Ο κουρνιαχτός για τους ρυθμούς και τις συνέπειες της «απολιγνιτοποίησης» που σηκώνουν κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ, το μόνο που εξυπηρετεί τελικά είναι την ανεμπόδιστη υλοποίηση του σχεδιασμού που ωφελεί τα μεγαθήρια των ΑΠΕ και ανοίγει κερδοφόρα πεδία δράσης για τη ΔΕΗ ΑΕ, στην καινούργια εποχή που ετοιμάζεται να μπει, με «προίκα» τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια και τις τεράστιες εκτάσεις από τα λιγνιτωρυχεία που κλείνουν. Είναι αστείο και προκλητικό, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν πως τσακώνονται για τις εξελίξεις στον τομέα της Ενέργειας, όταν είναι και οι δυο υπέρμαχοι της «πράσινης ανάπτυξης», που διαμορφώνει το ενεργειακό μείγμα με κριτήριο τα κέρδη των μονοπωλίων και όχι βέβαια τις ανάγκες του λαού για φτηνή Ενέργεια, για καλή ποιότητα ζωής και καθαρό περιβάλλον. Οταν υπερασπίζονται και οι δυο τη στρατηγική της «απελευθέρωσης», που σημαίνει διασφάλιση της ανταγωνιστικότητας των ενεργειακών ομίλων, σε βάρος των εργαζομένων στη ΔΕΗ ΑΕ και του λαού, που μαστίζεται ολοένα και περισσότερο από την ενεργειακή φτώχεια, όπως γίνεται τώρα με τον σχεδιασμό της ΝΔ, σε συνέχεια όσων προώθησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια. Η κοροϊδία σε βάρος του λαού, ιδιαίτερα των εργαζομένων της ΔΕΗ ΑΕ και των κατοίκων της Δυτικής Μακεδονίας, πρέπει να τους γίνει μπούμερανγκ, με αγωνιστική διεκδίκηση που θα έχει για κριτήριο τις ανάγκες του λαού και όχι την ανταγωνιστικότητα της ΔΕΗ και των άλλων ενεργειακών ομίλων.
Με το ...βελονάκι «πλέκει» το σενάριο της συνεκμετάλλευσης των ενεργειακών πόρων της Ανατ. Μεσογείου ο αρμόδιος για θέματα Ενέργειας βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Φράνσις Φάνον, σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα. Αφού πρώτα καλεί τα κράτη της περιοχής «να αντιληφθούν τη σημασία της Ενέργειας και να επικεντρωθούν σε αυτήν, ανεξαρτήτως των όποιων άλλων μακροχρόνιων πολιτικών ζητημάτων που μπορεί να προκαλούν δυσκολίες», στη συνέχεια «απειλεί» ότι «αν δεν υπάρξουν αυτές οι συνεργασίες στον τομέα της Ενέργειας, τότε οι πόροι θα μείνουν αναξιοποίητοι». Ούτε λίγο ούτε πολύ, ισχυρίζεται ότι ένας πακτωλός κερδών περιμένει τα μονοπώλια της Ενέργειας από την συνεκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων, ότι η Ενέργεια «αποτελεί την προϋπόθεση για οικονομική ανάπτυξη» και ότι «είναι ένας πιθανός καταλύτης για συνεργασία». Λέει ακόμα πως «η Τουρκία λόγω και της γεωγραφικής θέσης της μπορεί να καταστεί ενεργειακός κόμβος» και πως «δεν πρέπει να έχουμε την προσέγγιση του "εμείς εναντίον των άλλων" ή ότι "εμείς θα πρέπει να πάρουμε το μεγαλύτερο μερίδιο της πίτας", αλλά να δημιουργήσουμε μία μεγάλη πίτα, όπου όλοι θα μπορούν να επωφεληθούν από αυτήν». Αν σε αυτά προστεθεί και ο αδιαπραγμάτευτος στόχος να διατηρηθεί η ΝΑΤΟική συνοχή, με παραμονή της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, με τον οποίο στόχο συντάσσεται πλήρως και η Ελλάδα, τότε έχει μια πανοραμική εικόνα των εξελίξεων που μεθοδεύονται στα Ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, με κυρίαρχο το σενάριο της συνδιαχείρισης, υπό τη σκέπη των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ.
Ούτε μια ούτε δυο αλλά σχεδόν 30 παρεμβάσεις έχει κάνει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ από το 2000 για τα ζητήματα που αφορούν τη δράση ΜΚΟ σε διάφορα θέματα, όπως η διαχείριση του Προσφυγικού - Μεταναστευτικού, το περιβάλλον, η αντιμετώπιση «ανθρωπιστικών κρίσεων» σε χώρες που ρήμαξαν οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πάει λέγοντας. Την ίδια περίοδο, οι ευρωβουλευτές των άλλων κομμάτων και οι ευρωομάδες τους εκθείαζαν την «κοινωνία των πολιτών» και τις ΜΚΟ, ψήφιζαν νόμους και Οδηγίες για τη χρηματοδότηση και τη διευκόλυνση της δράσης τους, έστρωναν το έδαφος σε τέτοιου είδους οργανώσεις, που μόνο «μη κυβερνητικές» δεν είναι, να υποκαθιστούν το κράτος και να παίζουν ύποπτα γεωπολιτικά και άλλα «παιχνίδια», εκμεταλλευόμενες στρατιές εργαζομένων, και μάλιστα με το μανδύα των εθελοντών. Τώρα, ξαφνικά, ανακάλυψαν όλοι το πρόβλημα των ΜΚΟ και τσακώνονται τάχα για το ποιος θα βάλει τάξη, προωθώντας στην πραγματικότητα ένα ξανα-ανακάτεμα της τράπουλας των παχυλών επιδοτήσεων και των «βιλαετιών» που έχει κατοχυρώσει καθεμιά από αυτές με την εμπλοκή της στο Προσφυγικό - Μεταναστευτικό. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σερβίρουν ξαναζεσταμένη σούπα με τον καβγά τους για τις ΜΚΟ. Λύση για το λαό και για τους κατατρεγμένους μετανάστες και πρόσφυγες είναι να καταργηθεί κάθε χρηματοδότηση προς αυτές τις Οργανώσεις, να πάψει κάθε εμπλοκή τους στη διαχείριση του Προσφυγικού - Μεταναστευτικού, να αναλάβει το κράτος την εξασφάλιση ανθρώπινων συνθηκών διαβίωσης, Υγείας και Εκπαίδευσης, γρήγορη διεκπεραίωση των αιτημάτων τους για μετάβαση στις χώρες προορισμού, καταργώντας τις απαγορεύσεις του διπλού εγκλωβισμού.