Είπε και το άλλο αμίμητο ο υπουργός. Οτι «οι πολλαπλοί εργοδότες ενισχύουν τη διαπραγματευτική θέση του εργαζόμενου» γιατί «όταν εξαρτά τη ζωή του και τον μισθό του από έναν εργοδότη, η διαφορά ισχύος μεταξύ τους είναι πάρα πολύ μεγάλη. Οταν, όμως, ο εργαζόμενος έχει και εναλλακτική λύση δεύτερου εργοδότη και ο πρώτος εργοδότης ξέρει ότι αυτός έχει ήδη βρει και δεύτερη δουλειά, τότε η διαφορά της ισχύος μεταξύ των δύο μερών μειώνεται δραστικά υπέρ του εργαζόμενου». «Το 'καψε» ο Αδ. Γεωργιάδης, εκστομίζοντας τη μια μπαρούφα μετά την άλλη για να δικαιολογήσει το άθλιο νομοσχέδιο. Οσο περισσότερα αφεντικά έχει πάνω από το κεφάλι του ο εργαζόμενος, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η διαπραγματευτική του ισχύς, σύμφωνα με τον υπουργό της εργοδοσίας! Η πρόκληση έχει και τα όριά της... Δυνατός εργαζόμενος είναι αυτός που οργανωμένος στο συνδικάτο του διεκδικεί ανθρώπινο μισθό και ωράριο, να γυρίζει σώος στο σπίτι του και όχι μετά από ένα εξαντλητικό 10ωρο να πηγαίνει στη δεύτερη δουλειά. Δυνατός εργαζόμενος είναι αυτός που σηκώνει το ανάστημά του ενάντια στο έκτρωμα της κυβέρνησης και παλεύει να μην κατατεθεί, να μην ψηφιστεί, να μην εφαρμοστεί, επειδή βλέπει σ' αυτό την «ισχύ εν τη ενώσει» της εργοδοσίας με το κράτος της, για να βαθαίνει η εκμετάλλευση στο όνομα της ανάκαμψης των κερδών. Την πραγματική «διαφορά ισχύος» την κάνουν η οργάνωση και η αλληλεγγύη της εργατικής τάξης, ο αγώνας για να πάρει αμπάριζα τη μεγαλοεργοδοσία και τους κάθε λογής κολαούζους της, που νομοθετούν για τα συμφέροντά της.
Την επομένη των εκλογών και ενώ σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα των «Σπαρτιατών» ευχαριστούσε τον Κασιδιάρη για την «κηροζίνη» του, στελέχη της κυβέρνησης καλλιεργούσαν κλίμα ανοχής στους φασίστες, λέγοντας ότι «πρέπει πρώτα να τους γνωρίσουμε»! Ακολούθησαν η υποψηφιότητα Κασιδιάρη στον δήμο Αθηναίων και η δημόσια στήριξη από το φασιστικό μόρφωμα, που απλά επιβεβαίωσε ότι παίζουν ρόλο «μπροστινού» του καταδικασμένου ναζιστή. Τώρα, όλοι ανακάλυψαν ξαφνικά ότι οι «Σπαρτιάτες» είναι σε απευθείας συνεννόηση με τον Κασιδιάρη, ξεχωρίζοντας όμως τον αρχηγό τους ως ...φασίστα «light», καθώς ετοιμαζόταν σήμερα να καταθέσει στον εισαγγελέα. Σε τηλεοπτικές εμφανίσεις, μάλιστα, από τις πολλές των τελευταίων ημερών, ο Στίγκας «παρότρυνε» όσους δεν είχαν ακόμα αποχωρήσει ή διαγραφεί, να δηλώσουν πίστη στον ίδιο για να μην τους περιλάβει στις κατηγορίες περί δοσοληψιών με τον υπόδικο ναζί! Πραγματικά αποκαλυπτικές για τον λαό οι εξελίξεις με το φασιστικό μόρφωμα και τα κατακάθια που το απαρτίζουν, από τον αρχηγό μέχρι τον τελευταίο βουλευτή, ειδικά μετά το χθεσινοβραδινό deal για την ...επανάκαμψη των διαγραμμένων. Αποκαλυπτική όμως και η «ομπρέλα» που ανοίγει το σύστημα στον κάθε Στίγκα, ξεχωρίζοντας τους φανερο-Κασιδιάρηδες από τους κρυφο-Κασιδιάρηδες, ενώ κυλιούνται στον ίδιο βούρκο. Επιβεβαιώνεται ότι καμιά νομοθετική ρύθμιση δεν μπορεί να προστατέψει τον λαό από τον φασισμό, που είναι γέννημα - θρέμμα του συστήματος και μαντρόσκυλο του κεφαλαίου. Μόνο ο λαός με την πάλη του μπορεί να τους «κανονίσει», τρίβοντας στη μούρη του αστικού πολιτικού συστήματος τους κάλπικους διαχωρισμούς ανάμεσα σε «light» και «hard» φασίστες.
«Πάνω από 500 τόνοι νερού ανά στρέμμα», «πρωτοφανή τα φαινόμενα που έρχονται», «ψυχρή λίμνη», «να οι περιοχές που θα εκδηλωθούν πλημμύρες». Αυτοί είναι μερικοί από τους τίτλους που περιγράφουν εδώ και μερικές μέρες την απειλή μιας νέας καταστροφής, αυτήν τη φορά από την καταιγίδα «Ντάνιελ», που «εγκαινιάζει» τις φθινοπωρινές βροχές. Τίτλοι και αναλύσεις προετοιμάζουν για το χειρότερο σενάριο από τη μεταβολή του καιρού, όταν πριν από λίγες μέρες, από το βήμα της Βουλής, ο πρωθυπουργός δικαιολογούσε την «αδυναμία» κατάσβεσης των πυρκαγιών, λόγω παρατεταμένης ξηρασίας! Τώρα, σε απόλυτο συντονισμό, τα επιτελεία προβάλλουν από τη μια τα «δόντια» του «Ντάνιελ» και από την άλλη δίνουν το σύνθημα «τρεχάτε να σωθείτε», ώστε την επόμενη μέρα να επικαλούνται ξανά ότι «τουλάχιστον δεν χάθηκαν ζωές» και ότι «δεν μπορούσε να γίνει τίποτα καλύτερο με τέτοια κλιματική κρίση». Και ο λαός στο ίδιο έργο θεατής, καμένος το καλοκαίρι και πνιγμένος τον χειμώνα, με ένα κράτος που του δηλώνει πλέον και προκαταβολικά πως είναι «ανίκανο» να τον προστατέψει! Κανένα άλλοθι στην κυβέρνηση, κανένα συγχωροχάρτι στον κρατικό μηχανισμό! Ειδικά τώρα, που οι καμένες εκτάσεις σε όλη τη χώρα ευνοούν και τα πλημμυρικά φαινόμενα, το έγκλημα είναι κατά συρροή. Οχι από τα «δόντια του Ντάνιελ», αλλά από το σάπιο, εχθρικό και επιλεκτικά «ανίκανο» κράτος.