Ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει σήμερα τη δημοσίευση ανταποκρίσεων από την 33η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ στο Ποσείδι Χαλκιδικής, με ρεπορτάζ από την εκδήλωση τιμής στον πρώτο Γραμματέα της ΚΝΕ, Μήτσο Τσιάρα, την παρουσίαση της νέας έκδοσης «Από το παράνομο τυπογραφείο της "Πανσπουδαστικής" στην Ασφάλεια Μεσογείων - Αναμνήσεις από τον αντιδικτατορικό αγώνα», αποσπάσματα από τους χαιρετισμούς εκπροσώπων Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ευρώπης κ.ά.

RIZOSPASTIS

Η ΚΝΕ ενέταξε αυτήν την ξεχωριστή στιγμή στο πλαίσιο της 33ης Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης, που μετέφερε το αγωνιστικό, ανατρεπτικό, ελπιδοφόρο μήνυμά της στη Χαλκιδική. Νέες και νέοι, κρατώντας περήφανα κόκκινες σημαίες, πάνω στα χνάρια της φυλακής που υπήρχε σε εκείνο το σημείο, στάθηκαν ακριβώς στα ίχνη του κτίσματος, όπου διακρίνονται ακόμα τα περιγράμματα των κελιών, φτάνοντας από την κατασκήνωση για να συμμετάσχουν σε αυτήν την εκδήλωση τιμής. «Ενας αιώνας αγώνα και θυσία, το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ο νέος κόσμος ο σοσιαλισμός», «Αγώνας, γνώση, τόλμη κι αντοχή, εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική» τα συνθήματα - υπόσχεση συνέχισης, όταν κάτω από την κόκκινη σημαία του ΚΚΕ αποκαλυπτόταν η τιμητική πλάκα. Σε μια συγκινητική στιγμή, από μπροστά της πέρασαν ένας ένας οι νέοι και οι νέες, αποδίδοντας φόρο τιμής.

Το «παρών» έδωσε ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος διετέλεσε Γραμματέας της ΚΝΕ μετά τον Μήτσο Τσιάρα. Επίσης παρευρέθηκε αντιπροσωπεία της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας και της Τομεακής Επιτροπής Χαλκιδικής του ΚΚΕ, με επικεφαλής τον Γραμματέα της δεύτερης, Θ. Βλάχο.

RIZOSPASTIS

«Στο πρόσωπό του τιμάμε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες που πολέμησαν με το όπλο στο χέρι τον κατακτητή, που πέρασαν ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες στις εξορίες και στις φυλακές, που κράτησαν "φωλιές νερού μέσα στις φλόγες" στα πέτρινα χρόνια, που συνέβαλαν στην ίδρυση και ανάπτυξη της ΚΝΕ μέσα στη δικτατορία, που έμειναν στο κόκκινο λάβαρο πάντα πιστοί και κατάφεραν η ψυχή τους να 'ναι πάντα ψυχή μαχητή», τόνισε στον χαιρετισμό του ο Θοδωρής Κωτσαντής, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Αναλυτικά, σημείωσε:

«Τιμάμε τους χιλιάδες ήρωες και ηρωίδες του Κόμματός μας. Εναν μαζικό λαϊκό ηρωισμό που μόνο η πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση της εργατικής τάξης μπορεί να εμπνεύσει, μόνο το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, μπορεί να γεννήσει. Ο σύντροφος Μήτσος Τσιάρας γεννήθηκε στη Συκιά Χαλκιδικής το 1925. Εμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία και βγήκε νωρίς στη βιοπάλη.

Ηρθε από μικρός σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες και τα ιδανικά του ΚΚΕ, έχοντας θείο εξόριστο κομμουνιστή στην Ακροναυπλία και ξάδερφο στην ΟΚΝΕ. 16χρονο παιδί οργανώθηκε στην ΟΚΝΕ το 1941. Το 1942, που δημιουργήθηκε το ΕΑΜ, ανέλαβε το ΕΑΜ Νέων στο χωριό του, και έναν χρόνο αργότερα έγινε Γραμματέας της ΕΠΟΝ του χωριού του και υπεύθυνος των γύρω χωριών.

RIZOSPASTIS

Το καλοκαίρι του 1945, ενώ οργίαζε η λευκή τρομοκρατία, συνελήφθη, βασανίστηκε και μεταφέρθηκε στις φυλακές του Πολύγυρου Χαλκιδικής. Σε αυτό ακριβώς το σημείο στεκόμαστε σήμερα. Πάνω στο έδαφος είναι χαραγμένα τα θεμέλια της φυλακής, τα όρια των κελιών.

Μετά την αποφυλάκισή του, το 1946, συνελήφθη εκ νέου και κρατήθηκε στο Μεταγωγών της Θεσσαλονίκης (Παύλου Μελά), και έπειτα στο Μεταγωγών της Λήμνου. Οπως χιλιάδες ακόμα σύντροφοι και συντρόφισσες, ο Δ. Τσιάρας φοίτησε στο μεγάλο πανεπιστήμιο των φυλακών και της εξορίας. Βγήκε όρθιος, περήφανος, νικητής.

Το Δεκέμβρη του 1947 μεταφέρθηκε στον Ξυλοσύρτη Αγίου Κήρυκου Ικαρίας, ενώ το 1949 στη Μακρόνησο και στη συνέχεια στον Αη Στράτη.

Στο Μακρονήσι βασανίστηκε άγρια στο ΒΕΤΟ, στο Β' Ειδικό Τάγμα Οπλιτών. Ανέβηκε κι αυτός τον μεγάλο ανήφορο με "τη μεγάλη πέτρα στον ώμο" και με τη "μεγάλη απόφαση στην καρδιά". Εμεινε αλύγιστος.

