Τρίτη 17 Δεκέμβρη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πολιτική απάτη

Το γεγονός ξεπερνά τα όρια της πολιτικής απάτης. Οι σύνεδροι του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς έκλεισαν τις εργασίες του συνεδρίου τους στη Μαδρίτη τραγουδώντας «Η κόκκινη σημαία θα θριαμβεύσει, ζήτω ο κομμουνισμός και η ελευθερία» από το γνωστό Παντιέρα Ρόσα.

Οι σύνεδροι του ΚΕΑ, λίγο πριν είχαν ορίσει τον Αλ. Τσίπρα υποψήφιο για τη θέση του προέδρου της Κομισιόν. Δηλαδή, για μια θέση - κλειδί στα όργανα της ΕΕ των μονοπωλίων. Θυμίζουμε ότι το ΚΕΑ αποτελεί ένα συνονθύλευμα απογόνων του ευρωκομμουνισμού και της «νεοαριστεράς», μεταλλαγμένων κομμουνιστικών κομμάτων με σοσιαλδημοκρατική στρατηγική, αρνητών της επαναστατικής πάλης, που θεωρούν ότι η ΕΕ μπορεί να γίνει φιλολαϊκή, πολλά από τα οποία έχουν πάρει μέρος σε κυβερνήσεις διαχείρισης του καπιταλισμού.

Ο ίδιος ο Τσίπρας δήλωσε «είμαι εδώ για να σας μιλήσω για την αλλαγή». Και στην ερώτηση για ποια αλλαγή, απάντησε ο ίδιος με τη φράση «η Ευρώπη χρειάζεται το δικό της New Deal για να καταπολεμήσει την ανεργία και να χρηματοδοτήσει το μέλλον της».

Τι σχέση έχει άραγε ο κομμουνισμός που τραγουδάγανε με το New Deal (όπως του Ρούσβελτ το 1933); Μόνο αυτοί ξέρουν. Οχι μόνο σχέση με τον κομμουνισμό δεν έχει αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για εφαρμογή μέτρων διαχείρισης της κρίσης με στόχο τη γρήγορη ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας και βεβαίως της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την εργατική - λαϊκή συναίνεση με την ψεύτικη ελπίδα της ανάκαμψης και στο εργατικό - λαϊκό εισόδημα.

Ο Αλ. Τσίπρας και το ΚΕΑ αράδιασαν ένα ολόκληρο πακέτο διαχειριστικών προτάσεων για το πώς θα εξασφαλίσουν τη διαχείριση της κρίσης στην Ευρωζώνη και θα εγγυηθούν την καπιταλιστική ανάκαμψη, π.χ., «να αποκτήσει η Ευρωζώνη κεντρική τράπεζα», «να γίνει ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος» κ.ά. Δεσμεύτηκαν, επίσης, ότι θα κάνουν την ΕΕ φιλολαϊκή, ότι θα υπάρξει «κοινωνική ευαισθησία», «αναδιανομή υπέρ των φτωχών» και επίσης ότι θα καταργήσουν την ανισομετρία, το νόμο της ζούγκλας που κυριαρχεί στο πλαίσιο του καπιταλιστικού ανταγωνισμού! Ολα αυτά τα πολύ «ρεαλιστικά», που θυμίζουν τον «τετραγωνισμό του κύκλου», τα έχουν οι εργαζόμενοι ακούσει χίλιες φορές από επίδοξους διαχειριστές. Σκοπός των διακηρύξεών τους, να συγκαλύψουν το ενιαίο στρατηγικό πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται όλες οι δυνάμεις της αστικής διαχείρισης, είτε εμφανιζόμενες ανοιχτά ως αστικές είτε μαγαρίζοντας την κόκκινη σημαία! Δηλαδή, το πλαίσιο που καθορίζουν η ΕΕ, η αποδοχή της στρατηγικής του κεφαλαίου για την ανταγωνιστικότητα κ.λπ.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να απορρίψουν την αναζήτηση απατηλών φιλολαϊκών λύσεων μέσα στους ευρωμονόδρομους του κεφαλαίου. Δεν υπάρχει άλλη φιλολαϊκή διέξοδος εκτός από την αποδέσμευση από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και εργατική - λαϊκή εξουσία.

