Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, έκανε την ακόλουθη δήλωση στη συγκέντρωση για την 8η Μάρτη στην Αθήνα:

«Σήμερα είναι μέρα πάλης ενάντια σε κάθε μορφή ανισοτιμίας, βίας, κακοποίησης, για τη γυναικεία χειραφέτηση, για την απαλλαγή από την εκμετάλλευση.

Σήμερα, επίσης, ταυτόχρονα είναι μέρα πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για τη μη εμπλοκή της Ελλάδας βαθύτερα σε αυτόν».

Από την προσυγκέντρωση εργατικών σωματείων στην Κάνιγγος

«Σήμερα οι γυναίκες του μόχθου δεν έχουμε άλλη επιλογή από την οργάνωση της αντεπίθεσής μας για να μην πληρώσουμε το κόστος του πολέμου, όπως πληρώνουμε το κόστος της "ειρήνης τους με το πιστόλι στον κρόταφο". Για να δυναμώσει η πάλη, για να δώσει ο λαός τη διέξοδο από τον πόλεμο με τον αγώνα του, με την πάλη του για αποδέσμευση από τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, για να ανοίξουμε τον δρόμο για τη χειραφέτηση του λαού μας από τους εκμεταλλευτές του.

«Την ίδια στιγμή που η βία του πολέμου δείχνει τα δόντια της στις γυναίκες και στον λαό της Ουκρανίας, όπως και όλου του κόσμου, η ταξική εκμετάλλευση, που είναι η μήτρα της, γεννά πολλές μορφές βίας κατά των γυναικών», επισήμανε η πρόεδρος της ΟΓΕ. Συγκεκριμένα, αναφέρθηκε στα πολλά και διαφορετικά πρόσωπα αυτής της βίας. Στη «βία της ανεργίας, τη βία που καταδικάζει εμάς τις εργαζόμενες να ζούμε οι ίδιες και οι οικογένειές μας με μισθούς πείνας, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, με ολοένα πιο μειωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με την απουσία μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Να αποτελούμε "μηχανές κερδών" μέχρι τα βαθιά γεράματα. Να βιώνουμε τις συνέπειες της "ευέλικτης" εργασίας με τα σπαστά και ακανόνιστα ωράρια, την τηλεργασία, που εξαφανίζουν τον ελεύθερο χρόνο μας, που τσακίζουν τη σωματική και ψυχική υγεία μας, που κατακερματίζουν την προσωπική, οικογενειακή μας ζωή». Στη βία που έχει στο στόχαστρο τη μητρότητα «με απολύσεις εγκύων, με απουσία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών για τη φροντίδα και την αγωγή των παιδιών», αλλά και σχέδια για «παιδοφυλακτήρια μέσα στις επιχειρήσεις για να μπορούν να μας ξεζουμίζουν απρόσκοπτα, ακόμα περισσότερες ώρες οι εκμεταλλευτές του μόχθου μας, αλλά και να χειραγωγούν πιο εύκολα τη σκέψη και τη στάση μας». Στη βία του βάρους που σηκώνουν οι γυναίκες «για τη φροντίδα της οικογένειας, των ηλικιωμένων, των ΑμεΑ, των αρρώστων», της «αγωνίας για μια θέση νοσηλείας στα γονατισμένα από την πανδημία νοσοκομεία», των πληρωμών για «γιατρούς και εξετάσεις στα ιδιωτικά μεγαθήρια της Υγείας». Στην ενδοοικογενειακή βία, στους βιασμούς και τις δολοφονίες γυναικών, φαινόμενα που αναπτύσσονται στο έδαφος της «οικονομικής και κοινωνικής εξάρτησης ενός ανθρώπου από έναν άλλο στο πλαίσιο του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης» και των αξιών «της κοινωνίας της εκμετάλλευσης».

Από το καλλιτεχνικό πρόγραμμα

«Η ΟΓΕ, ως ριζοσπαστικό γυναικείο κίνημα, απευθύνεται με ταξικό κριτήριο στις γυναίκες και όχι με βάση την πολιτική επιλογή της καθεμιάς. Κρίνει όμως τις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές, φιλελεύθερες ή σοσιαλδημοκρατικές, αναδεικνύοντας ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Κρίνουμε το πώς διαπλέκεται η αντιλαϊκή γραμμή τους με τη φεμινιστική που επικεντρώνεται στη βελτίωση της συμμετοχής των γυναικών στα "όργανα εξουσίας". Και σήμερα, την 8η Μάρτη, αποκαλύπτουμε το άσφαιρο σύνθημα της σοσιαλδημοκρατίας περί "ισότητας των φύλων". Με αυτό το πρόσχημα ως κυβέρνηση διατήρησε και ενίσχυσε όλο το αντεργατικό πλαίσιο που τσακίζει τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών, μοιράζοντας βραβεία "ισότητας" στους επιχειρηματικούς κολοσσούς, ενώ ως αντιπολίτευση "ξέπλυνε" το αντεργατικό τερατούργημα του Χατζηδάκη», σχολίασε η Χρ. Σκαλούμπακα.

«Οι γυναίκες της εργατικής τάξης, οι εργαζόμενες από όλους τους κλάδους, οι γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, τα συνδικάτα και συνολικά ολόκληρο το εργατικό κίνημα γιορτάζει αγωνιστικά και ταξικά τη σημερινή μέρα για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση της γυναίκας», σημείωσε η Εφη Χαλιού, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και Συναφών Επιχειρήσεων Αττικής. «Βρισκόμαστε εδώ, λίγες μέρες μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της 26ης Φλεβάρη, δίνοντας συνέχεια στην πάλη μας ενάντια στην εκμετάλλευση, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ακρίβεια. Παίρνουμε ξεκάθαρη θέση απέναντι στη νέα ανθρωποσφαγή που ξέσπασε στην Ουκρανία, δεν διαλέγουμε ληστή. Είμαστε με τους λαούς, με την ειρήνη και την αδελφοσύνη, ενάντια στην ταξική εκμετάλλευση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο», υπογράμμισε.