Ανέλαβε υπεύθυνες κομματικές χρεώσεις στις εξορίες, όπως στην καθοδήγηση των νέων ηλικιακά εξόριστων, στη διαφώτιση, δάσκαλος ιδεολογικών μαθημάτων, υπεύθυνος για το θέατρο των εξόριστων στον Αη Στράτη και πολλά άλλα.

RIZOSPASTIS

Από την πρώτη μέρα της χούντας πέρασε στην παρανομία, δούλεψε στις παράνομες Οργανώσεις του ΚΚΕ.

Τάχθηκε αποφασιστικά με τις Αποφάσεις της 12ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ το 1968, ενάντια στην οπορτουνιστική ομάδα που επιχείρησε να διαλύσει το Κόμμα. Τον Αύγουστο του '68, το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ παίρνει την ιστορική απόφαση ίδρυσης της ΚΝΕ.

Τον Σεπτέμβρη του 1968 συγκροτήθηκε το πρώτο καθοδηγητικό όργανο της Οργάνωσης. Γραμματέας αναλαμβάνει ο σύντροφος Δημήτρης Τσιάρας, μέχρι και το 1972.

Στο 10ο και 11ο Συνέδριο του ΚΚΕ ο Δ. Τσιάρας εξελέγη στην Κεντρική Επιτροπή του Κόμματος. "Εφυγε" από τη ζωή στις 30/7/1984, σε ηλικία 59 ετών, ακριβώς πριν από 40 χρόνια. Αυτός ήταν ο Μήτσος ο Τσιάρας. Τέτοια ήταν η "μαγιά" των μελών και στελεχών που ανέλαβαν το μεγάλο καθήκον να συγκροτήσουν την ΚΝΕ, καλύπτοντας το κενό που υπήρχε από την πολύχρονη απουσία επαναστατικής οργάνωσης νεολαίας του ΚΚΕ, μετά την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ το 1943.

Τα σημερινά μέλη και στελέχη της ΚΝΕ αντλούμε δύναμη, εμπνεόμαστε από το παράδειγμά τους. Μελετάμε την Ιστορία του Κόμματός μας, της Οργάνωσής μας, για να γίνουμε ικανότεροι στον αγώνα που δίνουμε σήμερα. Συνεχίζουμε να βαδίζουμε τον δρόμο της ανατροπής μέχρι τη νίκη, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Και είμαστε σίγουροι ότι η συνάντηση των πρωτοπόρων, ανατρεπτικών ιδεών του ΚΚΕ με χιλιάδες νέους αγωνιστές και αγωνίστριες, το δυνάμωμα της ΚΝΕ, μπορεί να φουντώσει το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, να θεριέψει πάλι τον γίγαντα λαό, να σπάσει δεσμά και αλυσίδες».

Ο Θ. Κωτσαντής ευχαρίστησε εκ μέρους της Οργάνωσης τον σύντροφο Αλέξανδρο Σολομωνίδη για την κατασκευή της πλακέτας. «Ας γίνει μια αφορμή οι νέοι και οι νέες του Πολύγυρου να ψάξουν και να μάθουν την Ιστορία αυτού του χώρου και του συντρόφου Δ. Τσιάρα», τόνισε κλείνοντας τον χαιρετισμό.

Αυτό ήταν και το θέμα του παιχνιδιού που έπαιξαν οι μαθητές στον χώρο της Κατασκήνωσης, κάνοντας χαμό!

Τίτλος του παιχνιδιού: «Ο πιο αδύναμος κρίκος ...μπουγελώνεται!».

Τα μέλη της Μαθητικής Επιτροπής του ΚΣ της ΚΝΕ ετοίμασαν τα νεροπίστολα, αλλά και τους ...κουβάδες δροσιάς, και οι Μαθητικές Οργανώσεις της ΚΝΕ από κάθε γωνιά της χώρας έφτιαξαν τις ομάδες τους και άρχισαν την ...προπόνηση, διαβάζοντας το ειδικό τεύχος του «κόκκινου Αερόστατου» για τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας.

Γιατί φέτος η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση κάνει στάση στο Ποσείδι; Γιατί η χώρα μας συμμετέχει σε πολέμους; Ποιοι οργανώνουν πολεμικές επιχειρήσεις; Ποιοι τις στηρίζουν; Πόσο κοστίζουν; Πώς έχουν δείξει οι λαοί και η νεολαία την αλληλεγγύη τους στους λαούς που αγωνίζονται;

Οι ερωτήσεις έπεφταν βροχή και οι μαθητικές ομάδες από τις Οργανώσεις Περιοχής της ΚΝΕ έπαιρναν τη θέση τους, αντιμέτωπες η μία μετά την άλλη, με τα νεροπίστολα και τους κουβάδες να κατευθύνονται προς τον κάθε φορά χαμένο (κερδισμένο όμως σε γνώσεις και κέφι), σε ένα ντέρμπι που συνεχίστηκε σε πολλούς γύρους...

Η ομάδα που αναδείχθηκε νικήτρια ήταν αυτή της Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας.

RIZOSPASTIS

Ενα βιβλίο που εμπλουτίζει τις γνώσεις μας για την Ιστορία της ΚΝΕ, ενώ παράλληλα διδάσκει στάση ζωής.

Την εκδήλωση παρακολούθησε αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ της, Δ. Κουτσούμπα.

Η έκδοση αυτή της «Σύγχρονης Εποχής» ήρθε στη συγκυρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων από τον ηρωικό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου.

Το βιβλίο πρωτοκυκλοφόρησε ουσιαστικά στην Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση και έγινε ανάρπαστο, καθώς εξαντλήθηκαν τα εκατοντάδες αντίτυπα που υπήρχαν στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής».

Η έκδοση αναφέρεται σε δύο μεγάλες στιγμές από την Ιστορία της ΚΝΕ την περίοδο της παράνομης δράσης της, στιγμές ηρωισμού και αυτοθυσίας, αλλά και πρωτοπόρας προσφοράς.