Κρίκος για συμμαχία η υπεράσπιση της Κυριακής - αργίας

Από τις 3/11/2013, άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος 4177/2013, με τον οποίο επιχειρείται ουσιαστικά η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Προβλέπει την καθιέρωση τεσσάρων εκπτωτικών περιόδων το χρόνο, από δύο που είναι σήμερα. Προβλέπει ακόμα ότι όλα τα εμπορικά καταστήματα θα μπορούν να λειτουργούν εφτά Κυριακές το χρόνο. Συγκεκριμένα: Την πρώτη Κυριακή κάθε μιας εκπτωτικής περιόδου, δύο Κυριακές πριν τα Χριστούγεννα και την Κυριακή των Βαΐων. Ειδική πρόβλεψη υπάρχει για τα καταστήματα με εμβαδό κάτω από 250 τ.μ., τα οποία θα μπορούν να λειτουργούν περισσότερες από τις εφτά Κυριακές, ακόμα και όλες (52) τις Κυριακές του χρόνου!

Ο ακριβής αριθμός των Κυριακών που θα μπορούν να ανοίγουν αυτά τα καταστήματα, θα ορίζεται κάθε χρόνο με απόφαση του αρμόδιου αντιπεριφερειάρχη. Για φέτος, η διαδικασία αυτή ολοκληρώθηκε τυπικά στις 8 Νοέμβρη. Για 20 περιοχές αποφασίστηκε «άνοιγμα» των καταστημάτων μόνο τις υποχρεωτικές από το νόμο 7 Κυριακές και για τις υπόλοιπες οι αντιπεριφερειάρχες αποφάσισαν άνοιγμα των καταστημάτων ορισμένες Κυριακές επιπλέον, κυρίως κατά τη θερινή περίοδο.

Είναι προφανές ότι το όριο των 250 τ.μ., που θέτει ο νόμος, είναι το πρόσχημα της κυβέρνησης για να καταργήσει την κυριακάτικη αργία, αφού θα μπορεί σταδιακά να το μεταβάλει και τελικά να το καταργήσει, προς όφελος των μεγάλων καταστημάτων. Ο νόμος δε διευκρινίζει τον τρόπο πληρωμής των εργαζομένων που θα εργάζονται τις Κυριακές. Ωστόσο, και επειδή η κυριακάτικη αργία καταργείται -τουλάχιστον για 7 Κυριακές το χρόνο σε όλα τα καταστήματα- η μέρα αυτή θεωρείται εργάσιμη. Από εκεί προκύπτει ότι οι εργοδότες έχουν τη δυνατότητα να την πληρώνουν χωρίς την προσαύξηση, όπως δηλαδή, θα πληρωνόταν μια κανονική εργάσιμη ημέρα.


Προχτές, 15/12/2013, ήταν η δεύτερη από τις εφτά Κυριακές που προβλέπεται η λειτουργία όλων των εμπορικών καταστημάτων. Οπως έγινε και την πρώτη Κυριακή εφαρμογής του μέτρου (3/11/2013), το επιχείρημα που κυριάρχησε από την πλευρά της κυβέρνησης και των μεγαλεμπόρων, ήταν ότι η κατάργηση της Κυριακής αργίας θα τονώσει τάχα την αγορά και την απασχόληση. Το υπουργείο Ανάπτυξης ισχυρίζεται ότι το μέτρο θα βοηθήσει τους «μικρούς» του εμπορίου «να πάρουν ανάσα» και ότι σε καμιά χώρα της ΕΕ, η Κυριακή αργία δεν προστατεύεται με τον τρόπο που γίνεται στην Ελλάδα. Ως προς αυτό το τελευταίο, η κυβέρνηση έχει δίκιο.

Πράγματι, σε πολλά από τα κράτη - μέλη της ΕΕ, η κατάργηση της Κυριακής αργίας, μαζί με άλλα μέτρα απελευθέρωσης του ωραρίου και διευθέτησης του χρόνου εργασίας, έχουν προχωρήσει εδώ και χρόνια. Πρόκειται για «μεταρρυθμίσεις» που βοηθούν την παραπέρα μονοπώληση του εμπορίου, τη συγκέντρωση του τζίρου σε ακόμα λιγότερα χέρια. Η εμπειρία από τα κράτη - μέλη της ΕΕ είναι ένα πρόσθετο στοιχείο για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ να απορρίψουν την κυβερνητική προπαγάνδα. Μαζί με τους εμποροϋπάλληλους, να πολεμήσουν και να εμποδίσουν την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας.

