Η ΝΔ θα κόψει τη διαπλοκή. Καλά...

*

Στο μεταξύ: Μετά τις εκλογές και μέχρι τις 15 Σεπτέμβρη δόθηκαν 8 πιστοποιητικά διαφάνειας στον Μπόμπολα και τρία στον Κόκκαλη για να κάνουν οι εταιρίες τους «μπίζνες» με το δημόσιο. Οσο για τα τέλη Ιούλη δόθηκε πιστοποιητικό διαφάνειας στην εταιρία «Θεμελιοδομή» του Ομίλου Βαρδινογιάννη. Επί ΝΔ όλα αυτά...

*

Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα: Η όλη συζήτηση περί διαπλοκής περιορίζεται στον αν ένας κεφαλαιούχος έχει ή δεν έχει ΜΜΕ. Ρωτάμε: Ο Ανδρεάδης, ο Μποδοσάκης, ο Ωνάσης, ο Νιάρχος, που δεν είχαν ΜΜΕ, δεν ήταν διαπλεκόμενοι; Ο Λάτσης που δεν έχει ΜΜΕ, αλλά το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ του χάρισαν τα πετρέλαια, δεν είναι διαπλεκόμενος; Ο Αλαφούζος που δεν έχει δουλιές με το δημόσιο, αλλά είναι μεγαλοεφοπλιστής και κάτοχος ΜΜΕ, δεν έχει σχέσεις με την πολιτική εξουσία, δεν την επηρεάζει ή μήπως οι κυβερνήσεις που από το 1953 και δώθε έχουν παραχωρήσει στους εφοπλιστές όχι μία, ούτε δύο, ούτε τρεις, αλλά 59 (!!) φοροαπαλλαγές, δεν έχουν σχέσεις με εφοπλιστές;

*

Συμπέρασμα: Προϋπόθεση για τη διαπλοκή της οικονομικής με την πολιτική εξουσία δεν είναι ο έλεγχος των ΜΜΕ. Είναι ο έλεγχος των μέσων παραγωγής. Και αυτοί που τα ελέγχουν τα μέσα παραγωγής, τα εργοστάσια, τις τράπεζες, τα καράβια, οι αστοί δηλαδή, ελέγχουν και το κράτος, είτε ελέγχουν είτε δεν ελέγχουν ΜΜΕ. Το οποίο κράτος δουλεύει για λογαριασμό τους. Ολων τους. Και αυτών που έχουν κι αυτών που δεν έχουν κανάλια. Ετσι «δουλεύει» ο καπιταλισμός. Μήπως η ΝΔ θα τον... αλλάξει;

Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ βγαίνουν κάθε βράδυ στο κλαρί των ΜΜΕ της διαπλοκής για να διαλέξουν διαπλεκόμενο... Το ΚΚΕ βγαίνει μαζί με το λαό στο δρόμο, κατά της ανέχειας και της φτώχειας. Συγκρίνετε...

***

Ολα τα μέλη του Κόμματος, οι φίλοι και οι ψηφοφόροι του, κάθε αριστερός και προοδευτικός άνθρωπος, όλοι οι άνθρωποι της δουλιάς και του μόχθου, όλοι οι άνθρωποι που σκέφτονται και αγωνιούν για το αύριο, ανεξάρτητα αν είναι κομμουνιστές, ανεξάρτητα αν συμφωνούν ή όχι με το ΚΚΕ, έχουν το δικαίωμα να πάρουν μέρος σε αυτό τον ανοιχτό, πλατύ και δημοκρατικό διάλογο που θα εγκαινιάσει το Κόμμα. Για όλες τις πλευρές του προσυνεδριακού διαλόγου, για τον τρόπο διεξαγωγής του, για τις στήλες του «Ρ» και του κομματικού Τύπου που θα φιλοξενήσουν αυτό τον εσωκομματικό διάλογο θα ενημερωθεί ο λαός σύντομα από την Επιτροπή Προσυνεδριακού Διαλόγου, όπως ακριβώς επιτάσσει η δημοκρατική λειτουργία του Κόμματος.

***

Το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ θα είναι ένα ακόμα συνέδριο που φέρνει τον εργαζόμενο άνθρωπο στο κέντρο της πολιτικής ζωής. Το ΚΚΕ έτσι κάνει τα συνέδριά του. Το ΚΚΕ δεν καλεί τα μέλη του σε φιέστες - παρωδία τύπου «συμμετοχικής δημοκρατίας» για να επικυρώσουν διά βοής ηγεσίες. Το ΚΚΕ δε θέλει το λαό παρατηρητή και απλό χειροκροτητή κομματικοδίαιτων μαζώξεων επικύρωσης της εξουσίας των καρεκλοκένταυρων. Το συνέδριο του ΚΚΕ σημαίνει δημοκρατία, σημαίνει διάλογος, σημαίνει αποφάσεις που έχουν υποστεί τη βάσανο της σκέψης, σημαίνει πρόγραμμα, σημαίνει παραγωγή πολιτικής.

Μια πολιτική που υπηρετεί τα συμφέροντα των πολλών και γι' αυτό στο συνέδριο του ΚΚΕ ο λαός είναι παρών, όχι σαν θεατής, αλλά με γνώμη, με άποψη, με δράση.