«Η κυβέρνηση της χώρας μας, με την άμεση εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν τον πόλεμο, βάζει σε κίνδυνο και τις δικές μας ζωές! Η αξιοποίηση των εδαφών της χώρας μας, των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων και των λιμανιών μας μάς μετατρέπει σε στόχο!», σημείωσε. Στο πλαίσιο αυτό, υπογράμμισε πως «τα εργατικά συνδικάτα χαράσσουμε τη δική μας αυτοτελή γραμμή και πάλη απέναντι στα διάφορα καλέσματα για "εθνική ενότητα" και "ομοψυχία". Το πιο κρίσιμο ζήτημα αυτήν τη στιγμή, αυτό που πρέπει να κυριαρχήσει για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα είναι η απαίτηση να απεμπλακεί τώρα η χώρα μας από αυτόν τον πόλεμο. Καμία συμμετοχή της Ελλάδας. Καμία διευκόλυνση, καμία υποδομή της χώρας να μην αξιοποιηθεί για "να σκοτώνονται οι λαοί για τ' αφέντη το φαΐ"».

«Χτες, η 7χρονη κόρη μου μού έκανε μια ερώτηση που πιστεύω πως αυθόρμητα υπάρχει στο μυαλό των περισσότερων ανθρώπων: "Μαμά, εμείς, σ' αυτόν τον πόλεμο με ποιον είμαστε;". Πρέπει να απαντήσουμε στα παιδιά μας, στους συναδέλφους μας και σε κάθε άνθρωπο πως ανάμεσα σ' αυτούς που θέλουν να μοιράσουν τον πλούτο που παράγουν οι λαοί, εμείς δεν μπορούμε να διαλέγουμε στρατόπεδο», είπε η Ηρώ Γενετζάκη, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Αυτοαπασχολούμενων Επαγγελματιών και Εμπόρων Α' Αθήνας.

«Εμείς οι αυτοαπασχολούμενοι της Αθήνας ενώνουμε τη φωνή μας με όλους τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες για την προστασία του εισοδήματός μας, για την αξιοπρέπεια της δουλειάς μας, για την προάσπιση της υγείας μας, για το δικαίωμα της εργαζόμενης γυναίκας, είτε μισθωτής είτε αυτοαπασχολούμενης, στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο, στη δημιουργική ζωή. Εμείς οι αυτοαπασχολούμενες γυναίκες θεωρούμε πως η θέση μας είναι εδώ, σ' αυτήν τη διαδήλωση. Απορρίπτουμε το ψέμα της γυναικείας επιχειρηματικότητας που μας πετάει το τυράκι πως μπορεί μια από εμάς, φορτωμένη με τόσα καθημερινά βάρη, να γίνει μια επιχειρηματίας σαν αυτές που βγάζουν τα εκατομμύρια», σχολίασε.

Στο φόντο αυτό έθεσε μια σειρά από ρητορικά ερωτήματα, που δείχνουν την απόσταση που χωρίζει τις γυναίκες της βιοπάλης από τα προβεβλημένα «πρότυπα» της επιχειρηματικότητας: «Ποια από εμάς μπορεί να δουλεύει μέσα στο κομμωτήριο όρθια, με την κοιλιά στο στόμα; Ποια από εμάς αντέχει να σηκώνει τις κούτες μέσα στα εμπορομάγαζα για χρόνια; Ποια βρίσκει τη δύναμη να εργάζεται μέσα στο εργαστήριο αισθητικής 10 και 12 ώρες για να ανταγωνιστεί τις μεγάλες επιχειρήσεις; Ποια αντέχει να διαβάζει τα παιδιά της μέσα στα λογιστήρια γιατί δεν προλαβαίνει να πάει σπίτι; Ποιας μοδίστρας τα δάχτυλα μπορούν να ράβουν μέχρι τα 67 χρόνια; Τι κοινό έχουμε όλες εμείς με τη γυναίκα επιχειρηματία που επιδοτείται συνεχώς από το κράτος, που έχει ένα σκασμό υπαλλήλους, που έχει υπηρέτρια, νταντάδες, λούσα, ελεύθερο χρόνο, που στέλνει τα παιδιά της στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία;».

«Είμαστε εδώ σήμερα για να απευθυνθούμε σε όλες τις συναδέλφισσες αυτοαπασχολούμενες που παλεύουν στη ρωμαϊκή αρένα της ελεύθερης αγοράς, βιώνουν τα αδιέξοδα του συστήματος στο πετσί τους, αλλά διστάζουν να κάνουν το αποφασιστικό βήμα της ένταξης στη συλλογική πάλη», σημείωσε. Στις γυναίκες αυτές απηύθυνε το εξής κάλεσμα: «Απλώνουμε το χέρι στη συνάδελφο και της λέμε πως η λαϊκή πάλη είναι καθημερινά μάθημα βαθιάς γνώσης, είναι συντροφικότητα και αλληλεγγύη. Είναι σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού ανάμεσα στον άνδρα και τη γυναίκα στο σχολείο του καθημερινού αγώνα και στην οικογένεια».

«Εμείς οι φοιτητές, οι νέοι άνθρωποι, δηλώνουμε και από αυτό εδώ το βήμα πως αρνούμαστε να μείνουμε με σταυρωμένα χέρια μπροστά σε όλα αυτά που μας γεμίζουν αγωνίες και προβληματισμούς για το ίδιο μας το μέλλον», ανέφερε στον χαιρετισμό της η Βάλια Μπεράτη, πρόεδρος του Συλλόγου Φοιτητών της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Με τη σειρά της απαίτησε να σταματήσει η εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς εις βάρος άλλων λαών και εξέφρασε την αλληλεγγύη των φοιτητικών συλλόγων στους εκατοντάδες φοιτητές και φοιτήτριες που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στην Ουκρανία και δεν μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους εξαιτίας του πολέμου.

«Οι φοιτητές γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η μόνη επιλογή που έχουμε μπροστά σε αυτήν την ανησυχία και την οργή που μας δημιουργείται είναι πλάι στους λαούς, που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, αλλά ενάντια στους ιμπεριαλιστές. Μέσα σε αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών εμείς οι νέες γυναίκες δυναμώνουμε το σύνθημα "Εκμετάλλευση, πόλεμοι και βία. Ασπίδα προστασίας η πάλη για τη γυναικεία ισοτιμία και τη χειραφέτηση των λαών"», υπογράμμισε.

«Στον ιμπεριαλισμό καμία υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί», φώναξαν οι γυναίκες πίσω από τα πανό των Συλλόγων και των Ομάδων της ΟΓΕ, που πήραν πρώτες τη θέση τους μπροστά από την εξέδρα στο Σύνταγμα. Κατήγγειλαν τον πόλεμο με τον οποίο οι ιμπεριαλιστές «τη Γη ξαναμοιράζουν», απαίτησαν την απεμπλοκή της χώρας από αυτόν. Σύντομα τη φωνή τους ένωσαν μαζί με τις εργαζόμενες και εργαζόμενοι που κατέφτασαν από τις προσυγκεντρώσεις, η Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής, οι φοιτητικοί σύλλογοι. «Καμία εμπλοκή, καμιά συμμετοχή, έξω απ' την Ελλάδα οι ΝΑΤΟικοί», απαίτησαν.