Η μία αφορά την οργάνωση του παράνομου τυπογραφείου για την έκδοση της εφημερίδας «Πανσπουδαστική», που έγραψε Ιστορία. Η άλλη περιγράφει τη σύλληψη της Αγγελικής Σωτήρη από την Ασφάλεια και τις συνθήκες κράτησης και βασανιστηρίων στο κολαστήριο της οδού Μεσογείων, όπου ήταν τα κτίρια της Γενικής Ασφάλειας.

RIZOSPASTIS

«Η συγγραφέας, η συντρόφισσα Αγγελική Σωτήρη, μας δίνει πολύ ζωντανά αυτές τις στιγμές μέσα από την προσωπική της ιστορία. Δεν χρειάστηκε να επιστρατεύσει λογοτεχνικά σχήματα για να περιγράψει τα γεγονότα που έζησε. Είναι τόσο δυνατά, που και μόνο η καταγραφή τους αρκεί για να προκαλέσουν μεγάλη συγκίνηση, θαυμασμό, έμπνευση, περηφάνια, παρόρμηση για μεγάλα έργα. Αναδεικνύουν στιγμές ηρωισμού και μεγαλείου, την ακατανίκητη δύναμη των κομμουνιστικών ιδεών», είπε ο Δ. Γόντικας.

Τόνισε ότι το βιβλίο μάς φέρνει αντιμέτωπους όλους και όλες με ένα κρίσιμο ερώτημα: Ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι στις υποχρεώσεις του αγώνα; Τι στάση πρέπει να κρατήσουμε απέναντι στις καθημερινές αλλά και στις απρόβλεπτες δυσκολίες της ταξικής πάλης; Και, κυρίως, τι στάση πρέπει να κρατήσουμε όταν βρεθούμε πρόσωπο με πρόσωπο, μόνοι μας, απέναντι στους διωκτικούς μηχανισμούς του αστικού κράτους;

«Το παράδειγμα της Αγγελικής δείχνει τη μοναδική σωστή, αγωνιστική απάντηση. Τέτοια πρέπει να είναι η απάντησή μας. Ολοι και όλες μπορούμε να βρεθούμε στην ιστορική μας διαδρομή σε ανάλογες καταστάσεις, ή και σε πολύ πιο δύσκολες. Η ταξική πάλη ποτέ δεν ήταν μια ευθεία γραμμή. Σε κάθε περίπτωση, η απάντησή μας είναι μία: Να βγαίνουμε πάντα νικητές από κάθε δοκιμασία.

RIZOSPASTIS

Αυτή είναι η παράδοσή μας. Η Ιστορία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ είναι γεμάτη με παρόμοια ηρωικά παραδείγματα.

Ο ηρωισμός, η αυτοθυσία, η αδιάκοπη προσφορά, η συνέπεια λόγων και έργων είναι μερικά από τα ιδιαίτερα γνωρίσματα των κομμουνιστών, που προσδίδουν στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ μεγάλο κύρος και επιρροή στον λαό και στη νεολαία.

Οπως διδάσκει η Ιστορία, όμως, κανείς δεν γεννιέται ήρωας. Διαμορφώνεται και εξελίσσεται μέσα στους αγώνες για υψηλά ιδανικά, και ανάλογα με τα προστάγματα της κάθε εποχής.

Η συντρόφισσα Σωτήρη σε ηλικία 22 ετών έγινε μέλος της παράνομης τότε ΚΝΕ, για να αγωνιστεί - όπως και πολλοί άλλοι νέοι και νέες - για την ανατροπή της χούντας και για τους σκοπούς της ΚΝΕ. Δεν είχε από πριν κάποια αγωνιστική παράδοση. Ηξερε, βέβαια, όπως και όλοι, τις μεγάλες δυσκολίες και τις απαιτήσεις του αγώνα. Δεν είχε όμως φανταστεί ποτέ ότι θα έφευγε από την οικογένειά της και θα περνούσε στην παρανομία για να τυπώνει σε παράνομο τυπογραφείο την "Πανσπουδαστική", την εφημερίδα τότε της Αντιδικτατορικής ΕΦΕΕ. Ούτε ήξερε - πέρα από μια προφορική ενημέρωση ή κάποιο ιστορικό βιβλίο - τι θα αντιμετωπίσει όταν βρεθεί στα υπόγεια της Ασφάλειας.

Η Αγγελική Σωτήρη

Εχοντας συνείδηση του χρέους της απέναντι στην ΚΝΕ και στους συντρόφους της, στη νεολαία που μαχόταν κατά της χούντας, επιστράτευσε όλες της τις δυνάμεις και τα 'βγαλε πέρα παλικαρίσια. Τίμησε με το παραπάνω την ιδιότητά της ως μέλους της ΚΝΕ και απέδειξε για άλλη μια φορά ότι οι γυναίκες μπορούν να σταθούν ισάξια με τους άντρες σε όλα τα πεδία των μαχών. Εγραψε τις δικές της σελίδες ηρωισμού, όπως έκαναν χιλιάδες πριν από την Αγγελική. Οπως γράφονται και στις μέρες μας σελίδες σύγχρονου ηρωισμού από χιλιάδες μέλη της ΚΝΕ και του ΚΚΕ στα εργοστάσια και στις επιχειρήσεις, στα πανεπιστήμια, στον στρατό, γενικά στην καθημερινή ζωή. Εχουμε συνείδηση ότι πάμε κόντρα στο ρεύμα, ο δρόμος είναι πολύ μακρύς και τα εμπόδια πολλά και ψηλά για να φέρνουμε κάθε μέρα σε πέρας την αποστολή μας, και απαιτείται μεγάλη προσπάθεια, αντοχή, γνώση και ικανότητα να στεκόμαστε ατρόμητοι και ακλόνητοι στην πρώτη γραμμή του αγώνα.

