Eurokinissi

Δεν είναι, λοιπόν, τυχαίο που ξεκινούν από τον τομέα της Ενέργειας. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο που ξεκινούν από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, το οποίο - σημειωτέον - λειτουργεί με διορισμένη Διοικούσα Επιτροπή, στην οποία ούτως ή άλλως συμμετέχει και ο πρόεδρος της ΔΕΗ. Ιδιαίτερη βαρύτητα αποκτά επομένως η αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού (ερευνητικού, φοιτητών μέσω της πρακτικής άσκησης και των εργασιών τους), καθώς και των υποδομών του Ιδρύματος, προκειμένου να διερευνηθούν οι δυνατότητες των εισαγόμενων πηγών Ενέργειας (πετρέλαιο, φυσικό αέριο) στη λεγόμενη «μεταλιγνιτική εποχή». Η θεματολογία, άλλωστε, των νέων επώνυμων εδρών καταδεικνύει τα ενδιαφέροντα της καπιταλιστικής επιχείρησης ΔΕΗ, ιδιαίτερα μετά από τις εξελίξεις της πορείας ιδιωτικοποίησής της και το προχώρημα της πολιτικής απελευθέρωσης της Ενέργειας.

Ο στόχος της δημιουργίας των εδρών είναι, αφενός, να αξιοποιηθούν οι πανεπιστημιακές παροχές, οι οποίες είναι συγκεντρωμένες και υψηλού επιπέδου, χωρίς να επιβαρυνθεί με κόστος η ΔΕΗ και άλλες επιχειρήσεις στον τομέα της Ενέργειας. Αφετέρου, να εκπαιδευτεί (μέσω προγραμμάτων Διά Βίου Μάθησης, κατάρτισης, πρακτικής άσκησης) ένα νέο επιστημονικό δυναμικό που θα στελεχώσει τη δημόσια και ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα στους τομείς των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας), του φυσικού αερίου και ευρύτερα της Ενέργειας. Επιπλέον, κυβέρνηση, ΔΕΗ και η Διοίκηση του πανεπιστημιακού Ιδρύματος φιλοδοξούν να διαδραματίσουν ρόλο στις λεγόμενες «διασυνοριακές συνεργασίες» (είναι το αντικείμενο της μιας από τις 3 έδρες), δηλαδή στην αναβάθμιση της Ελλάδας στο βαλκανικό χώρο στον άξονα των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και στο μεγάλο φαγοπότι με τους αγωγούς του φυσικού αερίου.

Αρκεί να δει κανείς την ιστοσελίδα του Ιδρύματος για να καταλάβει και ιδιαίτερα το αποκαλούμενο «ερευνητικό εργαστήριο Διαχείρισης Τεχνολογίας». Πρόκειται στην ουσία για έναν καλοστημένο μηχανισμό προώθησης της επιχειρηματικότητας και άντλησης «μυαλών», που θα συμβάλουν με την έρευνα και την εργασία τους σε διάφορους τομείς στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μεγάλων επιχειρήσεων. Η έμφαση δίνεται προφανώς σε ζητήματα Ενέργειας, ανανεώσιμων πόρων μέσω των Τμημάτων Μηχανολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών. Επιπλέον, το συγκεκριμένο εργαστήριο διοργανώνει σεμινάρια και κύκλους μαθημάτων για τη «διαχείριση επιχειρηματικότητας και καινοτομίας» σε ΠΤΔΕ (Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης) και Βαλκανικών Σπουδών, των δύο άλλων δηλαδή Τμημάτων του Πανεπιστημίου Δ. Μακεδονίας. Εμπλέκεται δε με κάθε είδους ΜΚΟ, με Συλλόγους Νεανικής Επιχειρηματικότητας και, γενικά, ενισχύει τα προγράμματα σπουδών των Τμημάτων, προπτυχιακά και μεταπτυχιακά, τα ερευνητικά προγράμματα και τις διάφορες δράσεις με ιδιαίτερα εστιασμένο άξονα τη συγκέντρωση μιας κρίσιμης μάζας επιστημονικού δυναμικού εκπαιδευμένου να δουλεύει και να παράγει χρήσιμη γνώση για τις επιχειρήσεις.

Πέραν των παραπάνω, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι επιλέχθηκαν για τις επώνυμες έδρες αμερικανοσπουδαγμένοι και έπειτα καθηγητές αμερικανικών πανεπιστημίων (Ουάσιγκτον, Κολούμπια)...