Τι δείχνουν τα στοιχεία

Από έρευνες που έχουν γίνει σε κράτη - μέλη της ΕΕ, προκύπτουν τα εξής αποκαλυπτικά στοιχεία: Σύμφωνα με την 6η Εκθεση του «Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για τις Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις» (εξετάζει 19 χώρες), οι επιπτώσεις στην απασχόληση από το διευρυμένο ωράριο είναι αρνητικές.

Η έρευνα συμπεραίνει ότι «η απελευθέρωση του ωραρίου των λιανεμπορικών καταστημάτων φαίνεται να επιταχύνει τη μείωση του μεριδίου της αγοράς των Μικρών και Μεσαίων Επιχειρήσεων, ελαττώνοντας την κερδοφορία τους». Λειτουργεί, δηλαδή, σαν μοχλός για την παραπέρα συγκεντροποίηση στον κλάδο του Εμπορίου, υπέρ των μονοπωλιακών ομίλων. Η έκθεση διαπιστώνει ότι εξαιτίας του μεγαλύτερου ανταγωνισμού και τη μείωση των κερδών, τα μικρά καταστήματα εξαφανίζονται από τον εμπορικό χάρτη ή υποχρεώνονται σε εξαγορά από μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων (franchised).

Σε ό,τι αφορά τις θέσεις απασχόλησης, τα στοιχεία δείχνουν ότι μειώνονται στα μικρά καταστήματα, αφού το κόστος είναι μεγαλύτερο από τα κέρδη, γεγονός που αναγκάζει τους μικρούς επιχειρηματίες και τις οικογένειές τους να δουλεύουν πολύ περισσότερο. Τα μεγαλύτερα καταστήματα, κυρίως των τροφίμων, δημιουργούν νέες θέσεις, αλλά μόνο μερικής απασχόλησης.

Για το θέμα της απασχόλησης, τα στοιχεία από επιμέρους έρευνες που έγιναν σε κράτη - μέλη της ΕΕ, δίνουν την εξής ενδεικτική εικόνα: Στην Ολλανδία, μειώθηκε η πλήρης απασχόληση στο σύνολο των λιανεμπορικών καταστημάτων. Στη Γερμανία, τα αποτελέσματα των μελετών του SFS (Ινστιτούτο Κοινωνικής Ερευνας) και του Ifo (Ινστιτούτο Οικονομικής Ερευνας), σε σχέση με την επιρροή της διεύρυνσης του ωραρίου των καταστημάτων στον κύκλο εργασιών και την απασχόληση, ήταν αρνητικά, καθώς καταγράφηκε μείωση της συνολικής απασχόλησης κατά 5,8%.

Στο Λονδίνο, η εφαρμογή της λειτουργίας των καταστημάτων την Κυριακή έδειξε αρνητικά αποτελέσματα για τα μικρά καταστήματα. Σύμφωνα με το τελευταίο δελτίο της BRC - KPMG, τα μικρά μαγαζιά καταγράφουν μείωση των πωλήσεων, ο τζίρος τους μεταφέρθηκε στα μεγάλα καταστήματα και η λειτουργία την Κυριακή δεν επέφερε καμιά θετική αλλαγή στις πωλήσεις τους.

Σύμφωνα με άλλη μελέτη του Πανεπιστημίου της Μαδρίτης, στις περιοχές όπου τα καταστήματα παραμένουν ανοικτά σε μέρες αργίας, το κόστος αυξάνεται κατά 15% και οι πωλήσεις μόλις κατά 0,5%, γεγονός που ασκεί επίδραση στις τιμές. Δηλαδή, οι καταναλωτές πληρώνουν περισσότερο, ανεξάρτητα με το αν θα κάνουν τις αγορές τους σε ημέρες αργίας. Επιπλέον, τα πολυκαταστήματα ενισχύονται στην αγορά και ο ανταγωνισμός οδηγεί τα μικρά μαγαζιά σε κλείσιμο. Η έρευνα υπολογίζει ότι 277 υπάλληλοι σε μια μεγάλη υπεραγορά, μπορούν να αντικαταστήσουν 318 σε υπεραγορά και 1.557 παραδοσιακούς καταστηματάρχες.

