Την ώρα που χιλιάδες μαθητές ζουν την αγωνία των πανελλαδικών εξετάσεων, ο υφυπουργός Παιδείας Αγγελος Συρίγος, υποστηρίζοντας τη μείωση των εισακτέων στα πανεπιστήμια, έγραψε σε ανάρτησή του πως όσοι μαθητές μείνουν εκτός ΑΕΙ είναι «εκείνοι που εάν εισαχθούν, θα εγκαταλείψουν τις πανεπιστημιακές τους σπουδές διότι δεν έχουν τα μαθησιακά εφόδια για να συνεχίσουν στο Πανεπιστήμιο». Για να τους γλιτώσει λοιπόν από τα χειρότερα και για να μην ταλαιπωρούνται οι ίδιοι και οι οικογένειές τους ως «αιώνιοι φοιτητές», έρχεται το κράτος να επιβάλει τους απαράδεκτους «κόφτες», στοχοποιώντας προληπτικά ως ανεπαρκή και αποτυχημένο όποιον δεν γράψει καλά στις εξετάσεις! Ο κυνισμός αυτός δεν έχει στόχο μόνο να δικαιολογήσει την επιβολή της ελάχιστης βάσης εισαγωγής, αλλά και να ξεπλύνει τις τεράστιες ευθύνες όλων διαχρονικά των κυβερνήσεων για τα «μορφωτικά εφόδια» που στερούν από τους μαθητές και τα εμπόδια που τους βάζουν στην ολοκλήρωση των σπουδών τους. Με άλλα λόγια, για την κυβέρνηση δεν υπάρχουν κοινωνικές και οικονομικές αιτίες για τη φοιτητική διαρροή, συνυφασμένες με τη λειτουργία του συστήματος που πολλαπλασιάζει τα αδιέξοδα για τη νεολαία, παρά μόνο «άχρηστοι» μαθητές και φοιτητές, που απλά δεν τα καταφέρνουν στον ανταγωνισμό με τους υπόλοιπους! Η νεολαία, φοιτητές και μαθητές δεν πρέπει να επιτρέψουν στην κυβέρνηση να χυδαιολογεί σε βάρος τους με αυτό το θράσος. Και είναι μια ευκαιρία τα σημερινά απεργιακά συλλαλητήρια να της το δείξουν!

Τόσο η ανακοίνωση της ΝΔ για τη σημερινή απεργία, όσο και η αγωγή που κατέθεσε η Κεραμέως σε βάρος των εκπαιδευτικών, είναι μνημείο πρόκλησης και υποκρισίας απέναντι σε εργαζόμενους και μαθητές. Ποιος κόπτεται δήθεν για τους μαθητές που δίνουν πανελλήνιες; Το υπουργείο Παιδείας και η κυβέρνηση, που τους αγνοούσαν επιδεικτικά όταν όλους τους προηγούμενους μήνες βρίσκονταν κάθε μέρα στον δρόμο, διαδηλώνοντας ενάντια στην «τράπεζα θεμάτων», στους «κόφτες» για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο κ.ά. Που έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια το αίτημα χιλιάδων μαθητών για ανοιχτά και ασφαλή σχολεία, καταδικάζοντάς τους στο μαρτύριο της τηλεκπαίδευσης, ενώ και όταν άνοιξαν τελικά τα σχολεία, αυτό έγινε ξανά με ανάθεση στην ατομική ευθύνη και στην «αυτοδιάγνωση». Που με το νομοσχέδιο τους καταδικάζει ως αυριανούς εργαζόμενους σε συνθήκες εργασιακής σκλαβιάς.

Δεν είναι κάτι καινούργιο πάντως οι κυβερνήσεις να καταφεύγουν στη συκοφαντία και στον «κοινωνικό αυτοματισμό» για να αντιμετωπίσουν τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες. Θυμίζουμε ότι και στην προηγούμενη απεργία, κυβέρνηση και εφοπλιστές προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, ενώ δεν πέρασε πολύς καιρός απ' όταν κατηγορούσαν ξανά τους ναυτεργάτες ότι με τις απεργίες τους καθυστερούν τα εμβόλια να φτάσουν στα νησιά, όταν ακόμα και στην Αττική οι εμβολιασμοί πήγαιναν σαν χελώνα, εξαιτίας των καθυστερήσεων στις παραλαβές. Η κυβέρνηση λοιπόν έχει την πρώτη και αποκλειστική ευθύνη, με το νομοσχέδιο που κατέθεσε και δίκαια προκαλεί απεργιακές και άλλες αντιδράσεις από τους εργαζόμενους. Οπως αποδείχθηκε, τα σωματεία έχουν την πείρα να αποφεύγουν τις παγίδες που τους στήνει για να πετάξει την μπάλα στην εξέδρα και να κρύψει τις ευθύνες της κάτω από το χαλί. Κάθε προσπάθεια να ξεπλύνει το αντεργατικό τερατούργημα και να συκοφαντήσει την απεργία θα πέσει στο κενό.

Λένε στον χειρώνακτα και επιστήμονα, εργαζόμενο και εργαζόμενη ότι δεν μπορούν να έχουν σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας. Δεν μπορούν να έχουν καλούς μισθούς. Δεν μπορούν να έχουν καλά σχολειά και νοσοκομεία. Δεν έχουν το δικαίωμα να βλέπουν και να χαίρονται τα παιδιά τους. Δεν μπορούν να ξεκουράζονται τις Κυριακές.

Λένε ότι «έχει και ο εργοδότης δίκιο»!

Σήμερα, λοιπόν, ο τόπος να τρανταχτεί συθέμελα. Την ώρα που ο υπουργός των εργοδοτών ανεβαίνει στο βήμα της Βουλής μιλώντας τη «βαβυλωνική», περνώντας τους εργαζόμενους για κουτορνίθια, να νιώσει τη δύναμη και την οργή από τη μαζική συμμετοχή στην απεργία και στις συγκεντρώσεις.

Οι φορείς της βαρβαρότητας, η αστική τάξη και τα τσιράκια της, τρέμουν τον οργανωμένο αγώνα των δημιουργών, τον οργανωμένο αγώνα της εργατικής τάξης.

Γι' αυτό το 1/3 του αντεργατικού εκτρώματος που φέρνει η κυβέρνηση της ΝΔ αφορά στο χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης, συνεχίζει το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

Αν η απεργία δεν τους ένοιαζε τότε γιατί ασχολούνται τόσο πολύ μαζί της; Γιατί από την προηγούμενη απεργία μέχρι τώρα έχουν λυσσάξει να την χτυπάνε; Ενας είναι ο λόγος: Τρέμουν το «δίκιο» του οργανωμένου εργάτη!