Αντλούμε όμως δύναμη και κουράγιο από τις ιδέες μας, τα αποτελέσματα των αγώνων μας, την Ιστορία μας και τη σιγουριά ότι στο τέλος θα βγούμε νικητές.

Με αυτήν τη σιγουριά αγωνίστηκε η συντρόφισσα Σωτήρη και βρίσκεται σήμερα μαζί μας αγέρωχη, όπως και δεκάδες, εκατοντάδες ΚΝίτες και ΚΝίτισσες στα μαύρα εκείνα χρόνια».

Αναφερόμενος στην ίδρυση της Αντι-ΕΦΕΕ ως παράνομης μαζικής φοιτητικής οργάνωσης και στην εφημερίδα της, την «Πανσπουδαστική», είπε ότι ήταν μια μεγάλη πρωτοβουλία της ΚΝΕ. «Εγινε στην κατάλληλη στιγμή και έπαιξε καθοριστικό, αποφασιστικό ρόλο στην ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος για την ανατροπή της δικτατορίας, με μεγάλους σταθμούς την κατάληψη της Νομικής και την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Αυτή η πρωτοβουλία έδωσε μεγάλο κύρος στην ΚΝΕ, δύναμη και πλατιά αναγνώριση του πρωτοπόρου ρόλου της.

Η ομάδα που χρεώθηκε να οργανώσει αυτόν τον μηχανισμό, ανάμεσά τους και η συντρόφισσα Αγγελική, έδωσαν ό,τι καλύτερο είχαν και τα κατάφεραν πολύ καλά.

Εχουμε σήμερα στα χέρια μας μια συγκλονιστική περιγραφή για την οργάνωση του παράνομου τυπογραφείου της "Πανσπουδαστικής". Αξίζει τον κόπο να μελετηθεί και να αξιοποιηθεί ακόμα και καλλιτεχνικά, με ένα θεατρικό, μια μικρή ταινία ή κάτι παρόμοιο. Είναι μια πολύτιμη πείρα».

Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και η συντρόφισσα Αγγελική, μαζί με τους συντρόφους του παράνομου τυπογραφείου.

Οι χουντικές αρχές πανηγύριζαν τότε ότι συνέτριψαν το ΚΚΕ, πίστεψαν ότι η επιθυμία τους έγινε πραγματικότητα. Κανένας, βέβαια, και ποτέ δεν μπόρεσε να εξαρθρώσει το ΚΚΕ, τις ιδέες και τους σκοπούς του. Η φλόγα της επανάστασης δεν σβήνει με καμία δύναμη. Το Κόμμα και η ΚΝΕ, παρά το πλήγμα που δέχτηκαν, συνέχισαν τη δράση τους. Ενα τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας ξεσηκώθηκε μέσα και έξω από την Ελλάδα για τη σωτηρία των αγωνιστών και την απελευθέρωσή τους.

Για έξι περίπου μήνες η Ασφάλεια στην οδό Μεσογείων είχε γίνει κάστρο αγώνα. Ούτε η βαριά απομόνωση, ούτε τα καθημερινά βασανιστήρια μπόρεσαν να λυγίσουν τα στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ.

Η συντρόφισσα Αγγελική περιγράφει πολύ ζωντανά τις δύσκολες αλλά ηρωικές στιγμές που έζησαν η ίδια και οι υπόλοιποι σύντροφοι και συντρόφισσες. Τις ιδιαίτερες συνθήκες της απομόνωσης, τα τεχνάσματα της Ασφάλειας και τις κρίσιμες ώρες των βασανιστηρίων. Δίνει πολύ καλά τη δύναμη και την αντοχή του αγωνιστή απέναντι στους βασανιστές. Περιγράφει πολύ γλαφυρά τη δύναμη της αλληλεγγύης και τις ιδιαίτερες συνθήκες που αυτή αναπτύσσεται κάτω από τη μύτη των βασανιστών, καθώς και τα ευρηματικά συστήματα επικοινωνίας. Μας δίνει πολύ δυνατά την ψυχολογία του αγωνιστή που επιστρέφει καταματωμένος και τσακισμένος στο κελί του μετά το άγριο βασανιστήριο της φάλαγγας. Παρά τους φριχτούς πόνους, αισθάνεται απερίγραπτη χαρά και δύναμη, γιατί βγήκε νικητής, γιατί δεν μπόρεσαν να του αποσπάσουν ούτε μία κραυγή πόνου την ώρα του βασανισμού».

Υπογράμμισε ότι η έκδοση αυτή προσφέρει πολύτιμη, πλούσια πείρα και γνώση. «Είναι μία ακόμα σελίδα στο "μεγάλο βιβλίο" του Κόμματος, στον αγώνα του με τις διωκτικές αρχές του συστήματος.

Είναι πείρα και γνώση απαραίτητη για κάθε αγωνιστή και αγωνίστρια που παλεύει για την ανατροπή της βαρβαρότητας, του καπιταλισμού, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Πουθενά και ποτέ οι καπιταλιστές δεν παραιτούνται από τα προνόμιά τους. Είναι αδίστακτοι και ορκισμένοι εχθροί του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος, και αποφασισμένοι να υπερασπιστούν τα άνομα συμφέροντά τους με κάθε μέσο.

