Τι λέει απλά και κατανοητά; Οτι το πρόβλημα δεν είναι το κεφάλαιο γενικά, αλλά μόνο οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες! Για τους μη διαπλεκόμενους της «υγιούς» επιχειρηματικότητας κλαίνε με μαύρο δάκρυ για τα παθήματά τους. Πρόκειται για μια προσπάθεια που ουσιαστικά εξωραΐζει τη δράση του κεφαλαίου αφού εμφανίζει ότι από την επιχειρηματικότητα εξαρτάται η λαϊκή ευημερία. Μόνο που ξέχασε να πει ότι όλοι μαζί, διαπλεκόμενοι και μη, είναι αυτοί που θέλουν τους εργαζόμενους πατημένους, χωρίς δικαιώματα και με υποτιμημένες εργατικές ανάγκες. Ασε δε που είναι ένα ζήτημα αν μπορεί να υπάρξει τμήμα του κεφαλαίου που δεν θα στηρίζεται στις κρατικές φοροαπαλλαγές και χρηματοδοτήσεις. Το δίλημμα, λοιπόν, που βάζει ο ΣΥΡΙΖΑ με την «υγιή» επιχειρηματικότητα ή όχι δεν είναι δίλημμα που αφορά το λαό.

Στο χτεσινό δελτίο Τύπου της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για την ανεργία αποτυπώνεται η μείωση και στις τρεις κατηγορίες του ικανού προς εργασία πληθυσμού (απασχολούμενοι, άνεργοι και οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός). Για το φαινόμενο αυτό μόνο δύο λογικές ερμηνείες υπάρχουν. Η μετανάστευση στο εξωτερικό και οι θάνατοι να είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, ισχύουν και τα δύο: Το 2012 οι θάνατοι ήταν 16,3 χιλιάδες περισσότεροι από τις γεννήσεις, ενώ η μετανάστευση προς το εξωτερικό υπολογίζεται στις 44,2 χιλιάδες άτομα. Συνολικά ο πληθυσμός μειώθηκε το 2012 κατά 60 χιλιάδες άτομα. Το ίδιο έγινε και το 2013 που σημειώθηκαν 17,9 χιλιάδες περισσότεροι θάνατοι από τις γεννήσεις και μετανάστευσαν περίπου 52 χιλιάδες άτομα.

Μέσα σε δύο χρόνια, δηλαδή, ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 130 χιλιάδες! Επίσης, την περίοδο 2009 - 2014 χάθηκαν πάνω από 1 εκατομμύριο θέσεις εργασίας. Τα στοιχεία αυτά μπορούν να ερμηνευθούν μόνο ως απότοκο της καπιταλιστικής κρίσης, που γενικεύει τη φτώχεια και την εξαθλίωση, ξεριζώνει οικογένειες, δεν αρκείται στην καταστροφή αλλά βάζει φρένο στην ίδια την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης. Τα ίδια τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τη θέση του ΚΚΕ ότι ζωή και δουλειά με δικαιώματα μπορούν να υπάρχουν μόνο σε μια κοινωνία που στο επίκεντρο της παραγωγής θα είναι η ικανοποίηση των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών. Συνολικά ο πληθυσμός μειώθηκε κατά 70 χιλιάδες άτομα.