Μια άλλη μελέτη, για το «παράδειγμα της Μαδρίτης», όπου από το 1996 είχαν καθιερωθεί ως εργάσιμες 12 επίσημες αργίες το χρόνο, έδειξε ότι υπήρξαν οι μεγαλύτερες απώλειες σε θέσεις εργασίας και τα περισσότερα λουκέτα σε μαγαζιά από κάθε άλλη κοινότητα της χώρας.

Διευκολύνει τη συγκέντρωση από τα μονοπώλια

Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι αυτοπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ είναι αντίθετοι στην κατάργηση της Κυριακής αργίας. Σύμφωνα με έρευνα της MARC, για το ΙΜΕ - ΓΣΕΒΕΕ (Γενάρης 2013), το 81,5% των επαγγελματιών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο του Εμπορίου, διαφωνεί με το μέτρο της απελευθέρωσης λειτουργίας των καταστημάτων τις Κυριακές. Οι οικογενειακές επιχειρήσεις και οι επιχειρήσεις με λίγους εργαζόμενους παρουσιάζουν ακόμη μεγαλύτερο ποσοστό διαφωνίας, που αγγίζει το 90%.

Επίσης, το 84,9 % των εμπόρων εκτιμά ότι δε θα υπάρξει θετική επίπτωση στην αγορά και το 85,1% δεν περιμένει θετική επίπτωση στην απασχόληση της επιχείρησής του από το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές. Μόλις το 10,2% των εμπόρων αναμένει ανάκαμψη λόγω του συγκεκριμένου μέτρου. Είναι χαρακτηριστικό επίσης ότι 100 από τους 168 εμπορικούς συλλόγους σε όλη τη χώρα (ποσοστό 59,5% ή 6 στους 10), αποφάσισαν ενάντια στο άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές.

Η κυβέρνηση σκόπιμα κρύβει ότι το σταδιακό άνοιγμα των μεγαλοκαταστημάτων και των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων τις Κυριακές, θα οδηγήσει στην εξόντωση χιλιάδες οικογένειες που επιβιώνουν από ένα μικρό μαγαζί. Ακόμη πιο δραματική θα είναι η κατάσταση για χιλιάδες γυναίκες μικρεμπόρους οι οποίες είναι επιφορτισμένες με την ανατροφή του παιδιού, με το νοικοκυριό. Απ' όλα αυτά, προκύπτει ότι το συμφέρον των μικρών εμπόρων είναι να αγωνιστούν από κοινού με τους εμποροϋπάλληλους και τους άλλους κλάδους που σήμερα διεκδικούν και παλεύουν για κατοχύρωση της Κυριακής αργίας, για την κατάργηση όλων των νόμων που απελευθερώνουν το ωράριο.

Συμφέρον τους είναι σε κοινό μέτωπο να διεκδικήσουν μέτρα όπως αφορολόγητο όριο στα 20.000 ευρώ οικογενειακό στα 40.000 ευρώ και 5.000 ευρώ για κάθε παιδί, κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, μείωση των δημοτικών φόρων και τελών για τις μικροεπιχειρήσεις, αύξηση της φορολογίας των μεγάλων επιχειρήσεων στο 45%.

Ακόμα, δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για τους αυτοαπασχολούμενους και μικρούς ΕΒΕ που αδυνατούν να πληρώσουν τις εισφορές τους, να σφραγιστούν όλα τα βιβλιάρια Υγείας άσχετα με τα χρέη στον ΟΑΕΕ, Κοινωνική Ασφάλιση δημόσια και καθολική με κρατική επιχορήγηση στα 2/3 των εξόδων, μακρόχρονη διευθέτηση των χρεών χωρίς προσαυξήσεις και τόκους, με κριτήρια το οικογενειακό εισόδημα και τις πραγματικές δυνατότητες αποπληρωμής.

