«Δεν παρέχουμε την ίδια ευελιξία ως προς την εισοδηματική στήριξη. Γι' αυτό προτείνουμε να υπάρχουν οριοθετημένα ποσά για την εισοδηματική στήριξη των αγροτών». Αυτά είπε ο επίτροπος για θέματα Προϋπολογισμού της ΕΕ, που μίλησε τις προάλλες στην ελληνική Βουλή. Προηγουμένως, είχε αναλύσει την «ανάγκη» να ανακατανεμηθούν τα κονδύλια του προϋπολογισμού με στόχο την ενίσχυση της πολεμικής οικονομίας, περικόπτοντας άλλες δαπάνες, όπως αυτές της ΚΑΠ. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, το «τσεκούρι» θα φτάσει το 20%-22% και θα το πληρώσουν κυρίως οι βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφοι, όπως συμβαίνει και με τις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ. Οι αγροτοκτηνοτρόφοι που δίνουν μάχη επιβίωσης απέναντι στην πολιτική της ΚΑΠ, που έζησαν και ζουν τις συνέπειες από το εμπάργκο των προϊόντων τους στη ρωσική αγορά, θα βιώσουν σύντομα και τις πιο άμεσες συνέπειες της πολεμικής οικονομίας στο εισόδημά τους και στον αγώνα που δίνουν για να παραμείνουν στον τόπο τους. Ο αγωνιστικός αναβρασμός στις πόλεις και τα χωριά της υπαίθρου πρέπει να γίνει ποτάμι που θα σαρώσει αυτήν την άγρια πολιτική, βάζοντας στο στόχαστρο τους πραγματικούς ενόχους: Την κυβέρνηση, την ΚΑΠ της ΕΕ και όλα τα κόμματα που τη στηρίζουν.

«Μην περιμένετε πολλά - πολλά» είναι το μήνυμα που στέλνει η κυβέρνηση για τη δήθεν «επαναφορά των ΣΣΕ» με νομοσχέδιο που μαγειρεύει. Αυτό προκύπτει από τη δήλωση του υπουργείου Εργασίας, όπου «ένα το κρατούμενο» είναι η ανταγωνιστικότητα που πρέπει να ...προφυλαχτεί από τον «δαίμονα» των αυξήσεων στους μισθούς. Το λέει ξεδιάντροπα και ο γγ του υπουργείου, τονίζοντας ότι «δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω στα λάθη του παρελθόντος, που είχαν ως αποτέλεσμα να μπαίνει λουκέτο στις επιχειρήσεις». Μηρυκάζουν με θράσος την αθλιότητα ότι οι «υψηλοί μισθοί» και οι αγώνες των εργαζομένων κλείνουν τα εργοστάσια, ενώ συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο: Το κυνήγι του μεγαλύτερου κέρδους είναι ο ένοχος για τα λουκέτα, που αφήνουν χιλιάδες εργαζόμενους στον δρόμο, ενώ οι μέτοχοι πάνε για άλλες «θάλασσες» επενδύσεων και κερδοφορίας. Σημειώνει μάλιστα το στέλεχος της κυβέρνησης ότι πρέπει να κατακτηθεί «κουλτούρα συνεννόησης», να «προηγείται οικονομική ανάλυση ανά κλάδο, ώστε να μετρούνται η ανταγωνιστικότητα και η αντοχή των επιχειρήσεων». Αυτός είναι ο πυρήνας της ευρωπαϊκής Οδηγίας που επικαλούνται σύσσωμα τα αστικά κόμματα για τις ΣΣΕ...

Με «φερετζέ» μια ...μούφα «επέκταση των ΣΣΕ», στόχος είναι να γίνει νόμος το διαρκές τσεκούρι στους μισθούς, η προσαρμογή τους στα μέτρα της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτά συζητάνε στα τραπέζια των «διαλόγων» τα κυβερνητικά στελέχη του υπουργείου με την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, τους συνδικαλιστές από το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα, αλλά και τους βιομηχάνους, όλους όσοι έχουν μετατρέψει εδώ και χρόνια τους μισθούς σε χαρτζιλίκι. Από τη μία λοιπόν αυτοί με «τα ιερά και τα όσια» της κερδοφορίας, της ανταγωνιστικότητας και της εκμετάλλευσης... Και από την άλλη η εργατική τάξη, με την οργανωμένη πάλη για ουσιαστικές αυξήσεις και σύγχρονα εργασιακά δικαιώματα, σε σύγκρουση με την εργοδοσία, τις κυβερνήσεις και τα συνδικαλιστικά τσιράκια τους. Ενάντια σε «μελέτες» και «οικονομικές αναλύσεις», που της κουνάνε το δάκτυλο να μη διεκδικεί περισσότερα «απ' όσα αντέχει η οικονομία» και την απειλούν να μάθει να ζει στη μιζέρια και στην ανέχεια.