Η αστική τάξη παντού, και στην Ελλάδα, έχει βγάλει και τα δικά της συμπεράσματα και διδάγματα από τη δύναμη, τη δράση και την επίδραση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος στον 20ό αιώνα. Εχει δημιουργήσει πολύπλοκους, σύγχρονους μηχανισμούς για την ενσωμάτωση και χειραγώγηση κάθε μορφής αντίστασης, διαμαρτυρίας, ριζοσπαστικής πρωτοπόρας δράσης. Χρησιμοποιεί και το καρότο και το μαστίγιο, και τα δύο σε συνθήκες αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αξιοποιεί τα επιτεύγματα της επιστήμης όχι μόνο για την αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, αλλά και για να χειραγωγεί τον νου και τη σκέψη. Σε συνθήκες που η ζωή των νέων επιδεινώνεται σχετικά και απόλυτα, καλλιεργεί στρεβλά κριτήρια αξιών, κατανάλωσης, ατομισμού, για να σπέρνει αυταπάτες.

Το μέτωπο είναι πολύ σκληρό και δεν έχουμε δικαίωμα να βαδίζουμε ανέμελοι. Οι αντίπαλοί μας δεν είναι όμως ούτε αιώνιοι, ούτε παντοδύναμοι. Η χούντα, μας έλεγαν, θα κρατήσει πολλές δεκαετίες. Κράτησε μόνο 7 χρόνια. Παντοδύναμοι είναι οι λαοί και όταν το αποφασίσουν, θα φέρουν τα πάνω κάτω.

Αυτή η στιγμή θα 'ρθει, όπως ήρθε και το τέλος της χούντας.

Εμείς είμαστε εδώ μαζί με εκατομμύρια ανά τον κόσμο και είμαστε αποφασισμένοι να πρωτοστατήσουμε για να φέρουμε σε πέρας την ιστορική μας αποστολή. Να κάνουμε την εργατική τάξη και το κίνημά της "γκρεμιστή και πλαστουργό της νιας ζωής". Αυτό το κίνημα είναι ζωντανό, αναπτύσσεται, μεγαλώνει και απλώνεται παντού. Το ζούμε καθημερινά. Το καζάνι βράζει. Η πλατιά λαϊκή δυσαρέσκεια, η μειωμένη εμπιστοσύνη σε κόμματα και θεσμούς του συστήματος είναι μεγάλη, βαθιά και μόνιμη. Απαιτείται όμως μια προϋπόθεση: Αυτό το κίνημα χρειάζεται στις γραμμές του μαχητές και μαχήτριες σαν την συντρόφισσα Αγγελική Σωτήρη. Αφοσιωμένους και ακλόνητους μπροστά σε κάθε δυσκολία. Τέτοιες αγωνίστριες και τέτοιοι αγωνιστές γεννιούνται κάθε μέρα όλο και περισσότεροι, γιατί υπάρχει η μήτρα που τους γεννά: Το ΚΚΕ».

Κλείνοντας ο Δ. Γόντικας αναφέρθηκε σε μια λεπτομέρεια που δεν περιγράφεται στο βιβλίο, αλλά αφορά την πρακτική εκείνη της Οργάνωσης που παραμένει διαχρονική και καθοριστική για τις συνθήκες παρανομίας: «Οταν ανέλαβε το παράνομο τυπογραφείο μαζί με τους συντρόφους της, προηγήθηκε μια καλή και συντροφική συζήτηση μαζί της από την καθοδήγησή της.

Ειπώθηκε στην συντρόφισσα, ανάμεσα σε πολλά άλλα, ότι είναι πολύ πιθανό κάποια στιγμή να βρεθεί στα χέρια των αντιπάλων, στους μηχανισμούς της χούντας.

Εγινε διεξοδική συζήτηση, τι στάση πρέπει να κρατήσει. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν υπογράφουμε κανένα χαρτί, δεν παραδεχόμαστε τίποτα, δεν αναγνωρίζουμε τίποτα, δεν αποδεχόμαστε τους νόμους και το κράτος τους. Δεν λέμε ούτε το όνομά μας. Και, πραγματικά, η συντρόφισσα τήρησε κατά γράμμα όλες αυτές τις οδηγίες.

Δύο μόνο περιστατικά.

Κάθε μέρα η υπηρεσία της Ασφάλειας έδινε στους κρατούμενους λίγες δραχμές για τρέχοντα έξοδα. Αυτό προέβλεπε ο κανονισμός κράτησης. Επρεπε κάθε κρατούμενος να υπογράψει σε μια κατάσταση ότι τα παρέλαβε. Η Αγγελική δεν έβαζε υπογραφή ούτε σε αυτό το τυπικό. Αρνιόταν κατηγορηματικά.

Το δεύτερο περιστατικό.

Ποτέ δεν είπε το όνομά της στις επίμονες ερωτήσεις των ανακριτών πώς λέγεται. Και όταν ακόμα έμαθαν το πραγματικό της όνομα και το ψευδώνυμο "Νίκη", που χρησιμοποιούσε στην παρανομία, δεν παραδέχτηκε τίποτα. Το ψεύτικο όνομα το έμαθαν γιατί κάποιος από τους συντρόφους δεν άντεξε και έδωσε πληροφορίες. Βλέπετε, δίπλα στους αλύγιστους είχαμε και ορισμένους που δεν άντεξαν την πίεση και τα βασανιστήρια.

Η συντρόφισσα όχι μόνο άντεξε τον πόνο από τα βασανιστήρια, όχι μόνο νίκησε τον φόβο και τους βασανιστές της, αλλά βγήκε με το κεφάλι ψηλά. Νικήτρια. Περήφανη. Κομμουνίστρια.

Αγγελική, σου σφίγγουμε θερμά το χέρι.

Η συνέχεια στο βιβλίο και στους αγώνες, έως το τέλος».

Την παρουσίαση ακολούθησαν ερωτήσεις, που έδωσαν την ευκαιρία στον Δ. Γόντικα να αναφερθεί σε όλα εκείνα που οδηγούν έναν νέο να ενταχθεί στην ΚΝΕ, να αποκτήσει τη δύναμη που χαρακτήρισε τους αγωνιστές σε πολύ δύσκολες εποχές. Στη συμβολή της μελέτης της Ιστορίας του κομματικού Τύπου (ο οποίος δεν βρέθηκε τυχαία στο στόχαστρο της Ασφάλειας τότε), της συλλογικής δράσης μέσα από τις γραμμές του Κόμματος και της ΚΝΕ, στην πίστη, πάνω απ' όλα, στον αγώνα ότι η κοινωνία που θα ικανοποιεί τις ανθρώπινες ανάγκες και τα όνειρα είναι ρεαλιστική.

Στο τέλος της εκδήλωσης, μια ομάδα παιδιών από τους φίλους του «κόκκινου Αερόστατου» έδωσε στον Δ. Γόντικα δύο ζωγραφιές που ετοίμασαν οι ομάδες τους για τον ίδιο και την συγγραφέα του βιβλίου.

Η μία αποτύπωνε την πύλη του Πολυτεχνείου και έγραφε:

«Φτάνουμε από πολύ μακριά, τραβάμε πολύ μακριά. Στον σύντροφο Δημήτρη Γόντικα, με αγάπη και σεβασμό».

Ενώ η δεύτερη αποτύπωνε την εφημερίδα της «Πανσπουδαστικής» και έγραφε: «Στην συντρόφισσα Αγγελική Σωτήρη, με την ευχή για έναν κόσμο δίκαιο, όμορφο για όλα τα παιδιά. Συνεχίζουμε...».

Η τελευταία μέρα ήταν αφιερωμένη στη θάλασσα και την εξερεύνηση του ουρανού, αλλά ήταν και η μέρα που η παιδική κατασκήνωση έκανε τη δική της πορεία μέσα στην κατασκήνωση.

Ολο το πρωινό ήταν αφιερωμένο σε αθλητικές δραστηριότητες μέσα και έξω από το νερό... Οι κατασκηνωτές έγιναν για λίγη ώρα μικροί καπετάνιοι και στη γνωριμία με την ιστιοπλοΐα, με την καθοδήγηση γυμναστών, έκαναν ακροβατικά στην άμμο, ενώ δεν έλειπαν τα παιχνίδια μέσα και έξω από τη θάλασσα.

Ομάδες των μεγαλύτερων παιδιών ακολουθούσαν τους γρίφους για να βρουν τις χώρες οι οποίες αποτελούσαν τη «χώρα που κάποτε την έλεγαν Γιουγκοσλαβία». Πώς θα καταφέρουν να προμηθεύσουν με φάρμακα ένα νοσοκομείο πριν βομβαρδιστεί η γέφυρα από τους εγκληματίες του ΝΑΤΟ; Ποιο ήταν το σύνθημα που έγραφαν πριν 25 χρόνια οι νέοι κομμουνιστές όταν σταματούσαν τα τρένα που μετέφεραν πολεμικό υλικό για να σφαγιάζουν τον λαό της Γιουγκοσλαβίας; Πώς κατάφεραν οι σύντροφοί μας από τη Θεσσαλονίκη να ρεζιλέψουν το ΝΑΤΟ και έστειλαν στρατεύματά του στη λαχαναγορά; Και το παιχνίδι ξεκινά!

Μια πολύβουη, πολύχρωμη διαδήλωση, με το πανό να δηλώνει ξεκάθαρα «Με την ΚΝΕ και όλου του κόσμου τα παιδιά, θα 'μαστε εκείνοι που θα νικήσουν φασίστες, ΝΑΤΟ, αφεντικά» και τις πικέτες να ζητούν ειρήνη και λευτεριά στην Παλαιστίνη.

Και στο διάβα της συνάντησε την πιο θερμή ανταπόκριση από τους ΚΝίτες, τους μεγαλύτερους συντρόφους, καταλήγοντας στην κεντρική σκηνή, όπου τα παιδιά τραγούδησαν τον ύμνο της κατασκήνωσης...

Με «οδηγούς» τον Οδυσσέα, τον Δημήτρη και την Χριστίνα, τα παιδιά κάτω από τον έναστρο ουρανό έμαθαν παίζοντας για τα αστέρια, τους πλανήτες, τους δορυφόρους, τα σμήνη αστεριών, τους γαλαξίες, το Σύμπαν...

Αναλυτικά συμμετείχαν εκπρόσωποι από: Το Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας από την Ιταλία, τις Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών της Ισπανίας, την Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας, το Κίνημα Κομμουνιστικής Νεολαίας από την Ολλανδία, το Μέτωπο Νεολαίας του Κόμματος Εργασίας Αυστρίας, την Κομμουνιστική Νεολαία Σουηδίας και την Επαναστατική Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας (μπολσεβίκοι) από τη Ρωσία.

Μέλη και φίλοι της ΚΝΕ επισκέφθηκαν τα τραπεζάκια των αντιπροσωπειών, έμαθαν τόσο για την ιστορία του εργατικού κινήματος, του λαού και της νεολαίας, όσο και για τα ζητήματα που απασχολούν και τη δράση των Νεολαιών στις χώρες τους. Την Παρασκευή το βράδυ, κατά τη διάρκεια των εκδηλώσεων, έγιναν χαιρετισμοί από μέλη των αντιπροσωπειών.

Ο Ιλχάν Σεντίλ, μέλος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Κομμουνιστικής Νεολαίας Τουρκίας, σημείωσε μεταξύ άλλων στην ομιλία του:

«Ο ιμπεριαλισμός που προκαλεί τους γειτονικούς και φίλους λαούς να στέκεται ο ένας ενάντια του άλλου, με σκοπό να πετύχει τις φιλοδοξίες των διεθνών μονοπωλίων, προσπαθεί εδώ και χρόνια να φέρει την Τουρκία ενάντια στην Ελλάδα. Η κούρσα των εξοπλισμών και οι στρατιωτικές προκλήσεις μεταξύ των δύο χωρών τροφοδοτούνται από τον εθνικισμό και τον ρατσισμό. Με αυτόν τον τρόπο, οι αστικές κυβερνήσεις νομιμοποιούν τα ταξικά τους συμφέροντα, δημιουργούν ψεύτικους εχθρούς στις δύσκολες περιόδους που διανύουν οι λαοί και παροτρύνουν τους λαούς της περιοχής μας να πάρουν μέρος σε ψεύτικες ευθυγραμμίσεις (...)

