Σήμερα πραγματοποιείται άλλη μια απεργία, αυτήν τη φορά από οικοδόμους, μηχανικούς, ηλεκτρολόγους που δουλεύουν στις κατασκευές, και αναμένεται να «νεκρώσουν» γιαπιά και εργοστάσια.

Το περασμένο Σάββατο ήταν η δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας των διανομέων που δουλεύουν στις ψηφιακές πλατφόρμες, κάτι που το κατάλαβε όποιος προσπάθησε ...μάταια να κάνει παραγγελία μέσω των συγκεκριμένων εφαρμογών, ειδικά στην Αθήνα.

Πρόκειται για αγωνιστικές δράσεις που παίρνουν τη «σκυτάλη» από αντίστοιχες απεργίες, όπως στο λιμάνι του Πειραιά, τους εκπαιδευτικούς, τους ξενοδοχοϋπαλλήλους κ.ά.

Επίσης: Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο θα συναντηθούν στην Αθήνα χιλιάδες εργαζόμενοι και συνδικαλιστές από εκατοντάδες σωματεία (πάνω από 430 μέχρι στιγμής), που συμμετέχουν στην Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ.

Ταυτόχρονα, μια σειρά Εργατικά Κέντρα και Ομοσπονδίες του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα έχουν επεξεργαστεί κοινό πλαίσιο πάλης για την καθολική επαναφορά των ΣΣΕ απέναντι στο νέο έκτρωμα της κυβέρνησης, που ρίχνει τσεκούρι με «αλγόριθμο» στους μισθούς.

Μάλιστα, αυτές οι συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν διαμορφώσει και σχετική πρόταση νόμου με τα δίκαια αιτήματά τους, την οποία στηρίζει το ΚΚΕ.

Τι σηματοδοτούν όλα τα παραπάνω;

Μια μεγάλη κινητοποίηση, με δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους από όλους τους κλάδους σε όλη τη χώρα είτε να διαδηλώνουν, είτε να συμμετέχουν στις διαδικασίες των σωματείων τους. Με Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, αγωνιστικές παρεμβάσεις για όσα «καίνε» την εργατική τάξη:

Για τους μισθούς και τα ωράρια εργασίας, για τις συνθήκες δουλειάς, για να μη σκοτώνονται στο μεροκάματο. Για την Υγεία και την Παιδεία.

Για τις επιπτώσεις από την εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, τους κινδύνους αλλά και την επίθεση στο εισόδημα ώστε να πιάνονται οι ΝΑΤΟικοί προϋπολογισμοί και να προσαρμόζεται η οικονομία στις πολεμικές ανάγκες, να στηρίζεται η γεωπολιτική αναβάθμιση της αστικής τάξης.

«Λεφτά για μισθούς - Υγεία - Παιδεία! Εξω η Ελλάδα απ' του πολέμου τα σφαγεία»: Το σύνθημα αυτό συμπυκνώνει την πλούσια δραστηριότητα που κορυφώνεται με τη γενική πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη.

Κι όμως, από όλες αυτές τις μαζικές αγωνιστικές διεργασίες, που συγκρούονται με την πολιτική της κυβέρνησης, της εργοδοσίας, της ΕΕ και αποκαλύπτουν την αντεργατική συναίνεση όλων των άλλων κομμάτων, δεν περνάει ούτε «μυρωδιά» στα αστικά ΜΜΕ.

Οπως κόφτης μπαίνει και στο ΚΚΕ, που πρωτοστατεί στο κίνημα για την οργάνωση της πάλης και στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τις εργατικές - λαϊκές κινητοποιήσεις.

Τις τελευταίες μέρες, μάλιστα, η πρόκληση απογειώνεται, αφού όσο «επαγγελματισμό» δείχνουν τα ΜΜΕ για να φιμώνουν κάθε διεκδίκηση του λαού, άλλο τόσο τον βομβαρδίζουν με ειδήσεις από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ: Αποστολές ανταποκριτών από την Αθήνα, ολονύχτιες μεταδόσεις, απευθείας συνδέσεις, «προγνωστικά», ακόμα και εκλογικοί χάρτες για το πώς ψηφίζουν (!) σε κάθε Πολιτεία κυριαρχούν σε sites, κανάλια και εφημερίδες.

Μόνο ...σποτάκια όπως «μάθε πού ψηφίζεις» λείπουν από όλη αυτή την προπαγανδιστική εκστρατεία.

