Λυτοί και δεμένοι έχουν ξαμοληθεί για να «πείσουν» το λαό για το ...θεάρεστο έργο της «επιτροπής Πισσαρίδη», με το νέο πακέτο αναδιαρθρώσεων που υπόσχεται νέο γύρο κερδοφόρων επενδύσεων για τους επιχειρηματικούς ομίλους. «Ζυγισμένοι - στοιχισμένοι» με τα «θέλω» του κεφαλαίου, δημοσιολόγοι που χλευάζουν τους εργατικούς αγώνες με κάθε αφορμή, προειδοποιούν την κυβέρνηση ότι πρέπει να είναι πιο αποφασιστική και να μην τολμήσει «να αφήσει στο συρτάρι» το περιβόητο σχέδιο, όπως έγινε σε παρόμοιες «εκθέσεις ειδικών», γιατί αυτό «θα είναι άλλη μια τραγωδία»... Στην πραγματικότητα, ομολογούν ότι οι προτάσεις Πισσαρίδη είναι λόγος ικανός για να πυροδοτήσουν λαϊκές αντιδράσεις, αφού προδιαγράφουν την ένταση της επίθεσης σε όλα τα μέτωπα: Στην Ασφάλιση, στα Εργασιακά, στην Υγεία, στην Παιδεία κ.λπ. Ο λαός ξέρει καλά από «σχέδια», «επιτροπές ειδικών», «σοφούς» και άλλα παρόμοια φωτοστέφανα που βάζουν το κράτος και οι κυβερνήσεις του σε όποιους εισηγούνται τα μέτρα έντασης της εκμετάλλευσης. Η «επιτροπή Σπράου» εισηγήθηκε τις μεγαλύτερες ανατροπές στην Κοινωνική Ασφάλιση, η «επιτροπή των σοφών» σάρωσε με το πόρισμά της τα Εργασιακά επί κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, η «επιτροπή Πισσαρίδη» είναι το νέο «φρούτο». Οπως αποδείχθηκε, όμως, τραγωδία για το λαό ήταν πάντα η εφαρμογή τέτοιων σχεδιασμών από όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις και όχι η πάλη για την αποτροπή τους. Το «πόρισμα» λοιπόν των εργαζομένων είναι ότι χωρίς τους δικούς τους αγώνες, τα πράγματα θα ήταν ακόμα χειρότερα σήμερα για το λαό. Κι αν νομίζουν η κυβέρνηση και οι ειδικοί της ότι λόγω κορονοϊού θα εφαρμόσουν άβρεχτοι τα σχέδιά τους, είναι βαθιά νυχτωμένοι.

Μια αποκαλυπτική αποστροφή του Αρ. Δοξιάδη, μέλους της λεγόμενης «Επιτροπής Πισσαρίδη» και επικεφαλής της «Big Pi Ventures», φιλοξένησε ο κυριακάτικος Τύπος. Αναλύοντας το πόρισμα της Επιτροπής, ο «ειδικός» στις επενδύσεις εξηγούσε ότι είναι βέβαιος για τη διάθεση της κυβέρνησης να υιοθετήσει τις προτάσεις, ειδικά στο κρίσιμο πεδίο της έρευνας - καινοτομίας, επειδή «σε αυτόν τον τομέα δεν υπάρχουν ισχυρά κεκτημένα δικαιώματα και φορείς αντιδράσεων, έχουμε μάλλον ένα ελεύθερο πεδίο»! Τόσο... φιλολαϊκό είναι το πρόγραμμα Πισσαρίδη και όσα προβλέπει - ένας πραγματικός κόλαφος για τα λαϊκά στρώματα και τους εργαζόμενους - που βασική προϋπόθεση για την επιτυχία του στους τομείς που καταπιάνεται είναι να μην υπάρχουν δικαιώματα και φορείς αντιδράσεων! Προφανώς γι' αυτό η κυβέρνηση προσπαθεί να ισοπεδώσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο από εργασιακά δικαιώματα και ταυτόχρονα να βάλει στο γύψο τη συλλογική οργάνωση και δράση, ώστε να ανθίσουν σε «παρθένο έδαφος» και σε «ελεύθερο πεδίο» οι επενδύσεις του κεφαλαίου, που περιγράφει το «πόρισμα Πισσαρίδη». Αυτό το αίσχος, γραμμένο - κυριολεκτικά - από το χέρι των καπιταλιστών, ζητάει η κυβέρνηση από το λαό να υιοθετήσει ως «θέσφατο»! Είναι βέβαια βαθιά γελασμένοι. Η απεργία της περασμένης Πέμπτης έστειλε ήδη ένα πρώτο δυνατό μήνυμα.

Σε συνέντευξή του ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, Γ. Κατρούγκαλος, ανάμεσα σε άλλα δήλωσε ότι «η κυβέρνηση θα πρέπει να αξιοποιήσει τα κεκτημένα που εξασφάλισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, τον Στρατηγικό Διάλογο, το πλαίσιο 3+1 με το Ισραήλ, τον East Med Act». Η αλήθεια είναι ότι με τέτοιες «συστάσεις» στην κυβέρνηση, ο ΣΥΡΙΖΑ χτυπάει «ανοιχτές πόρτες». Για να δούμε, όμως, τι σημαίνουν αυτά τα «κεκτημένα» για το λαό: Ο «Στρατηγικός Διάλογος» με τις ΗΠΑ και η Συμφωνία για τις βάσεις μετατρέπουν όλη τη χώρα σε πολεμικό ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών. Οι τριμερείς συνεργασίες με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ έχουν στόχο την ισχυροποίηση της ευρωατλαντικής συμμαχίας στην ευρύτερη περιοχή, την ίδια ώρα που το Ισραήλ απειλεί με πόλεμο το Ιράν, επεμβαίνει ανοιχτά στη Συρία και με τις πλάτες των ΗΠΑ ετοιμάζεται να ενσωματώσει τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Αντίστοιχα, ο «East Med Act» συνοψίζει την αμερικανοΝΑΤΟική πολιτική στην περιοχή και, εκτός από την αναβάθμιση του ρόλου των ΗΠΑ στους ανταγωνισμούς για την Ενέργεια, προβλέπει ακόμα τη μεγαλύτερη ΝΑΤΟποίηση της Κύπρου. «Παράγωγο» αυτού του νόμου ήταν και η έκθεση του State Department για τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου, η οποία έθετε ακόμα και θέμα συνόρων με την Τουρκία και για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ κατάπιε τη γλώσσα του! Επομένως, ένα προς ένα τα «κεκτημένα» για τα οποία μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ - και υιοθετεί βέβαια η κυβέρνηση - είναι ψηφίδες στο παζλ της βαθύτερης ιμπεριαλιστικής εμπλοκής, που για την αστική τάξη είναι επιλογή αναβάθμισης του ρόλου της στους ανταγωνισμούς, για το λαό όμως γεννάει μόνο κινδύνους, ναρκοθετώντας συνολικά την ειρήνη για όλους τους λαούς της περιοχής.