Σαν «πρότυπο» για τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στην Υγεία παρουσιάστηκε η πόλη της Λάρισας σε συνάντηση του υπουργείου Υγείας με τους διοικητές των ΥΠΕ, αφού όπως ανακοινώθηκε 1.150 χειρουργικά περιστατικά έχουν εξυπηρετηθεί από τρεις δομές του ιδιωτικού τομέα στην πόλη. Την ίδια ώρα, οι ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές στα δύο δημόσια νοσοκομεία της Λάρισας χτυπάνε «κόκκινο». Ενδεικτικά, το Γενικό Νοσοκομείο αντί για 170 γιατρούς διαθέτει λιγότερους από 100, ενώ η κάλυψη των οργανικών θέσεων της νοσηλευτικής υπηρεσίας δεν υπερβαίνει το 60% του προβλεπόμενου, που κι αυτό είναι πίσω από τις ανάγκες. Πολλές είναι οι ελλείψεις και στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Αυτή η άθλια κατάσταση για υγειονομικούς και ασθενείς είναι βούτυρο στο ψωμί των επιχειρηματικών ομίλων, καθώς η πόλη της Λάρισας είναι πραγματικά περικυκλωμένη από μεγάλες ιδιωτικές δομές Υγείας, αριθμώντας 1.984 κλίνες, ιατροδιαγνωστικά κέντρα και θεραπευτήρια, που θησαυρίζουν σε βάρος του λαού. Αντί λοιπόν να ενισχυθεί ουσιαστικά και να θωρακιστεί το - ρημαγμένο από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις - δημόσιο σύστημα Υγείας, η κυβέρνηση παρουσιάζει ως «λύση» τις συμπράξεις με τα ιδιωτικά θεραπευτήρια, ανεβάζοντας κι άλλο τον πήχη της κερδοφορίας τους, στις πλάτες όσων έχουν ανάγκη. Στο χέρι του λαού είναι όμως να απορρίψει αγωνιστικά και να μη δεχτεί ως «φάρμακο» την πολιτική που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση και προδιαγράφει ένα ακόμα χειρότερο μέλλον από τη συνύπαρξη και τη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στον χώρο της Υγείας.

Ακούγεται κάπως ...«κουφό», οι ίδιοι κυβερνητικοί και τοπικοί παράγοντες που πανηγυρίζουν για τη μετατροπή της Αλεξανδρούπολης σε «διεθνή στρατιωτικό κόμβο logistics» να ισχυρίζονται ότι «δεν φτιάχτηκε κάποια στρατιωτική αμερικανική βάση ούτε υπάρχει προγραμματισμός για να γίνει κάτι τέτοιο εδώ». Οι αντιφάσεις τους βέβαια δικαιολογούνται, στην προσπάθεια να διασκεδάσουν την ανησυχία του λαού της περιοχής όσο ξεδιπλώνονται τα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Οι καθ' ύλην αρμόδιοι, όμως, είναι πιο κυνικοί. Οπως ο μέχρι πρότινος διοικητής της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ, υπεύθυνος για τις αμερικανικές και συμμαχικές στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή, το Λεβάντε και την Κεντρική και Νότια Ασία, ο οποίος ομολογεί ότι η Αλεξανδρούπολη «παρέχει μοναδικές δυνατότητες και ευελιξία για ολόκληρη τη συμμαχία του ΝΑΤΟ». Αλλά και η γερμανική «Frankfurter Allgemeine Zeitung» ανέφερε ότι «αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει πιο σημαντικό μέρος στη νοτιοανατολική Ευρώπη, από πολιτικής και στρατιωτικής άποψης, από την Αλεξανδρούπολη» και ότι «το λιμάνι της Θράκης έχει καθιερωθεί ως σταθμός μεταφόρτωσης για τις προμήθειες όπλων από τη Δύση σε χώρες του Εύξεινου Πόντου, δηλαδή τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Ουκρανία». Το λιμάνι κατακλύζεται κάθε λίγο και λιγάκι από χιλιάδες στρατιωτικούς, το ίδιο και οι γύρω υποδομές, αλλά ορισμένοι βλέπουν μόνο «τουρίστες», που καταναλώνουν ...αυγά! Τέτοια είναι η αγωνία τους να κρύψουν από τον λαό της περιοχής ότι το λιμάνι και η πόλη τους έχουν «πολιτογραφηθεί» ως ένα πολύτιμο ορμητήριο για τα γεράκια του ΝΑΤΟ και ότι αυτό μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλεί.

Με αφορμή τη χτεσινή συνάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τους εκπροσώπους των συνταξιουχικών οργανώσεων, ξαναφούντωσε η άθλια αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα του Ασφαλιστικού και των συντάξεων. Τόσο όμως από την ανακοίνωση του υπουργού Εργασίας, όσο και από τις τοποθετήσεις του Αλ. Τσίπρα, ξεχείλισε η κοροϊδία σε βάρος των 2,5 εκατομμυρίων συνταξιούχων, αφού η σημερινή ανυπόφορη κατάσταση που βιώνουν είναι αποτέλεσμα της πολιτικής όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Επί 12 τουλάχιστον χρόνια ο ένας «ράβει» και ο άλλος «κόβει» τις περικοπές των συντάξεων και όλα τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Γι' αυτό άλλωστε, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση το 2015, διατήρησε και νομιμοποίησε όλες τις περικοπές των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, ενώ στη συνέχεια το «τερμάτισε» με τον νόμο Κατρούγκαλου. Γι' αυτό στη συνέχεια, όταν η ΝΔ πήρε την κυβερνητική σκυτάλη, επικύρωσε και συνεχίζει να εφαρμόζει τον νόμο Κατρούγκαλου σε όλες τις στρατηγικές κατευθύνσεις του: Περικοπές συντάξεων, αύξηση ορίων ηλικίας, μείωση κρατικής χρηματοδότησης, αναδρομικά. Δεν υπάρχει επίσης καμία ανατροπή στο Ασφαλιστικό που να μην εφαρμόστηκε από όλες τις επόμενες κυβερνήσεις: Από την κατάργηση του ΕΚΑΣ, της 13ης και 14ης σύνταξης, μέχρι τις συντάξεις χηρείας, τις απαλλαγές στην εργοδοσία και τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς την Κοινωνική Ασφάλιση. Οι ψευτοκαβγάδες λοιπόν, που στήνουν κατά καιρούς για τις συντάξεις και το Ασφαλιστικό, είναι «δόλωμα», μπας και τσιμπήσει κανείς στο αγκίστρι νυν και επίδοξων «σωτήρων». Οι συνταξιούχοι όμως και το οργανωμένο διεκδικητικό τους κίνημα δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Και θα το δείξουν για άλλη μια φορά με το σημερινό μεγάλο συλλαλητήριο στο Σύνταγμα.