Στοιχείο με ενδιαφέρον είναι επίσης η, σε πολλά επίπεδα, συνεργασία του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, κυρίως σε τομείς Ενέργειας και ανανεώσιμων πόρων. Φαίνεται ότι η ανταλλαγή ερευνητών και προγραμμάτων μεταξύ των δύο Ιδρυμάτων σχετίζεται με τις γενικότερες στοχεύσεις του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου στον τομέα της Ενέργειας και των υδρογονανθράκων, ενώ, αν κοιτάξει κανείς πίσω από τους τίτλους (των ερευνητικών και λοιπών προγραμμάτων, σεμιναρίων, διαλέξεων), μπορεί να διακρίνει και το φάσμα των ανταγωνισμών που εκδηλώνονται μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και μεταξύ μερίδων του κεφαλαίου και αφορούν σε ιδιαίτερα ευαίσθητες περιοχές της χώρας, όπως το Αιγαίο και οι συνοριακές περιοχές (περιοχή Δυτικής Μακεδονίας).

Είναι όρος να καταδεικνύουμε τις συνολικότερες επιπτώσεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, να αποκτήσουμε την ικανότητα να συνδέουμε τις εξελίξεις στις σπουδές με τη σοβαρή επιδείνωση των όρων ζωής της λαϊκής οικογένειας, που προκύπτουν, για παράδειγμα, από τις αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ, το κόψιμο του ρεύματος στις φτωχές οικογένειες. Αλλά και από ακόμα συνθετότερα ζητήματα, όπως είναι οι επιπτώσεις και οι κίνδυνοι από το βάθεμα της εμπλοκής της χώρας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, π.χ., στο κρίσιμο ζήτημα της Ενέργειας. Είναι σημαντικό να μπορούμε να εντοπίζουμε το κύριο στις εξελίξεις, να έχουμε κάθε στιγμή την ανησυχία να ψάχνουμε, να αποκαλύπτουμε στο χώρο μας πτυχές και τρόπους υλοποίησης των στρατηγικών στοχεύσεων του κεφαλαίου.

Τέλος, είναι σημαντικό να μπορούμε να καταλήγουμε στην ανάγκη ενός άλλου, φιλολαϊκού δρόμου ανάπτυξης, στον οποίο η σύνδεση οικονομίας και εκπαίδευσης, αντικειμενική στη βάση της, θα στοχεύει στην υπηρέτηση και ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών. Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, η σύνδεση ενός κοινωνικοποιημένου φορέα παραγωγής ηλεκτρικής Ενέργειας και ενός λαϊκού Πανεπιστημίου θα συμβάλει, μέσα από την εκπαίδευση κατάλληλου δυναμικού και παραγωγή νέας γνώσης, στην εξασφάλιση της ενεργειακής επάρκειας και αυτονομίας της χώρας, στην προστασία του περιβάλλοντος, στη δωρεάν και ποιοτική κάλυψη όλων των ενεργειακών αναγκών στους χώρους δουλειάς, κατοικίας, εκπαίδευσης, υγείας και ψυχαγωγίας.

«Ο υπουργός Υγείας είναι με την ιδιωτική Υγεία,με ένα ΕΣΥ που θα ανταγωνίζεται άνισα τους "εθνικούς εργολάβους" της περίθαλψης. Η εναλλακτική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ συμπυκνώνεται στα εξής: Επιβίωση αλλά και αναδιοργάνωση μιας Ενιαίας Δημόσιας ΠΦΥ, ως βασικού πυλώνα ενός αναβαθμισμένου ΕΣΥ, που καλύπτει δωρεάν και με επάρκεια τις ανάγκες όλων των πολιτών, ανεξάρτητα από εργασία, ασφάλιση και εισόδημα, το οποίο προοπτικά θα έχει εγγυημένη χρηματοδότηση από τη γενική φορολογία και την αναδιανομή του πλούτου και όχι από το χρεοκοπημένο ασφαλιστικό σύστημα. Επανεξέταση από μηδενική βάση όλων των συμβάσεων με τον επιχειρηματικό ιδιωτικό τομέα». Αυτά γράφει η «Αυγή» της Κυριακής 12/1/2014.

Τι λέει; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει ένα ΕΣΥ που θα παρέχει δωρεάν υπηρεσίες Υγείας και θα ανταγωνίζεται όχι «άνισα», αλλά «στα ίσα» τον ιδιωτικό τομέα Υγείας. Αλλά αν υπάρχει τέτοιο δημόσιο σύστημα Υγείας, γιατί να χρειάζεται και ο ιδιωτικός τομέας, του οποίου την κατάργηση δεν ζητά; Και πώς να τη ζητήσει, αφού έχει πολιτική υπέρ της «υγιούς επιχειρηματικότητας»; Γι' αυτό ζητάει «επανεξέταση των συμβάσεων» με τις επιχειρήσεις της Υγείας, καλλιεργώντας την αυταπάτη ότι είναι δυνατόν να συνυπάρχουν υπέρ του λαού ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας. Η πείρα όμως έχει δείξει ότι ο μεταξύ τους «ανταγωνισμός», τον οποίο αποθεώνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι σε βάρος της υγείας του λαού συνολικά.

Γράφει η «Αυγή» στο ίδιο φύλλο: «Επειδή λοιπόν η επιβίωση της δημόσιας περίθαλψης είναι ζωτικής σημασίας για την κοινωνική συνοχή, την υγειονομική θωράκιση της χώρας και το Κράτος Δικαίου, αλλά και επειδή πιστεύουμε στη δύναμη των κοινωνικών και των πολιτικών αγώνων, είναι η ώρα μιας σοβαρής πολιτικής αντεπίθεσης με αιχμή την Υγεία».

Επειδή είναι δύναμη αστικής διαχείρισης, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέτει ως στόχο την κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία, ουσιαστικά την νομιμοποιεί. Οπως και η κυβέρνηση, υιοθετεί τη λογική της «ελάχιστης προστασίας» των πλέον χτυπημένων από τον καπιταλισμό, τόσο στις συνθήκες της κρίσης όσο και της μελλοντικής ανάκαμψης με στόχο την εξασφάλιση της λεγόμενης «κοινωνικής συνοχής».

Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ (Ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ, 22/12/2013), που σημείωνε με αφορμή τα σχέδια της κυβέρνησης για την ΠΦΥ: «Οι παλινωδίες του ΣΥΡΙΖΑ και η διγλωσσία του αποσκοπούν από τη μία να δώσει επιτυχείς εξετάσεις καταλληλότητας στο κεφάλαιο και από την άλλη να ενσωματώσει την αγανάκτηση των λαϊκών στρωμάτων, των ασθενών, των μισθωτών και αυτοαπασχολούμενων υγειονομικών, ότι δήθεν έχει τον τρόπο να συγκεράσει αντίθετα συμφέροντα και τελικά να ωφεληθούν όλοι. Οι θέσεις του για την Υγεία έχουν την ίδια αφετηρία με αυτές της κυβέρνησης αφού χαρακτηρίζονται από τις αρχές της "ελεύθερης" αγοράς και της ανταγωνιστικότητας. Είναι υπέρ του δημόσιου συστήματος, αλλά να υπάρχει και ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας. Είναι υπέρ της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, αλλά μόνο για τις νέες προσλήψεις. Είναι υπέρ του "ενιαίου συστήματος", αλλά να συνυπάρχει το συνονθύλευμα των μονάδων ΠΦΥ στο Δημόσιο, στον ΕΟΠΥΥ, στον ιδιωτικό επιχειρηματικό τομέα, οι ΜΚΟ. Είναι υπέρ της πλήρους παροχής υπηρεσιών Υγείας και μάλιστα δωρεάν, αλλά όταν οι "δημοσιονομικές" συνθήκες το επιτρέψουν, δηλαδή ούτε στη Δευτέρα Παρουσία».

Ο λαός δεν έχει να κερδίσει ούτε από τον επιχειρηματικό δημόσιο τομέα που αναπτύσσεται, ούτε από τα διάφορα δίκτυα διαχείρισης όσων βρίσκονται σε συνθήκες εξαθλίωσης, απαλλάσσοντας το κράτος από την ευθύνη του, για παροχή σύγχρονων και δωρεάν υπηρεσιών Υγείας για όλους.

Διέξοδος για το λαό είναι να αναδειχτεί μέσα από την οργάνωσή του σε μαχητική αντιπολίτευση, που θα βάζει στο επίκεντρο της πάλης του αιτήματα όπως: Να έχουν όλοι βιβλιάριο Υγείας χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Κατάργηση, τώρα, κάθε πληρωμής και συμμετοχής για όλους σε ιατρικές και εργαστηριακές εξετάσεις, φάρμακα και θεραπείες. Κατάργηση, τώρα, όλων των εισφορών στον κλάδο Υγείας. Κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία - Φάρμακο, συλλογικής ή ατομικής. Πανελλαδικό δημόσιο σύστημα ΠΦΥ, με έμφαση στην πρόληψη. Κρατική φαρμακοβιομηχανία και χορήγηση δωρεάν όλων των φαρμάκων.

Προοπτική στην πάλη για λαϊκή ευημερία μπορεί να δώσει μόνο το δυνάμωμα της Λαϊκής Συμμαχίας, που θα διαμορφώνει τους όρους για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, με αποδέσμευση από την ΕΕ, μονομερή διαγραφή του χρέους, κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, με εργατική - λαϊκή εξουσία. Στο επίκεντρο αυτής της εξουσίας θα είναι η ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο, με αξιοποίηση των σύγχρονων κατακτήσεων της επιστήμης και της τεχνολογίας, για καθολική και δωρεάν πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση χωρίς πληρωμές από τους ασθενείς, είτε άμεσα είτε μέσω ασφαλιστικών εισφορών.