Χιλιάδες ήταν οι εργαζόμενες που βρέθηκαν στους δρόμους και χτες, διαδηλώνοντας παρά το τσουχτερό κρύο, άλλες με τα παιδιά τους, άλλες απευθείας από τους χώρους δουλειάς. Με τη μαζική και μαχητική τους παρουσία καταδίκασαν τα ωράρια και τη ζωή - λάστιχο, διεκδίκησαν σύγχρονα δικαιώματα στη δουλειά, στην υγεία, στη μητρότητα. Επιβεβαίωσαν ότι η 8η Μάρτη, μέρα - σύμβολο των εργατικών και γυναικείων αγώνων, εξακολουθεί να αποτελεί «φάρο» που φωτίζει και σήμερα την πάλη για την ισοτιμία και τη χειραφέτηση.

«Ο Πέτρος, ο Γιόχαν κι ο Φρανς σαν ήρωες έπεσαν κάτω απ' τα τανκς»: Τη συγκέντρωση άνοιξαν οι μουσικοί Κώστας Βλαχούτσος (πιάνο) και Πολυξένη Καράκογλου (φωνή), με τον γνωστό στους συγκεντρωμένους και τραγικά επίκαιρο «Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο», σε μουσική Μάνου Λοΐζου και στίχους Γιάννη Νεγρεπόντη. Η σκυτάλη πέρασε στα τραγούδια των νέων δημιουργών «Παιδιά της ίδιας μάνας» (μουσική Πολυξένη Καράκογλου, στίχοι Πολυξένη Καράκογλου και Παντελής Κυραμαργιός) και «Πρωτομαγιά» (στίχοι Αθήνα Σπανού, Πολυξένη Καράκογλου), εμπνευσμένα επίσης από τον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση. Στο κλίμα της καταδίκης του πολέμου για τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών ακολούθησε το «Αννα μην κλαις» (σε στίχους Μπ. Μπρεχτ και μελοποίηση Θ. Μικρούτσικου), ενώ η αυλαία έπεσε με το «Bella Ciaο».

Μετά το τέλος της συγκέντρωσης, αντιπροσωπεία επέδωσε στη Βουλή το κοινό ψήφισμα της ΟΓΕ, σωματείων και φορέων για την 8η Μάρτη.

Εξόρμηση σε συνεργεία του δήμου Ελευσίνας

Στο πλαίσιο αυτό, σύσκεψη των ναυτεργατικών σωματείων ΠΕΜΕΝ - «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» - ΠΕΕΜΑΓΕΝ πραγματοποιήθηκε χτες το πρωί, με θέμα «Η πάλη για χειραφέτηση και γυναικεία ισοτιμία, τα ιδιαίτερα προβλήματα των ναυτεργατριών στο ναυτικό επάγγελμα». Στη σύσκεψη απηύθυνε χαιρετισμό η Πόπη Ξεκαλάκη, μέλος του προεδρείου της ΟΓΕ. Στην ομιλία του ο Αγγελος Γαλανόπουλος, πρόεδρος του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», αφού επισήμανε τις ιδιαίτερες συνθήκες στις οποίες διεξάχθηκε η σύσκεψη, λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, τόνισε τις ιδιαίτερες δυσκολίες που συναντά μια ναυτεργάτρια τόσο την περίοδο των σπουδών όσο και όταν δουλεύει στα πλοία. Ανέδειξε την ανάγκη, που επιβεβαιώνεται από την πείρα, για οργανωμένη πάλη με τη συμμετοχή στη ζωή και τη δράση των σωματείων, με σκοπό να αντιμετωπίζονται τα προβλήματα.

Στην Αττική εξορμήσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης από Συλλόγους και Ομάδες της ΟΓΕ σε σούπερ μάρκετ, στο εργοστάσιο της ΦΑΓΕ στη Μεταμόρφωση, στη αποθήκη logistic «Διακίνηση» στην Ελευσίνα, στο εργοστάσιο τροφίμων «Κανάκη» κ.α.

Εκδήλωση πραγματοποιήθηκε χτες στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Ηρακλείου (ΠΑΓΝΗ) στο πλαίσιο 3ωρης στάσης εργασίας που είχε προκηρύξει το Σωματείο Εργαζομένων του νοσοκομείου.

Από τη σύσκεψη με τις ναυτεργάτριες

Σήμερα, Τετάρτη, ο Δημοκρατικός Σύλλογος Γυναικών Βόλου, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων και το Σωματείο Καθαριστριών διοργανώνουν εκδήλωση στις 6.30 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο Βόλου.

Αύριο Πέμπτη, στη Λάρισα, ο Σύλλογος Γυναικών πραγματοποιεί εκδήλωση στις εστίες του Πανεπιστημίου, στις 8.30 μ.μ.

Την Παρασκευή 11 Μάρτη:

-- Η Ομάδα Γυναικών Κηφισιάς και η Ενωση Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων του δήμου Κηφισιάς διοργανώνουν εκδήλωση - συζήτηση με θέμα «Δύο χρόνια πανδημίας - Οι ψυχικές επιπτώσεις σε παιδιά και εφήβους», στις 6.30 μ.μ., στο αμφιθέατρο του Αναξαγόρειου ΓΕΛ (Καζαντζάκη 29, Νέα Ερυθραία).

Το Σάββατο 12 Μάρτη:

-- Ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση ν. Αττικής «Ο Βύρων» καλεί σε εκδήλωση - συζήτηση στις 7 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας (3ης Σεπτεμβρίου 48Α, 2ος όροφος).

-- Ο Σύλλογος Δημοκρατικών Γυναικών Λυκόβρυσης - Πεύκης καλεί σε διαμαρτυρία στις 11.30 π.μ., στην πλατεία Σοφούλη, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας σε αυτόν.

Στο εργοστάσιο της ΦΑΓΕ

-- Ο Σύλλογος Γυναικών Ζωγράφου καλεί σε εκδήλωση, στις 6 μ.μ., στον κινηματογράφο «Αλέκα» (πλατεία Γαρδένιας).

-- Στα Τρίκαλα θα γίνει μαζική εξόρμηση στην πλατεία Ρ. Φεραίου με μουσικοθεατρικό δρώμενο από θεατρική ομάδα της πόλης.

Τη Δευτέρα 14 Μάρτη, η ΟΓΕ πραγματοποιεί σύσκεψη με το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Μισθωτών Δικηγόρων (7.30 μ.μ., στα γραφεία της). Επίσης, την Παρασκευή 18 Μάρτη οργανώνει συζήτηση με υγειονομικούς και σωματεία εργαζομένων σε νοσοκομεία της Αττικής (6 μ.μ., Βερανζέρου 1, πλατεία Κάνιγγος, 4ος όροφος).

Λάρισα: Εξόρμηση σε εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας

Στη συγκέντρωση και μαχητική πορεία που οργάνωσαν ο Σύλλογος Δημοκρατικών Γυναικών (μέλος της ΟΓΕ) και το Εργατικό Κέντρο, το «παρών» έδωσαν εργαζόμενες, πολλές μαζί με τα παιδιά τους, άνεργες, συνταξιούχες, φοιτήτριες, νοικοκυρές, αλλά και πλήθος συνδικαλιστών και εργαζομένων από πολλούς χώρους δουλειάς της πόλης.

Μαζί τους βρέθηκε και πολυμελής αντιπροσωπεία της αγωνιστικής δημοτικής αρχής με επικεφαλής τον δήμαρχο Κώστα Πελετίδη, ενώ τη δική του ξεχωριστή παρουσία είχε ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμος με το χορευτικό του τμήμα να παρουσιάζει χορούς με τα τραγούδια «Τιμημένος εργάτης», «Κόκκινη κλωστή» και «Ποιος τη ζωή μου».

«Εμείς λέμε καθαρά ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας δεν έχουν καμιά δουλειά εκτός συνόρων, στο όνομα των δήθεν "συμμαχικών υποχρεώσεων". Οι Ενοπλες Δυνάμεις έχουν καθήκον να υπερασπίζουν τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας, τα κυριαρχικά δικαιώματά μας», σημείωσε ανάμεσα σε άλλα η Αναστασία Αγγελοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Δημοκρατικών Γυναικών Πάτρας, υπογραμμίζοντας: «Δεν θα επιλέξουμε στρατόπεδο ληστών, η μόνη μας ελπίδα η πάλη των λαών».

Στάθηκε στη συνολική δράση του συλλόγου δίπλα και μαζί με το ΕΚΠ και τα εργατικά συνδικάτα και επεσήμανε: «Η αγανάκτηση που υπάρχει μπορεί τώρα να γίνει οργανωμένος αγώνας. Συνεχίζουμε! Παλεύουμε να δυναμώσει ο κοινός αγώνας των γυναικών και ανδρών της βιοπάλης ενάντια στη γενεσιουργό μορφή βίας, την κοινωνία της εκμετάλλευσης και καταπίεσης».

Γιάννενα

Στα Γιάννενα μαχητική συγκέντρωση και πορεία πραγματοποιήθηκε μετά από κάλεσμα του Συλλόγου Γυναικών Ιωαννίνων και του Εργατικού Κέντρου με τη συμμετοχή φοιτητικών συλλόγων και εργατικών σωματείων. Στη συγκέντρωση χαιρέτισε η Χριστίνα Τουλκιαρίδου, μέλος της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου και πρόεδρος του Σωματείου Εμποροϋπαλλήλων του νομού, ενώ η κεντρική ομιλία πραγματοποιήθηκε από την Τασία Κίτσου, πρόεδρο του Συλλόγου Γυναικών.

Πολύμορφες δράσεις πραγματοποιήθηκαν σε Χαλκίδα, Λιβαδειά, Λαμία, Λάρυμνα κ.α., το απόγευμα της Τρίτης, με τους συμμετέχοντες να καταδικάζουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, απαιτώντας την απεμπλοκή της χώρας μας. Παράλληλα ιδιαίτερες αναφορές έγιναν στην ανισοτιμία της γυναίκας και τις συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζει σε επιχειρήσεις της περιοχής, στην τραγική κατάσταση στις δομές Υγείας, ενώ επίσης εκφράστηκε για μία ακόμη φορά η αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και των οικογενειών τους.

Χαλκίδα

Στην Καρδίτσα, πραγματοποιήθηκαν κοινές συσκέψεις με τα διοικητικά συμβούλια των Σωματείων των υγειονομικών και των ιδιωτικών υπαλλήλων, ενώ πραγματοποιήθηκαν περιοδείες του Συλλόγου Γυναικών σε εμπορικά καταστήματα, σε σούπερ μάρκετ, στα «Hondos Center», στο Κέντρο Υγείας Καρδίτσας, στο Δημόσιο ΙΕΚ και στο νυχτερινό λύκειο. Το απόγευμα έγινε εκδήλωση από τον Σύλλογο Γυναικών Καρδίτσας, την Ενωση Νοσοκομειακών Γιατρών και το Σωματείο Εμποροϋπαλλήλων

Στα Τρίκαλα έγιναν εξορμήσεις σε εμπορικά καταστήματα, σούπερ μάρκετ, στο νοσοκομείο και στο κέντρο της πόλης.

Στον Βόλο έγιναν εξορμήσεις σε εργοστάσια, σε εμπορικά καταστήματα, στο Πανεπιστήμιο και στο κέντρο της πόλης.

Στο Αγρίνιο στο κάλεσμα της Ομάδας Γυναικών και του Εργατικού Κέντρου ανταποκρίθηκαν εργατικά συνδικάτα και λαϊκοί φορείς. Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε η Δήμητρα Αλεξά. Στον Πύργο στη συγκέντρωση κάλεσαν οι Ομάδες Γυναικών της πόλης και της Αμαλιάδας με ομιλήτρια την Σία Ξενοστάθη, μέλος της πρώτης.

Πάτρα

Στη Ζάκυνθο συγκέντρωση πραγματοποίησε το Εργατικό Κέντρο με ομιλία από την Τατιάνα Λιβέρη, γιατρό του νοσοκομείου. Στην Κεφαλονιά, τη συγκέντρωση οργάνωσαν οι Ομάδες Γυναικών Αργοστολίου και Ληξουρίου και το Εργατικό Κέντρο. Ομιλία πραγματοποίησε η Σταυρούλα Κωνσταντοπούλου, επικεφαλής της ομάδας του Αργοστολίου.

Μιλώντας στους συγκεντρωμένους η Αννα - Μαρία Σίσκου, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Γυναικών Αλεξανδρούπολης (μέλος ΟΓΕ), ανέφερε μεταξύ άλλων πως μία από τις λέξεις που περιγράφει τη ζωή της σύγχρονης γυναίκας του μόχθου είναι η λέξη «φόβος», καθώς, όπως τόνισε, «η ΕΕ και οι κυβερνήσεις, το ΝΑΤΟ, κρατάνε χρόνια τώρα χωμένη τη χώρα μας στους ανταγωνισμούς για τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων του κόσμου (...) και όταν βλέπεις πια καθαρά πού έχουν μπλέξει τη χώρα σου, την ίδια σου την πόλη, το σπίτι σου, το πρώτο αντανακλαστικό είναι ο φόβος». Και κάλεσε όλες τις γυναίκες του τόπου να στείλουν μήνυμα με τον αγώνα τους ότι «δεν θέλουμε τα παιδιά μας να γίνουν κρέας στα κανόνια τους. Δεν θέλουμε η πόλη μας να είναι σταθμός των δολοφονικών τους σχεδίων».

Η Σταματία Γκιδίκα, πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Αλεξανδρούπολης, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο πώς η μετατροπή της Αλεξανδρούπολης και της γύρω περιοχής σε ορμητήριο πολέμου έχει λάβει διαφορετικές διαστάσεις λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, ενώ μιλώντας για τον νέο γύρο αμερικανοΝΑΤΟικών ασκήσεων στρατευμάτων που θα αξιοποιήσουν το λιμάνι και τις άλλες υποδομές της πόλης τόνισε χαρακτηριστικά: «Η χρήση του λιμανιού, του σιδηροδρόμου, του αεροδρομίου, του οδικού άξονα, των στρατοπέδων της Αλεξανδρούπολης συνολικότερα, αυτήν τη φορά μπορεί να μην είναι "πρόβα" πολέμου. Η ΝΑΤΟική βάση στην πόλη μας να καταδικαστεί στη συνείδηση του κάθε Αλεξανδρουπολίτη, του κάθε Ελληνα».

Αντίστοιχες συγκεντρώσεις και πορείες πραγματοποιήθηκαν επίσης σε Ξάνθη και Κομοτηνή.

MotionTeam

Μέσα από τη συγκέντρωση στην πλατεία Αγίας Σοφίας και τη μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης, στάλθηκε δυνατό το μήνυμα ότι οι γυναίκες βγαίνουν μπροστά στον αγώνα για μια ζωή χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, πολέμους και προσφυγιά και μαζί με όλο τον λαό απαιτούν καμία εμπλοκή, καμία συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους.

Στη συγκέντρωση χαιρέτισε η Μαρία Σαϊτη, εκ μέρους της Ομάδας Γυναικών ΑΠΘ - ΠΑΜΑΚ «Ειρήνη Γκίνη», που απηύθυνε κάλεσμα αγώνα στις φοιτήτριες «που προβληματίζονται για τους φραγμούς στη δημόσια και δωρεάν μόρφωση, για την πορεία και το μέλλον τους, για τα όνειρά τους για το πτυχίο, την εργασία, που σκοντάφτουν πάνω σε εκβιασμούς και πιέσεις στο σημερινό πανεπιστήμιο που λειτουργεί όλο και περισσότερο με όρους "επιχείρησης".

Παλεύουμε ενάντια σε όλες τις διακρίσεις που βιώνουμε στη μόρφωση, στην εργασία για όσες από εμάς δουλεύουμε παράλληλα με τις σπουδές μας, σε κάθε πλευρά της ζωής μας.

MotionTeam

Διεκδικούμε όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις ώστε κάθε φοιτήτρια να στέκεται στα πόδια της χειραφετημένη, οικονομικά, κοινωνικά, συναισθηματικά».

Στις επιπτώσεις που βιώνουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο του Επισιτισμού - Τουρισμού αναφέρθηκε η Νεκταρία Μέντζου, από την Επιτροπή Γυναικών του ΣΕΤΕΠΕ, αναδεικνύοντας ιδιαίτερα τις «νέες εκπλήξεις» που τους επιφυλάσσονται εξαιτίας του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Οπως είπε, «ο κλάδος θα πληγεί ιδιαίτερα. Ηδη τα ποσοστά του τουρισμού έχουν αρχίσει να παίρνουν την κατιούσα. Και σε αυτό εδώ ακριβώς το σημείο είναι που οι γυναίκες του κλάδου, οι οποίες σημειωτέον είμαστε το 50%, θα δεχτούμε για ακόμη μία φορά την εκμετάλλευση σε κάθε πλευρά της ζωής μας».

Αναφέρθηκε και στα κατάλοιπα των φυλετικών διακρίσεων που αποτυπώνονται στους χώρους δουλειάς, όπως το γεγονός ότι υπάρχουν ακόμη παρασκευαστήρια όπου οι γυναίκες μένουν περισσότερο για να καθαρίσουν, ενώ υπάρχουν και ειδικότητες όπως οι λαντζιέρες που αμείβονται με χαμηλότερους μισθούς από τους άντρες συναδέλφους τους επειδή αυτό εξυπηρετεί την εργοδοσία.

Και τόνισε ότι «οι γυναίκες που βιώνουμε από παντού την εκμετάλλευση δεν είμαστε μόνες. Μέσα από την οργάνωσή μας, τη συγκρότησή μας, από το δυνάμωμα των σωματείων μας και των συλλόγων γυναικών μπορούμε να παλέψουμε για μία ζωή που θα ικανοποιεί τις σύγχρονες ανάγκες μας».

Κεντρική ομιλήτρια ήταν η Γεωργία Τριανταφύλλου, μέλος του ΔΣ της ΟΓΕ, η οποία ανέδειξε ότι στην πάλη για τη γυναικεία ισοτιμία, για να απαλλαγούμε από την εκμετάλλευση, τους εκβιασμούς, τη βία, χτίζεται το θάρρος, η τόλμη, η αντοχή, η χειραφέτηση.

Και σημείωσε: «Δυναμώνουμε την αλληλεγγύη μας στο λαό της Ουκρανίας, στις ξεριζωμένες και τους ξεριζωμένους από τον πόλεμο.

Χτίζουμε τείχος ώστε η Θεσσαλονίκη να είναι λιμάνι των λαών, να μην περάσει ούτε τουφέκι για τους πολέμους που ετοιμάζουν οι ιμπεριαλιστές σήμερα στην Ουκρανία, αύριο αλλού. Να ξεκουμπιστεί από την πόλη μας το ΝΑΤΟικό στρατηγείο που λερώνει τη Θεσσαλονίκη. Ούτε σπιθαμή γης στους φονιάδες των λαών.

