Γρηγοριάδης Κώστας

Βέβαια, δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά, που τα προαναφερόμενα τηλεοπτικά κανάλια λειτουργούν αυθαίρετα και αντιδημοκρατικά, καταπατώντας ωμά και προκλητικά το στοιχειώδες δικαίωμα της δημοκρατικής ενημέρωσης, τόσο σε βάρος του ΚΚΕ, όσο και σε βάρος άλλων εργατικών και λαϊκών κινητοποιήσεων. Δεν είναι, επίσης, ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά, που αποδείχνουν στην πράξη την πολύμορφη «διαπλοκή» τους, με τους εταίρους του δικομματισμού, για να μεταχειριστούμε κι έναν πολυσυζητημένο την περίοδο αυτή όρο.

Αλήθεια, στους «πέντε νταβατζήδες», στους οποίους υποτίθεται πως αναφέρθηκε ο Κ. Καραμανλής, συμπεριλαμβάνονται και τα αφεντικά των προαναφερόμενων τηλεοπτικών σταθμών..;

Πολλά και διάφορα έχουν ειπωθεί και γραφεί το τελευταίο διάστημα γύρω από τις ...«αντοχές της οικονομίας». Η Αλφα Μπανκ (όμιλος Κωστόπουλου), αξιοποιώντας το λεξιλόγιο του συρμού, σημειώνει πως «οι αντοχές των δημοσίων οικονομικών της χώρας μπορεί εύκολα να ξεπεραστούν στα πλαίσια ενός προεκλογικού πολιτικού ανταγωνισμού», που σύμφωνα με τους ίδιους κάνει ...«αδήριτη την ανάγκη να επικρατήσει στον πολιτικό ανταγωνισμό ένα συναινετικό κλίμα περί τη δημοσιονομική διαχείριση». Αποδέκτες του «μηνύματος» είναι προφανώς οι «μονομάχοι» του δικομματισμού και οι κάθε λογής συνοδοιπόροι τους.

«Η πρόταση συνεργασίας ασφαλιστικών εταιρειών με τα δημόσια νοσοκομεία θα συμπεριληφθεί σε νομοσχέδιο που βρίσκεται τώρα στη Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή και αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή μέχρι το τέλος του έτους», έγραψε η «Ημερησία» (9.10.2004).

Οχι, βέβαια, πως οι ασφαλιστικές εταιρίες εντυπωσιάστηκαν απ' τις ουρές και τα ράντζα, αλλά έβαλαν στο μάτι εν πρώτοις τις αναβαθμισμένες ολυμπιακές κλίνες και μετά - με τον ...παρά τους - θα ζητήσουν και άλλες μέχρι το 20% των κλινών, όπως προβλέπει ο νόμος του Αλ. Παπαδόπουλου (του ΠΑΣΟΚ), που έχει σαν στόχο να ενεργοποιήσει ο Ν. Κακλαμάνης (της ΝΔ), όπως έχει επανειλημμένα υποστηρίξει δημόσια ο νυν υπουργός Υγείας. Το κοινό επιχείρημα είναι ότι έτσι θα αποκτήσουν έσοδα τα δημόσια νοσοκομεία.

Στην ουσία, όμως, δεν πρόκειται να συμβεί κάτι τέτοιο. Εκείνο που θα συμβεί είναι η μείωση κατά 50% του κόστους νοσηλείας των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιριών, καθώς απ' αυτήν τη λεόντειο συμφωνία θα «γλιτώνουν έξι εκατομμύρια ευρώ ανά ημέρα νοσηλείας σε ετήσια βάση», όπως έγραψε η «Ημερησία».

Τα έσοδα λογάριαζαν και όταν προωθούσαν τη λειτουργία των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων στα νοσοκομεία και τελικά εκείνο που έμεινε είναι η μονέδα σε κάποιους τομείς και πάνω απ' όλα τα χαράτσια στους δύστυχους ασθενείς. Και με την εισβολή των ιδιωτικών εταιριών, θα μεγαλώσουν οι ουρές και θα αυξηθούν τα ράντζα για τους ίδιους δύστυχους ασθενείς...