Γνωρίζουμε ότι μόνο ο αντιιμπεριαλιστικός αγώνας της εργατικής τάξης και ο θρίαμβος του σοσιαλισμού μπορούν να νικήσουν αυτά τα ύπουλα σχέδια του ιμπεριαλισμού και των οργανώσεών του (...).

Ως Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας, όπως και στη χώρα μας, παρατηρούμε παραδείγματα νεολαιών που προχωρούν στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό σε πολλές ιστορικές στιγμές. Χαιρετίζουμε την Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση, που έχει το καθήκον να κουβαλήσει και να προωθήσει αυτήν την κληρονομιά».

Μεταφέροντας ζεστό συντροφικό χαιρετισμό από τους νέους κομμουνιστές της Ισπανίας, ο Γιόαν Γκαρσία Οξ σημείωσε ανάμεσα σε άλλα: «Σήμερα, η Ευρώπη εμπλέκεται ξανά σε πολέμους και υπάρχει μια πραγματική πιθανότητα η ιμπεριαλιστική αντιπαράθεση μεταξύ της Ρωσίας και του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία να εξελιχθεί σε μεγάλη σύγκρουση. Οι αστικές κυβερνήσεις σε όλη την ΕΕ ζητούν ολοένα και περισσότερο επανεξοπλισμό, περισσότερα χρήματα για την πολεμική βιομηχανία και εφαρμόζουν αυξανόμενα περιοριστικά μέτρα απέναντι σε όσους τους αντιστέκονται. Θα προσπαθήσουν να φέρουν τους εργάτες αντιμέτωπους με άλλους λαούς, αλλά εμείς οι εργαζόμενοι και η νεολαία των λαϊκών στρωμάτων ξέρουμε την αλήθεια (...).

Θα θέλαμε να τονίσουμε τον ρόλο που διαδραματίζουν οι νέοι κομμουνιστές, όταν πρόκειται να εντάξουν όλους αυτούς τους αγώνες στον αγώνα για τον σοσιαλισμό. Υποδεικνύοντας ξεκάθαρα την ευθύνη που φέρουν οι χώρες μας στην ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση. Απαιτώντας άμεση ρήξη με οργανισμούς όπως το ΝΑΤΟ και η ΕΕ. Χτίζουμε τον συντονισμό μεταξύ των εργατών και των κομμουνιστικών δυνάμεων του κόσμου, τις οποίες μπορούμε να δούμε σήμερα από τις διεθνείς αντιπροσωπείες που παρευρίσκονται στην Κατασκήνωσή σας».

«Η καθημερινή πραγματικότητα του καπιταλισμού μας δείχνει καθημερινά πόσο πολύ χρειαζόμαστε τους κομμουνιστές!», τόνισε η Ειρήνη από την Επαναστατική Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας (μπολσεβίκοι) από τη Ρωσία, σημειώνοντας επίσης μεταξύ άλλων: «Οπως γνωρίζετε, η χώρα μας για τρίτη χρονιά διεξάγει έναν ιμπεριαλιστικό πόλεμο στα σύνορά της και ο οποίος έχει σημαντικό αντίκτυπο στην κοινωνία. Οι αντιπολεμικές διαμαρτυρίες στο ξέσπασμα του πολέμου καταπνίγηκαν, τα επικριτικά λόγια για τις ενέργειες των Ενόπλων Δυνάμεων απαγορεύτηκαν. Ενώ οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν τις συνέπειες του πληθωρισμού, οι μεγάλες επιχειρήσεις, ιδίως οι τράπεζες, αποκομίζουν κέρδη - ρεκόρ».

«Ωστόσο, δεν είναι όλα καταστροφικά και ζοφερά», σημείωσε αναφερόμενη στις διαμαρτυρίες στα πανεπιστήμια και ανέφερε σχετικά με την Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση: «Αναγνωρίζουμε την αξία τέτοιων εκδηλώσεων, όπου μπορούμε να ανταλλάξουμε τα νέα από τις χώρες μας και να αναπτύξουμε κοινές απόψεις μέσω συντροφικών συζητήσεων για θεμελιώδη και επιτακτικά θέματα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό ειδικά αυτή τη στιγμή, καθώς βλέπουμε τον Τρίτο Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο να είναι προ των πυλών, που ήδη βρίσκεται στην Ουκρανία και την Παλαιστίνη. Η διεθνιστική ενότητα των κομμουνιστών και των προλετάριων είναι ζωτικής σημασίας για ολόκληρη την ανθρωπότητα, αφού η μόνη λύση στη μάστιγα αυτών των ημερών είναι η σοσιαλιστική επανάσταση».

Τους αδελφικούς χαιρετισμούς της ΚΕ του Μετώπου Κομμουνιστικής Νεολαίας Ιταλίας μετέφερε η Σιχέμ Μπούτομπα, μέλος της Μαθητικής Επιτροπής, αναφέροντας ανάμεσα σε άλλα: «Συντρόφισσες και σύντροφοι, η σημαντική πρόοδος που πετύχατε στις ευρωεκλογές, καθώς και η νέα νίκη της παράταξης της Κομμουνιστικής Νεολαίας στις πανεπιστημιακές εκλογές, είναι ένα μήνυμα μαχητικότητας και ελπίδας προς την εργατική τάξη και τη νεολαία όλης της Ευρώπης. Θέλουμε να σας πούμε ότι για τους κομμουνιστές στην Ιταλία σήμερα το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας είναι ένα παράδειγμα για το τι πρέπει να οικοδομήσουμε και στη χώρα μας. Ενα σύνθημα στην Ιταλία λέει "δεν υπάρχει νίκη, δεν υπάρχει κατάκτηση, χωρίς ένα μεγάλο Κομμουνιστικό Κόμμα". Σήμερα βλέπουμε την αλήθεια αυτής της φράσης (...).

