Για «χρήση ισχύος άνευ προηγουμένου» στη Γάζα, που έχει μετατραπεί σε μάζα ερειπίων, «προειδοποιεί» το Ισραήλ, καθώς εξελίσσεται η δεύτερη φάση της δολοφονικής χερσαίας επιδρομής. Την υπογραφή τους στην Γκουέρνικα του 21ου αιώνα βάζουν φαρδιά - πλατιά οι «στρατηγικοί σύμμαχοι» του Ισραήλ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, που στηρίζουν τον αφανισμό δεκάδων χιλιάδων αμάχων και την ισοπέδωση της Γάζας, κλείνοντας μάλιστα συμφωνίες για την ανοικοδόμηση και την εκμετάλλευση της περιοχής. Η αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους από τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Βρετανία έρχεται να επιβεβαιώσει ότι οι ιμπεριαλιστές φίλοι δεν πιάνονται και ότι πίσω από κάθε τέτοια απόφαση υπάρχουν πάντα συμφέροντα και ανταγωνισμοί. Ετσι και τώρα, η αναγνώριση βάζει όρο να μην υπάρχει Χαμάς την επόμενη μέρα, εκβιάζοντας τον Παλαιστινιακό λαό για την αντικατοχική του πάλη. Προσπαθούν με αυτόν τον τρόπο να διαμορφώσουν και τελικά να επιβάλουν την πολιτική κατάσταση που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους την επόμενη μέρα στη Γάζα, με θολές διακηρύξεις για το ποιο Παλαιστινιακό κράτος αναγνωρίζουν, με ποια σύνορα και με ποιο καθεστώς. Την ίδια ώρα, βέβαια, τίποτα δεν αλλάζει στη συμμαχία τους με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ, που συνεχίζουν ακάθεκτοι τη γενοκτονία και τον εκτοπισμό. Είτε με το ξίφος, λοιπόν, είτε με το ...μπαμπάκι, η σφαγή των Παλαιστινίων συνεχίζεται.
«Αν αυξήσουμε 30% τον μισθό αύριο, θα χρεοκοπήσουμε... Δυστυχώς δεν υπάρχει λεφτόδεντρο. Για να μπορούμε να δώσουμε αυξήσεις μισθών, θα πρέπει να υπάρχει αντίκρισμα παραγωγικότητας». Αυτά δήλωσε ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, ανασύροντας τον εκβιασμό της χρεοκοπίας, αλλά και τους μύθους για τα «λεφτόδεντρα», που υπάρχουν μόνο για να χρηματοδοτούν τις φοροαπαλλαγές και τις επιδοτήσεις του κεφαλαίου, όπως και τη στροφή στην πολεμική οικονομία. Οταν πρόκειται όμως για το εισόδημα των εργαζομένων, οποιαδήποτε συζήτηση για αυξήσεις εγκυμονεί τον κίνδυνο να καταρρεύσει η οικονομία! Κι αυτό ενώ - σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του ΕΦΚΑ - οι μέσες τακτικές αποδοχές σε πραγματικές τιμές στο τέλος του 2024 ήταν κατά 216 ευρώ μικρότερες απ' ό,τι στο τέλος του 2011 (977 ευρώ μεικτά, από 1.193 ευρώ μεικτά)! Την ίδια περίοδο, η κερδοφορία των επιχειρήσεων σημείωσε αλματώδη αύξηση, για να φτάσει στα σημερινά επίπεδα ρεκόρ των εισηγμένων στο χρηματιστήριο, ως αποτέλεσμα της πιο βαθιάς εκμετάλλευσης, με τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας και την καθήλωση των μισθών. Πάντως, δεν είναι τυχαίος ο χρόνος των δηλώσεων Στουρνάρα. Παραμονές της πανεργατικής απεργίας, με τους εργαζόμενους στα κάγκελα για την ακρίβεια και το τσακισμένο εισόδημα, όλοι πρέπει να βάλουν το χεράκι τους για να καμφθούν οι αντιδράσεις. Είτε με το καρότο των κάλπικων «παροχών» από τη ΔΕΘ, είτε με το μαστίγιο των (χρεοκοπημένων) εκβιασμών περί χρεοκοπίας.
Σύμφωνα με στοιχεία της ΤτΕ, οι τιμές των κατοικιών για το δεύτερο τρίμηνο του 2025 κατέγραψαν αύξηση 7,3% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό και 7% σε σχέση με το πρώτο τρίμηνο. Και σύμφωνα με έρευνα του ΙΟΒΕ το 40% των ενοικιαστών καταβάλλει πάνω από το 30% του εισοδήματός του για στέγαση, ενώ το 17% φτάνει να δαπανά μέχρι και το μισό. Στη ίδια σούμα προστίθενται τα 25,3 δισ. ευρώ από στεγαστικά «κόκκινα δάνεια» που διαχειρίζονται οι servicers. Η στέγη - εμπόρευμα, την οποία θωρακίζει με την πολιτική της η κυβέρνηση, οδηγεί χιλιάδες νοικοκυριά σε απόγνωση, ειδικά τώρα που τον προϋπολογισμό βαραίνουν τα πρώτα έξοδα για τα φοιτητικά σπίτια. Αν κάτι επιβεβαιώνεται είναι ότι τα μέτρα της κυβέρνησης δεν μπορούν και δεν θέλουν να ανακουφίσουν τα νοικοκυριά, επειδή προτεραιότητα είναι η θωράκιση της αγοράς και της κερδοφορίας των ομίλων, που επενδύουν είτε στην κατασκευή είτε στην εκμετάλλευση της στέγης. Τα στεγαστικά προγράμματα, για παράδειγμα, στέλνουν «πελατεία» στις τράπεζες και στους κατασκευαστικούς ομίλους, ενώ η λεγόμενη «κοινωνική κατοικία» για ελάχιστους προϋποθέτει να περάσει ακίνητη περιουσία του Δημοσίου μέσω ΣΔΙΤ σε επιχειρηματικούς ομίλους του real estate. Φτηνή και σύγχρονη στέγη για τον λαό δεν μπορεί να υπάρξει, αν δεν γκρεμίσει με την πάλη του μέχρι τα ...κεραμίδια το σάπιο σύστημα του καπιταλιστικού κέρδους, που από τη μια τον ξεσπιτώνει με τους πλειστηριασμούς και από την άλλη τον εξουθενώνει με τα πανάκριβα στεγαστικά δάνεια και νοίκια.