Ποια διέξοδος συμφέρει;

Η πορεία, όμως, γιγάντωσης των μονοπωλίων στον καπιταλισμό, είναι ανεπίστρεπτη και αυτό πρέπει να το πάρουν σοβαρά υπόψη οι αυτοαπασχολούμενοι και μικροί ΕΒΕ. Η πρόταση του ΚΚΕ για τη διαμόρφωση και συγκρότηση μιας λαϊκής συμμαχίας των εργατών, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, με κατεύθυνση την ανατροπή από τα δεσμά της οικονομικής και πολιτικής κυριαρχίας των μονοπωλίων, είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει σε φιλολαϊκή ανάπτυξη και έξοδο από την καπιταλιστική κρίση.

Υπάρχει σήμερα η δυνατότητα να βγάλουν οι αυτοαπασχολούμενοι τη θηλιά των χρεών από το λαιμό τους, τη γενικευμένη ανασφάλεια, την αναδουλειά. Υπάρχουν οι παραγωγικές δυνατότητες για να εξασφαλιστεί σταθερή δουλειά γι' αυτούς και τις οικογένειές τους, με σταθερό ωράριο, ελεύθερο χρόνο, δημόσια δωρεάν Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία, με Κοινωνική Ασφάλιση και συντάξεις.

Η εργατική λαϊκή εξουσία, αποδεσμεύοντας τη χώρα από την ΕΕ, μπορεί, με κεντρικό σχεδιασμό και κριτήριο τις διευρυνόμενες, υπαρκτές, κοινωνικές ανάγκες, στο έδαφος των κοινωνικοποιημένων συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, να βγάλει το λαό και τους αυτοαπασχολούμενους ειδικότερα, από τα βάσανα, να δώσει τη μόνη φιλολαϊκή διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση.


Π.

ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΔΣΝΑ
H εξαπάτηση με την επιχείρηση «σκουπίδι» συνεχίζεται

Δεκαπλασιάζεται το κόστος επεξεργασίας των απορριμμάτων σε σχέση με το 2012. Πακτωλός χρημάτων τροφοδοτεί τα κέρδη του κεφαλαίου

Αναρτήθηκαν πρόσφατα στο διαδίκτυο (5/12/13) δύο σημαντικές αποφάσεις του ΔΣ του ΕΔΣΝΑ, του φορέα διαχείρισης των στερεών (μη επικίνδυνων) αποβλήτων (ΦΟΔΣΑ) της Αττικής, για τον καθορισμό «της ετήσιας εισφοράς των Δήμων μελών του ΕΔΣΝΑ», για τα έτη 2012 και 2013 η μία (υπ' αρ. 12/13 ΑΔΣ) και για το έτος 2014 η άλλη (υπ' αρ. 13/13 ΑΔΣ). Οι αποφάσεις αυτές πάρθηκαν στην «8ηΚατεπείγουσα Συνεδρίαση» του ΔΣ της 26.11.13 και είναι σημαντικές γιατί η εισφορά του κάθε δήμου στον ΕΔΣΝΑ επιβαρύνει τα «ανταποδοτικά τέλη» καθαριότητας, το επαχθέστερο τοπικό χαράτσι σε βάρος της λαϊκής οικογένειας. Τι προβλέπουν οι αποφάσεις αυτές;

Ο περιφερειάρχης, Γ. Σγουρός, έσπευσε να προαναγγείλει το περιεχόμενό τους με δελτίο Τύπου που εξέδωσε αυθημερόν (οι υπογραμμίσεις υπάρχουν στο σχετικό δελτίο Τύπου): «Αμετάβλητη θα παραμείνει και για το 2014 η τιμή χρέωσης για τους Δήμους της Αττικής των εισερχομένων απορριμμάτων στις εγκαταστάσεις του Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής, όπως αποφάσισε σήμερα το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου».

Το δελτίο αναφέρει πιο κάτω: «Σε δηλώσεις του, ο Πρόεδρος του ΕΔΣΝΑ και Περιφερειάρχης Αττικής κ. Γιάννης Σγουρός επεσήμανε ότι: "Οι Κασσάνδρες [σ.σ.: οι κομμουνιστές σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης] που προέβλεπαν αύξηση του τέλους εισόδου διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Η απόφασή μας να παραμείνει το κόστος στα ίδια επίπεδα με τα περσινά αποδεικνύει ότι αναγνωρίζουμε στην πράξη τα τεράστια λειτουργικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δήμοι και την σκληρή καθημερινότητα που βιώνουν χιλιάδες συμπολίτες μας..."».


