Eurokinissi

Με τη στήριξη της κυβέρνησης η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ στήνει ένα «συνέδριο» - παρωδία με νόθους και εργοδότες για να συνεχίσει να παίζει τον αντεργατικό της ρόλο

Ακριβώς για να συνεχίσουν να παίζουν αυτόν το ρόλο και σήμερα, στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης που προϋποθέτει συνέχιση και ένταση της αντιλαϊκής επίθεσης, οι ίδιες δυνάμεις επιχειρούν με κάθε τρόπο να μείνουν γαντζωμένες στις καρέκλες τους, απολαμβάνοντας πολύμορφη στήριξη από τα διάφορα αστικά επιτελεία.

Σε κρίση και ανάπτυξη, κοινός παρονομαστής για την «πέμπτη φάλαγγα» του κεφαλαίου μέσα στα εργατικά συνδικάτα, για τις ηγεσίες του εργατοπατερισμού στη ΓΣΕΕ και σε μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, είναι η προσπάθειά τους να καλλιεργήσουν από τη θέση του «εκπροσώπου των εργαζομένων» την απάτη ότι τα συμφέροντα των μονοπωλίων είναι το «γενικό καλό», είναι με αυτήν την έννοια και συμφέροντα της εργατικής τάξης. Γι' αυτό και ο λόγος των εργατοπατέρων είναι ο λόγος των κεφαλαιοκρατών. Αντί για ταξική σύγκρουση απέναντι στην εντεινόμενη επίθεση του κεφαλαίου, μιλάνε για «κοινωνικό εταιρισμό». Διαδίδουν τον υπερταξικό μύθο της «εθνικής ανάπτυξης», για να στρατεύσουν τους εργαζόμενους στους στόχους του κεφαλαίου, προσπαθούν να τους πείσουν ότι έχουν άμεσο συμφέρον να συμβάλουν στην «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας» των επιχειρήσεων γιατί τάχα το καλό του κεφαλαιοκράτη είναι καλό και για τους ίδιους. Στην κατεύθυνση αυτή χτυπάνε με λύσσα τα συνδικάτα και τις δυνάμεις που εκφράζουν την ανάγκη όξυνσης της ταξικής πάλης, μιλάνε οι ίδιοι για «αναποτελεσματικότητα των αγώνων», σπέρνοντας μοιρολατρία, προσπαθούν να επιβάλουν «σιγή νεκροταφείου» διαφημίζοντας ως μοναδικό εργαλείο των συνδικάτων και του εργατικού κινήματος τον θεσμοθετημένο «κοινωνικό διάλογο» με τους εργοδότες.

Μια συνοπτική ματιά σε «έργα και ημέρες» των εργατοπατέρων την τελευταία δεκαετία είναι αρκετή για να θυμίσει ότι το βιογραφικό τους είναι γεμάτο από τέτοιες παρεμβάσεις για τη «νομιμοποίηση» και τη διευκόλυνση του περάσματος των αντεργατικών πολιτικών και μέτρων του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, είναι γεμάτο από ένα μπαράζ απροκάλυπτων παρεμβάσεων για την υπονόμευση σημαντικών μαχών που έδωσαν και δίνουν οι εργαζόμενοι.

Τα «κατορθώματά» τους επιβεβαιώνουν γιατί και σήμερα επιχειρούν να συνεχίσουν να παίζουν τον ίδιο αντεργατικό ρόλο, ενώ ταυτόχρονα αναδεικνύεται η σημασία της μάχης ενάντια στις μεθοδεύσεις τους.

Χαρακτηριστική είναι η στάση της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ στο κρίσιμο ζήτημα των μισθών και των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ):

