Πριν από λίγες μέρες, κεντρικά συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, με «πρώτο βιολί» τον ίδιο τον πρόεδρο - φαντομά της ΓΣΕΕ Παναγόπουλο, επιχείρησαν με πραξικόπημα στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας να επιβάλλουν έναν πλαστό συσχετισμό, απέναντι στις δυνάμεις του ΠΑΜΕ. Η προσπάθειά τους, που περιλάμβανε και ενιαίο ψηφοδέλτιο με τους συνδικαλιστές της ΝΔ, έπεσε στο κενό και οι εργαζόμενοι τους έστειλαν στα «αζήτητα». Τις προάλλες, ο «θίασος» των ίδιων συνδικαλιστικών δυνάμεων, με τη συνδρομή και των «Παρεμβάσεων» (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), έκανε το θαύμα του στο μεγαλύτερο Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ, στη Θεσσαλονίκη. Εκεί, παρά το γεγονός ότι η ΔΑΣ αναδείχθηκε 1η δύναμη στο πρόσφατο συνέδριο, οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, αν και 4η δύναμη, πήγαν να υφαρπάξουν τη θέση του προέδρου του ΓΣ! Ψηφίστηκαν μάλιστα από αυτούς του ΠΑΣΟΚ, με τις «Παρεμβάσεις» να τοποθετούνται με «λευκό» απέναντι την αθλιότητα. Τι κάνει «νιάου - νιάου» λοιπόν; Η προσπάθεια της σοσιαλδημοκρατίας και του σάπιου εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, αξιοποιώντας και τις οπορτουνιστικές ομάδες, να στήσουν «αντιΠΑΜΕ μέτωπο». Η προσπάθεια δηλαδή να ανακόψουν τις όποιες θετικές διεργασίες στο κίνημα και την αποτύπωσή τους στη βελτίωση του συσχετισμού για τις ταξικές δυνάμεις σε μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Γι' αυτό αξιοποιούν από νοθείες και «μαϊμουδιές» μέχρι κάθε λογής «κομπρεμί» σε μεγάλα συνδικάτα, κρατώντας αυτό που τους ενώνει: Τη στήριξη κράτους και εργοδοσίας και τη στοίχιση με την κυβερνητική πολιτική.

Πανηγυρίζει η κυβέρνηση για μία ακόμα «μείωση» της ανεργίας, αυτήν τη φορά στο 7,9% για τον Μάη, κάνοντας λόγο για ...ιστορικό χαμηλό ρεκόρ δεκαετίας. Πρόκειται βεβαίως για στατιστικό εύρημα, βασισμένο στην καθιερωμένη έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ, και όχι στα πραγματικά στοιχεία των εγγεγραμμένων ανέργων της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ). Η ίδια η έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ άλλωστε χαρακτηρίζει ως «απασχολούμενους» (δηλ. «μη ανέργους») άτομα που εργάστηκαν έστω και μία ώρα (!) την «εβδομάδα αναφοράς». Η ΔΥΠΑ μόλις τον περασμένο Μάη είχε 741.000 εγγεγραμμένους ανέργους, από τους οποίους το 30% στις ηλικίες μεταξύ 30-44 ετών. Εκτός όμως από το προφανές μαγείρεμα με τα στοιχεία της ανεργίας, διαφωτιστικό είναι και το τι θέσεις εργασίας είναι αυτές για τις οποίες καμαρώνει η κυβέρνηση, η οποία διαρκώς καταφεύγει και στο άλλο «ρεκόρ», των 500.000 νέων θέσεων εργασίας από το 2019. Γιατί, έχει γίνει πια κανόνας οι μισές σχεδόν συμβάσεις εργασίας να είναι ορισμένου χρόνου, δηλαδή με ημερομηνία λήξης, ενώ δεκάδες χιλιάδες είναι με μερική και εκ περιτροπής απασχόληση.

Το πραγματικό «ρεκόρ» επομένως είναι αυτό της γενικευμένης ανασφάλειας, αφού είναι χαρακτηριστικό ότι σε κάθε 100 προσλήψεις αντιστοιχούν και 95 απολύσεις, με πάνω από 8.000 απολύσεις κάθε μέρα! Δηλαδή, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι που εμφανίζονται κάθε τόσο σαν νούμερα «προσλήψεων», για να καμαρώνει η κυβέρνηση, δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει, δεν μπορούν να προγραμματίσουν στοιχειωδώς τον επόμενο μήνα, αφού είναι όμηροι των συμβάσεων - λάστιχο που γενικεύονται. Αυτή η κατάσταση θα εκτραχυνθεί ακόμα περισσότερο με το νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που φέρνει κι άλλη ευελιξία, υπερωρίες στην εκ περιτροπής εργασία, «συμβάσεις» ακόμα και 48 ωρών κ.ο.κ. Οπότε, οι μόνοι που έχουν κάθε λόγο να καμαρώνουν για τα μαγειρέματα και τα κυβερνητικά «ρεκόρ» είναι οι επιχειρηματικοί όμιλοι, αφού έτσι ρίχνουν στον πάτο το «κόστος εργασίας» και εκτοξεύουν στα ύψη την κερδοφορία τους.