Με αυτά τα λόγια καλωσορίζει τους μικρούς του αναγνώστες το περιοδικό «κόκκινο Αερόστατο» με το νέο του τεύχος να έχει μόλις κάνει την εμφάνισή του. Οπως πάντα με πλούσια θεματολογία, για όλα τα ενδιαφέροντα: Ιστορία, τέχνες, κόμικς, παιχνίδια, χειροτεχνίες και σπαζοκεφαλιές.
Το αγαπημένο περιοδικό ποικίλης ύλης για παιδιά και νέους (Δημοτικού και Γυμνασίου) που επιμελείται η Διατμηματική Επιτροπή της ΚΕ του ΚΚΕ για τις μικρότερες ηλικίες της νεολαίας μπορείτε να το προμηθευτείτε από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, επιλεγμένα βιβλιοπωλεία και το e-shop της «Σύγχρονης Εποχής», www.sep.gr.
Την... τιμητική τους σε αυτό το τεύχος την έχουν τα παιδιά του «κόκκινου Αερόστατου» και οι πολύμορφες δραστηριότητες που πραγματοποίησαν τους τελευταίους μήνες. Σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Σπάρτη, Κέρκυρα, Πάτρα, Λάρισα, Αμύνταιο, Καλαμάτα, Λαμία, Λιβαδειά, Ξάνθη και αλλού τα παιδιά συμμετείχαν στις εκδηλώσεις του 51ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή», παρακολούθησαν συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις, πραγματοποίησαν εκδρομές, ιστορικούς περιπάτους... Κάθε φωτογραφία και μια ανάμνηση...
Παίρνοντας τη σκυτάλη από το αφιέρωμα στη γραφή του προηγούμενου τεύχους του περιοδικού, αυτό το τεύχος ανατρέχει στην ιστορία του βιβλίου. Από το βιβλίο πάνω σε πέτρα και πάπυρο στο κερένιο και το δερμάτινο βιβλίο... Στο βιβλίο από χαρτί - με τη μορφή που το ξέρουμε όλοι σήμερα - μέχρι τα audiobooks. Οποια όμως κι αν είναι η μορφή τους, «η ζωή των βιβλίων είναι αχώριστη από τη ζωή των ανθρώπων. Τα βιβλία δεν χρησιμεύσουν μόνο για να λένε ιστορίες ή να διδάσκουν... Ισα - ίσα, παίρνουν μέρος σε πολέμους και επαναστάσεις, βοηθούν να εκθρονίζονται βασιλιάδες και να ανάβουν ξεσηκώματα».
Τα παιδιά που συμμετείχαν στον 1ο Μαραθώνιο Ανάγνωσης μοιράζονται σκέψεις και συναισθήματα, εντυπώσεις και εμπειρίες από αυτήν τη διαφορετική βιβλιοπρόκληση σε μια ξεχωριστή συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στο βιβλιοπωλείο της «Σύγχρονης Εποχής».
Ιδιαίτερα, επίσης, ενδιαφέρον είναι και η συνέχεια του αφιερώματος, «Εργάζομαι άρα υπάρχω». Το περιοδικό επισκέφθηκε το εργοτάξιο του μετρό και συνομίλησε με εργαζόμενους. Το ποίημα του Μπρεχτ για την κατασκευή του μετρό στην ΕΣΣΔ το 1935 καλεί τους μικρούς αναγνώστες να το ψάξουν ακόμα περισσότερο!
Ενώ και οι σελίδες του περιοδικού για τις χριστουγεννιάτικες παραδόσεις και... προκλήσεις μάς κάνουν να ανυπομονούμε για αυτές τις μέρες!
Στις υπόλοιπες σελίδες θα βρείτε, επίσης, κόμικ, σπαζοκεφαλιές, το ημερολόγιο ενός απορημένου, προτάσεις για χειροτεχνία και πολλά ακόμα!
Γυρίζουμε το «ρολόι» της Ιστορίας πίσω. Πιάνουμε το νήμα από εκεί που το αφήσαμε με την πρωτότυπη δράση διαδραστικής ανάγνωσης του βιβλίου «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου» στην Αθήνα της Κατοχής, της Αντίστασης, του αγώνα, της ελπίδας.