Δεν θα ανεχτούμε τη βαρβαρότητα που τσακίζει τις ζωές και την καθημερινότητά μας, δεν θα συνηθίσουμε στη μιζέρια και την ανέχεια. Δεν θα τους χαρίσουμε τις ζωές μας. Δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί!

Θα παλέψουμε με όλες μας τις δυνάμεις για το δικαίωμά μας στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, στο 8ωρο, για αξιοπρεπείς μισθούς. Για την υγεία, για τη μόρφωση των παιδιών μας, για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα που μπαίνει εμπόδιο στην ευτυχία τη δική μας και των παιδιών μας.

Οι υφαντουργίνες της Νέας Υόρκης, οι εργάτριες του Ρετσίνα, οι ηρωικές καπνεργάτριες του Μάη του '36, οι αγωνίστριες της Εθνικής Αντίστασης, κάθε γυναίκα που σήκωσε κεφάλι και πάλεψε κόντρα σε θεούς και δαίμονες, ενάντια στη διπλή της καταπίεση, βρίσκονται στους σημερινούς μας αγώνες, ανάμεσα στα πανό και τις σημαίες μας, μέσα στην απόφαση και την υπόσχεση που δίνουμε ότι θα παλέψουμε μέχρι τέλους, μέχρι να τσακίσουμε την εκμετάλλευση που είναι η ρίζα της ανισοτιμίας μας, μέχρι να κερδίσουμε μια και καλή την ουσιαστική μας ισοτιμία και χειραφέτηση».

Ακολούθησε μαχητική πορεία στους δρόμους της πόλης, με το κεντρικό πανό της ΟΓΕ στην κεφαλή να στέλνει μήνυμα κλιμάκωσης του αγώνα και τα πανό των εργατικών σωματείων, των φοιτητικών συλλόγων και των άλλων φορέων του κινήματος να αποτυπώνουν τις ιδιαίτερες διεκδικήσεις και να δηλώνουν ότι «η συλλογική δράση είναι ασπίδα προστασίας για όλες».

Με τα αντιπολεμικά συνθήματα να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή, όπως «δεν θα επιλέξουμε στρατόπεδο ληστών, η μόνη μας ελπίδα η πάλη των λαών», «δώστε λεφτά για Υγεία και Παιδεία και όχι για του ΝΑΤΟ τα σφαγεία», αλλά και «αλληλεγγύη το όπλο των λαών, όχι στους πολέμους των ιμπεριαλιστών», πορεύτηκαν στις οδούς Αγίας Σοφίας, Εγνατία, Αριστοτέλους, Μητροπόλεως και κατευθύνθηκαν και πάλι στο σημείο της συγκέντρωσης.

Στο πέρασμά τους έστειλαν ξεκάθαρο το μήνυμα «έξω από του ΝΑΤΟ τα σφαγεία - κανένας φαντάρος στην Ουκρανία», «Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών».

Στην Πιερία, χτες το πρωί, ο Σύλλογος Γυναικών Λιτοχώρου (ΟΓΕ) πραγματοποίησε περιοδεία στο ΚΕΠ Λιτοχώρου, στους εργαζόμενους του δημαρχείου Δίου - Ολύμπου καθώς και σε εμπορικά καταστήματα.

Μαζική εξόρμηση πραγματοποίησε το απόγευμα και η Ομάδα Γυναικών Νάουσας.

Στη Δυτική Μακεδονία έγιναν συγκεντρώσεις σε Κοζάνη, Πτολεμαΐδα και Φλώρινα, παρά τις δύσκολες καιρικές συνθήκες λόγω του χιονιά.

Νωρίτερα το πρωί, οι εκλεγμένοι με την «Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας» στον Σύλλογο Φοιτητών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας τίμησαν την 8η Μάρτη Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας με πολύμορφες δράσεις. Από το πρωί βρίσκονταν στον χώρο του Πανεπιστημίου με εξορμήσεις ενημέρωσης στα αμφιθέατρα. Οι φοιτήτριες και οι φοιτητές έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον, προβληματίστηκαν και συζήτησαν μεταξύ τους. Ξεχώρισε το πανό που έγινε, με κεντρικό σύνθημα «Εκμετάλλευση, εκβιασμοί και βία. Ασπίδα προστασίας η πάλη για χειραφέτηση και γυναικεία ισοτιμία». Επίσης, με πρωτοβουλία των φοιτητριών έγινε κολάζ με φωτογραφίες από γυναίκες αγωνίστριες, το οποίο αποτέλεσε έμπνευση για πολλές νέες κοπέλες.

Εκδήλωση με θέμα «Σπάμε τον "φαύλο κύκλο" της βίας - Βαδίζουμε στον δρόμο της ανατροπής της γυναικείας ανισοτιμίας» οργανώνει η KO Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ αύριο, Πέμπτη 10 Μάρτη, στις 6 μ.μ. στο αμφιθέατρο της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ «Ι. Παναγιωτόπουλος». Θα μιλήσει η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Εκδήλωση με θέμα «Παλεύουμε για τη γυναικεία ισοτιμία, για μια κοινωνία χωρίς πολέμους, εκμετάλλευση και βία» οργανώνει η Τομεακή Οργάνωση Εργαζομένων σε Τοπική, Περιφερειακή και Κεντρική Διοίκηση της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ, αύριο, στις 6 μ.μ., στο ΚΕΠ Ν. Ιωνίας (Πατριάρχου Ιωακείμ 4). Θα μιλήσει η Βιβή Δάγκα, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνη του Τμήματος της ΚΕ για την Ισοτιμία και τη Χειραφέτηση των Γυναικών.

Εκδηλώσεις για την 8η Μάρτη προγραμματίζουν Οργανώσεις της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια. Συγκεκριμένα, αύριο Πέμπτη:

• Στις 12 μ. η ΤΟ Φιλοσοφικής Αθήνας, με θέμα «Παλεύουμε για τη γυναικεία ισοτιμία, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και βία», στο αίθριο της σχολής. Θα μιλήσει η Βαγγελιώ Πλατανιά, μέλος της ΚΕΟΕ του ΚΚΕ.
• Στις 4.30 μ.μ. οι ΤΟ Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, με θέμα «Για την απελευθέρωση των γυναικών από κάθε κοινωνική ανισότητα! - Η αντίληψη του ΚΚΕ», στην αίθουσα Κ12.134. Θα μιλήσει η Αφροδίτη Μπόμπολη, μέλος του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ.