Ο δρόμος για την ανατροπή αυτού του συστήματος, ο αγώνας μας για έναν καλύτερο κόσμο, απαλλαγμένο από την εκμετάλλευση, τη φτώχεια, τον πόλεμο, είναι μακρύς και γεμάτος εμπόδια. Αλλά είμαστε σίγουροι ότι ταξιδεύοντας σε αυτό το μονοπάτι, θα βρισκόμαστε πάντα δίπλα - δίπλα. Ενισχύοντας τον διεθνή συντονισμό, οπλισμένοι με όλη μας την ευφυΐα, τον ενθουσιασμό, τη δύναμή μας, θα είμαστε σε θέση να ξεπεράσουμε τις όλο και πιο δύσκολες προκλήσεις, μέχρι την τελική νίκη».

Πολλές αθλητικές δραστηριότητες διοργανώθηκαν από την Επιτροπή Αθλητισμού του ΚΣ της ΚΝΕ στο πλαίσιο της 33ης Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης, με πιο ξεχωριστή τη μάχη της διελκυστίνδας που διεξήχθη το απόγευμα του Σαββάτου μεταξύ των Οργανώσεων Περιοχής της ΚΝΕ, σε κλίμα συντροφικής άμιλλας και με πλήθος υποστήριξης. Στον μεγάλο τελικό έφτασαν οι δύο πιο «δυνατές» ομάδες, αυτή της Αττικής και εκείνη της Κεντρικής Μακεδονίας, με τη δεύτερη να παίρνει εύκολα τη νίκη με 2-0.

Από την Παρασκευή και το πρωί του Σαββάτου έγιναν τουρνουά και δραστηριότητες που αγκαλιάστηκαν από τους κατασκηνωτές, με μεγάλη συμμετοχή και ανυπομονησία.

Στο τουρνουά μπάσκετ 3on3, σε μια μάχη σώμα με σώμα, με αρκετά «σκριν» και «πικ εν ρολ», τη διοργάνωση κατέκτησε ομάδα από την Οργάνωση Περιοχής της Αττικής.

Στο τουρνουά ποδοσφαίρου 5x5 των Οργανώσεων Περιοχής ο μεγάλος τελικός πραγματοποιήθηκε μεταξύ της Κατάρτισης Αττικής και του Αιγαίου. Νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα του Αιγαίου.

Στο beach volley, στην παραλία, αναμετρήθηκαν στον τελικό οι «Ανήξεροι» από την Αττική και οι «ΚΔ» από την Κεντρική Μακεδονία, με τους «ΚΔ» να ιδρώνουν αλλά να φτάνουν τελικά στη νίκη.

Την Παρασκευή το βράδυ, στήθηκε ένα μεγάλο λαϊκό γλέντι με τον Βασίλη Κασούρα στη σκηνή ερμηνεύοντας συρτάκι, ζεϊμπέκικα, χασάπικο αλλά και αντάρτικα τραγούδια, με συνθήματα σε κάθε παύση. Το γλέντι συνεχίστηκε με τα «Μπρατίμια» στη σκηνή. «Γεια σας σύντροφοι και συντρόφισσες. Ευχαριστούμε για την πρόσκληση» ακούστηκε από σκηνής, καθώς το μουσικό σχήμα συστηνόταν στο κοινό της κατασκήνωσης. Και καθώς ο ρυθμός ανέβαινε με μουσικές από διάφορες περιοχές της χώρας, μπροστά στη σκηνή νέα παιδιά γίνονται μια μεγάλη συντροφιά χορεύοντας στους παραδοσιακούς ρυθμούς.

Τα τραγούδια του αγαπημένου συνθέτη Θάνου Μικρούτσικου δεν θα μπορούσαν να λείπουν από την 33η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ. Ετσι, το Σάββατο το βράδυ, ένα μουσικό σχήμα νέων παιδιών και ταλαντούχων στη μουσική παρουσίασαν ένα αφιέρωμα στα τραγούδια του, τραγούδια που είναι στα στόματα όλων και που αγαπάμε, σε επιμέλεια του Ιάσονα Μανούσου, που είναι η «ψυχή» του σχήματος.

Μας ταξίδεψαν από τους στίχους του Μάνου Ελευθερίου και το «Δεν είμαι άλλος», στον Νίκο Καββαδία και κάποια από τα διαμάντια του «Σταυρού του Νότου», περνώντας στα πολιτικά τραγούδια του Θάνου και συνεχίζοντας με τραγούδια από του «Αιώνα την παράγκα», μοναδικές λαϊκές συνθέσεις, με την εμβληματική «Ρόζα» να προεξέχει, αλλά και αναφορές στον Αλκη Αλκαίο με το «Ερωτικό» και στην πένα του Οδυσσέα Ιωάννου με τις «Μικρές Νοθείες»...

Το μουσικό πρόγραμμα της 33ης Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης έκλεισε με τους «Σερσέ la band». Το αδιαχώρητο στα τραπέζια, αλλά και στον χώρο μπροστά από τη σκηνή για τραγούδι και χορό από τους κατασκηνωτές, με συνθήματα να αντηχούν ανάμεσα από τα τραγούδια, δίνοντας μαχητικό τόνο αισιοδοξίας για τους αγώνες που μέλλονται να 'ρθουν.