Παρασκευή 15 Ιούλη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μανούλες στο δούλεμα...

«Οι λάθος συντελεστές που χρησιμοποίησαν τα γεράκια της Ουάσιγκτον (σ.σ. το ΔΝΤ ) και κατέστρεψαν τον κοινωνικό ιστό της χώρας μας, στα πρώτα κιόλας χρόνια του Μνημονίου, δεν άλλαξαν τον στρατηγικό τους σχεδιασμό», έγραφε χτες η «Αυγή» και συνέχιζε: «Τα ίδια μέτρα συνέχισαν να προτείνουν με εμμονικό τρόπο. Ακόμη και τώρα, που δεν είναι χρηματοδοτικά μέσα στο ελληνικό πρόγραμμα, επιμένουν να τρίζουν τα δόντια τους για τα Εργασιακά». Εχουν, πάντως, την πατέντα να ρίχνουν πάντα την μπάλα στην εξέδρα, συγκαλύπτοντας τη δική τους στρατηγική, «βγάζοντας λάδι» το σύστημα και αποπροσανατολίζοντας το λαό ως προς τις αιτίες της κρίσης και των βασάνων του για να τον χειραγωγούν. Γιατί η βαθιά αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική δεν οφείλεται στους λάθος συντελεστές του ΔΝΤ, αλλά στην αναγκαιότητά της για την έξοδο από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου, γι' αυτό άλλωστε εφαρμόζεται σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ με ή χωρίς μνημόνια. Τα «γεράκια της Ουάσιγκτον» είναι οι φίλοι της κυβέρνησης στην προσπάθειά της για αναδιάρθρωση του χρέους και γενικώς η κυβέρνηση είναι καλός φίλος των ΗΠΑ. Μόνο που όλοι τους είναι υπέρ της εφαρμογής των μέτρων του ΔΝΤ - ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Λιου, το δήλωσε κατ' επανάληψη. Οσο για τις αλλαγές στα Εργασιακά, αυτές βασίζονται στις αντιλαϊκές «βέλτιστες πρακτικές» (σύμφωνα με την κυβέρνηση) της ΕΕ, του ΙLO. Μανούλες στο δούλεμα...

Ομοιος ομοίω...

«...η ΝΔ νομίζει ότι μπορεί να κρυφτεί, αλλά όταν πρόκειται για απολύσεις και για να πάρει τα λεφτά από τους πολλούς και να τα δώσει στους λίγους, η χαρά δεν την αφήνει». Ποιος τα λέει αυτά; Η «Αυγή», 14/7/2016. Κατηγορεί τη ΝΔ ότι θέλει να πάρει τα λεφτά από τους πολλούς και να τα δώσει στους λίγους, αλλά το κάνει σαν την καμήλα που δεν βλέπει την καμπούρα της, αλλά βλέπει του παιδιού της και απορεί: «Πω, πω, καμπούρα που την έχει το παιδί μου»... Γιατί η κυβέρνηση, με το τρίτο μνημόνιο, που έχει γδάρει κυριολεκτικά το λαό με τη φοροληστεία, τις δραστικές περικοπές κονδυλίων κάλυψης κάποιων λαϊκών αναγκών από τον προϋπολογισμό, τη μεγάλη σφαγή μισθών και συντάξεων για να εξοικονομήσει κρατικό χρήμα στο κεφάλαιο για επενδύσεις, όπως προβλέπεται και στον «αναπτυξιακό νόμο», κάνει ακριβώς αυτό για το οποίο κατηγορεί τη ΝΔ. Ομοιος ομοίω...

Με κριτήριο το κεφάλαιο...

