Σάββατο 24 Οχτώβρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σιγή ασυρμάτου...

Ξεφυλλίσαμε με προσοχή όλες τις χτεσινές εφημερίδες. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, δεν είχαν ούτε μια αράδα για τα συλλαλητήρια που διοργανώθηκαν με πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ στην Αθήνα και σε δεκάδες ακόμα πόλεις, στα οποία καλούσαν με αποφάσεις τους 600 και πλέον σωματεία και φορείς. Τέτοιο είναι το μέγεθος της αποσιώπησης μιας μαζικής αγωνιστικής δράσης ενάντια στα αντιασφαλιστικά σχέδια της κυβέρνησης και συνολικά ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της. Αντίθετα, σε όλον τον Τύπο προβάλλονταν και χτες πλευρές της «μεταρρύθμισης» που σχεδιάζει η κυβέρνηση στο Ασφαλιστικό, αλλού με έναν τόνο κινδυνολογίας για τα δημοσιονομικά, που θα καταρρεύσουν αν δε γίνει το σύστημα «βιώσιμο», αλλού με πηχυαίους τίτλους για τις περικοπές που θα υποστούν οι συνταξιούχοι και πάει λέγοντας. Ολες αυτές οι διαπιστώσεις και ερμηνείες για το Ασφαλιστικό, όσο κι αν φαίνεται ότι «ακουμπάνε» την κυβέρνηση, ελάχιστα την προσβάλλουν, στο βαθμό που δεν αναπτύσσεται κίνημα ικανό να τη δυσκολέψει στο προχώρημα των μέτρων. Γι' αυτό εκεί που δημιουργούνται προϋποθέσεις για την ανάπτυξη αγώνων, όπως με τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ και την απεργία στις 12 Νοέμβρη, πέφτει «σιγή ασυρμάτου»...

Εχασαν (και) το μέτρο

«Δεν έχουμε την ίδια αντίληψη με το ΚΚΕ, καθόλου. Υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές με το ΚΚΕ και είναι διαχρονικές και αφορούν κυρίως το παρόν, αλλά και το μέλλον της χώρας. Κι άλλη μια φορά το ΚΚΕ είναι εκτός τόπου και χρόνου. Πετάει την μπάλα στην εξέδρα, όταν η Λαϊκή Ενότητα κι άλλες δυνάμεις μπαίνουμε στη φωτιά, προκειμένου στο σήμερα να διαμορφώσουμε μια ρεαλιστική εναλλακτική απάντηση, φυσικά με προοπτική μεγάλων κοινωνικών μετασχηματισμών». Αυτά είπε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ο επικεφαλής της ΛΑΕ Π. Λαφαζάνης. Θα συμφωνήσουμε απολύτως με τη διαπίστωση ότι «υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές με το ΚΚΕ», αν και προεκλογικά, για να ψαρέψει ψήφους σε θολά νερά, ο Λαφαζάνης και οι άλλοι έλεγαν ακριβώς τα αντίθετα. Τώρα, για το κατά πόσο η ΛΑΕ «μπαίνει στη φωτιά» για να υπερασπιστεί τα λαϊκά δικαιώματα, ενώ το ΚΚΕ «πετάει την μπάλα στην εξέδρα», λίγη αίσθηση του μέτρου δεν βλάπτει. Ιδιαίτερα μάλιστα σε μια περίοδο που οι κομμουνιστές στα συνδικάτα πρωτοστατούν για να οργανωθεί η πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση και βρίσκουν απέναντί τους όχι μόνο την εργοδοσία, την κυβέρνηση και τους εργοδοτικούς συνδικαλιστές, αλλά και τον νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό. Με τον οποίο να σημειωθεί ότι τα συνδικαλιστικά στελέχη της ΛΑΕ διατηρούν άριστες σχέσεις, συμμετέχοντας μαζί με τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στην παράταξη του ΜΕΤΑ.

Κοροϊδία «στο τετράγωνο»

Εχουμε πει κι άλλες φορές ότι ένα από τα «κατορθώματα» αυτής της κυβέρνησης είναι ότι κάνει την άγρια πολιτική των προηγούμενων να φαίνεται δικαιωμένη στα μάτια του λαού και επομένως να ενισχύεται η λογική του αντιλαϊκού μονόδρομου. Μια τέτοια περίπτωση αποτελεί και η επικείμενη «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού. Μαντέψτε ποιος ανέβηκε στα κάγκελα, μετά τη δήλωση του υπουργού Εργασίας ότι θα συγχωνευτούν οι επικουρικές με τις κύριες συντάξεις. Ο πρώην υπουργός Εργασίας της συγκυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, Γ. Βρούτσης! Ο οποίος κατήγγειλε τη σημερινή κυβέρνηση ότι καταργεί «έναν από τους δύο βασικούς πυλώνες του δημόσιου συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης της πατρίδας μας»! Ποιος τα λέει αυτά; Ο υπουργός μιας κυβέρνησης που έριξε «στα τάρταρα» τις επικουρικές (και όχι μόνο) συντάξεις, θεσπίζοντας μάλιστα και μηχανισμό για αυτόματες περικοπές στο μέλλον, τη γνωστή «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος». Αξιοποιώντας το «έργο» των προηγούμενων, ο Γ. Κατρούγκαλος προτείνει τώρα την κατάργηση της επικουρικής σύνταξης, με το επιχείρημα ότι έτσι την προστατεύει από την εφαρμογή της «ρήτρας μηδενικού ελλείμματος»! Δηλαδή, έτσι κι αλλιώς μειώσεις και εξαΰλωση των επικουρικών συντάξεων. Η κοροϊδία έχει όριο και δεν πρέπει ο λαός να την αφήσει αναπάντητη.

Προσπάθεια υποβάθμισης

Σε επικοινωνιακή «συνταγή» έχει αναγάγει η συγκυβέρνηση το να φέρνει μέτρα που χτυπούν το λαϊκό εισόδημα και όχι μόνο, συνοδευόμενα με μία μεγαλόστομη διακήρυξη για ικανοποίηση ενός... ανώτερου φιλολαϊκού στόχου.

Πρόσφατο παράδειγμα ο ΦΠΑ στην εκπαίδευση. Που τελικά παραμένει και που η επιβολή του για πρώτη φορά από τη συγκυβέρνηση εμφανίζεται σαν... μείωσή του. Ο δε υπουργός Παιδείας δήλωσε πως «είναι υποχρέωση της Πολιτείας να διασφαλίσει το δικαίωμα της μόρφωσης σε όλα τα παιδιά, που σημαίνει να αναβαθμίσει το δημόσιο σχολείο. Εκεί θα κριθούμε, και όχι στις πενταροδεκάρες του 5% ή του 13%».

Λες και οι συγκεκριμένες «πενταροδεκάρες» (!) είναι οι μόνες που φεύγουν από τις ρημαγμένες τσέπες όσων οικογενειών αντέχουν ακόμα και αναγκάζονται να στέλνουν τα παιδιά τους σε φροντιστήρια ή άλλες μορφές ιδιωτικής εκπαίδευσης, «κόβοντας από παντού». Είναι πρόκληση για αυτούς να παρουσιάζεται ούτε λίγο ούτε πολύ σαν... ανάξιο λόγου ένα μέτρο που αυξάνει κατά 6% τα όσα μοιράζουν στην παραπαιδεία οι γονείς, οι οποίοι επίσης πληρώνουν με τη φοροληστεία και θυσίες σε κάθε πλευρά της ζωής την αγωνία του μεγάλου κεφαλαίου για «ανάκαμψη» και περισσότερα κέρδη...



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