«Λίγα μόλις χρόνια μετά από την ηρωική αντίσταση και τον αγώνα του λαού μας για να ζήσει σε έναν πιο όμορφο και δίκαιο κόσμο, οι νικητές καπιταλιστές ζορίζονταν. Ζορίζονταν γιατί όλο αυτό το σύστημα εξουσίας, το κράτος, όλα όσα είχαν οικοδομήσει πάνω στη νίκη τους είχαν παλιώσει, δεν "τραβούσαν" πια τόσο καλά γι' αυτούς και τα συμφέροντά τους, όπως πριν. Χρειάζονταν επειγόντως διορθώσεις και εκσυγχρονισμούς, τα οποία όμως δεν ήταν εύκολα και θα είχαν κόστος για τον λαό, ο οποίος είχε αρχίσει ήδη και πάλι να βγαίνει στους δρόμους του αγώνα. Απαιτούνταν λοιπόν "έκτακτα μέτρα". Μέχρι που... στις 21 Απρίλη 1967 τα τανκς βγήκαν στους δρόμους κι όλη η Ελλάδα μετατράπηκε σε μια απέραντη φυλακή. Ομως, μέσα και σ' αυτές τις δύσκολες συνθήκες κάποιοι δεν φοβήθηκαν, μπήκαν μπροστά κι οργάνωσαν την αντίσταση του λαού. Δεν ήταν εύκολο. Ούτε έγινε από τη μία μέρα στην άλλη. Χρειάστηκε πολλή - πολλή δουλειά για να καρποφορήσει το δέντρο της αντιδικτατορικής πάλης... και καρποφόρησε! Η ίδρυση της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας, το 1968 μέσα στη δικτατορία, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να φουντώσουν οι αγώνες στα σχολεία και τα Πανεπιστήμια. Τελικά, 17 Νοέμβρη του '73 το Πολυτεχνείο έπεσε κάτω από το βάρος των όπλων της δικτατορίας. Ομως, αυτό που δεν καταλάβαιναν ακόμα οι δικτάτορες, είναι πως το Πολυτεχνείο ήταν κι η αρχή του δικού τους τέλους, που ήρθε λίγους μήνες μετά. Η θυσία των ηρώων του Πολυτεχνείου δεν πήγε χαμένη. Ηταν ο σπόρος της λευτεριάς που άνθισε λίγο αργότερα. Οι ήρωες αυτοί είναι ζωντανοί, γιατί τους κρατάμε ζωντανούς στις καρδιές μας! Γιατί συνεχίζουμε στα βήματά τους με τους δικούς μας αγώνες!».
Με αυτά τα λόγια στις σελίδες του, το περιοδικό «κόκκινο Αερόστατο» καλεί τους φίλους του απ' όλες τις γειτονιές της Αττικής, μικρότερα και μεγαλύτερα παιδιά με τους γονείς ή τους δασκάλους τους, να τιμήσουν την 52η επέτειο από τον ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου και να συμμετέχουν στις δραστηριότητες που θα οργανώσει στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου κατά τη διάρκεια του 3ήμερου εορτασμού. Μέσα από μια καλαίσθητη έκθεση στην οποία θα ξεναγούνται τα παιδιά, παιχνίδια γρίφων και εικαστικές δημιουργίες εμπνευσμένες από έργα σπουδαίων εικαστικών καλλιτεχνών της Αντίστασης, τα παιδιά θα έρθουν σε επαφή με τα αίτια της επιβολής και τον πραγματικό χαρακτήρα της δικτατορίας, θα γνωρίσουν πώς «σκλήρυνε» η ζωή του λαού, που όμως δεν το έβαλε κάτω. Κι έτσι ο ξεσηκωμός του Πολυτεχνείου, οι αγώνες εκείνων των χρόνων συνεχίζουν και σήμερα να εμπνέουν τον αγώνα για έναν κόσμο με ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΕΙΡΗΝΗ!
Σάββατο και Κυριακή 15-16/11, 10.00-16.00 και Δευτέρα 17/11, 10.00-12.00.
Ενα βιβλίο που μιλά γεμάτο ζωντάνια για τη «Χώρα του Αύριο», τη χώρα που οικοδομήθηκε πριν από έναν αιώνα, την ΕΣΣΔ.
Ενας «άτλαντας μιας χώρας που έκανε όνειρα και εδραιώθηκε πριν από 100 χρόνια...». Με «οδηγό» την τέχνη του κονστρουκτιβισμού, του κύριου μετα - επαναστατικού καλλιτεχνικού ρεύματος στη Σοβιετική Ενωση, το βιβλίο με γοητευτικό και ζωντανό τρόπο «διασχίζει» τη «Χώρα του Αύριο», το πρώτο εργατικό κράτος του κόσμου, εκεί όπου τέθηκαν οι βάσεις για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Τότε που «ένα νέο, πρωτοφανές οικοδόμημα χτίστηκε με γνώμονα τις ανάγκες της καθημερινής ζωής και θεμελιώθηκε με μόχθο προς το συμφέρον του Ανθρώπου».
Η Οκτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση, συμπυκνώνοντας τον ιστορικό χρόνο, έφερε μια πρωτοφανή επιτάχυνση και στην ανάπτυξη της Τέχνης, επαναστατικοποίησε τα μέσα και τις τεχνικές της. Προκάλεσε μια αστείρευτη έμπνευση στους καλλιτέχνες, που σε μια ατμόσφαιρα έντασης και δημιουργικού πυρετού και έχοντας στη διάθεσή τους όλα τα υπάρχοντα μέσα καλλιτεχνικής παραγωγής και προβολής, έφτασαν σε αξεπέραστα έως τις μέρες μας επιτεύγματα.
Οι σελίδες του βιβλίου αποτελούν «ένα παράθυρο στον κόσμο όπου ζούσαν και δημιουργούσαν οι κονστρουκτιβιστές θαυμάσια έργα, προϊόντα αχαλίνωτης φαντασίας, υψηλής αισθητικής τα οποία ταυτοχρόνως καλούνταν να είναι λειτουργικά, πάντοτε ανταποκρινόμενα στις ανάγκες της σκληρής πραγματικότητας». Ολα υποταγμένα στις ανάγκες της οικοδόμησης της νέας κοινωνίας, στη δημιουργία μιας νέας τέχνης, μια νέας ζωής και ενός νέου ανθρώπου.
Τα μεγάλα και πρωτοποριακά επιτεύγματα στον χώρο της Τέχνης μπλέκουν με την απελευθέρωση των γυναικών, τα δικαιώματα των παιδιών ή αλλιώς «των κατοίκων του μέλλοντος», την εξάλειψη του αναλφαβητισμού, τη διαμόρφωση του ελεύθερου χώρου, αλλά και των σύγχρονων πόλεων και της κατοικίας.«Η νέα ρωσική αρχιτεκτονική θα πρέπει να είναι τόσο απλή και ξεκάθαρη όσο και η ζωή του εργάτη, μα, ταυτοχρόνως, τόσο διαφορετική όσο και η σοβιετική μας ζωή»...
Στην ελληνική έκδοση του βιβλίου της Τάνιας Σαφάνοβα που κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις «ΦΟΥΡΦΟΥΡΙ» τον πρόλογο υπογράφει ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος σημειώνει χαρακτηριστικά:
«Χαίρομαι για τον πρωτότυπο, ενδιαφέροντα τρόπο που το βιβλίο προσεγγίζει την Οκτωβριανή σοσιαλιστική επανάσταση.
Εχουμε εξετάσει τις συνθήκες και τις αιτίες για τη γέννησή της πριν την Οκτωβριανή επανάσταση και για την έκρηξή της τα πρώτα μεταοκτωβριανά χρόνια. Εχουμε επίσης αποτιμήσει κριτικά το φιλοσοφικό της υπόβαθρο και το κοινωνικο-πολιτικό της περιεχόμενο. Αναμφισβήτητα πρόκειται για μια τέχνη πρωτοπόρα ως προς τη μορφή, σε σημαντικό βαθμό και ως προς το περιεχόμενο, που δημιούργησε τεράστια παρακαταθήκη ιδεών, τεχνικών, τεχνοτροπιών, πειραματικών μεθόδων σε όλα τα είδη της τέχνης και στη σύνθεσή τους, εμπνέοντας εκατοντάδες μετέπειτα σπουδαίους καλλιτέχνες και παραμένοντας πηγή ανεξάντλητη ως τις μέρες μας».
Κλείνοντας ανάφερε πως η συγκεκριμένη έκδοση «αποτελεί σημαντική συμβολή στη γνωριμία της νεολαίας με μια σπουδαία πτυχή της πιο συγκλονιστικής περιόδου στη σύγχρονη Ιστορία της ανθρωπότητας. Επομένως, μπορεί να συμβάλει και στον αγώνα που θα ανοίξει τον δρόμο για μια νέα κοινωνική πραγματικότητα, αφού άλλωστε "το να αλλάξεις τον κόσμο, δεν είναι τρέλα ούτε ουτοπία. Είναι δικαιοσύνη!" (Θερβάντες, Δον Κιχώτης)».
«Η "Χώρα του Αύριο" της Τάνια Σαφόναβα, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φουρφούρι, με τον πρόλογο του Γενικού Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, είναι ένα βιβλίο - φόρος τιμής σε μια εποχή που πίστεψε βαθιά στη δύναμη της συλλογικότητας και της δημιουργίας: Την εποχή του κονστρουκτιβισμού, όταν η Τέχνη έγινε εργαλείο για την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας.
Μέσα από ένα εικονογραφημένο αφήγημα, η Σαφόναβα μάς ξεναγεί στα χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, όταν ζωγράφοι, αρχιτέκτονες, τυπογράφοι και εργάτες οραματίστηκαν έναν νέο κόσμο - όπου κάθε μορφή Τέχνης θα υπηρετούσε την κοινωνική πρόοδο και την απελευθέρωση του ανθρώπου. Ο κονστρουκτιβισμός δεν υπήρξε απλώς καλλιτεχνικό ρεύμα, αλλά βαθιά πολιτιστική τομή: Μια Τέχνη λειτουργική, λαϊκή, προσανατολισμένη στην πράξη, που έθεσε τα θεμέλια για τη σύγχρονη αισθητική και τον κοινωνικό ρεαλισμό.
Η αξία της "Χώρας του Αύριο" δεν είναι η νοσταλγία, αλλά η υπενθύμιση ότι οι μεγάλοι πολιτισμοί δεν χτίζονται πάνω στο ατομικό όφελος, αλλά πάνω στη συλλογική ανάγκη. Με εντυπωσιακή εικονογράφηση και ιστορική ακρίβεια, το βιβλίο δείχνει πώς η Σοβιετική Ενωση επιχείρησε να μετατρέψει τα όνειρα σε πράξη, συνδέοντας την Τέχνη με την επιστήμη, την αρχιτεκτονική και την καθημερινή ζωή.
Οπως σημειώνει ο ΓΓ "με ευχάριστο τρόπο, ενθουσιασμό, συναίσθημα και σε μεγάλο βαθμό αντικειμενικότητα, παρά την όποια εξιδανίκευση, το βιβλίο προβάλλει το επαναστατικό, εξεγερτικό κλίμα και το εμπνευσμένο, επινοητικό, πρωτόγνωρα δημιουργικό, γενεσιουργό -θα λέγαμε- πνεύμα που διέπνεε τον καλλιτεχνικό και γενικότερα τον εργατικό - λαϊκό κόσμο στη Σοβιετική Ενωση τα πρώτα μεταεπαναστατικά χρόνια, το φλογερό πάθος για τη "χώρα του αύριο", που έχτιζε αυτός ο κόσμος με τα χέρια, το μυαλό και την καρδιά του. Με κόπους, με θυσίες, αλλά και με περηφάνια, ανυστερόβουλα"».