Το άρθρο 73 του Συντάγματος επικαλέστηκε ο εκτελών χρέη προέδρου της Βουλής για να παρακάμψει την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την ανακούφιση των λαϊκών οικογενειών και να μην την θέσει καν σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια. Την ίδια τακτική εφάρμοζαν οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και άλλες παραλλαγές τους που γνωρίσαμε τα τελευταία χρόνια, το ίδιο κάνει και η σημερινή δήθεν κυβέρνηση της αριστεράς ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Το συγκεκριμένο άρθρο του σημερινού αστικού Συντάγματος που αντιμετωπίζει ως μη ρεαλιστικό ό,τι ικανοποιεί λαϊκές ανάγκες (όπως η πρόταση του ΚΚΕ που αφορούσε την απαλλαγή λαϊκών νοικοκυριών από τα πανωτόκια των τραπεζών, που τους απομυζούν, ή την παύση των κατασχέσεων περιουσιών) αναφέρει συγκεκριμένα στην παράγραφο 3: «Καμία πρόταση νόμου ή τροπολογία ή προσθήκη δεν εισάγεται για συζήτηση, αν προέρχεται από τη Βουλή, εφόσον συνεπάγεται σε βάρος του Δημοσίου, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου δαπάνες ή ελάττωση εσόδων ή της περιουσίας τους, για να δοθεί μισθός ή σύνταξη ή γενικά όφελος σε κάποιο πρόσωπο».

Αυτοί είναι οι νόμοι που υπηρετούν αυτούς που έχουν την πραγματική εξουσία, τους βιομήχανους, τους τραπεζίτες, τους εφοπλιστές και τσακίζουν τα λαϊκά στρώματα. Αλλη μια απόδειξη ότι η εργατική τάξη και τα σύμμαχα εκμεταλλευόμενα στρώματα πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους σε ρήξη με κεφάλαιο και την εξουσία του.

Ο Σόρος και το κίνημα για την ΕΕ

Σε άρθρο του, που δημοσιεύουν και τα χτεσινά ΝΕΑ, ο μεγαλοτζογαδόρος και γνωστός άνθρωπος των μονοπωλίων Αμερικανός Τζορτζ Σόρος σημειώνει: «Οπως ακριβώς το Brexit προκάλεσε σοκ, έτσι και η αυθόρμητη αντίδραση μέρους της κοινωνίας μετά το αποτέλεσμα δημιουργεί ελπίδες ότι δεν πρόκειται για τετελεσμένο γεγονός». Εκτιμά ότι η «αναταραχή» που προκάλεσε το δημοψήφισμα «έκανε πολλούς Βρετανούς να συνειδητοποιήσουν τι θα χάσουν» και ότι αν το ίδιο «συναίσθημα εξαπλωθεί και στη λοιπή Ευρώπη» μπορεί να δημιουργηθεί «ένα κίνημα για να τη σώσει (σ.σ. την ΕΕ) μέσα από μια ριζική αναδιάρθρωση».

Τέτοιες παρεμβάσεις αναδεικνύουν πόσο «ρευστοί» είναι οι σχεδιασμοί για τον επανακαθορισμό των σχέσεων Λονδίνου - Βρυξελλών, γενικά για τη λειτουργία της ΕΕ. Ισχυρά ιμπεριαλιστικά κέντρα, με πρώτες τις ΗΠΑ, έχουν μια πολύτιμη ευκαιρία να «σπρώξουν» προσαρμογές που θα ωφελήσουν τις δικές τους προτεραιότητες. Το να βγαίνουν άνθρωποι σαν τον Σόρος και να εκφράζουν προσδοκίες για την ανάπτυξη «κινήματος» που θα βοηθήσει να έρθουν ριζικές αλλαγές στη λυκοσυμμαχία μόνο ανησυχία μπορεί να γεννά. Τα διάφορα αστικά επιτελεία εξετάζουν πολλές εναλλακτικές για την επικράτησή τους και η «κινητοποίηση» εργατικών - λαϊκών μαζών στο πλευρό του ενός ή του άλλου μπορεί να αποδειχθεί κρίσιμο εργαλείο. Το ζήτημα είναι βέβαια πως για τους λαούς, τέτοια «συστράτευση» θα είναι μόνο καταστροφική, όπως αποδεικνύει η ίδια τους η ιστορική πείρα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