Να, λοιπόν, που η επιχείρηση εξαπάτησης των λαϊκών στρωμάτων συνεχίζεται: Τι «ξεχνάει» να πει ο λαλίστατος κατά τα άλλα κος Περιφερειάρχης και Πρόεδρος του ΕΔΣΝΑ;

1ο: Οτι στην εν λόγω συνεδρίαση του ΔΣ με την 12/13 ΑΔΣ αποφασίστηκε αναδρομική αύξηση της ανά τόνο απορριμμάτων εισφοράς των δήμων της Αττικής για το 2012 ίση περίπου με 23%(!). Πράγματι, σύμφωνα με το εισηγητικό της απόφασης το αρχικά προϋπολογισθέν τέλος εισόδου από 45 ευρώ/τόνο ανέβηκε τελικά στο 55,53 ευρώ/τόνο(«οριστική τιμή μονάδας» το βάφτισαν) με βάση τη «Μελέτη αναλυτικής κοστολόγησης των υπηρεσιών του ΕΔΣΝΑ» για το υπόψη έτος και «την ποσότητα των απορριμμάτων του κάθε δήμου που εισήλθαν στις εγκαταστάσεις του ΕΔΣΝΑ» το έτος αυτό. Η αύξηση αυτή έγινε («σύννομα», πάντα, με βάση τις σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις του 2012 σε συμμόρφωση με την κοινοτική οδηγία 2008/98/ΕΚ), ώστε να αντισταθμιστεί η ισόποση μείωση της παραγωγής απορριμμάτων (ένας ακόμη δείκτης της επιδεινούμενης εξαθλίωσης των λαϊκών στρωμάτων, συνέπεια της καπιταλιστικής κρίσης και στη χώρα μας) σε σχέση με την αρχικά προβλεφθείσα. Βασικός στόχος, η διασφάλιση της τακτικής, σταδιακής αποπληρωμής των παλαιών χρωστούμενων στους ιδιώτες που διαχειρίζονται τις εγκαταστάσεις του ΕΔΣΝΑ στη Φυλή και της αδιατάρακτης πληρωμής των τρεχουσών απαιτήσεών τους, ώστε να παραμένουν αλώβητα τα υψηλά ποσοστά κέρδους τους.

Αποφασίστηκε, επίσης, ότι με τον ίδιο τρόπο θα καθοριστεί το οριστικό δηλαδή το πραγματικό τέλος εισόδου για το 2013: Με νέα, δηλαδή, μελέτη τιμολόγησης των υπηρεσιών του 2013 (θα συνταχθεί το 2014) και με βάση τα πραγματικά φορτία του 2013. Ξεκαθαρίζεται, άλλωστε, στην υπόψη απόφαση, ότι το τέλος εισόδου των 45 ευρώ/τόνο για το 2013 καθορίστηκε «ως προσωρινή τιμή».

2ο: Οτι τον ίδιο τρόπο υπολογισμού της ετήσιας εισφοράς για το 2014 , προβλέπει και η 13/13 ΑΔΣ: Το συνολικό τέλος εισόδου των 45 ευρώ/τόνο, για το οποίο κομπάζει ο Γ. Σγουρός στο πιο πάνω ΔΤ (με τη φράση «αμετάβλητη θα παραμείνει και για το 2014 η τιμή χρέωσης για τους Δήμους της Αττικής των εισερχομένων απορριμμάτων», είναι και αυτό πλασματικό όπως ήταν για το 2012 (που τελικά προέκυψε αυξημένο κατά 23,4%) και για το 2013 (που δεν ξέρουμε σε τι ύψος θα φτάσει τελικά). Αλλωστε, όπως αυτολεξεί αναφέρει η υπόψη απόφαση του ΔΣ:

«4. Η οριστική τιμή ευρώ ανά τόνο ... θα προκύψει μετά την 31.12.14 όταν και θα έχουν προσδιοριστεί τα πραγματικά μεταφερόμενα φορτία απορριμμάτων για το συγκεκριμένο έτος και μετά την εκπόνηση μελέτης αναλυτικής κοστολόγησης».

