Θυμάστε το περίφημο «σκανδιναβικό μοντέλο»; Εκείνο που αν εφαρμοζόταν στην Ελλάδα θα γινόμασταν Δανία και Σουηδία, με πλούσιες παροχές στην Υγεία, στην Παιδεία, στην εργασία; Η καραμέλα αυτή ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στη σοσιαλδημοκρατία, μιας και στις σκανδιναβικές χώρες οι ίδιες δυνάμεις δημιούργησαν τον μύθο του «μοντέλου διακυβέρνησης» που θα μπορούσε τάχα να συμβιβάσει την καπιταλιστική ανάπτυξη και την κερδοφορία των μεγάλων ομίλων με την ευημερία και τις ανάγκες του λαού. Βέβαια, από τις δεκαετίες του '80 και του '90 μεσολάβησαν πολλά που τσαλάκωσαν τη σκανδιναβική βιτρίνα, την οποία με επιμέλεια γυάλιζαν στη χώρα μας το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι άλλες δυνάμεις του χώρου. Τώρα όμως που το «σκανδιναβικό μοντέλο» έρχεται να πρωτοπορήσει στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης μέχρι τα 70 χρόνια, όπως γίνεται στη Δανία, κάθε μύθος καταρρέει με πάταγο.

Δουλειά μέχρι τον τάφο λοιπόν για τους Δανούς, παρά τις επιδόσεις στην «πράσινη μετάβαση» και στην ψηφιακή οικονομία, που τους καθιστά «πρότυπο» μεταξύ των οικονομιών της Ευρώπης. Και μια λεπτομέρεια: Η (σοσιαλδημοκρατική) συνδικαλιστική ηγεσία στη χώρα είναι τόσο ταυτισμένη με την εργοδοσία και τα συμφέροντά της, που μπροστά στον αντεργατικό ορυμαγδό ζητάει να σταματήσει η αύξηση των ορίων ηλικίας στα 70 και να μην ανέβει πιο πάνω (!) όπως αφήνει ανοιχτό η (επίσης σοσιαλδημοκράτισσα) πρωθυπουργός της χώρας. Απ' αυτήν τη σκοπιά, δεν είναι τυχαίο ότι η αστική τάξη και τα κόμματά της στη χώρα μας εκθείαζαν το «σκανδιναβικό μοντέλο» και για την ξεδιάντροπη συναίνεση που προσφέρουν στους σχεδιασμούς του κεφαλαίου οι βαστάζοι του στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Με ...χαϊδολογήματα απευθύνεται στον στρατηγικό της εταίρο Ισραήλ η κυβέρνηση της ΝΔ και προσπαθεί μάταια να ξεγελάσει τη λαϊκή κατακραυγή για την άθλια στάση της απέναντι στο ξεκλήρισμα των Παλαιστινίων. «Εχουμε υποχρέωση στους συμμάχους μας να λέμε σκληρές αλήθειες», δήλωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης σε ραδιοφωνική συνέντευξη ...και έκανε τη μούρη του Νετανιάχου κρέας! Εκεί που κλιμακώνεται η γενοκτονία, με πάνω από 60.000 νεκρούς και 14.000 μωρά αντιμέτωπα με το φάσμα του θανάτου λόγω ασιτίας, ο πρωθυπουργός βλέπει «δυσανάλογο ανθρωπιστικό κόστος»! Οπως έκανε και τις πρώτες μέρες του πολέμου, καλώντας το Ισραήλ να μπουκάρει με ...ανθρωπισμό στη Γάζα. Το έγκλημα που συντελείται δεν έχει τη σφραγίδα μόνο του κράτους - δολοφόνου αλλά και όσων, όπως η ελληνική κυβέρνηση, ξεπλένουν τις ευθύνες και καλύπτουν τις φρικαλεότητές του, προσδοκώντας κομμάτι από τη «λεία» των ευρωατλαντικών σχεδίων στην περιοχή. Αυτήν την πλευρά της Ιστορίας, όπου γράφονται κάποιες από τις πιο μαύρες σελίδες της, τη χωρίζει χάος από το λαϊκό αίσθημα της αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους, που βγάζει χιλιάδες λαού και νεολαίας στους δρόμους της Ελλάδας και όλου του κόσμου.