• Μέχρι και το 2008, όταν οι ρυθμοί ανάπτυξης της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας τραβούσαν την ανηφόρα, η ηγεσία της ΓΣΕΕ υπέγραφε Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) με αυξήσεις μόλις 0,66 και 0,77 ευρώ τη μέρα.
• Με την εκδήλωση της καπιταλιστικής κρίσης (2009 - 2010), οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού στο όνομα της προστασίας τάχα των εργαζομένων από τις απολύσεις υπέγραψαν ΣΣΕ 3ετούς διάρκειας (2010 - 2012) με μηδενικές αυξήσεις και «παγωμένα» δικαιώματα, αρχής γενομένης από την ΕΓΣΣΕ της ΓΣΕΕ. Στην πραγματικότητα βέβαια ακολούθησαν εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις, αλλά οι ίδιες ηγεσίες εγκατέλειψαν στη μοίρα τους τα εκατομμύρια των ανέργων.
• Από το 2012 και μετά, πρώτη και καλύτερη η ΓΣΕΕ επικυρώνει, μέσα από την υπογραφή ΕΓΣΣΕ, το νομοθετημένο αίσχος των κατώτατων μισθών 586 ευρώ μεικτά και 511 ευρώ για τους νέους, έναντι του κατώτατου μισθού των 751 ευρώ που ίσχυε μέχρι τότε (μετά από 7 ολόκληρα χρόνια, το 2019, ο κατώτατος μισθός έγινε ένας και διαμορφώθηκε στα 650 ευρώ μεικτά).
• Το 2018 η υπογραφή στα κρυφά της ηγεσίας της ΓΣΕΕ σε μια ακόμα άθλια ΕΓΣΣΕ συνοδεύτηκε από την περιβόητη δήλωση του εργατοπατέρα Γιάννη Παναγόπουλου, «ποιος εργοδότης θα δώσει 751 ευρώ;»! Ηταν η ίδια περίοδος που η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ κράτησε στάση ανοιχτής εχθρότητας απέναντι στη μεγάλη πρωτοβουλία των 530 συνδικαλιστικών οργανώσεων σε ολόκληρη τη χώρα για την κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων, για την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και για επαναφορά των ΣΣΕ.
• Στα τέλη του 2019, η διορισμένη πλέον ηγεσία της ΓΣΕΕ υπέγραψε ξανά στα μουλωχτά ΕΓΣΣΕ, εμπλουτισμένη με νέο αντεργατικό περιεχόμενο που επιφέρει διπλό χτύπημα, στις ΣΣΕ και την Κοινωνική Ασφάλιση. Με τη νέα ΕΓΣΣΕ παρατείνει για το 2020 την ισχύ της ΕΓΣΣΕ του 2018, δηλαδή «νομιμοποιεί» το νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, που τέθηκε στο μεταξύ για πρώτη φορά σε εφαρμογή, «νομιμοποιεί» την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον κατώτατο μισθό και τη διαμόρφωσή του με κυβερνητική απόφαση και με κριτήριο τις ανάγκες του κεφαλαίου. Επιπλέον, επαναφέρει τη συμφωνία της με τις εργοδοτικές ενώσεις για σύσταση Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου Ασφάλισης, στηρίζοντας τους αντιασφαλιστικούς σχεδιασμούς κυβέρνησης - κεφαλαίου για ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης των εργαζομένων.

Συνολικότερα, σε όλη την προηγούμενη περίοδο ήταν αρωγοί των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ που σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης οδήγησαν στον περιορισμό σημαντικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων στις εργασιακές σχέσεις, στους μισθούς, στην Ασφάλιση.

Η ίδια σημερινή ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, εξάλλου, την περίοδο του κάλπικου για το λαό δημοψηφίσματος του 2015, είχε ταχθεί με το «ΝΑΙ», υποστηρίζοντας ουσιαστικά τις προτάσεις των ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ, προτάσσοντας την «παραμονή στην ΕΕ», «την ευρωπαϊκή πορεία της πατρίδας μας» και «το κοινό μας νόμισμα»...

Εξίσου χαρακτηριστική είναι και η στάση της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ απέναντι στο εντεινόμενο χτύπημα που προωθούν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων στο απεργιακό δικαίωμα, στις διαδηλώσεις, στην προσπάθεια του αστικού κράτους και της εργοδοσίας για ασφυκτικό έλεγχο των συνδικάτων.

