Αυτή είναι άλλωστε η φιλοσοφία και όλων των άλλων μέτρων που παίρνονται στο όνομα της επιδημίας, έχουν όμως το βλέμμα στραμμένο στην επερχόμενη κρίση της καπιταλιστικής οικονομίας, για την οποία ο κορονοϊός δρα σαν καταλύτης. Το κόστος όλων αυτών των μέτρων θα φορτωθεί τελικά στις πλάτες των φορολογούμενων, ενώ κανείς στην πραγματικότητα δεν μπορεί να επιβάλει τη διάσωση των θέσεων εργασίας, αφού οι επιχειρηματικοί όμιλοι προσαρμόζουν ήδη το προσωπικό και τις εργασιακές σχέσεις στην επόμενη μέρα της επιδημίας, με χιλιάδες απολύσεις, ανατροπές στον εργάσιμο χρόνο, αντεργατικές αλλαγές. Ο ανταγωνισμός επομένως της ΝΔ με τον ΣΥΡΙΖΑ για τη διαχείριση της επιδημίας δεν αφορά την υγεία του λαού και την προστασία των εργαζομένων, αλλά το ποιος μπορεί να διαχειριστεί καλύτερα για λογαριασμό του κεφαλαίου την επόμενη δύσκολη μέρα της καπιταλιστικής οικονομίας.

Μετά την αξιοποίηση της τεχνολογίας των έξυπνων τηλεφώνων και των καμερών, για να στηθεί ένα τεράστιο δίκτυο παρακολούθησης εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, στο όνομα της «προστασίας της δημόσιας υγείας» και της επιτήρησης των περιορισμών για την ανάσχεση του κορονοϊού, στο Τορίνο της Ιταλίας, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αξιοποιούνται ακόμα και drones, εξοπλισμένα με θερμικές κάμερες, για την παρακολούθηση της καραντίνας από την αστυνομία. Βέβαια, η ιταλική κυβέρνηση, την ώρα που παίρνει μέτρα για τον περιορισμό συναθροίσεων και μετακινήσεων, δεν δείχνει τον ίδιο ζήλο για τα εργοστάσια και τους άλλους χώρους δουλειάς, όπου στοιβάζονται εκατοντάδες εργαζόμενοι με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα. Η αλήθεια είναι ότι με αυτόν τον τρόπο, το πραγματικό πρόβλημα της επιδημίας αξιοποιείται πολλαπλά από τις αστικές κυβερνήσεις για τον παραπέρα περιορισμό συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης, φακέλωμα και έλεγχο της προσωπικής ζωής. Τα μέτρα αυτά δεν προέκυψαν βέβαια τώρα με τον κορονοϊό. Υπήρχαν ως σχέδια στα συρτάρια των αστικών επιτελείων, καταγράφονται σε τρομονόμους και κατευθύνσεις της ΕΕ και των κρατών - μελών για την «εσωτερική ασφάλεια», και σήμερα δοκιμάζονται στην πράξη και σε μαζική κλίμακα, για να εμπεδωθούν στην κοινωνική συνείδηση, ώστε να παραμείνουν και στις «κανονικές» περιόδους. Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Ο λαός δεν θα επιτρέψει να μπει σε καραντίνα το δικαίωμα στη συλλογική οργάνωση και δράση.

«H Ελλάδα ορθώς συμμετέχει σε αυτήν τη σημαντική - και για τη χώρα μας - επιχείρηση. Αλλά το να αναλαμβάνει αυτόν τον ρόλο - σε μια λογική "πρόθυμου και προβλέψιμου εταίρου" και χωρίς σαφή ανταλλάγματα - αποτελεί μια ακόμη κίνηση ανευθυνότητας από πλευράς της κυβέρνησης». Αυτό δήλωσε ο τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κατρούγκαλος, σχετικά με την εμπλοκή της χώρας στην ευρωενωσιακή αποστολή EUNAVFOR MED «IRINI», στα ανοιχτά της Λιβύης, προς εφαρμογή υποτίθεται του εμπάργκο όπλων. Σε τι στηρίζει όμως την κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, περιορίζοντας τις όποιες ενστάσεις του στα «ανταλλάγματα»; Πέρα από τις υποδομές και τα μέσα που θα διαθέσει, η Ελλάδα αναλαμβάνει ρόλο «κόμβου» για πρόσφυγες και μετανάστες που θα διασωθούν στο πλαίσιο της επιχείρησης, διαμορφώνοντας από τώρα τις προϋποθέσεις για νέες Μόριες. Αυτό δείχνει άλλωστε και η εμπειρία της Γαλλίας και της Ιταλίας, όπου κατευθύνεται μέχρι τώρα το μεγαλύτερο μέρος των μεταναστευτικών ροών από τη Β. Αφρική. Οσο κι αν οι «εταίροι» δεσμεύονται για «επιμερισμό των βαρών», ο διπλός εγκλωβισμός των προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν από την Τουρκία, δημιουργεί προηγούμενο και επιβεβαιώνει την άμεση συσχέτιση του Προσφυγικού με τη συμμετοχή της χώρας σε ιμπεριαλιστικά σχέδια και αποστολές. Σε κάθε περίπτωση, η συγκεκριμένη επιχείρηση εγκλωβίζει ακόμα περισσότερο τη χώρα μας σε ανταγωνισμούς επικίνδυνους για τα λαϊκά συμφέροντα. Αν μάλιστα αναλογιστεί κανείς τα «ενδιαφέροντα» της Τουρκίας στη Λιβύη και τον εφοδιασμό του «επίσημου» λιβυκού στρατού με τουρκικά όπλα, εύκολα μπορεί να προβλέψει το ενδεχόμενο ενός «θερμού επεισοδίου» στη θαλάσσια ζώνη μεταξύ Κρήτης και Λιβύης, ως θρυαλλίδα για την επίσπευση συμβιβασμών και συνεκμετάλλευσης.

Βέβαια, οι κινητοποιήσεις της περασμένης Τρίτης πήραν υπόψη τους όλα τα απαιτούμενα μέτρα που συστήνουν οι επιστήμονες για τον περιορισμό του κορονοϊού. Αυτό που δεν πήραν υπόψη τους είναι η εντολή για σιωπητήριο που έχει δώσει η κυβέρνηση και ορισμένες από τις διοικήσεις των νοσοκομείων, για να μην ακούγονται τα τεράστια προβλήματα και οι ελλείψεις, να μην τσαλακώνεται η μαγική εικονα του «καλά προετοιμασμένου» και «απόλυτα θωρακισμένου» συστήματος Υγείας που θέλει να πλασάρει η κυβέρνηση.

Σε τελική ανάλυση, αυτό που τους φταίει είναι η λαϊκή διεκδίκηση ακόμα και για τα πιο στοιχειώδη που επιβάλλει η προστασία των εργαζομένων και του λαού. Και επειδή δεν μπορούν να τη βάλουν σε καραντίνα, ξαμολάνε τους διάφορους Πορτοσάλτε, για να κουνήσουν μέσα από το βόθρο τους το δάχτυλο στους εργαζόμενους.