Σε μια συνδικαλιστική «επίδοση», που θα την αξιοποιούσε ως πρόκριμα ενόψει των βουλευτικών εκλογών, επένδυε ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στις αρχαιρεσίες του Εργατικού Κέντρου Αθήνας, του μεγαλύτερου της χώρας. Οι εκλογές στο ΕΚΑ έγιναν βέβαια το περασμένο Σαββατοκύριακο, αλλά το αποτέλεσμα δεν τους έκατσε και τόσο ...βολικά. Η παράταξή τους, που είχε και τον πρόεδρο στην απερχόμενη διοίκηση, κατέβηκε διασπασμένη (ΕΑΚ και ΕΜΕΙΣ - ΑΡΚΙ) και συνολικά πήρε λιγότερες ψήφους από όσες είχε πάρει στις προηγούμενες αρχαιρεσίες. Διασπασμένη κατέβηκε και η παράταξη της ΝΔ, καταγράφοντας κι αυτή πτώση στις συνολικές της ψήφους (ΔΑΚΕ και ΕΝΟΤΗΤΑ).
Μια σειρά σύνεδροι, εκλεγμένοι ακόμα και με τα παραπάνω ψηφοδέλτια, έκαναν το βήμα, καταψήφισαν αυτές τις δυνάμεις και στήριξαν το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ, τους συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και άλλους αγωνιστές, αναγνωρίζοντας την πρωτοπόρα δράση τους όλο το προηγούμενο διάστημα στους αγώνες των εργαζομένων. Ετσι, η ΔΑΣ ήταν η μόνη δύναμη που κατέγραψε άνοδο στο ΕΚΑ, και σε ψήφους και σε ποσοστά (+26 ψήφους, +2,7%), παραμένοντας στην πρώτη θέση και μάλιστα αυξάνοντας τις δυνάμεις της. Το αποτέλεσμα αυτό είναι ενθαρρυντικό για τις μάχες που έχει μπροστά της η εργατική τάξη, όποια κυβέρνηση κι αν αναδειχθεί από τις επερχόμενες εκλογές. Δείχνει ταυτόχρονα τις δυνατότητες που υπάρχουν ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι να γυρίσουν την πλάτη σε συνδικαλιστικές ηγεσίες - κλακαδόρους της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και σε «κολλημένους» με τα συμφέροντα της εργοδοσίας, που καπηλεύονται τις αγωνίες και τους αγώνες των σωματείων, αναζητώντας στο εργατικό κίνημα «σκαλοπάτι» για να γίνουν «χαλίφης στη θέση του χαλίφη» της διακυβέρνησης.
«Στο τέλος ο καταναλωτής πληρώνει για όλα». Με αυτή την αφοπλιστική συμπύκνωση περιέγραψε ο αντιπρόεδρος της «Rystard Energy» (κορυφαία εταιρεία ανάλυσης για την Ενέργεια) τα μέτρα που έχουν πάρει η ΕΕ και όλες οι κυβερνήσεις της για τη διαχείριση της λεγόμενης «ενεργειακής κρίσης». Μέτρα που σύμφωνα με το Ινστιτούτο Μπρούγκελ έχουν φτάσει σωρευτικά από τον Σεπτέμβρη του 2021 στα 800 δισ. ευρώ. Αποκαλυπτικό είναι το παράδειγμα των «γεμάτων αποθηκών και ταμιευτήρων» φυσικού αερίου, με την ΕΕ και τα κράτη - μέλη να αγοράζουν όσο - όσο πέρυσι το καλοκαίρι, όταν οι τιμές ήταν σε ιστορικά υψηλά, «για να διασφαλιστεί η ενεργειακή επάρκεια» όπως έλεγαν τότε. Οι λαοί φορτώθηκαν κάθε είδους χαράτσια και βάρη, προκειμένου να στηριχτούν οι ενεργειακοί όμιλοι και να γεμίσουν τις αποθήκες. Επειδή όμως η ζήτηση αποδείχτηκε χαμηλότερη απ' αυτήν που υπολόγιζαν, τώρα ετοιμάζεται ένας νέος γύρος κρατικών ενισχύσεων, ευρωενωσιακών πακέτων και «πράσινων» χαρατσιών, για να αναπληρώσουν τις «απώλειες» στην κερδοφορία τους! «Μονά κερδίζω, ζυγά χάνεις» δηλαδή για το κεφάλαιο, αφού καμία συνταγή διαχείρισης, με λιγότερη ή περισσότερη κρατική παρέμβαση, δεν μπορεί να εξασφαλίσει ρεύμα φτηνό για τον λαό. Η στρατηγική της «πράσινης μετάβασης», η «απελευθερωμένη» αγορά Ενέργειας, το ρεύμα - εμπόρευμα, όλα όσα έχουν για «ευαγγέλιο» ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και αποτελούν «βάση» για την όποια επόμενη κυβέρνηση, σημαίνουν πως ο λαός θα συνεχίσει να χάνει «από χέρι», αν δεν δυναμώσει τον αγώνα για ρεύμα φτηνό, κόντρα στην κοινή στρατηγική τους, με ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ στο πλευρό τους.