Επίσκεψη στα κεντρικά γραφεία της επιχείρησης «ΑΚΤΩΡ» (συμφερόντων Μπόμπολα) πραγματοποίησε πρόσφατα αντιπροσωπεία της ΓΣΕΕ. Αν νομίζετε, όμως, ότι αντικείμενο της επίσκεψης ήταν η συζήτηση για τα προβλήματα των εργαζομένων, για τα μεροκάματα και τις συνθήκες εργασίας, «πλανάστε πλάνην...»!

Η συζήτηση - όπως προκύπτει από την ανακοίνωση της ΓΣΕΕ - αφορούσε τα «προβλήματα»... της επιχείρησης και πώς αυτή θα συνεχίσει να αυγαταίνει τα κέρδη της. Ετσι το αίτημα της αντιπροσωπείας της ΓΣΕΕ είναι τόσο ταξικό που δε σηκώνει παρερμηνείες: «Πρέπει να υπάρξει ενίσχυση και στήριξη του κατασκευαστικού κλάδου ιδιαίτερα μετά την ολοκλήρωση των ολυμπιακών έργων, να προκηρυχτούν και να δημοπρατηθούν νέα έργα κλπ.». Νέα, λοιπόν, προνόμια για το κεφάλαιο ζητάει η ΓΣΕΕ, διανθίζοντάς το και με επιχειρήματα του στιλ «να υπάρξει αύξηση της απασχόλησης»!

Αυτό ακριβώς λέει η κυβέρνηση, αυτά υποστηρίζει το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΕΒ. Δε μας εκπλήσσει η ανακοίνωση της ΓΣΕΕ. Αλλωστε, δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να επαναβεβαιώνει ότι είναι πιστός υπηρέτης της «ανταγωνιστικότητας», πιστός υπηρέτης των αφεντικών και όχι των εργαζομένων.

Υπάρχει όμως μια αναμφισβήτητη, αντικειμενική βάση στην υπόθεση της «διαπλοκής», η οποία είναι τελείως διαφορετική απ' αυτή που παρουσιάζουν κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση.

Είναι μια τυπική έκφραση του ανταγωνισμού που αναπτύσσεται στο καπιταλιστικό σύστημα μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου για την κατάκτηση από το καθένα ολοένα και μεγαλύτερου κομματιού της πίτας των κρατικών προμηθειών, των δημοσίων έργων κλπ. Είναι μια τυπική έκφραση της σύμφυσης της οικονομικής και πολιτικής ισχύος, της αιμομεικτικής σχέσης των μονοπωλίων και του κράτους. Επομένως, η «διαπλοκή» είναι εγγενής πάθηση του συστήματος και η αντιμετώπισή της μόνο σε ρήξη μ' αυτό μπορεί να είναι αποτελεσματική.

Ετσι οι μεγαλοστομίες για «πάταξη» της «διαπλοκής» αντιστοιχούν σε μια σκιαμαχία, αφού κανείς από τους επίδοξους εξυγιαντές δεν έχει σκοπό να θίξει την ουσία. Και δε θα μπορούσαν να το κάνουν, γιατί διαφορετικά θα πριόνιζαν το κλαδί που και οι ίδιοι κάθονται. Αλλωστε πάνω απ' όλα η πολιτική τους υπηρετεί τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το ενδεχόμενο να είναι ζήτημα πολιτικών και, ακόμη περισσότερο, ενδημικό φαινόμενο του συστήματος, ή δεν έχει περάσει από το μυαλό κανενός ή και οι δύο προσπαθούν - ο καθένας με τον τρόπο του - να το κρύψουν.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, όσο οι δύο «μονομάχοι» την εξοντώνουν στα λόγια, η «διαπλοκή» ζει και βασιλεύει και μάλλον διαγκωνίζεται για ...καλύτερες θέσεις στο καινούριο τοπίο.

ΠΟΛΥ ΑΓΧΟΣ διαπιστώσαμε τελευταίως σε πολλές εφημερίδες για τις καθυστερήσεις που παρατηρούνται στην υλοποίηση του νόμου περί επαναπατρισμού κεφαλαίων. Εκείνου που προβλέπει μηδαμινή φορολογία για όποιον φέρει κεφάλαια από το εξωτερικό (ανεξαρτήτως πώς και γιατί τα «έβγαλε»).