Στην προσπάθεια αυτή αποφασιστικό ρόλο παίζουν οι ίδιες οι ηγεσίες του εργατοπατερισμού: Υποστηρίζοντας τον «κοινωνικό εταιρισμό», περνούν πλέον από την υπονόμευση απεργιών που κήρυσσαν μόνο στα χαρτιά και από τις «συγκεντρώσεις» - σκορποχώρια ελάχιστων εργατοπατέρων, στην απροκάλυπτη αντιαπεργιακή στάση. Προκειμένου να υπονομεύσουν και στην πράξη το δικαίωμα της απεργίας, είτε απορρίπτουν συστηματικά προτάσεις των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για απεργίες για πολύ σημαντικά ζητήματα των εργαζομένων είτε φροντίζουν να καλλιεργούν με κάθε τρόπο σύγχυση και αποπροσανατολισμό.

Στις αρχές του 2018 η ηγεσία της ΓΣΕΕ έφτασε στο σημείο να απορρίψει την πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ για απεργία ενάντια στην απεργοκτόνα διάταξη που νομοθέτησε, τον καιρό εκείνο, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Το Μάρτη του ίδιου χρόνου ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, σε συνέδριο εργοδοτικής οργάνωσης σημείωνε για το ρόλο των «κοινωνικών εταίρων»:«Ο ρόλος αυτός θεμελιώνεται πάνω σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο διαπραγμάτευσης. Η βασική ιδέα του μοντέλου αυτού αφορά το πότε μια καπιταλιστική οικονομία μπορεί να λειτουργεί πιο αποτελεσματικά. Οταν το κεφάλαιο και η εργασία μοιράζονται ίσα μερίδια διαπραγμάτευσης και υπερασπίζονται ελεύθερα τα συμφέροντα που εκπροσωπούν; 'Η όταν υπάρχει ταξική πόλωση και σύγκρουση; Αν και η απάντηση δεν είναι αυτονόητη για όλους (σ.σ. "φωτογραφίζει" τις ταξικές δυνάμεις), τις τελευταίες δεκαετίες κυριαρχεί η αυτονόητη υπεράσπιση του κοινωνικού διαλόγου».

Την ίδια περίοδο, ο Γ. Παναγόπουλος δήλωνε ξεδιάντροπα ότι... «η απεργία έφαγε τα ψωμιά της»!

Το φθινόπωρο του 2018 η ηγεσία της ΓΣΕΕ ακολουθεί μια νέα τακτική υπονόμευσης των απεργιών. Καθώς ήδη έχει φανεί από το Γενάρη του ίδιου χρόνου ότι, κόντρα στην αντιαπεργιακή της στάση που αναφέρθηκε παραπάνω, Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες και Συνδικάτα πέτυχαν να διαμορφώσουν ένα ισχυρό απεργιακό μέτωπο απέναντι στην ψήφιση της απεργοκτόνας διάταξης Αχτσιόγλου, μπροστά και στο νέο πλήθος αποφάσεων συνδικάτων για απεργία για τις ΣΣΕ και ενάντια στη συνολική αντιλαϊκή επίθεση, η ηγεσία της ΓΣΕΕ άρχισε να αλλάζει τις απεργιακές ημερομηνίες «σαν τα πουκάμισα», προκειμένου να μπερδέψει και να απογοητεύσει τους εργαζόμενους.

Αντίστοιχη τακτική ακολούθησε και το φθινόπωρο του 2019, όταν προσπάθησε μέχρι τέλους, χωρίς να το πετύχει, να εμποδίσει την απεργία ενάντια στο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο της κυβέρνησης ΝΔ, το οποίο μεταξύ άλλων εμπλούτισε με «εξαιρέσεις» και απίστευτες «προϋποθέσεις» τις αντεργατικές διατάξεις που παρέλαβε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για το παραπέρα χτύπημα των ΣΣΕ, ενώ ταυτόχρονα καθιέρωσε το φακέλωμα της συνδικαλιστικής δράσης μέσω «ηλεκτρονικών μητρώων» και τη δυνατότητα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στα συνδικάτα, χτυπώντας τις ζωντανές συλλογικές διαδικασίες. Αρχικά παρουσίασαν το νομοσχέδιο ως... «θετικό», ενώ στο τέλος έφτασαν να εκβιάζουν συνδικαλιστικές οργανώσεις που πήραν απεργιακές αποφάσεις να τις αναστείλουν 5 μέρες πριν από την απεργία... έκαναν όμως μια τρύπα στο νερό.

