Εδώ και δυο σχεδόν μήνες, το ΠΑΜΕ κάλεσε συνδικάτα, σωματεία, ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα να πάρουν αποφάσεις για συμμετοχή στο πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη. Αποφάσεις συμμετοχής έχουν ήδη πάρει πάνω από 850 σωματεία και φορείς και ο αριθμός αυτός συνεχώς αυξάνεται. Καμία συνδικαλιστική οργάνωση, πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια, δεν μπορεί να μείνει απαθής, ουδέτερη, έξω από τους αγώνες που σήμερα είναι αναγκαίοι.
Καλούμε κάθε συνδικαλιστή που έχει ειλικρινείς αγωνίες και προβληματισμούς, κάθε σωματείο που ενδιαφέρεται για την πορεία του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος, που μάχεται ενάντια στην πολιτική που εξαθλιώνει το λαό και κρατάει ταξική στάση απέναντι στα επιχειρηματικά συμφέροντα, την ΕΕ και τις κυβερνήσεις τους, να πάρει θέση και απόφαση για συμμετοχή στο πανελλαδικό συλλαλητήριο και στην απεργία στις 27 Νοέμβρη.
Να πάρουμε τη ζωή μας, το μέλλον στα χέρια μας! Το μέλλον της εργατικής οικογένειας δεν μπορεί να είναι η φτώχεια, η ανεργία, η εξαθλίωση, η μόνιμη ανασφάλεια. Δεν μπορεί κάθε μέρα να βασανίζεται για να σωθούν τα κέρδη των εκμεταλλευτών, των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Να μην παραιτηθούμε από τα δικαιώματά μας. Το μέλλον μας δε βρίσκεται στα όρια της πείνας. Γύρω μας υπάρχει πλούτος και μας σκορπούν ψίχουλα! Αρπάζουν το φαΐ από το τραπέζι και μας δίνουν τα αποφάγια. Ως ΕΔΩ! Να σταματήσουμε την αρπαγή του μόχθου μας! Ουσιαστικές αυξήσεις παντού!
Ο καθένας να βγάλει συμπεράσματα από τη στάση του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού, όπως το προεδρείο του ΕΚΗ, που από τη μια βγάζει δήθεν αντιμνημονιακές κορόνες και από την άλλη κάνει τα πάντα να εμποδίσει να παρθούν αποφάσεις των σωματείων της δύναμής του για συμμετοχή στο πανελλαδικό συλλαλητήριο.
Προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν και να καθηλώσουν τους εργαζόμενους, χαρακτηρίζοντας «κομματική» και «απομονωμένη» μια πανελλαδική κινητοποίηση, στην οποία συμμετέχουν με αποφάσεις τους εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Μέσα σε αυτές είναι το Εργατικό Κέντρο Χανιών, η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων Κρήτης, ο Σύλλογος Δασκάλων Ηρακλείου «Δ. Θεοτοκόπουλος», το Σωματείο Μαγείρων Ν. Ηρακλείου, ο Εμπορικός Σύλλογος Ηρακλείου, το Σωματείο Εργαζομένων ΠΑΓΝΗ. Συνολικά, σε επίπεδο Κρήτης, πάνω από 40 φορείς που εκπροσωπούν χιλιάδες εργαζόμενους, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, φοιτητές, με διαφορετικές πολιτικές πεποιθήσεις, έχουν πάρει αποφάσεις και συνδιοργανώνουν το συλλαλητήριο.
«Εκδίδουν» πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων για τους χιλιάδες εργάτες, αυτοαπασχολούμενους, αγρότες, νεολαίους και γυναίκες που ετοιμάζουν τη μετάβασή τους στην Αθήνα, προκειμένου να διαδηλώσουν για τα δικαιώματα και τις σύγχρονες ανάγκες εργαζόμενων και ανέργων, αυτοί που θέλουν να μετατρέψουν το συνδικαλιστικό κίνημα σε κλακαδόρο σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι χτες του ΠΑΣΟΚ.
Αποδεικνύεται ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ, από κοντά και το προεδρείο του ΕΚΗ, που κόπτονται τάχα για την ενότητα στο κίνημα, την θέλουν μόνο στο βαθμό που υπηρετεί τις στοχεύσεις για αλλαγή διαχειριστή στη διακυβέρνηση. Θέλουν μια ενότητα που θα χωρά παλιά και νέα στελέχη του κυβερνητικού συνδικαλισμού, που διαγκωνίζονται να πάρουν θέση, που ράβουν κοστούμια για μια επερχόμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτές οι ηγεσίες, που έχουν την πρώτη ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα, δεν μπορούν και δε θέλουν να οργανώσουν την πάλη των εργαζομένων.