Μιλάμε δηλαδή για θάψιμο απροκάλυπτο που υπηρετεί την κυρίαρχη γραμμή των επιχειρηματικών ομίλων και της κυβέρνησης: Το ξέπλυμα της αντιλαϊκής πολιτικής, τη διαμόρφωση κάλπικων διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στα κόμματα που στηρίζουν τον πυρήνα της, την κατασυκοφάντηση των αγώνων και την αγωνιώδη προσπάθεια να κουκουλωθούν οι δίκαιες εργατικές διεκδικήσεις.

Μόλις χτες για παράδειγμα, η υπουργός Εργασίας βγήκε πάλι «χωρίς αντίπαλο» στα κανάλια για να πει την παραμύθα ότι οι μισθοί ανεβαίνουν τα τελευταία χρόνια, όταν τα ίδια τα στοιχεία του ΕΦΚΑ που βγήκαν μια μέρα πριν έδειχναν π.χ. ότι ο μέσος μεικτός μισθός είναι κάτω ακόμα και σε σχέση με το 2011 (!), ενώ 1 στους 3 εργαζόμενους δεν παίρνει ούτε καν τον κατώτατο μισθό.

Η γενικευμένη δυσαρέσκεια για την αντιλαϊκή πολιτική τροφοδοτεί εστίες αγώνα και διεκδίκησης, επιβεβαιώνοντας ότι αυτή είναι η μόνη πραγματική αντιπολίτευση στην πολιτική της κυβέρνησης και τη συναίνεση των άλλων κομμάτων. Ετσι εξηγείται το θάψιμο από την κυρίαρχη προπαγάνδα, αφού είναι κινητοποιήσεις που χαλάνε τη «σούπα» της κυβέρνησης.

Γι' αυτό, εκτός από την οργή που προκαλεί, προσθέτει και πολλούς ακόμα λόγους για να κάνουν περισσότεροι εργαζόμενοι το βήμα. Να βουλιάξουν η Αθήνα και οι άλλες πόλεις στις επόμενες κινητοποιήσεις, ειδικά στη γενική απεργία της 20ής Νοέμβρη! Να αποτελέσουν οι αγώνες αυτού του διαστήματος βήμα κλιμάκωσης και αντεπίθεσης, ακόμα πιο πλατιάς αμφισβήτησης και σύγκρουσης με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική.

Κάτι σαν ...«ντε ζαβού» ζούμε αυτές τις μέρες, με την «εξάρθρωση» μιας ακόμα «τρομοκρατικής οργάνωσης», από τη λεγόμενη «νέα γενιά των τρομοκρατών». Το σενάριο επαναλαμβάνεται σαν ...φάρσα. Μια βόμβα σκάει στα χέρια κάποιου «τρομοκράτη» και αυτό γίνεται αφορμή μέσα σε λίγες ώρες να ξεδιπλωθεί το κουβάρι, ώστε - πάντα σύμφωνα με την αστυνομία - να συλληφθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι. Το σενάριο εμπλουτίζεται με ευρήματα της αστυνομικής έρευνας, όπως κάτι ασκήσεις Φυσικής, στο μάθημα Ηλεκτρισμού του Λυκείου! Ολη αυτή η υπερπληροφόρηση με αποκλειστική πηγή το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, τις υπηρεσίες της Αστυνομίας και την Αντιτρομοκρατική, μόνο σοβαρά ερωτήματα μπορεί να προκαλέσει. Γιατί μπορεί να έχει ανοίξει μεγάλη συζήτηση γύρω από τον «στόχο» της βόμβας, όμως ο σίγουρος στόχος είναι η αξιοποίηση της «τρομοκρατίας» από το κράτος και τους μηχανισμούς του για να συκοφαντείται και να χτυπιέται το εργατικό - λαϊκό κίνημα, όπως συμβαίνει διαχρονικά. Θυμίζουμε εξάλλου ότι κανένας «αντιτρομοκρατικός» νόμος δεν πάρθηκε πίσω μετά την «απόσυρση» γνωστών οργανώσεων και ομάδων. Αντίθετα, η χρήση τους προορίζεται ενάντια σε όποιον αντιδρά, αγωνίζεται και συγκρούεται με το σύστημα. Γι' αυτό πρέπει ο λαός με μεγάλη επιφύλαξη να παρακολουθεί τον καταιγισμό πληροφοριών που διοχετεύουν το κράτος και οι μηχανισμοί του. Ειδικά σήμερα που βρισκόμαστε σε φάση πολεμικής προπαρασκευής και το σύνθημά τους είναι «τα κεφάλια μέσα»...

«Πρέπει να βρεθεί λύση στα Ελληνοτουρκικά. Αλλιώς, οι εναλλακτικές είναι δύο: Στασιμότητα ή σύγκρουση». Τέτοια ψευτοδιλήμματα ανακάμπτουν στην αντιπαράθεση για τα Ελληνοτουρκικά, όσο πλησιάζει η συνάντηση Γεραπετρίτη - Φιντάν. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που τα αστικά επιτελεία παρουσιάζουν με τέτοιο δραματικό τρόπο τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για να εκβιάσουν τη λαϊκή συναίνεση σε επώδυνους συμβιβασμούς, με την ομπρέλα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ο λαός, όμως, διαθέτει πλέον την πείρα να αντιληφθεί ότι αυτό που του σερβίρουν ως «δίλημμα», είναι στην πραγματικότητα μια άλλη εκδοχή του ίδιου σχεδίου. Γιατί ο συμβιβασμός σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων - που είναι προαπαιτούμενο της όποιας «λύσης» προωθείται εντός ΝΑΤΟ - μπορεί να γίνει και μέσα από τη διαπραγμάτευση, αλλά και μετά από μια σύγκρουση, που δεν αποκλείεται, όπως έχει αποδείξει και η Ιστορία. Ποιος δεν θυμάται την κρίση των Ιμίων, όπου με ανοιχτή παρέμβαση των ΗΠΑ, οδήγησε στο γκριζάρισμα της περιοχής και δημιούργησε τετελεσμένα για τους επόμενους γύρους του λεγόμενου «ελληνοτουρκικού διαλόγου»; Το κύριο, λοιπόν, είναι ποιος διαπραγματεύεται, μέσα σε ποιο πλαίσιο και για λογαριασμό ποιανού. Κι εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Διαπραγματεύονται η αστική τάξη, η κυβέρνηση και τα κόμματά της, μέσα σε πλαίσιο ΝΑΤΟ και με σκοπό έναν συμβιβασμό που θα υπηρετεί τη ΝΑΤΟική συνοχή και τον αναβαθμισμένο ρόλο που επιδιώκει να παίξει η Ελλάδα στη ΝΑ πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Ολα δηλαδή ενάντια στον λαό και στα πραγματικά του συμφέροντα.

Τη «μητροπολιτικότητα» της Αττικής και τις αρμοδιότητες που πρέπει να ξεκαθαριστούν ...περιφέρει όπου βρεθεί και όπου σταθεί ο εκλεγμένος με τη ΝΔ περιφερειάρχης Αττικής, Ν. Χαρδαλιάς. Καμώνεται μάλιστα ότι προχωράνε μια σειρά «ζωτικής σημασίας» έργα στο Λεκανοπέδιο, που θα το θωρακίσουν από ακραία φυσικά φαινόμενα. Οταν όμως ρωτιέται ποια είναι αυτά τα έργα, τα παραδείγματα που φέρνει είναι η ανάπλαση του Φαληρικού Ορμου και η λεγόμενη Αθηναϊκή Ριβιέρα! Δηλαδή, τα νέα Ελντοράντο για τους επιχειρηματικούς ομίλους, που αφαιρούν ελεύθερους χώρους και πράσινο από τον λαό, σε μια Αττική που μαυρίζει όλο και περισσότερο από τα καμένα γύρω δάση. Για τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά έργα, ο ...μητροπολιτικός περιφερειάρχης «ευελπιστεί» ότι θα βρεθούν πόροι όταν υπάρξει η λεγόμενη «Χάρτα της Αυτοδιοίκησης» και κατά τ' άλλα επαναλαμβάνει το παραμύθι της «καλύτερης προετοιμασίας για τον χειμώνα». Μόνο που τα όποια αποσπασματικά αντιπλημμυρικά έργα πάνε πιο αργά και από χελώνα, ο χειμώνας θα έρθει οσονούπω στη «μητρόπολη» και ο κίνδυνος να δούμε εικόνες τύπου Βαλένθια μεγαλώνει. Γιατί, όπως και στην Ισπανία, ενώ το χρήμα ρέει άφθονο προς τους διάφορους «αναξιοπαθούντες» καπιταλιστές και τα ευρωατλαντικά συμφέροντα, όταν πρόκειται για την προστασία του λαού αρχίζουν τα «δεν βγαίνω μάνα μου».