Τώρα, μπροστά στο νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο Βρούτση - Κατρούγκαλου, η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ ισχυρίστηκε ότι είναι... «μικρό το κακό» (!) και απέρριψε και πάλι την πρόταση για απεργία. Ωστόσο η ίδια η πραγματοποίηση της απεργίας, η μαζικότητα των απεργιακών συγκεντρώσεων και ειδικά στην Αθήνα, επιβεβαίωσαν ξανά το χάος που χωρίζει την εν λόγω ομάδα από τους εργαζόμενους και το πιο πρωτοπόρο τμήμα τους.

Ολα τα παραπάνω, παρότι αποτελούν ενδεικτικές μόνο αναφορές του πραγματικού ρόλου της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, επιβεβαιώνουν ότι οι δυνάμεις αυτές όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με τα εργατικά συμφέροντα, αλλά βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία από τους κεφαλαιοκράτες για να αδρανοποιούν και να αποδυναμώνουν το εργατικό κίνημα.

Γι' αυτό στις παρεμβάσεις τους κυριαρχούν η εξαπόλυση συκοφαντικών επιθέσεων σε συνδικάτα και συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, ο χυδαίος αντικομμουνισμός, γι' αυτό και δεν διστάζουν να καλέσουν τα αστικά κόμματα και τις δυνάμεις καταστολής του αστικού κράτους για να εγγυηθούν διαδικασίες - παρωδία.

Η επιλογή αυτή μόνο τυχαία δεν είναι. Επιβεβαιώνει την προσπάθεια της εργοδοσίας, της κυβέρνησης και των κομμάτων της να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, να «αναβαθμίσουν» τη ΓΣΕΕ ως μηχανισμό ενσωμάτωσης και χειραγώγησης των εργαζομένων, αξιοποιώντας γι' αυτόν το σκοπό σε ρόλο «διεκπεραιωτή» τη σημερινή συνδικαλιστική ηγεσία, παρά την απαξίωσή της στα μάτια χιλιάδων εργαζομένων, που δρουν μέσα από δευτεροβάθμιες και πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις.

Ετσι εξηγείται άλλωστε και η στήριξη που προσφέρει η σημερινή κυβέρνηση στην ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, η οποία έδωσε κυριολεκτικά τα ρέστα της στην τελευταία πανεργατική απεργία, για να υπονομεύσει τις αποφάσεις εκατοντάδων συνδικαλιστικών οργανώσεων και τις αγωνιστικές διαθέσεις χιλιάδων εργαζομένων, που συμμετείχαν τελικά στην απεργιακή κινητοποίηση και στις μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά δεν έχει βγάλει και λέξη για το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση ενάντια στις διαδηλώσεις, για την περιστολή του δικαιώματος στη λαϊκή διαμαρτυρία.

Είναι φανερό επομένως ότι με αφορμή και το συνέδριο της ΓΣΕΕ, οξύνεται η αντιπαράθεση στο κίνημα: Από τη μια είναι οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, δεκάδες Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Συνδικάτα, που δίνουν τη μάχη της οργανωμένης ανασύνταξης του συνδικαλιστικού κινήματος.

Που οργανώνουν την πάλη ενάντια στον στρατηγικό σχεδιασμό και την πολιτική του κεφαλαίου και των κομμάτων του, για τη διεκδίκηση σύγχρονων όρων δουλειάς και αμοιβής, για τη μαζικοποίηση και αναζωογόνηση των συνδικάτων, για να γίνουν επιτελεία οργάνωσης του αγώνα με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.

Στην άλλη μεριά βρίσκονται οι δυνάμεις της ταξικής συναίνεσης, ενσωμάτωσης και συνεργασίας, που εκφράζει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Βρίσκεται η προσπάθεια να μετατραπούν τα συνδικάτα σε «πίσω αυλή» της εργοδοσίας και του κράτους της. Είναι η γραμμή του «κοινωνικού διαλόγου» για το πόσα θα χάσουν οι εργαζόμενοι και των διεκδικήσεων στα όρια των «αντοχών της οικονομίας». Αυτήν τη γραμμή, που διαχέεται από πάνω μέχρι κάτω στο συνδικαλιστικό κίνημα, εκφράζει σήμερα σε επίπεδο «κορυφών» η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ.