Γίνεται πια φανερό ότι τέτοιες πλειοψηφίες όχι μόνο δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εργαζομένων και των ανέργων, αλλά αντίθετα εγκλωβίζουν και οδηγούν τους εργαζόμενους στη λογική της υποταγής στα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας. Καλλιεργούν την αναμονή για λύσεις από τα πάνω, για «από μηχανής θεούς». Το απάνθρωπο σύστημα που ζούμε δεν εξανθρωπίζεται. Γίνεται όλο και πιο άγριο, πιο βάρβαρο. Απαιτούσε θυσίες από εμάς όταν είχε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, πριν την κρίση. Τώρα, πάνω στα αποκαΐδια των δικαιωμάτων μας, ετοιμάζει το νέο γύρο κερδοφορίας του κεφαλαίου, ενώ το ενδεχόμενο ενός γενικευμένου πολέμου είναι ισχυρό και στην ευρύτερη περιοχή μας.
Τέρμα ως εδώ! Να ακουστεί επιτέλους η φωνή μας, η φωνή των ανέργων και των εργαζομένων! Καλούμε τα ΔΣ των πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα να οργανώσουν τη μαζική άνοδο των μελών τους στην Αθήνα. Να έχει το Ηράκλειο δυναμική και μαζική παρουσία στην κινητοποίηση της 1ης Νοέμβρη.
Γιάννης ΓΩΝΙΑΝΑΚΗΣ
Μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ, Πρόεδρος Συνδικάτου Οικοδόμων Ν. Ηρακλείου
Στενάζει η εκπαίδευση κάτω από την υποχρηματοδότηση. Υποδομές, εκπαιδευτικό προσωπικό βρίσκεται σταθερά πίσω από τις ανάγκες ενώ σε ό,τι αφορά τις καθημερινές ανάγκες των σχολείων, τίποτα δε θεωρείται δεδομένο και αυτονόητο. Η χρόνια υποχρηματοδότηση και η κατανομή των δαπανών για την Παιδεία συνδέονται άμεσα με τη συγκεκριμένη στρατηγική η οποία υλοποιείται, τη στρατηγική του κεφαλαίου στην εκπαίδευση.
«
Ελάχιστη εγγυημένη δημόσια δωρεάν Παιδεία», θα μπορούσε να είναι ένα νέο σύνθημα της κυβέρνησης αφού, αντίστοιχα με την απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου να ζει ο λαός με ψίχουλα, εκφράζεται και η αξίωση να παίρνει και στο σχολείο ψίχουλα μόρφωσης αντί για ολόπλευρη παιδεία. Να παίρνει από ένα δημόσιο σχολείο - που θα λειτουργεί «με επάρκεια» και όχι «με πληρότητα» όπως είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο υπουργός Παιδείας - το μίνιμουμ γνώσεων και πλήθος εφήμερων δεξιοτήτων που θα τον κάνουν αποτελεσματικό στη δουλειά. Να παράγει με τους άθλιους όρους εργασίας που έχουν διαμορφωθεί και χειροτερεύουν, αλλά να μην έχει τόση μόρφωση που θα τον κάνει «επικίνδυνο» για το σύστημα, να μη διανοείται να το αμφισβητήσει.
Κάθε ευρώ που δίνεται για την εκπαίδευση υπηρετεί αυτή τη στρατηγική: Η επέκταση των θεσμών των αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών, αντί για μόνιμους διορισμούς. Η ανάθεση της μεταφοράς των μαθητών με κρατικό χρήμα στους ιδιώτες. Η διάθεση 3,5 εκ. ευρώ για την προώθηση της αξιολόγησης την ώρα που στα ταμεία των σχολείων «δεν υπάρχει μία», που λείπουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί, που παιδιά πεινάνε κ.ο.κ. Τα τελευταία χρόνια και με το πρόσχημα της δημοσιονομικής προσαρμογής, η Παιδεία δέχτηκε ακόμα μεγαλύτερα πλήγματα στη χρηματοδότησή της. Παράλληλα, όμως, προχωρούν οι αναδιαρθρώσεις που απομακρύνουν το περιεχόμενό της από τις πραγματικές ανάγκες. Κι έτσι, οι γονείς πληρώνουν για μία Παιδεία φτωχότερη ως προς το περιεχόμενό της, ενώ ταυτόχρονα νέα αντιδραστικά μέτρα εφαρμόζονται.
Κάθε προϋπολογισμός που δίνει ψίχουλα στην Παιδεία, κάθε δράση του ΕΣΠΑ, αποτελεί ταυτόχρονα κρίκο στην αλυσίδα της αντιλαϊκής επίθεσης που στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης εντείνεται. Η ικανοποίηση των πραγματικών λαϊκών αναγκών σημαίνει πρώτα και κύρια εξασφάλιση ότι όλα τα παιδιά θα έχουν φαγητό στο τραπέζι, δεν θα πηγαίνουν στο σχολείο νηστικά, ότι δε θα βάζει ο γονιός ούτε ένα ευρώ από την τσέπη του για μορφωτικές ανάγκες, σημαίνει πραγματική, ολόπλευρη μόρφωση χωρίς διακρίσεις και ταξικούς φραγμούς, σχολεία σύγχρονα, ασφαλή, εξοπλισμένα, μόνιμο προσωπικό αντίστοιχο με τις πραγματικές ανάγκες. Σημαίνει Παιδεία προς όφελος του λαού και όχι προσανατολισμένη στις ανάγκες των μεγάλων επιχειρήσεων...
Μ. Κ.
Feeds