Εκδήλωση με θέμα «Παλεύουμε για τη γυναικεία ισοτιμία, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και βία» οργανώνει το Σάββατο 12 Μάρτη στις 6.30 μ.μ., η ΤΟ Αρτας της ΚΝΕ, στο μουσικό καφενείο «Κασέτα» (Αγίου Κωνσταντίνου 4). Θα μιλήσει η Μαρία Αντωνακάκη, μέλος του Γραφείου της ΕΠ Ηπείρου - Κέρκυρας - Λευκάδας του ΚΚΕ.

Εκ μέρους του ΚΚΕ μίλησε η βουλευτής του Κόμματος Λιάνα Κανέλλη, αναδεικνύοντας το «πολύ βαρύ αποτύπωμα» που έχει η φετινή επέτειος. Οπως είπε, «ο νέος ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, μετά την εισβολή της Ρωσίας, φέρνει στο επίκεντρο της καταιγίδας τον ουκρανικό λαό. Οι συνέπειες όμως δεν αφήνουν ανέγγιχτους και τους άλλους λαούς, ούτε τον δικό μας, όλους όσοι μπλέκονται στο κουβάρι των οικονομικών και γεωπολιτικών ανταγωνισμών ανάμεσα στα στρατόπεδα της ΕΕ, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ από τη μια μεριά και της καπιταλιστικής Ρωσίας από την άλλη».

«Πρέπει να διαλέξω σήμερα, Μέρα της Γυναίκας, την κυρία Ψάκι ή την κυρία Ζαχάροβα;», αναρωτήθηκε και ξεκαθάρισε πως οι γυναίκες που πληρώνουν τις συνέπειες του πολέμου και της προσφυγιάς, που πληρώνουν την ακρίβεια στην Ενέργεια, δεν έχουν τίποτα κοινό με τις γυναίκες που βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας και υπηρετούν αυτή την πολιτική.

Στηλίτευσε με οξύ τρόπο το γεγονός ότι η Ελλάδα «χαρακτηρίζεται απερίφραστα τις τελευταίες μέρες ΝΑΤΟική επικράτεια», αναδεικνύοντας ότι η κυβέρνηση από τη μία καμώνεται ότι νοιάζεται για τις γυναίκες και για τα παιδιά και την ίδια ώρα «συντελεί στον εξοπλισμό ρίχνοντας λάδι στη φωτιά της ιμπεριαλιστικής κόλασης».

«Δεν μπορούμε να υποκρινόμαστε. Η αληθινή αλληλεγγύη στις γυναίκες της Ουκρανίας, στις γυναίκες της Ρωσίας, στις γυναίκες της Ελλάδας, στις γυναίκες της Τουρκίας, στις γυναίκες της Κύπρου, της Παλαιστίνης, της πρώην Γιουγκοσλαβίας, της Λιβύης, του Ιράν, είναι να μην υπάρχουν πόλεμοι», υπογράμμισε. Στην κατεύθυνση αυτή, απηύθυνε κάλεσμα αγώνα στις γυναίκες ενάντια στην εκμετάλλευση, για την ισοτιμία και τη χειραφέτησή τους. «Είναι μέρα αγώνα η σημερινή για τις γυναίκες», τόνισε και από το βήμα της συνεδρίασης κάλεσε τις γυναίκες «μαζί με την ΟΓΕ και τα σωματεία το απόγευμα να βγουν έξω και να διαδηλώσουν ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο». Καταλήγοντας σημείωσε πως απέναντι στο κλίμα εφησυχασμού που καλλιεργείται, πρέπει να ενταθεί ο κοινός αγώνας ανδρών - γυναικών ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε.

«Ο αγώνας κατά του κατακτητικού αυταρχισμού γίνεται αυτόματα και αγώνας για την ισότητα των δύο φύλων και την προστασία των πιο ευάλωτων»: Με αυτόν τον ισχυρισμό επιδίωξε ο Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας στην εκδήλωση να φέρει την 8η Μάρτη στα μέτρα της εμπλοκής της χώρας στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που είναι σε εξέλιξη στην Ουκρανία, στο πλευρό του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ. Αναφέροντας ότι το μήνυμα της Παγκόσμιας Μέρας της Γυναίκας «αποτυπώνεται σε ένα μόνο πρόσωπο: Αυτό της γυναίκας της Ουκρανίας», επιδίωξε στο όνομα των γυναικών που βιώνουν τις σκληρές συνέπειες του πολέμου και της προσφυγιάς, να παρουσιάσει την κλιμακούμενη εμπλοκή της Ελλάδας ως «θέση στην πλευρά της ειρήνης, της σταθερότητας και του Διεθνούς Δικαίου».

«Για αυτό», ισχυρίστηκε, «η συμπαράστασή μας στη γυναίκα της Ουκρανίας οφείλει να συνοδεύεται από την ένταση των προσπαθειών ώστε η γυναίκα να βρει τον ρόλο που της αξίζει», διαφημίζοντας την κυβερνητική πολιτική των «ίσων ευκαιριών» στην εργασιακή ζούγκλα, πολιτική που αποτελεί συνέχεια των προηγούμενων κυβερνήσεων με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Ετσι, μετά τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου και τη δεκάωρη εργάσιμη μέρα ως μέτρο για τη «συμφιλίωση» προσωπικής και επαγγελματικής ζωής, η κυβέρνηση υπόσχεται σήμερα μια «νταντά της γειτονιάς» σε κάθε μητέρα της εργασιακής «σκλαβιάς», με τον πρωθυπουργό και εκπροσώπους της κυβέρνησης να κάνουν λόγο για έναρξη του σχετικού προγράμματος το επόμενο διάστημα.

Οσον αφορά το πρόβλημα της βίας κατά των γυναικών και την ανάγκη για ουσιαστική προστασία και στήριξη των θυμάτων, το «τείχος προστασίας» αποδεικνύεται διάτρητο, καθώς παραμένουν οι οικονομικοί, κοινωνικοί παράγοντες που οι γυναίκες βρίσκονται εκτεθειμένες στην πολύμορφη βία. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση ζητά τα εύσημα επειδή χορηγεί τα ψίχουλα του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος στις γυναίκες που φιλοξενούνται στους ξενώνες κακοποιημένων γυναικών, δηλαδή σε γυναίκες που είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία άνεργες και χωρίς εισόδημα.