3ο: Οτι η ενσωμάτωση του υψηλού χρηματικού«αντισταθμιστικού οφέλους» (υπέρ των οχλούμενων δήμων) στην «ετήσια εισφορά» των δήμων προς τον ΕΔΣΝΑ αποτελεί μια σκόπιμη λαθροχειρία, αν και εν μέρει ομολογείται: Στο εισηγητικό της απόφασης 12/13 του ΔΣ αναφέρεται, ότι με το Ν. 4164/2013 [πρόκειται για το άρθ. 17, που προσθέτει σχετική παρ. 3 στο άρθ. 9 (για τις ετήσιες εισφορές των δήμων στους ΦΟΔΣΑ) του Ν. 3254/10] «πλέον το αντισταθμιστικό όφελος διαχωρίζεται από την ετήσια εισφορά των δήμων μελών του ΕΔΣΝΑ». Αυτό, όμως, λησμονείται μερικές σειρές παρακάτω, όπου αναφέρεται: «Το ποσό το οποίο θα αποφασίσει το ΔΣ να επιβάλει ως αντισταθμιστικό όφελος με τις διατάξεις του Ν. 4164/2013 ... θα αποτελεί μέρος της συνολικής ετήσιας εισφοράς». Με τη μεθόδευση αυτή, επιχειρείται να αποκρυβεί για όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο το γεγονός ότι το βαρύ χρηματικό «αντισταθμιστικό όφελος» είναι ένα ακόμη χαράτσι σε βάρος της λαϊκής οικογένειας, αφού καμία σχέση δεν έχει με τις υπηρεσίες που παρέχει ο ΕΔΣΝΑ, οι ΦΟΔΣΑ γενικότερα στα μέλη τους.

4ο: Οτι από 1/1/14 «μετράει», με βάση άλλη διάταξη νόμου, το «χαράτσι ταφής», άλλος ένας «μποναμάς» των 35 ευρώ/τόνο (που θα αυξάνεται κατά 5 ευρώ χρόνο με το χρόνο, μέχρι να σκαρφαλώσει στα 60 ευρώ/τόνο), ανεξάρτητα από το εάν θα εισπράττεται αμέσως ή με κάποια μεθοδευμένη καθυστέρηση, αλλά πάντως αναδρομικά. Από την άλλη, στο βαθμό που προωθείται και υλοποιείται το αντιλαϊκό ΠΕΣΔΑ, με άξονα τις κοστοβόρες φαραωνικές μονάδες επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων (ΜΕΑ), αλλά και τις ΣΔΙΤ, το «κόστος διαχείρισης» θα αυξάνεται κατακόρυφα και θα «σταθεροποιηθεί» σε δυσθεώρητα ύψη, όταν θα έχει δεκαπλασιαστεί το κόστος επεξεργασίας των απορριμμάτων σε σχέση με το 2012, τότε δηλαδή που θα λειτουργούν και οι τέσσερις ΜΕΑ, και όταν θα αρχίζει να υλοποιείται και σε επίπεδο νοικοκυριού το εξοντωτικό «πληρώνω όσο πετάω», με έναν πακτωλό χρημάτων να τροφοδοτεί τα κέρδη του κεφαλαίου.

Ολα αυτά, και πολλά άλλα ακόμη, «ξεχνάει» να τα πει ο Περιφερειάρχης και Πρόεδρος του ΕΔΣΝΑ αλλά δεν παύουν να του τα θυμίζουν οι κομμουνιστές σύμβουλοι («Κασσάνδρες» κατ' αυτόν) είτε στο ΔΣ του ΕΔΣΝΑ είτε στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Και όχι μόνο σε αυτόν, αλλά και σ' όλους τους άλλους συμβούλους - στελέχη των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, ένθερμοι οπαδοί του κι οι ίδιοι - καθώς μεταξύ των 42 παρόντων μελών μόνο αυτοί τοποθετήθηκαν αρνητικά και καταψήφισαν τις πιο πάνω αντιλαϊκές αποφάσεις του ΔΣ του ΕΔΣΝΑ, όπως ρητά καταγράφεται στο αποφασιστικό τους.


Μπ. Ζ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