«Η κυβέρνηση αποκατέστησε τη νομιμότητα λήγοντας την κατάληψη δημόσιου κτιρίου», λέει η κυβέρνηση.

«Η κατάργηση της ΕΡΤ και η εισβολή των ΜΑΤ είναι παράνομη και αντισυνταγματική, αφού η Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου δεν έχει εγκριθεί απ' τη Βουλή», λέει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ωραίος αποπροσανατολιστικός καυγάς. Αλήθεια, γιατί οι εργαζόμενοι θα πρέπει να έχουν ως κριτήριο το ποιος είναι καλύτερος εκφραστής της νομιμότητας που υπερασπίζεται την εκμετάλλευση, που στέλνει σε δίκες απεργούς, που δίνει τη δυνατότητα στην εργοδοσία να απολύει πρωτοπόρους απεργούς, που στέλνει ΜΑΤ στους χώρους δουλειάς; `Η μήπως δεν απευθύνονται στους εργαζόμενους αλλά δίνουν εξετάσεις στο κεφάλαιο; `Η μήπως διδάσκουν τους εργαζόμενους να στέκονται σούζα στην αστική νομιμότητα, ότι αυτή ορίζει τα όρια των επιδιώξεων και της δράσης τους;

Ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Πάνος Σκουρλέτης, στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ, προσπαθώντας να απαντήσει στην ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σχετικά με την πρόταση δυσπιστίας που συζητείται στη Βουλή, αναμάσησε τους γνωστούς χιλιοπαιγμένους χαρακτηρισμούς: «Κινείται στη γνωστή λογική της ηγεσίας του ΚΚΕ, η οποία έχει στοιχίσει, ενδεχομένως, στο να μην έχουμε μια προοδευτική κυβέρνηση σήμερα», «αρνήθηκε να υπάρξει ένα ενιαίο προοδευτικό αντιμνημονιακό μέτωπο» κ.λπ.

Για την ουσία της κριτικής του ΚΚΕ όμως δεν είπε τίποτα. Αποφεύγει και υπεκφεύγει να αντιπαρατεθεί με το ζήτημα που θέτει το ΚΚΕ: Είτε με την εργατική τάξη, είτε με το κεφάλαιο, μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Το γνωρίζει άλλωστε ότι μέσος δρόμος δεν υπάρχει, απλά σπέρνει αυταπάτες στους εργαζόμενους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει δίλημμα, είναι με το κεφάλαιο και τη στρατηγική του, δίνει όμως εξετάσεις για το πόσο μπορεί να ξεγελάει τους εργάτες.

Οσο κομψή είναι στις εκφράσεις της η εκπρόσωπος του ΔΝΤ, τόσο σκληρή είναι στην πράξη η πολιτική που εκφράζει. Από το Παρίσι, όπου συνάντησε τον Ολάντ, είπε: «Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση ανάκαμψης της οικονομίας, όμως δυστυχώς με υπερβολικά συγκρατημένο ρυθμό για να δημιουργηθούν οι απαραίτητες θέσεις εργασίας». Οταν το ΚΚΕ εκτιμούσε πως και η ανάκαμψη να 'ρθει θα 'ναι αναιμική, ορισμένοι μιλούσαν για μάντεις κακών. Είπε επίσης η Λαγκάρντ: «Είναι αναγκαίο να επιτρέψουμε την ολοκλήρωση με τις καλύτερες συνθήκες των προγραμμάτων που εφαρμόζονται επί του παρόντος σε ορισμένες χώρες». Δηλαδή, με την κρίση λιτότητα, με την ανάκαμψη πάλι λιτότητα. Τι έλεγε το ΚΚΕ; Τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν, τα μέτρα παίρνονται και στις χώρες με μνημόνιο και στις χώρες χωρίς μνημόνιο. Γιατί αυτό απαιτεί η ανάκαμψη των καπιταλιστικών κερδών.

Μιλώντας τις προάλλες στο 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο Συγκολλήσεων, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Μιλτ. Βαρβιτσιώτης, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Είμαστε κραταιά δύναμη παγκοσμίως στη ναυτιλία και η ναυπηγική μας βιομηχανία συρρικνώνεται. Τα ναυπηγεία μας βρίσκονται σε οικονομική δυσπραγία, ενώ η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος έχει αποτελέσει ένα πεδίο αντιμαχόμενων συνδικαλιστικών συμφερόντων». Είναι προκλητική η πρόθεση της κυβέρνησης να αποδώσει το μαρασμό της Ζώνης στις «συνδικαλιστικές αντιπαραθέσεις». Πολύ περισσότερο, βγάζει μάτι η προσπάθεια να συνδέσει τη δράση των συνδικάτων με αυτή της Χρυσής Αυγής και να παρουσιάσει σαν «συνδικαλιστική αντιπαράθεση» τη στρατολόγηση των χρυσαυγιτών από τους εργολάβους για να επιτεθούν στο ταξικό κίνημα των εργαζομένων της Ζώνης. Αυτές οι αντιλήψεις τρέφουν τους χρυσαυγίτες και, σε τελική ανάλυση, δείχνουν για λογαριασμό ποιανού «δουλεύει» η Χρυσή Αυγή...