Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας της Γερμανίας τη δεκαετία του 2000, με τους περίφημους νόμους «Χαρτζ» που προώθησαν οι σοσιαλδημοκρατικές κυβερνήσεις, θωράκισαν την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια και επιβεβαίωσαν ότι καπιταλιστική κερδοφορία και εργατικά δικαιώματα δεν συναντιούνται πουθενά. Εκτοτε, η Γερμανία αποτέλεσε «πρότυπο» για όλες τις οικονομίες της Ευρώπης. Ηρθε όμως η ώρα να αποκαθηλωθεί και τη θέση της να πάρει η Ελλάδα! Αδιάψευστος μάρτυρας η χτεσινή απάντηση του καγκελάριου Μερτς στην ερώτηση δημοσιογράφου για το τι μπορεί να διδαχτεί η Γερμανία από την Ελλάδα: «Η επιστροφή στην εβδομάδα εργασίας 6 ημερών! Αδύνατο κάτι τέτοιο, αδιανόητο στη Γερμανία! Οσοι μιλούν για 40 ώρες εργασίας, να κοιτάξουν λίγο την Ελλάδα. Εκαναν πολύ παραπάνω από αυτά σε ό,τι αφορά το εβδομαδιαίο όριο εργασίας. Μπορούμε πραγματικά να διδαχτούμε από την Ελλάδα».
Για όποιον δεν το κατάλαβε, η χώρα μας παραδίδει μαθήματα στη διάλυση του σταθερού ημερήσιου χρόνου εργασίας, με τη διευθέτηση που απογειώνει την εκμετάλλευση. Ακόμα και η Γερμανία ζηλεύει τους αντεργατικούς νόμους που ψήφισαν όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις! Μάλιστα, ο Μητσοτάκης έσπευσε να εξηγήσει ότι η κυβέρνηση δίνει ρέστα όχι μόνο στον ενταφιασμό του 8ωρου, αλλά και στην κοροϊδία του λαού. Οπως είπε, «το πενθήμερο είναι νομικά κατοχυρωμένο, αλλά προσθέσαμε βαθμούς ευελιξίας στην εργατική νομοθεσία για να καλύψουμε τις ανάγκες και των εργαζομένων και των επιχειρήσεων, ώστε και τα εργατικά δικαιώματα να διασφαλίζουμε, αλλά και να στηρίζουμε την παραγωγικότητα επιχειρήσεων». Δηλαδή και χάρη κάνουν στους εργαζόμενους, δίνοντας τη δυνατότητα στους εργοδότες να τους «λιώνουν» ήλιο με ήλιο...
Πολλά «ίσως» και «ενδεχομένως» περιλαμβάνει το περιβόητο πόρισμα Καρώνη για το έγκλημα στα Τέμπη. Ούτε λίγο ούτε πολύ, το πολυαναμενόμενο πόρισμα ισχυρίζεται πως η έκρηξη μετά τη σύγκρουση των τρένων θα μπορούσε να προέλθει σε συγκεκριμένες συνθήκες από τα έλαια μετασχηματιστών του τρένου. Κατά τα άλλα, το πόρισμα επικαλείται το πρόσφατο βίντεο με την εμπορική αμαξοστοιχία για να αποκλείσει την πιθανότητα να μετέφερε κρυφά κάποιο εύφλεκτο υλικό. Με βάση αυτά τα στοιχεία, η κυβέρνηση πανηγυρίζει προκλητικά ότι δικαιώθηκε απέναντι σε όσους καταγγέλλουν συγκάλυψη, ψάχνοντας από κάπου να πιαστεί, μία μέρα μετά τον διορισμό των δικαστών που θα ελέγξουν τον Τριαντόπουλο, κλείνοντας άρον άρον κάθε άλλη διερεύνηση των ευθυνών του. Τα «ίσως» και «ενδεχομένως» του πορίσματος αθροίζονται στην προσπάθεια συγκάλυψης των πραγματικών αιτιών του κύριου εγκλήματος, της σύγκρουσης δηλαδή των τρένων. Γιατί η αποψίλωση του ΟΣΕ από προσωπικό, ο κατακερματισμός του σιδηροδρομικού έργου, η ιδιωτικοποίηση και λειτουργία των σιδηροδρόμων με κριτήριο το κέρδος, η πολιτική της «απελευθέρωσης», η μη υλοποίηση συμβάσεων εξαιτίας της σύγκρουσης συμφερόντων, όλα εκείνα δηλαδή που οδήγησαν στο έγκλημα δεν έχουν κανένα «ίσως». Είναι τα στάνταρ της πολιτικής ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και των άλλων κομμάτων της ΕΕ.