Αυτή η γραμμή χρειάζεται και τη νοθεία, για να θωρακίζεται ο αρνητικός για τους εργαζόμενους συσχετισμός δυνάμεων, αλλά και την ενεργότερη εμπλοκή της ίδιας της εργοδοσίας στα συνδικάτα. Αυτά τα φαινόμενα ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο στο 37ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ, προκαλώντας τις αντιδράσεις πολλών συνδικαλιστικών οργανώσεων, συνδικαλιστών και εργαζομένων, που δεν ανέχονται ο διευθυντής στο χώρο δουλειάς να τους εκπροσωπεί στη ΓΣΕΕ, που δεν αντέχουν την απαξίωση από τους δεκάδες αντιπροσώπους - μαϊμού, στο όνομα της αναπαραγωγής των συσχετισμών στο συνέδριο.

Τις διαθέσεις όλων αυτών εξέφρασαν οι πρωτοβουλίες που πήραν το προηγούμενο διάστημα Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μαζί με έντιμους συνδικαλιστές αγωνιστές, για να γίνει συνέδριο εργατών, πραγματικής αντιπαράθεσης και διαπάλης πάνω σε ζητήματα που «καίνε» την εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Οι πρωτοβουλίες αυτές επέδρασαν σημαντικά σε εργαζόμενους, σωματεία και συνδικαλιστές πολύ πέρα από όσους συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Εδωσαν την ευκαιρία να αποκαλυφθούν καλύτερα οι μηχανισμοί διασύνδεσης συνδικαλιστικών πλειοψηφιών με τους μηχανισμούς της εργοδοσίας, αλλά και η νομιμοποίηση της νοθείας από την ηγεσία της ΓΣΕΕ ως υπεράσπιση της ίδιας της γραμμής της, που είναι γραμμή στήριξης των συμφερόντων της εργοδοσίας, του κεφαλαίου, της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του.

Η μάχη της αποκάλυψης που δόθηκε σε Καλαμάτα και Ρόδο, ενίσχυσε το αίτημα για «συνέδριο εργατών, όχι νόθων και εργοδοτών», με το οποίο δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις καλούν την Τρίτη σε συγκέντρωση στο Καβούρι, έξω από το ξενοδοχείο όπου είναι προγραμματισμένο να γίνει το «συνέδριο» της ΓΣΕΕ. Οι εργαζόμενοι έχουν κάθε δικαίωμα να βρίσκονται εκεί, να διαδηλώσουν και να διαπιστώσουν με τα ίδια τους τα μάτια τις μεθοδεύσεις κυβέρνησης, εργοδοσίας και ηγετικής ομάδας ΓΣΕΕ.

Βέβαια, από τον περασμένο Μάρτη και Απρίλη έχει κυλήσει πολύ νερό στ' αυλάκι, επιβεβαιώνοντας και με καινούργια στοιχεία τον βρώμικο ρόλο και την αποστολή της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ σε συνθήκες όπου πλέον κυβέρνηση είναι η ΝΔ και αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η πρόθεση του κεφαλαίου και της κυβέρνησης (συνεχίζοντας κατευθύνσεις που ξεκίνησαν επί ΣΥΡΙΖΑ) είναι μια πιο αποφασιστική παρέμβαση στην οργάνωση και τη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος, με περιορισμούς στην άσκηση του δικαιώματος της απεργίας και της συλλογικής δράσης των εργαζομένων.

Ταυτόχρονα, ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει στο πλαίσιο και της πολιτικής του διεύρυνσης την ανασυγκρότηση της συνδικαλιστικής παρέμβασής του - αξιοποιώντας δυνάμεις που πολιτικά προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ - στην προσπάθεια ανάδειξής του εκ νέου σε διεκδικητή της κυβέρνησης.

Αυτό είναι μια καινούργια κατάσταση, δημιουργεί νέα δεδομένα και κινδύνους εγκλωβισμού των εργαζομένων και του λαού, όπως είναι άλλωστε και ο στόχος τους.

Απ' αυτήν τη σκοπιά πρέπει να δουν οι εργαζόμενοι την κάλυψη που προσφέρει η κυβέρνηση στην ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ. Αλλωστε, μόλις πριν από λίγες μέρες, είχε πάρει ως «αντίδωρο» τη δήλωση Παναγόπουλου ότι με τον νόμο για το Ασφαλιστικό δεν γίνεται και τίποτα σπουδαίο, και ότι επομένως δεν υπάρχει λόγος για τους εργαζόμενους να κινητοποιούνται, πολύ περισσότερο να απεργούν.

Μέσα σ' αυτό το σκηνικό, επανεμφανίζονται διάφοροι «διάττοντες αστέρες» του συνδικαλιστικού κινήματος, με μακρά θητεία στην ΠΑΣΚΕ και στο ΠΑΣΟΚ, που σήμερα υπερασπίζονται μαχητικά την επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στη διακυβέρνηση. Η γραμμή τους είναι «ούτε με τον Παναγόπουλο, ούτε με το ΠΑΜΕ».

Κι ενώ όλη την περίοδο που οι ταξικές δυνάμεις έδιναν μάχη ενάντια στον εκφυλισμό και τη νοθεία σφύριζαν αδιάφορα, σήμερα αποκλειστικά για αντιπολιτευτικές ανάγκες αξιοποιούν τις εξελίξεις στη ΓΣΕΕ και την κυβερνητική καταστολή, προσπαθώντας να συσπειρώσουν σε «αντιδεξιά» γραμμή.

Τώρα, με κυβέρνηση ΝΔ, ευθυγραμμίζουν τη γραμμή τους στο συνδικαλιστικό κίνημα με τις επιδιώξεις του ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει ξανά «βραχεία κεφαλή» στην κυβερνητική εναλλαγή. Αυτή είναι η αφετηρία της όποιας «κριτικής» τους στην ηγεσία της ΓΣΕΕ. Στήνουν νέες παγίδες εγκλωβισμού, που οι εργαζόμενοι πρέπει να αχρηστεύσουν.

Αναγνωρίζουν ταυτόχρονα την ανάγκη «να αντιμετωπιστεί το ΠΑΜΕ», όπως κάνει και η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, όμως αυτό να γίνει «πολιτικά»! Και δεν αρκούνται σ' αυτό, αλλά με αρθρογραφία στον Τύπο προτείνουν και μια σειρά εναλλακτικές στην ηγετική ομάδα για να απαλλαγούν όλοι μαζί από το ΠΑΜΕ, να το απομονώσουν, να του χρεώσουν τη σημερινή άθλια εικόνα του συνδικαλιστικού κινήματος (βλ. άρθρο Ν. Φωτόπουλου στην «Αυγή»).

Πρόκειται για δυνάμεις που οι εργαζόμενοι τις γνώρισαν από την καλή και την ανάποδη σε προηγούμενες εποχές. Που έβαλαν πλάτη για να περάσουν άγρια αντιλαϊκά μέτρα, αλλά και ο εκφυλισμός στις συνδικαλιστικές οργανώσεις που ηγούνταν, ενώ σήμερα παραδίδουν μαθήματα ...συνδικαλιστικής ηθικής και παρουσιάζονται ως «λευκές - τάχα - περιστερές», που θέλουν να «διορθώσουν» και να «αλλάξουν» το συνδικαλιστικό κίνημα.

Ενα πράγμα είναι βέβαιο: Οτι τόσο οι μεν όσο και οι δε, δεν θέλουν το ΠΑΜΕ μέσα στα πόδια τους. Οτι θέλουν το πεδίο ελεύθερο για να ξεδιπλώσουν με μεγαλύτερη άνεση τη γραμμή της συναίνεσης και της χειραγώγησης στο συνδικαλιστικό κίνημα, χωρίς την ενοχλητική, αποκαλυπτική, μαχητική, ταξική φωνή χιλιάδων συνδικαλιστών και εργαζομένων, των κομμουνιστών που δρουν στο συνδικαλιστικό κίνημα. Θα ήθελαν το ