ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι «αβεβαιότητες» του κεφαλαίου...

Μπόλικος κουρνιαχτός σηκώνεται τις τελευταίες μέρες γύρω από τους κλυδωνισμούς που εκδηλώνονται στη δευτερογενή αγορά του ελληνικού κρατικού χρέους, καθώς και στο Χρηματιστήριο της Αθήνας.

Κεντρικό χαρακτηριστικό είναι η παραπέρα απογείωση των επιτοκίων των ομολόγων, σε μια εξέλιξη που φρενάρει τους σχεδιασμούς για την αναζήτηση διεξόδου αναχρηματοδότησης του χρέους από τις διεθνείς χρηματαγορές, με τους θεσμικούς μεγαλορεντιέρηδες (αυτοί που επενδύουν χρηματικό κεφάλαιο στα χρηματιστήρια, προσδοκώντας κέρδος, όπως π.χ. ο Σόρος) και άλλους «επενδυτές» να βρίσκονται σε αναζήτηση ασφαλέστερων καταφυγίων για την αποκόμιση αποδόσεων και κερδών.

Ανεξάρτητα από το βαθμό έντασης του φαινομένου, η κατρακύλα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, ούτε μόνο τα ειδικά συμφέροντα και τις βλέψεις μερίδων του ελληνικού κεφαλαίου. Σε ό,τι αφορά τη διακύμανση των μετοχών, αντίστοιχα φαινόμενα εντοπίζονται στα μεγάλα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια (Φρανκφούρτη, Λονδίνο, Παρίσι, Μιλάνο κ.ά.), ενώ οι «αβεβαιότητες» του κεφαλαίου, δηλαδή το γεγονός ότι δεν υπάρχουν συνθήκες σιγουριάς για κέρδη, εξαπλώθηκαν και στη Wall Street. Σε αυτή τη φάση - και ως ένα βαθμό - οι εξελίξεις στους λεγόμενους «ναούς του τζόγου» συνδέονται και με μια σειρά από επίσημα στοιχεία και αρνητικές προβλέψεις γύρω από τις οικονομικές εξελίξεις στην Ευρωζώνη, τις συνθήκες κόπωσης και στασιμότητας στην οικονομική δραστηριότητα, την πτώση της βιομηχανικής παραγωγής σε οικονομίες όπως της Γερμανίας. Οι «αβεβαιότητες» αφορούν και μια σειρά από άλλους παράγοντες (γεωπολιτικοί κίνδυνοι, το εμφανιζόμενο «λαχάνιασμα» των ρυθμών ανάπτυξης στις «αναδυόμενες» οικονομίες κ.ά.).

Ειδικά σε ό,τι αφορά την περίπτωση της Ελλάδας, τα παραπάνω συνδέονται και με άλλους παράγοντες, μεταξύ των οποίων η υπόθεση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, αλλά και τα σενάρια γύρω από τις νέες γραμμές κρατικής χρηματοδότησης στη λεγόμενη «μετά το μνημόνιο εποχή».

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πρόσφατα το ΔΝΤ υποβάθμισε τις προηγούμενες εκτιμήσεις του για το ρυθμό ανάκαμψης στην Ευρωζώνη (και στη Γερμανία). Στην ίδια έκθεση, είχε επισημάνει και τον κίνδυνο κλυδωνισμών στα διεθνή χρηματιστήρια, πρόβλεψη η οποία επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια από τις ίδιες τις εξελίξεις. Ανεξάρτητα από το εάν πρόκειται για «αυτοεκπληρούμενη προφητεία» ή όχι, οι αντιθέσεις και οι ειδικές βλέψεις των μερίδων του κεφαλαίου είχαν την αντανάκλασή τους στη διόγκωση των κρατικών επιτοκίων ευρωπαϊκών χωρών, με αντίστοιχη διεύρυνση του περιθωρίου πάνω από τα «ομόλογα αναφοράς» της Γερμανίας. Η εξέλιξη αυτή - κάτω από όρους και προϋποθέσεις - ενδέχεται στη συνέχεια να δώσει το έναυσμα για επάνοδο κεφαλαίων σε αγορές που υπόσχονται μεγαλύτερες αποδόσεις και κέρδη.

Σε κάθε περίπτωση, το κριτήριο της ενδοαστικής διαπάλης είναι η ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων, η οποία ανεξάρτητα από το ποιο τμήμα του κεφαλαίου θα αποκτήσει προβάδισμα στο μεταξύ τους ανταγωνισμό, ξεπηδά υποχρεωτικά πάνω στα λαϊκά συντρίμμια. Ακριβώς γι' αυτό, άλλωστε, η ευημερία του λαού - όπως το επιβεβαιώνει και η πείρα του - δεν έχει καμία σχέση με την «ευημερία» ή με την κατρακύλα των χρηματιστηριακών δεικτών.

Α. Σ.

Ασπονδοι «φίλοι» του ΚΚΕ: Παλιά ιστορία σε νέα έκδοση...

Στις τωρινές συνθήκες γοργής και καθημερινής προσαρμογής του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα κλασικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, σε έναν από τους δύο επίδοξους πυλώνες της πολιτικής αστικής διακυβέρνησης, που διατηρεί βεβαίως ορισμένα οπορτουνιστικά στοιχεία ώστε στον καταμερισμό και αυτά να μπορούν ύπουλα να ενσωματώνουν λαϊκές δυνάμεις, είναι σίγουρο πως αργά ή γρήγορα θα υπάρξει ένα πολιτικό κενό. Δηλαδή ένα κομμάτι που θα απογοητευτεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, που πιθανόν ήδη τον βλέπει με δυσπιστία, αλλά δεν έχει ολοκληρώσει τα συμπεράσματά του, ταλαντεύεται. Μην εκπλαγεί κανείς αν διάφορες οπορτουνιστικές δυνάμεις προσπαθήσουν να ενσωματώσουν αυτά τα τμήματα, πιθανόν με «επαναστατικά» συνθήματα, με ολίγον από «σοσιαλισμό», με κάποια αιτήματα που θα φαντάζουν ριζοσπαστικά. Εδώ αντικειμενικά μπορούν να συγκλίνουν και διάφοροι που «θέλουν να διορθώσουν το ΚΚΕ». Δηλαδή διάφορες αντι-ΚΚΕ ομάδες τύπου «Εργατικού Αγώνα» και «Νέας Σποράς», που ένα σκοπό έχουν: Την αλλαγή στρατηγικής του ΚΚΕ, την εγκατάλειψη όλων όσα με κόπο, με μεγάλη προσπάθεια χρόνων, μέσα σε συνθήκες αντεπανάστασης κατάφερε το Κόμμα μας να κατακτήσει. Τη σύγχρονη στρατηγική του, το Πρόγραμμα και το Καταστατικό, την αντίληψή του για το Σοσιαλισμό, τη μελέτη της Ιστορίας του. Εχουμε φυσικά ξαναδεί τέτοιους επίδοξους «σωτήρες» του ΚΚΕ. Τους πληροφορούμε πως σε λάθος πόρτα χτυπάνε, άδικα χάνουν το χρόνο τους.

Ψηλά στη σημαία και τη δουλειά μας η κατάργηση της εκμετάλλευσης

Το ΚΚΕ συμπληρώνει 96 χρόνια ζωής και δράσης, ετοιμάζεται για τον εορτασμό των 100 χρόνων του το 2017-2018. Εορτασμός που αφορά κάθε τίμιο εργάτη σε αυτή τη χώρα. ΚΚΕ, Κόμμα έμπειρο, Κόμμα δοκιμασμένο σε φουρτούνες, Κόμμα ανείπωτων θυσιών, Κόμμα μόνιμο καρφί στο μάτι της αστικής τάξης ακριβώς γιατί έχει ψηλά στη σημαία του το κύριο θέμα που διάφοροι αναχωρητές και αναθεωρητές απαρνήθηκαν: Την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, την εγκαθίδρυση της ανώτερης, της σοσιαλιστικής κοινωνίας. ΚΚΕ, όπως λέει και ο ποιητής: Η σεμνή υπογραφή του λαού μας στις λεωφόρους του μέλλοντος.

Οχι όμως μόνο αυτό. Το ΚΚΕ δεν διακηρύσσει απλώς το σκοπό της επανάστασης. Δείχνει και το δρόμο που πρέπει να διανύσει η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της για να κατακτήσουν την εξουσία. Δουλεύει καθημερινά ώστε να συγκεντρώνονται οι κρίσιμες δυνάμεις γι' αυτήν την κύρια αποστολή, δεν αποσπά, αντίθετα υποτάσσει τον κάθε μερικό, τον κάθε τακτικό στόχο, στον κύριο σκοπό, την ανατροπή του καπιταλισμού, την εργατική - λαϊκή εξουσία, που με σαφήνεια στο Πρόγραμμα του 19ου Συνεδρίου εξηγούμε πως δεν είναι άλλη από τη σοσιαλιστική εξουσία. Το ΚΚΕ δουλεύει ξέροντας πως «η τακτική είναι το ευέλικτο κομμάτι της στρατηγικής».

Με τις αποφάσεις μας, τις επεξεργασίες μας, βγάζουμε συμπεράσματα που προστατεύουν την εργατική τάξη από τις Σειρήνες του συμβιβασμού. Εξοπλίζουμε για το σοσιαλισμό, το κοινωνικο-οικονομικό σύστημα που θα αντικαταστήσει την ξεπερασμένη καπιταλιστική κοινωνία. Μελετάμε την πορεία οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ενωση, τα τεράστια και πρωτόγνωρα βήματα που έκανε. Το ότι όταν άρχισαν να αδυνατίζουν οι σοσιαλιστικές σχέσεις άρχισε και το πρόβλημα που οδήγησε σε μια πορεία -και όχι σε μία νύχτα- στην ανατροπή του σοσιαλισμού.

Εξοπλίζουμε για την Ιστορία του Κόμματός μας, τη δική μας Ιστορία. Για τους αγώνες, τις θυσίες, τους κατατρεγμούς, την τεράστια προσφορά του ΚΚΕ, για το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, το ΔΣΕ, την πολιτική προσφυγιά, τον αντιδικτατορικό αγώνα. Βγάζουμε συμπεράσματα από την πλούσια θετική και αρνητική πείρα του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Παράλληλα, για λάθη στρατηγικού χαρακτήρα που δεν επέτρεψαν στο Κόμμα να δει σε κρίσιμες στιγμές την ανάγκη να προβάλλει και να δουλεύει με στρατηγική που να οδηγεί στον επαναστατικό, σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας.

Το δικό μας «διαβατήριο» θέλει καθημερινή ανανέωση

Για τα κενά, τις παραλείψεις, συζητάμε επαναστατικά, όχι υπεροπτικά, όπως μας κατηγορούν διάφοροι υπερόπτες. Πρώτα εμάς πονάει ότι η πολυτάραχη διαδρομή του Κόμματος και του κινήματος έμεινε στη μέση και από δικές μας ανεπάρκειες. Συζητάμε έτσι, γιατί έτσι κάνουν οι κομμουνιστές. Καθαρές, παστρικές κουβέντες, γιατί ο σκοπός για τον οποίο έχουμε ταχθεί στο κομμουνιστικό κίνημα είναι ιερός, είναι απαιτητικός και εδώ δεν χωράνε μισόλογα και «ναι μεν, αλλά...».

Με αυτήν την αυστηρότητα κρίνουμε και τους δικούς μας εαυτούς, βλέπουμε κατάματα τις ανεπάρκειές μας, τι δεν καταφέραμε καλά, τι πρέπει να βελτιώσουμε. Ας μη χαίρονται διάφοροι ΚΚΕδολόγοι που συζητάμε έτσι για τις αδυναμίες μας. Αυτή η θαρραλέα συζήτηση μας κάνει πιο δυνατούς, πιο έτοιμους μπροστά στις καμπές της πάλης. Ετσι, σεμνά και ταυτόχρονα με πείσμα, διαπαιδαγωγούνται οι νέες γενιές των κομμουνιστών στο Κόμμα μας. Γνωρίζουμε πως στο ΚΚΕ δεν προχωράς ούτε βήμα «με ληγμένο διαβατήριο». Και το διαβατήριο το δικό μας θέλει ανανέωση κάθε μέρα. Αυτό μας δίδαξαν οι χιλιάδες κομμουνιστές που πρόσφεραν το δικό τους λιθαράκι στην πάλη. Αυτή είναι μια από τις πιο μεγάλες υπηρεσίες που μας έχουν προσφέρει: Να μετράμε τον καθένα με τα έργα του παρά με τα λόγια του, με τη διαρκή του προσπάθεια να γίνεται καλύτερος, με την προσήλωσή του στον επαναστατικό σκοπό, με την αφοβία του μπροστά στον αντίπαλο.

Αυτοί που χάνουν την εμπιστοσύνη τους στην πάλη, που λυγίζουν μπροστά στις δυσκολίες και δικαιολογούν την αδυναμία τους με ό,τι τσιτάτο τούς βολεύει κάθε φορά, είναι που θέλουν την ακινησία, τη λήθη, τα ύπουλα χτυπήματα, τις «συζητήσεις» παρασκηνίου που παραλύουν τον αγώνα, είναι οι ίδιοι που σπέρνουν ηττοπάθεια και απογοήτευση. Στο ΚΚΕ δεν αρμόζουν τέτοιες συνήθειες, είναι ξένες πρακτικές με τη στόφα, την ειλικρίνεια του κομμουνιστή. Δεν αρμόζει η ανωνυμία, η δειλία. Δεν «ιδρώνει το αυτί» των κομμουνιστών από την επίκληση γενικώς της δημοκρατίας, γιατί στο Κόμμα μας λειτουργούμε με την ανώτερου τύπου δημοκρατία, το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό. Γι' αυτό τους ντροπαλούς εραστές της «αριστερής συνεργασίας», αυτούς που θέλουν να πάει το Κόμμα πολύ πίσω στις αποφάσεις του και στην πολιτική του και να καταντήσει σαν κάποια πάλαι ποτέ ισχυρά κομμουνιστικά κόμματα της Δυτικής Ευρώπης που εγκατέλειψαν την ταξική πάλη και τις νομοτέλειες της ιδεολογίας μας, συμμετείχαν σε σειρά αντιλαϊκών κυβερνήσεων και έχασαν το κύρος τους μέσα στο λαό, τα μέλη, οι οπαδοί και οι φίλοι του ΚΚΕ τους στέλνουν εκεί που τους αρμόζει, στο περιθώριο. Αυτό κάνουν καθαρό οι κομμουνιστές στους ανώνυμους συντάκτες των διαφόρων ιστοσελίδων που συστήνουν και «πολιτικές κινήσεις» για να κάνουν -λένε οι ίδιοι- «εκ των έσω» ζημιά στο ΚΚΕ.

Ας μην ανησυχούν, φυσικά. Θα υπάρξουν πρόθυμες ζεστές αγκαλιές για να τους παρηγορήσουν. «Κανείς δεν χάνεται», όταν δίνει τα διαπιστευτήριά του στον αντίπαλο. Σίγουρα κάποιος θα βρεθεί να εκτιμήσει τις υπηρεσίες που προσφέρουν. Με το στίβο όμως της ταξικής πάλης, με την πάλη του κομμουνιστικού κινήματος έχουν πάρει διαζύγιο. Ωρα τους καλή! Το επαναστατικό κίνημα, το Κόμμα δυναμώνουν όταν φεύγουν από πάνω τους οι λάτρεις των «μεταβατικών σταδίων» που από την πολλή ...μετάβαση ξεχνάνε για πού ξεκίνησαν, οι ακαδημαΐζοντες «επαναστάτες» του γλυκού νερού.

Η πάλη με τον οπορτουνισμό, όρος για τη νίκη των επαναστατικών ιδεών

Προχωράμε: Γιατί παρά τον αρνητικό συσχετισμό ξέρουμε πως ο τροχός της Ιστορίας γυρνάει. Γιατί έχουμε διδαχθεί πολύ καλά πως ανάμεσα στον καπιταλισμό και στο σοσιαλισμό δεν υπάρχει κανένα άλλο κοινωνικό σύστημα - εφεύρημα που να μπορεί να αντικαταστήσει το παλιό με το νέο. Γιατί έχουμε χαράξει σύγχρονη επαναστατική στρατηγική και εδώ έχουμε προσαρμόσει όλα τα πολιτικά, ιδεολογικά, οργανωτικά μέτρα στη δουλειά μας. Γιατί ξέρουμε πως ο πιο ύπουλος εχθρός της κομμουνιστικής ιδεολογίας είναι ο οπορτουνισμός, που είναι τέτοιος ακριβώς επειδή ελίσσεται, μεταλλάσσεται, σε περιπτώσεις κρύβει τις προθέσεις του ή τις μισολέει, όσο χρειάζεται, για να μπερδεύει, φωνασκεί, μυξοκλαίει, ταράζεται ανάλογα με τα κοινοβουλευτικά αποτελέσματα, χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του όταν πρέπει να παρθούν οι κρίσιμες, οι καθοριστικές αποφάσεις. Η ασίγαστη πάλη με τον οπορτουνισμό είναι βασικός όρος για να νικήσουν οι επαναστατικές ιδέες, να επιδράσουν καταλυτικά στην εργατική τάξη.

Αυτοί τη δουλειά τους και εμείς τη δουλειά μας. Πίσω δεν κάνουμε.

Του Πέτρου ΑΛΕΠΗ*
*Ο Πέτρος Αλέπης είναι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και του Γραφείου της ΕΠ της ΚΟ Αττικής

Εμπειρία από τη δράση ενός Σπουδαστικού Συλλόγου

Ο Σπουδαστικός Σύλλογος της Σχολής Τεχνολογικών Εφαρμογών (ΣΤΕφ) του ΤΕΙ Πάτρας από την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς, με πρωτοβουλία της πλειοψηφίας του ΔΣ, έχει πάρει σημαντικές πρωτοβουλίες στην προσπάθεια ανασύνταξης του σπουδαστικού κινήματος συνολικά. Ηδη, από την τρίτη μέρα των μαθημάτων στο ΤΕΙ πραγματοποιήθηκε Γενική Συνέλευση του Συλλόγου, με θέμα τον προγραμματισμό της δράσης του έως το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη, στο οποίο ο Σύλλογος αποφάσισε να συμμετάσχει. Ακολούθησαν πρωτοβουλίες για τη μαζικοποίηση των διαδικασιών του Συλλόγου, με συγκρότηση επιτροπών και πλούσια δράση που βάζει στο στόχαστρο την πραγματική αιτία των προβλημάτων, δηλαδή την πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων που τσακίζουν τα δικαιώματα των σπουδαστών.

Εγιναν συνελεύσεις ετών για τα οξυμένα προβλήματα σίτισης, στέγασης, μετακίνησης, για τις λίστες αναμονής. Οι σπουδαστές συζήτησαν, αντάλλαξαν προβληματισμούς, κατέληξαν σε κινητοποιήσεις για τα προβλήματά τους. Ετσι συγκροτήθηκαν Επιτροπές Α' έτους σε όλα τα τμήματα της ΣΤΕφ σε Ηλεκτρολογία, Μηχανολογία, Πολιτικούς Μηχανικούς (ΠΜ) και Επιτροπή Εργαστηρίων στην Ηλεκτρολογία. Οι Επιτροπές Ετους έως τώρα συνεδριάζουν σταθερά. Οι Επιτροπές Α' έτους ΠΜ και Μηχανολογίας μόλις ανακοινώθηκε ότι 30 συνάδελφοί τους, που έχουν κάνει αίτηση, μένουν εκτός Εστίας, οργάνωσαν παράσταση διαμαρτυρίας στην πρόεδρο του ΤΕΙ. Είχαν μάλιστα συγκεκριμένη πρόταση για κτίριο του Δήμου της Πάτρας που μπορεί να αξιοποιηθεί ως σπουδαστική εστία και με αυτό το αίτημα έχουν σήμερα συνάντηση με το δήμο. Παράλληλα ο Σύλλογος ζητάει να διαμορφωθεί σε Εστία ένα κτίριο που χτίστηκε πριν περίπου 10 χρόνια στο ΤΕΙ και παραμένει κλειστό. Αντίστοιχα, η Επιτροπή Εργαστηρίων της Ηλεκτρολογίας προχώρησε σε μάζεμα υπογραφών (πάνω από 100 σπουδαστών) για τις λίστες αναμονής και έκανε σχετική παράσταση διαμαρτυρίας στον προϊστάμενο του τμήματος.

Ο Σύλλογος προχώρησε, διεκδίκησε και απέσπασε κάποιες μικρές κατακτήσεις με τις κινητοποιήσεις του, όπως είναι: Δωρεάν διανομή των σχεδιαστικών για τα εργαστήρια ΠΜ, Μηχανολογίας. Δέσμευση για εξασφάλιση δωρεάν σίτισης όλων των σπουδαστών που έκαναν αίτηση (και μέχρι να πάρουν την κάρτα σίτισης ο Σύλλογος κρατά ανοιχτό το εστιατόριο για όλους τους σπουδαστές). Να σημειωθεί ότι μετά από κάθε κινητοποίηση γράφεται κείμενο για την εξέλιξη της κινητοποίησης, ενημερώνονται τα έτη.

Επανασυγκροτήθηκε η Πολιτιστική Επιτροπή του Συλλόγου, ανανεώθηκε με νέα μέλη, συγκρότησε ομάδες χορού, θεάτρου, μουσικής, κινηματογράφου, οι οποίες ξεκίνησαν τις πρώτες τους συναντήσεις. Επανασυγκροτήθηκε και η αθλητική επιτροπή, η οποία αποφάσισε τη διεξαγωγή του 2ου Τουρνουά Ποδοσφαίρου - Μπάσκετ - Βόλεϊ από τις αρχές Νοέμβρη με τη συμμετοχή ήδη να ξεπερνά τους 400 σπουδαστές. Παράλληλα, αποφάσισε τη διοργάνωση εκδήλωσης για τον αθλητισμό.

Με αυτή την ορμή, ο Σύλλογος προετοιμάζει τη συμμετοχή του στο Πανελλαδικό Συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ την 1η Νοέμβρη και παράλληλα το ΔΣ σχεδιάζει μέτρα ώστε οι παραπάνω πρωτοβουλίες να συνεχιστούν και να αγκαλιαστούν από όλα τα μέλη του Συλλόγου. Πρόκειται πραγματικά για ένα πολύ καλό παράδειγμα.

Σ.