«Δεν υπάρχει δίλημμα ανάμεσα στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και την κοινωνική προστασία ή ανάμεσα στη δημοσιονομική προσαρμογή και τις κοινωνικές δαπάνες. Το ζητούμενο είναι η συνύπαρξή τους», ισχυρίστηκε, μεταξύ άλλων, ο υπουργός Υγείας Α. Ξανθός, κατά την παρέμβασή του στο Συμβούλιο υπουργών Υγείας. Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει ότι με την πολιτική της μπορούν τάχα να ταιριάξουν τα αταίριαστα. Στην προκειμένη περίπτωση, ο Α. Ξανθός ισχυρίζεται πως η κυβέρνηση μπορεί να ...βγάζει λαγούς από το καπέλο της και να διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας, ταυτόχρονα με την κοινωνική προστασία. Βέβαια, όταν η κυβέρνηση μιλάει για «κοινωνικές δαπάνες», δεν αναφέρεται σε κονδύλια του αστικού κράτους που θα καλύπτουν τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, αλλά στη χρηματοδότηση προγραμμάτων διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας. Σε κάθε περίπτωση, στόχος της κυβέρνησης είναι από τη μια να εθιστεί ο λαός στις μειωμένες απαιτήσεις και από την άλλη να στρατευτεί ενεργά στην υπόθεση της ανάκαμψης της οικονομίας, έχοντας αυταπάτες ότι απ' αυτήν μπορούν να βγουν ταυτόχρονα κερδισμένοι το κεφάλαιο και τα λαϊκά στρώματα. Οπως αποδείχθηκε όμως περίτρανα από την περίοδο της κρίσης, για να ανακάμψει το κεφάλαιο χρειάζεται να μαρτυρήσει ο λαός. Το ίδιο θα συνεχιστεί από δω και πέρα, στο όνομα της «βιωσιμότητας» του χρέους, της διατήρησης και βελτίωσης των ρυθμών ανάπτυξης.

«Εχουμε εγκρίνει τόσες πολλές μεταρρυθμίσεις, μόλις πρόσφατα μια μείωση συντάξεων κατά 25%». Αυτά δήλωνε τις προάλλες στη γερμανική εφημερίδα «Die Welt» ο υπουργός Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου. Δεν περιμέναμε βέβαια να μάθουμε από τη Γερμανία τα νέα. Το καταγράφουμε όμως σαν μια πρόσθετη απόδειξη όλης της επαίσχυντης κυβερνητικής προπαγάνδας, που πριν την ψήφιση του 4ου μνημονίου, αλλά και κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, στα non paper που κυκλοφορούσε, επιχειρούσε να θολώσει τα νερά και σκόπιμα υποβάθμιζε το ύψος των περικοπών, ενώ μετά και τη δημοσιοποίηση της Εκθεσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους γίνεται καθαρό ότι οι νέες μειώσεις στις συντάξεις από το 2019, θα ξεπεράσουν τα 8 δισ. ευρώ την τριετία 2019 - 2021. Σε αυτά προστέθηκε και το πάγωμα των συντάξεων για το 2022, με πρόσθετη τροπολογία εκ των υστέρων. Πάντως, όπως και να' χει, τόσο το καμάρωμα της κυβέρνησης για την αποφασιστικότητά της να προωθεί αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις, όσο και τα εύσημα που αποσπά από τους συμμάχους της, είναι αν μη τι άλλο πρόκληση για το λαό, που δεν πρέπει να μείνει αναπάντητη.

Σε πρόσφατη ραδιοφωνική του συνέντευξη, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης ανέφερε ανάμεσα στα άλλα: «Θέλω να υπογραμμίσω μια διαφορά μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Η Φώφη Γεννηματά, παρά την σκληρή κριτική που μας ασκεί, έστειλε μια επιστολή στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές ζητώντας τη συνδρομή τους για την ελάφρυνση του χρέους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ούτε επιστολή έχει στείλει, ούτε ένα τηλέφωνο έχει σηκώσει (...) Αν θέλουν κάποιοι να φορούν πραγματικά τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδος στα μεγάλα θέματα, πρέπει τις μικροπολιτικές τους επιδιώξεις να τις βάζουν στην άκρη (...)». Αν μη τι άλλο, καταγράφουμε την παρέμβαση όχι τόσο επειδή κουνάει το δάχτυλο στα υπόλοιπα κόμματα της αστικής διαχείρισης να είναι πιο «συνετά» όταν διακυβεύονται τα σπουδαία για το κεφάλαιο, όσο κυρίως για την απόδοση επαίνων στο ΠΑΣΟΚ αναφορικά με τη στάση του. Ολα αυτά σε μια περίοδο που στο παρασκήνιο πολλές διεργασίες γίνονται σε ό,τι αφορά την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού σκηνικού, αλλά και την ανασυγκρότηση της εγχώριας σοσιαλδημοκρατίας, προς διαμόρφωση «σταθερών» για το κεφάλαιο κυβερνήσεων της επόμενης μέρας. Αλλωστε, και στο Ευρωκοινοβούλιο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει να παρουσιάσει έργο προς αυτήν την κατεύθυνση, αφού προνομιακά συνδιαλέγεται με τις δυνάμεις της ευρωενωσιακής σοσιαλδημοκρατίας, στο χώρο της οποίας πραγματοποιούνται αντίστοιχες διεργασίες...