Να υποθέσουμε ότι αυτού του είδους τα δημοσιεύματα οφείλονται σε δημοσιογραφικές ανησυχίες; Μάλλον απίθανο, μια και είναι γνωστό ότι υπάρχουν και σοβαρότερα προβλήματα σε αυτή τη χώρα.

Ας μην ανησυχούν, πάντως, όσοι «περνάνε» αυτές τους τις ανησυχίες στις φυλλάδες. Η κυβέρνησή μας δεν ξεχνά αυτού του είδους τις υποσχέσεις της. Βλέπετε, αυτοί που ενδιαφέρονται για την εφαρμογή του συγκεκριμένου νόμου είναι κεφαλαιούχοι, όχι ...συμβασιούχοι.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ζήτησαν από την κυβέρνηση οι τραπεζίτες σε συνέδριο που διοργανώθηκε χτες στην Αθήνα, προτείνοντας αυστηρή τήρηση του επερχόμενου προϋπολογισμού και δημοσιονομική πειθαρχία γενικότερα.

Και μόνον από τη στήριξη που παρέχει η εν λόγω ομάδα στον προϋπολογισμό, καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται και πολύ περισσότερο ποιους εξυπηρετεί.

Φυσικά, η πειθαρχία δεν αφορά καθόλου τους ίδιους. Ετσι τα... ευαγή τους ιδρύματα μπορούν κανονικότατα να συνεχίσουν να ασκούν τη ...θεσμοθετημένη τους τοκογλυφία, διογκώνοντας τα χρέη των ελληνικών νοικοκυριών.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τώρα φαίνεται να 'ρχονται και οι μαστόροι με τις «γαλάζιες καμάρες». «Οπως με ενημέρωσε ο υπουργός Υγείας Νικήτας Κακλαμάνης, στο Αττικό Νοσοκομείο έχουν εγκριθεί 300 θέσεις με διαγωνισμό που έγινε το 2002, από το ΑΣΕΠ. Οι θέσεις αυτές δεν έχουν πληρωθεί» απάντησε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Θ. Ρουσσόπουλος όταν ρωτήθηκε γιατί μένουν αχρησιμοποίητες οι 435 κλίνες στο «Αττικόν» Νοσοκομείο. Και το απέδωσε στη «γραφειοκρατική διαδικασία, που δυστυχώς καθυστερεί σε τέτοιο βαθμό την πλήρωση κενών θέσεων, ώστε πολλές φορές ακόμα κι αν πληρωθούν, επειδή εν των μεταξύ έχουν συνταξιοδοτηθεί κάποιοι εργαζόμενοι, να μην επιτυγχάνεται η απόλυτα ορθή λειτουργία ενός Οργανισμού, όπως είναι το Νοσοκομείο». Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κατέληξε ότι ο κ. Κακλαμάνης προχωρά σε διάλογο με τους «συνδικαλιστικούς φορείς και τα κόμματα, για την απλοποίηση τέτοιων διαδικασιών, έτσι ώστε να πληρωθούν πολύ σύντομα οι θέσεις, για να μην είναι η γραφειοκρατία εκείνη που υπερνικά την ουσία του προβλήματος».

Φαίνεται ότι η γραφειοκρατική διαδικασία είναι το πρόσχημα για να ακολουθήσουν και άλλα («γαλάζια» τη φορά αυτή) τέρμινα για τη λειτουργία του «Αττικού» Νοσοκομείου. Αμα δε θέλει η νοικοκυρά να ζυμώσει, πόσα χρόνια κοσκινάει;

Ολοφάνερη ήταν τις τελευταίες μέρες η προσπάθεια των κυβερνώντων να απεμπλακούν από την αναφορά σε συγκεκριμένα ονόματα «διαπλεκομένων», ιδιαίτερα μετά την αναφορά που έκανε τις προάλλες ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας σε εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης. Οχι, βέβαια, πως έχει κάποια ιδιαίτερη πολιτική σημασία το ενδεχόμενο μιας τέτοιας αναφοράς, αλλά φαίνεται πως τη συγκεκριμένη αυτή στιγμή η καταγγελία συγκεκριμένων ονομάτων δε «βοηθάει» το εξελισσόμενο ήδη παζάρι...

«Η διαπλοκή είναι ζήτημα πρωτίστως θεσμικό. Υπάρχει, διότι υπάρχουν οι θεσμικές εκείνες δίοδοι που της επιτρέπουν να αναπτυχθεί», έλεγε στα χτεσινά «Νέα» ο υπουργός Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλος. Και ο Μ. Εβερτ, σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία», σημείωνε: «Ακριβώς επειδή είχε γίνει στο παρελθόν, δεν είναι ανάγκη να επανερχόμαστε στα ίδια πράγματα(σ.σ. σε συγκεκριμένα ονόματα). Αυτό που προέχει είναι να ολοκληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο που θα διακόπτει τον ομφάλιο λώρο της διαπλοκής». Ακόμη περισσότερο κατηγορηματικός ήταν ο υπουργός Επικρατείας, Θ. Ρουσόπουλος. Δεν υπάρχει θέμα ονομάτων. Το πρόβλημα είναι θεσμικό, τόνισε στη χτεσινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών.

Περιμένουμε, λοιπόν, τη συνέχεια...

Από την αρχή σημειώσαμε ότι η αναφορά του Κ. Καραμανλή στους «πέντε νταβατζήδες» αποτελούσε στην πραγματικότητα - εκτός άλλων - ένα μήνυμα προς ορισμένα μεγάλα συμφέροντα, σε σχέση με το εξελισσόμενο ήδη παζάρι, για την αναδιανομή της «πίτας» και τα απαιτούμενα από την κυβέρνηση ανταλλάγματα. Και πολύ γρήγορα, η εκτίμηση αυτή δικαιώθηκε, αφού, δίπλα στα πρωθυπουργικά «μηνύματα», προστέθηκε το δημόσιο πλέον «κονταροχτύπημα» των διαφόρων μερίδων της πλουτοκρατίας.

Η προχτεσινή «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» έκανε πρωτοσέλιδο θέμα «Της διαπλοκής το κάγκελο», όπως σημείωνε χαρακτηριστικά στον τίτλο της. Την ίδια μέρα, η «Καθημερινή», με πρωτοσέλιδο σχόλιο, κατάγγελλε τον Γ. Μπόμπολα («Εθνος», κατασκευαστική «Ακτωρ», κλπ.) και τον Σ. Κόκκαλη («Ιντρακόμ», Ολυμπιακός, κλπ.), ενώ, χτες, το «Εθνος» καταγγέλλει με τη σειρά του, και με πρωτοσέλιδο κι αυτό σχόλιό του, τον Αρ. Αλαφούζο «και τον εσμό των συνεταίρων του».

Αναμένουμε τη συνέχεια...

«Απόρρητα με το τσουβάλι βγαίνουν από το Μαξίμου» έλεγε ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Χώρας» του Γ. Τράγκα, ενώ στον υπέρτιτλο σημειωνόταν: «"Μάτια" και "αυτιά" των βαρώνων κατασκοπεύουν το πρωθυπουργικό γραφείο». Και για να μη μένει η παραμικρή αμφιβολία ποιον θεωρεί υπεύθυνο η εφημερίδα για τα παραπάνω, τόσο στο κύριο άρθρο της, όσο και στο βασικό ρεπορτάζ, κατονομάζεται ο υπουργός Επικρατείας, Θ. Ρουσόπουλος. Στο πρώτο, ο υπουργός καταγγέλλεται ως «υπάλληλος της διαπλοκής», ενώ το δεύτερο αναρωτιέται: «Μπορεί να σπάσει το μπετόν αρμέ του "Μπομπολιστάν" που υπερέβαλε σε ισχύ το "Λαμπρακιστάν", ο Νο 2 του Μαξίμου που εισπράττει οικογενειακώς ένα τσουβάλι λεφτά από αυτές τις πηγές;».

Οπως καταλαβαίνετε, ο πόλεμος συμφερόντων και, ταυτόχρονα, το εξελισσόμενο κυβερνητικό παζάρι, για την αναδιανομή της «πίτας», έχει διάφορες πλευρές...