Στον «παραλογισμό του πολέμου» και τη «γενικευμένη βία», αποφεύγοντας να θίξει τον χαρακτήρα και τους ενόχους για την ιμπεριαλιστική σύγκρουση, αναφέρθηκε η εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Ειρήνη Αγαθοπούλου. Ακολούθως, εξέφρασε την ανησυχία της για το γεγονός ότι στον «δυτικό, σύγχρονο κόσμο» τα «θεμέλια της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης και της Ισότητας φαίνεται σήμερα να τρίζουν», θάβοντας το γεγονός ότι τα θεμέλια αυτά στηρίζονται στην ταξική εκμετάλλευση και καταπίεση, που είναι η μήτρα της γυναικείας ανισοτιμίας.

Την «πηγή» όλων των κοινωνικών ανισοτήτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ την εντόπισε στην «πατριαρχία», θολώνοντας με τον τρόπο αυτόν το γεγονός ότι η γυναικεία ανισοτιμία, οι ιστορικές και σύγχρονες εκφράσεις της δεν είναι ένα φαινόμενο αποσπασμένο από τις εκμεταλλευτικές σχέσεις στις οποίες στηρίζεται και η σημερινή κοινωνία. Αντίστοιχα, παρουσίασε ως υπεύθυνο για την «έμφυλη καταπίεση» τον «συντηρητικό πολιτικό πόλο». Ενώ πρόβαλε τον «προοδευτικό» πόλο, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ και τους υποψήφιους δορυφόρους του, ως τη δύναμη που μπορεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε «μια σύγχρονη, προοδευτική χώρα που σέβεται, προστατεύει και κατοχυρώνει σε όλα τα επίπεδα τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών της».

«Η Παγκόσμια Μέρα Εργαζόμενης Γυναίκας τιμάται στις 8 Μάρτη, τη μέρα όλων εκείνων των γυναικών που αγωνίζονται καθημερινά ενάντια στην καπιταλιστική εξουσία, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στην κακοποίηση και την καταπίεση που αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα εφαρμόζει ενάντια στις γυναίκες της εργατικής τάξης.

Η 8η Μάρτη αποτελεί μέρα αιτημάτων και αγώνα για τις εργαζόμενες γυναίκες παρά την οργανωμένη επιχείρηση κομμάτων και οργανώσεων, συμπεριλαμβανομένων και των εργοδοτικών, να παραμερίσουν κάθε ταξικά προσανατολισμένη αντίληψη για τη μέρα αυτή και να τη χρησιμοποιούν ως εργαλείο για τους δικούς τους σκοπούς.

Αυτό το σύστημα βρέθηκε σε μια τεράστια κρίση, που επιταχύνθηκε από την πανδημία της Covid-19, και τα δικαιώματα των εργαζομένων δέχονται σφοδρή επίθεση από αυτούς που έχουν την εξουσία και νομοθετούν υπέρ των ταξικών τους συμφερόντων. Οι εργαζόμενες γυναίκες είναι αυτές που υφίστανται με εντονότερο τρόπο τα αποτελέσματα των επιθέσεών τους.

Οι εργαζόμενες γυναίκες είναι αυτές που υποφέρουν περισσότερο από τις βραχυπρόθεσμες και ασταθείς θέσεις εργασίας. Οι εργαζόμενες γυναίκες είναι αυτές που υπομένουν χαμηλότερους μισθούς από τους άνδρες συναδέλφους τους. Οι εργαζόμενες γυναίκες είναι αυτές που απολύονται ενώ είναι έγκυες. Τα αναπαραγωγικά και σεξουαλικά δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών δέχονται επιθέσεις σε όλο τον κόσμο, αντιμετωπίζοντας τη βία, την κακοποίηση, τις δολοφονίες γυναικών. Οι εργαζόμενες γυναίκες είναι αυτές που κυρίως σηκώνουν στους ώμους τους τα καθήκοντα της φροντίδας των άλλων μελών της οικογένειας. Οι εργαζόμενες γυναίκες είναι αυτές που εισπράττουν χαμηλότερες συντάξεις - αν καταφέρουν να πάρουν ποτέ - όταν τελειώσουν τον εργασιακό τους βίο.

Καμία καπιταλιστική χώρα δεν ήταν, δεν είναι ούτε θα είναι ικανή να ικανοποιήσει τις ανάγκες των εργαζόμενων γυναικών. Γι' αυτούς, τους καπιταλιστές, αυτούς που κρατούν τα νήματα στην κορυφή της πυραμίδας της εκμετάλλευσης, οι γυναίκες δεν είναι τίποτε άλλο παρά αριθμοί που τους επιτρέπουν να βγάλουν το μεγαλύτερο δυνατό κέρδος, παρόλο που πρέπει να ρισκάρουν την υγεία τους, ακόμα και την ίδια τη ζωή τους για να το πετύχουν.

Οι περισσότερες κυβερνήσεις στις καπιταλιστικές χώρες λένε ότι τάσσονται υπέρ της ισότητας των φύλων, αλλά δεν εξηγούν για τι είδους ισότητα μιλούν. Μιλάνε για "ίσες ευκαιρίες" ώστε να μπορούν να συνεχίσουν να κακοποιούν και να αφαιμάζουν τις γυναίκες της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, τις νέες γυναίκες, ανεξάρτητα από το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Μιλούν για την ισότητα των φύλων, ώστε να μπορούν να συνεχίσουν, στη βάση της "διαφορετικότητας", να μας οδηγούν σε ατελείωτους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όπου οι εργαζόμενοι σκοτώνονται με συνοπτικές διαδικασίες για τα κέρδη των ομίλων.

Σε αυτό το πλαίσιο, καλούμε τις εργαζόμενες γυναίκες να οργανωθούν και να αγωνιστούν ενάντια σε αυτό το σύστημα, προκειμένου να προχωρήσουμε στην πραγματική χειραφέτηση των γυναικών της εργατικής τάξης.

Η Ιστορία έχει αποδείξει, ξανά και ξανά, ότι μόνο με τη δύναμή τους, οργανωμένες και ενωμένες οι γυναίκες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων μπορούν να κατακτήσουν ό,τι τους ανήκει. Ας αγωνιστούμε για το μέλλον μας, για να φέρουμε έναν νέο σοσιαλιστικό κόσμο όπου οι εργαζόμενες γυναίκες, μια για πάντα, μαζί με όλη την εργατική τάξη, μπορούν να νικήσουν και να επιτύχουν την απελευθέρωσή τους.

Το να τελειώνουμε με την εξουσία τους εξαρτάται από εμάς!

Ζήτω η Διεθνής Μέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας!»