Ο πιο απαισιόδοξος λαός της Ευρώπης χαρακτηρίζονται οι Ελληνες σε έρευνες της ΕΕ. Το εύρημα αυτό μοιάζει αντιφατικό με την εικόνα της οικονομίας που ...ακμάζει, σύμφωνα με την κυβέρνηση, αλλά δεν είναι. Κι ας προσπαθούν τα επιτελεία με διάφορες ερμηνείες να πείσουν ότι αρκούν μερικές «διορθωτικές» κινήσεις και το κλίμα θα αλλάξει για τον λαό. Μια τέτοια συζήτηση έγινε την προηγούμενη βδομάδα στο London School of Economics, όπου στέλεχος ελληνικής τράπεζας υποστήριξε ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια εδράζεται στην αποτυχία του κράτους να εξασφαλίσει πρόσβαση σε αγαθά όπως η Υγεία και η Παιδεία, όπου οι ιδιωτικές δαπάνες των νοικοκυριών είναι από τις μεγαλύτερες. Ομως η αβάσταχτη καθημερινότητα για την εργατική - λαϊκή οικογένεια, είτε εκφράζεται στους μισθούς και στις εργασιακές σχέσεις, είτε στην πανάκριβη Ενέργεια, είτε στο κόστος της Υγείας και της Παιδείας, είναι η άλλη όψη της καπιταλιστικής οικονομίας που ευημερεί, με τον δείκτη των κερδών στα ύψη για τις μεγάλες επιχειρήσεις.

Τα αδιέξοδα που αναπαράγει για τον λαό το καπιταλιστικό σύστημα, σε ανάπτυξη και κρίση, και τα οποία καμία κυβέρνηση, κανένα μέτρο και κανένα «μοντέλο διαχείρισης» δεν μπορεί να αντιμετωπίσει, είναι το έδαφος πάνω στο οποίο φυτρώνει η δυσαρέσκεια. Διέξοδο μπορεί να δώσει μόνο η πάλη του λαού για σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά, στην Υγεία, στην Παιδεία, στον ελεύθερο χρόνο, σε σύγκρουση με το καπιταλιστικό κέρδος, την εκμετάλλευση, την εμπορευματοποίηση των κοινωνικών αναγκών. Μόνο σ' αυτόν τον δρόμο μπορεί να σκάσει το χειλάκι των εργαζομένων και του λαού, να ανοίξει δρόμος αισιοδοξίας και ελπίδας.

Ακτινογραφώντας το πρωτογενές πλεόνασμα - μαμούθ που ανακοινώθηκε την προηγούμενη βδομάδα (4,5 δισ. ευρώ, έναντι στόχου για 616 εκατ.), αναφέρεται ως αιτία η αύξηση των φορολογικών εσόδων κατά 11,7% συγκριτικά με τον στόχο. Η αύξηση αποδίδεται στην είσπραξη της πρώτης δόσης του ΕΝΦΙΑ και μέρους του φόρου εισοδήματος, στην καλύτερη απόδοση φόρων, όπως ο ΦΠΑ και ο ΕΦΚ, και στην είσπραξη φόρων εισοδήματος του προηγούμενου έτους, η οποία συνεχίζεται. Αυτό που σκόπιμα προσπερνιέται από τους αριθμούς είναι ποιανού την τσέπη βαραίνουν όλες αυτές οι υπεραποδόσεις των φόρων. Την απάντηση τη βιώνει καθημερινά ο λαός, αποτυπώνεται όμως και στατιστικά: Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του ΟΟΣΑ, η συνολική επιβάρυνση από φόρους και εισφορές των μισθωτών στην Ελλάδα ανήλθε το 2024 στο 37,3% του μέσου ακαθάριστου μισθού για εργαζόμενους με δύο παιδιά και στο 39,3% για εργαζόμενους χωρίς παιδιά. Στον αντίποδα, τα μερίσματα των μετόχων φορολογούνται με μόλις 5%, ενώ τα κέρδη - με τη μορφή μερισμάτων ή άλλων ωφελημάτων εκ των μεριδίων ή μετοχών, ή με τη μορφή πρόσθετης αξίας από την εκποίηση μεριδίων ή μετοχών σε τιμή ανώτερη της τιμής κτήσης, σύμφωνα με τη νομοθεσία - απαλλάσσονται από κάθε φόρο! Και αυτά είναι μόνο κάποια ενδεικτικά από τα φορολογικά προνόμια τα οποία απολαμβάνει το κεφάλαιο, σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, που τα θερίζει η φοροληστεία του κράτους.