Σαν χτες πριν από 15 χρόνια γινόταν μία από τις μεγαλύτερες πανεργατικές απεργίες στη χώρα, ενάντια στο μνημόνιο που είχε ανακοινώσει λίγες μέρες πριν ο Γ. Παπανδρέου. Την ώρα που βρισκόταν σε εξέλιξη η πορεία χιλιάδων απεργών, στο κατάστημα της «Μαρφίν» στην οδό Σταδίου ξέσπασε φωτιά και τρεις εργαζόμενοι (η μία ήταν έγκυος) έχασαν τη ζωή τους από τις αναθυμιάσεις. Οπως αποδείχθηκε, τη φωτιά έβαλε μια ομάδα κουκουλοφόρων που είχε παρεισφρήσει στην πορεία. Η θρασύτατη αυτή προβοκάτσια έγινε έκτοτε σημαία της αστικής προπαγάνδας για τη συκοφάντηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, ειδικά στα χρόνια της μεγάλης καπιταλιστικής κρίσης και των μνημονίων. Τους επόμενους μήνες, οι ίδιοι μηχανισμοί έδρασαν πολλές φορές ανενόχλητοι, με δολοφονικές επιθέσεις σε βάρος του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ. Ειδικά για τη «Μαρφίν» ο «Ριζοσπάστης» της εποχής αποκάλυψε λεπτομέρειες που παραπέμπουν σε υψηλό επίπεδο οργάνωσης και εκτέλεσης του προβοκατόρικου σχεδιασμού, με σοβαρά ερωτήματα για την εμπλοκή μηχανισμών μέσα και έξω από τη χώρα. Και ενώ το αστικό κράτος αποδεικνύεται ιδιαίτερα αποτελεσματικό στην καταστολή των λαϊκών αγώνων, το καραμπινάτο έγκλημα παραμένει «ανεξιχνίαστο» και συνεχίζει να αξιοποιείται από διάφορα παπαγαλάκια για τη συκοφάντηση και τρομοκράτηση των εργαζομένων. Ειδικά σήμερα, που η πολεμική προετοιμασία φουντώνει και το ενδεχόμενο μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης γίνεται όλο και πιο ορατό...

Τρία χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή και κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία, οι Ευρωατλαντικοί «σύμμαχοι» από τη μια και η Ρωσία από την άλλη έχουν μαζευτεί σαν τα κοράκια και μοιράζουν τη λεία, ενώ οι συγκρούσεις συνεχίζονται. Με την περιβόητη συμφωνία ΗΠΑ - Ουκρανίας, τα αμερικανικά μονοπώλια βάζουν στο χέρι τον ορυκτό πλούτο και άλλους πόρους, ενώ οι παρτίδες με τα ΝΑΤΟικά πυρομαχικά συνεχίζουν να ξεφορτώνονται στην Ουκρανία, μαζί με εγγυήσεις για στρατιωτική βοήθεια στο διηνεκές προς την αστική της τάξη. Εχουν μάλιστα το θράσος οι ΗΠΑ να λένε ότι η «ασφάλεια» της Ουκρανίας είναι τώρα πιο εγγυημένη από ποτέ, αφού η συμφωνία αναβάθμισε τα πιο άμεσα συμφέροντα των αμερικανικών μονοπωλίων στην ουκρανική επικράτεια. Από την πλευρά τους, οι μεγάλες δυνάμεις της ΕΕ προσπαθούν να πλασαριστούν καλύτερα στο μοίρασμα της ιμπεριαλιστικής λείας, προσφέροντας οικονομική και στρατιωτική στήριξη στην κυβέρνηση Ζελένσκι με το αζημίωτο. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τα πραγματικά κίνητρα και τις αιτίες πίσω από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο: Το ξαναμοίρασμα των πηγών και δρόμων Ενέργειας, των αγορών και των σφαιρών επιρροής. Δείχνουν όμως και κάτι άλλο: Οτι οι «συμμαχίες» των ιμπεριαλιστών έχουν για αρχή και τέλος τα συμφέροντα και τους ανταγωνισμούς τους, με μόνιμα θύματα τους λαούς.

«Χαμόγελα στο υπουργείο Οικονομίας από την πτώση του πληθωρισμού», γράφει ο Τύπος και διαπιστώνει «μεγάλη αισιοδοξία στο οικονομικό επιτελείο για περαιτέρω αποκλιμάκωση τους επόμενους μήνες», εξαιτίας «της πτώσης των τιμών Ενέργειας». Βέβαια, στα ίδια ρεπορτάζ γίνεται λόγος για «περιστασιακό φαινόμενο» και ομολογείται ότι η όποια μεταβολή στις τιμές δεν έχει «περάσει» καν στα τιμολόγια της λαϊκής κατανάλωσης. Η κατάσταση θυμίζει την ιστορία με τον Χότζα: Αφού οι τιμές σκαρφάλωσαν σε ιστορικά ύψη, μια μικρή διακύμανση αποτελεί πλέον είδηση, ακόμα κι αν η λιανική σταθεροποιείται σε επίπεδα που κάνουν δυσβάσταχτο το κόστος για τα λαϊκά νοικοκυριά. Και ενώ η κυβέρνηση «αισιοδοξεί» για την πορεία των τιμών στο ρεύμα, οι ανατιμήσεις στα τρόφιμα και στις υπηρεσίες συνεχίστηκαν τον Απρίλη με ρυθμό 5,2%, ειδικά στην κατηγορία της στέγασης, που «τρώει» το 30% - 40% του λαϊκού εισοδήματος. Με άλλα λόγια, ακόμα κι αν τύχει τα νοικοκυριά να γλιτώσουν ένα από τη μία τσέπη θα συνεχίσουν να χάνουν δέκα από την άλλη, για να συντηρείται σε πρωτόγνωρα επίπεδα η κερδοφορία των ομίλων.