Μιας και ο λόγος για παράσιτα, τα έσοδα των στοιχηματικών εταιρειών για το 9μηνο ξεπέρασαν τα 12 δισ. ευρώ, «χαρίζοντας» στους μετόχους τους άλλη μια κερδοφόρα χρονιά και μάλιστα καλύτερη από την προηγούμενη. Τα στοιχεία αφορούν τον «νόμιμο» τζόγο και όχι τον παράνομο, όπου ο τζίρος μπορεί να είναι μεγαλύτερος. «Κρουπιέρης» στην κερδοφόρα «βιομηχανία» είναι το ίδιο το κράτος, που για φέτος έχει εισπράξει κοντά στο 1 δισ. ευρώ από φόρους και προμήθειες. Η κυβέρνηση μάλιστα ανησυχεί για τα «διαφυγόντα κέρδη» από τον παράνομο τζόγο και ετοιμάζει αυστηρότερη νομοθεσία για τη λειτουργία των στοιχηματικών, κρύβοντας επιδεικτικά κάτω από το χαλί ότι ο τζόγος - νόμιμος και παράνομος - είναι από τις χειρότερες μορφές εθισμού, καταστρέφει ζωές, ανθρώπους και οικογένειες, κάνει θραύση στους νέους και στρώνει το έδαφος για να αλωνίζει το οργανωμένο έγκλημα.

Χορηγός σε όλα αυτά είναι το κράτος, που «σπονσοράρει» την αναζήτηση του εύκολου κέρδους και του πλουτισμού «με κάθε μέσο», την ψευδαίσθηση της χαράς, της εκτόνωσης, της φυγής από την πραγματικότητα, κόντρα στην πραγματική ευχαρίστηση που μπορεί να προσφέρει η παρακολούθηση και η συμμετοχή σε ένα αθλητικό παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο ότι πάνω από 1 στους 3 (36%) 16χρονους στην Ελλάδα έχουν παίξει /στοιχηματίσει χρήματα σε τυχερά παιχνίδια, το 92% σε επίγειο κατάστημα και το 72% σε διαδικτυακή πλατφόρμα. Απέναντι σ' αυτήν την επικίνδυνη «κανονικότητα», η κατάργηση κάθε μορφής τζόγου και η ανάπτυξη δωρεάν προγραμμάτων απεξάρτησης με ευθύνη του κράτους είναι ανάγκη να γίνει υπόθεση των εργαζομένων και του λαού, σε σύγκρουση με το σύστημα που «τζογάρει» ακόμα και τη ζωή τους για τα κέρδη.

Κατά τον Αλ. Τσίπρα, στην περιβόητη «διαπραγμάτευση με τους δανειστές» ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπ. Ομπάμα, του είπε πάνω - κάτω «τράβα μπρος και μη φοβάσαι», κι ότι σε συνεννόηση με τη Γαλλία (απέναντι στη Γερμανία) οι ΗΠΑ θα διασφάλιζαν την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, με προϋπόθεση το τρίτο μνημόνιο. Κατά τον συγκυβερνήτη του Καμμένο, μάλιστα, «ο Ομπάμα επικοινώνησε με τον Τσίπρα και έστειλε τη διαπραγματευτική ομάδα του Ολάντ εν αγνοία του Βαρουφάκη - την άλλη ημέρα παραιτήθηκε ο Βαρουφάκης - και όλη τη νύχτα συντασσόταν το περίφημο τρίτο μνημόνιο» για «να σταματήσει το σχέδιο Σόιμπλε», με αντάλλαγμα τις βάσεις σε Στεφανοβίκειο, Αλεξανδρούπολη και την ενίσχυση της Σούδας. Ο ίδιος ο Τσίπρας στο βιβλίο του θεωρεί «κομβική» την επίσκεψή του στον Λευκό Οίκο το 2017, τότε που έκανε το γνωστό πολιτικό «στριπτίζ» μπροστά στον «διαβολικά καλό» Τραμπ, με τη συμφωνία να γεμίσει η Ελλάδα αμερικανικές βάσεις, να τρέξουν «διευθετήσεις» στα Ελληνοτουρκικά και να υπογραφεί η ΝΑΤΟική Συμφωνία των Πρεσπών. Καταγεγραμμένο είναι επίσης ότι της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχαν προηγηθεί αλλεπάλληλα ταξίδια του Τσίπρα στις ΗΠΑ (όπως στο Austin του Τέξας), συνοδεία του Βαρουφάκη, για «οδηγίες προς ναυτιλλομένους». Σήμερα, που το rebranding γίνεται ξανά με ταξιδάκια στις ΗΠΑ, ενώ «τρέχουν» σενάρια διευθετήσεων, βαθύτερης εμπλοκής στον πόλεμο και μιας επόμενης καπιταλιστικής κρίσης, καμιά έκπληξη δεν περιμένει τον λαό. Το έργο με τον δολοφόνο που γυρνάει στον τόπο του εγκλήματος το έχει ξαναδεί και δεν κόβει πλέον εισιτήρια.