ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Είναι η σαπίλα

Αμηχανία προκαλούν στην κυβέρνηση της ΝΔ οι μαζικές κινητοποιήσεις και το όργιο της κρατικής καταστολής, μετά το θάνατο του 46χρονου Αφροαμερικανού στις ΗΠΑ. Με εξαίρεση κάποιους βουλευτές και υπουργούς, που επιχειρηματολογούν απροκάλυπτα υπέρ της κρατικής βίας, η κυβέρνηση διά του εκπροσώπου της κατάφερε να ψελλίσει μόνο κάτι μισόλογα για τα «πολλά πράγματα στο εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας, που δεν ερμηνεύονται έτσι απλά από ένα και μόνο περιστατικό», όπως η βάρβαρη δολοφονία του 47χρονου. Μόνο που ο Φλόιντ δεν ήταν ο πρώτος έγχρωμος νεκρός από τη βία της αστυνομίας και σίγουρα δε θα είναι ο τελευταίος. Σύμφωνα επίσης με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, η «έκρηξη» συμπίπτει με τις εκλογές, «σε μια χρονιά δύσκολη για τις ΗΠΑ», εννοώντας και την πανδημία. Ο ρατσισμός όμως, η κρατική βία, η ανέχεια και οι κοινωνικές ανισότητες, για τις οποίες όλοι μιλάνε στις αναλύσεις τους, δεν είναι ενδημικά φαινόμενα, για να εμφανίζονται και να εξαφανίζονται με τις εκλογές, ούτε ανάλογα με το ποιος κυβερνάει. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι την τελευταία δεκαετία ο αριθμός των νεκρών Αφροαμερικανών από χέρι αστυνομικού είναι περίπου σταθερός κάθε χρόνο, ενώ μόλις πριν από λίγες μέρες ο υποψήφιος των Δημοκρατικών, Τζο Μπάιντεν, έλεγε σε ομιλία του ότι πρέπει οι αστυνομικοί να εκπαιδευτούν να πυροβολούν άοπλους στο πόδι αντί για την καρδιά! Ο,τι κι αν κάνουν επομένως, ό,τι κι αν πουν, δεν μπορούν να κρύψουν το υπόβαθρο που κάνει το ποτήρι να ξεχειλίζει: Τη σαπίλα του καπιταλισμού, και μάλιστα στη «μητρόπολή» του, που γεννά ρατσισμό, φτώχεια, ανεργία, βάρβαρη καταστολή και ομαδικούς τάφους.

Εντατικολόγοι

Ως «εντατικολόγοι της οικονομίας» διαφημίζονται όσοι θα στελεχώσουν την «επιτροπή των ειδικών» που συστήνει η κυβέρνηση για να εκπονήσει σχέδιο αξιοποίησης του χρηματοδοτικού πακέτου της ΕΕ. Ακούγονται όμως κι άλλα φαιδρά αυτές τις μέρες, όπως για τον «Τσιόδρα της οικονομίας», που θα παρουσιάσει ένα σχέδιο γρήγορης ανάκαμψης, ως επικεφαλής της παραπάνω επιτροπής. Οι παραλληλισμοί με την επιτροπή των λοιμωξιολόγων που διαχειρίστηκε την επιδημία έχουν στόχο να επιβάλουν στο λαό την απόλυτη συμμόρφωση στη διαχείριση της κρίσης από την κυβέρνηση, αφού αυτή θα γίνεται με τρόπο «επιστημονικό», που δεν χωράει αμφισβήτηση. Μόνο που η συνταγή των «ειδικών» δεν είναι και τόσο ...πρωτότυπη. Ειδικά μετά την τοποθέτηση του αντιπροέδρου της ΕΕ Ντομπρόβσκις, που ξεκαθάρισε ότι για να πάρουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι τα εκατομμύρια από το «Ταμείο Ανάκαμψης» θα πρέπει να ματώσουν οι εργαζόμενοι, με τα μνημόνια διαρκείας και τα «ευρωπαϊκά εξάμηνα». Η αξιολόγηση επομένως θα είναι αυστηρή, με κριτήριο το κατά πόσο εφαρμόζονται οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Μ' αυτά και με τ' άλλα, το έργο της επιτροπής, που περιβάλλεται με το φωτοστέφανο της αυθεντίας, είναι προδιαγεγραμμένο: Θα εισηγείται «καραντίνα» για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, για να αποφύγει την «εντατική» η καπιταλιστική κερδοφορία.

Προβιά

Αφού πρώτα στήριξε το αντεργατικό τσουνάμι μέσα στην πανδημία, αναθεματίζοντας μάλιστα όσους αγωνίζονταν για την κατάργηση των ΠΝΠ, η ηγεσία της ΓΣΕΕ εκφράζει τώρα την «ιδιαίτερη ανησυχία της» για τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση με το πρόγραμμα «Συν-Εργασία», που παγιώνει τη μονομερή ανατροπή των συμβάσεων, του εργάσιμου χρόνου και των μισθών, μονιμοποιώντας και επεκτείνοντας τα «έκτακτα» μέτρα της προηγούμενης περιόδου. Πρόκειται για καραμπινάτο εμπαιγμό. Και δεν χρειάζεται άλλη απόδειξη, από το να διαβάσει κανείς τι προτείνει η ΓΣΕΕ στην κυβέρνηση: Τη θέσπιση ρήτρας, που θα επιτρέπει στην εργοδοσία να απολύει εργαζόμενους όχι αμέσως μετά τη λήξη των προγραμμάτων επιδότησης, αλλά δυο μήνες μετά! Μέχρι εκεί φτάνει η «ανησυχία» της ΓΣΕΕ για τους εργαζόμενους, που γύρω τους σφίγγει ξανά ο κλοιός για να πληρώσουν αυτοί την κρίση. Το έργο το έχουν ξαναδεί. Ο λύκος, η εργοδοσία και τα κόμματά της, δεν πιάνεται φίλος. Πολύ περισσότερο όταν προσπαθεί να ξεγελάσει τους εργαζόμενους, φορώντας την «προβιά» της απαξιωμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΓΣΕΕ.