Τι εκκρεμότητες υπάρχουν; Είναι η πώληση της «μικρής» ΔΕΗ με το 30% του παραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ και το αντίστοιχο ποσοστό πελατών της. Επίσης, η πώληση της ΛΑΡΚΟ, των ΕΛΠΕ, της ΔΕΠΑ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Βεβαίως και τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, μεταξύ των οποίων ορισμένα όπως αυτά των Χανίων και του Ηρακλείου, που από την άποψη της κίνησης και των εσόδων τους, μόνο περιφερειακά δεν τα λες.

Αυτά όλα έχουν συμφωνηθεί στις 20 Φλεβάρη και γι' αυτά η κυβέρνηση δηλώνει ικανοποιημένη που επιτέλους και οι εταίροι της συμφώνησαν ότι πρέπει να υλοποιηθούν άμεσα.

Εγραφε χτες η «Αυγή» αναβλύζοντας «ευθυμία» πως «ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας διευκρίνισε ότι υπήρξε συμφωνία για αποκατάσταση της χρηματοδότησης της χώρας το συντομότερο δυνατόν, καθώς και για εκπόνηση προγραμμάτων αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης, τα οποία θα ανακοινώσει σήμερα ο Ζ. Κλ. Γιούνκερ». Τι συμφώνησε ο πρωθυπουργός; Αποκατάσταση χρηματοδότησης, δηλαδή δόσεις από τα δάνεια, δόσεις δηλαδή που αποτελούν μέρος του κρατικού χρέους που το πληρώνει ο λαός. Και εκπόνηση προγραμμάτων για την «αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης», με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ που θα εκταμιευθεί εντός του 2015 εφόσον υπάρχει πρόοδος στις μεταρρυθμίσεις. Απ' όσα γνωρίζουμε, προγράμματα με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ, είναι ευρωενωσιακά προγράμματα, «ενεργητικών πολιτικών για την απασχόληση», δηλαδή προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας των νέων, για τα οποία είχαν ξανασυζητήσει πρόσφατα ο Ζ. Κ. Γιούνκερ και ο Αλ. Τσίπρας, και προγράμματα δήθεν «κοινωνικής πολιτικής», στην πραγματικότητα ενταγμένα στη στρατηγική «Ευρώπη 2020» για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου, που κατά τ' άλλα προβλέπει το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Δηλαδή, «να σε κάψω Γιάννη να σ' αλείψω λάδι».

«Ελληνική η ευθύνη των μεταρρυθμίσεων» είναι ο τίτλος του πρωτοσέλιδου θέματος της χτεσινής «Αυγής», ενώ μέσα στο θέμα γράφει ότι: «Η "κυριότητα" των μεταρρυθμίσεων επί των οποίων θα υλοποιηθεί η τετράμηνη "γέφυρα" προς τη νέα φάση, ανήκει στις ελληνικές αρχές, σύμφωνα με το κοινό ανακοινωθέν της συνάντησης των "8" χτες τη νύχτα στις Βρυξέλλες». «Επί αυτών των μεταρρυθμίσεων πρέπει να γίνει η αξιολόγηση και όχι να επιχειρείται νεκρανάσταση του Μνημονίου», γράφει στο κύριο άρθρο της. Δεν ξέρουμε γιατί πανηγυρίζει με την «ελληνική κυριότητα», αφενός γιατί εφαρμόζει όλες τις ως τώρα αντεργατικές - αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων, αφετέρου γιατί έχουν συμφωνήσει με τον ΟΟΣΑ να κάνουν νέες μεταρρυθμίσεις με βάση τη Συμφωνία στις 20 Φλεβάρη, που άλλωστε θα αξιολογηθούν από τους εταίρους της ΕΕ και του ΔΝΤ. Αλλά η ουσία δε βρίσκεται σ' αυτά. Οποιου έμπνευση και επεξεργασία κι αν είναι οι μεταρρυθμίσεις, αυτές γίνονται για να ανακάμψει το κεφάλαιο, να μπορεί να ενισχύει τα κέρδη του, πράγμα ασύμβατο με τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αρα, πρόκειται για εχθρικές για το λαό μεταρρυθμίσεις.

Επανέρχεται από τη Δευτέρα ο θεσμός του αστυνομικού της γειτονιάς και σύμφωνα με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης Γιάννη Πανούση, «αυτή τη φορά έρχεται για να μείνει». Το πρόγραμμα θα εφαρμοστεί πιλοτικά σε 22 γειτονιές, σε τέσσερις περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Θυμίζουμε ότι ο θεσμός αυτός είχε ξαναεφαρμοστεί από προηγούμενες κυβερνήσεις, δεν αποτελεί καμιά πρωτοτυπία της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Και στην περίπτωση της σημερινής συγκυβέρνησης, γίνεται επίκληση του σοβαρού φαινομένου αυξημένης εγκληματικότητας, προκειμένου να ενισχυθεί η αστυνόμευση γενικά και μάλιστα με την αποδοχή των εργαζομένων, στο πλαίσιο της «κοινοτικής αστυνόμευσης». Θυμίζουμε ότι σκοπός αυτού του θεσμού, σύμφωνα με παλιότερες αποφάσεις και διαταγές, είναι η «καθιέρωση της συμμετοχικότητας στην άσκηση της αντιεγκληματικής πολιτικής», με τη «συλλογή και αξιοποίηση πληροφοριών αστυνομικού ενδιαφέροντος από τους τοπικούς φορείς». Ως «καθήκον» του αστυνομικού της γειτονιάς, όριζαν σχετικές διαταγές, είναι το «να διεισδύει και να ενσωματώνεται στην τοπική κοινωνία, ώστε να αποτελέσει μέρος της καθημερινής ζωής των πολιτών. Να συλλέγει πληροφορίες που μπορούν να βοηθήσουν τους επιληφθέντες συναδέλφους του στην εξιχνίαση και γρήγορη διεκπεραίωση υποθέσεων». Τώρα, γιατί όλα αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να τα παρουσιάσει λίγο - πολύ ως αλλαγή του δόγματος της Αστυνομίας, στροφή στην «προστασία των πολιτών», δε γνωρίζουμε. Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, δε σημαίνει ότι η Αστυνομία έχασε ως βασικό προσανατολισμό της την καταστολή. Με αυτό το δεδομένο, γίνεται κατανοητό ότι η εφαρμογή του μέτρου γεννά εύλογους προβληματισμούς και ανησυχίες.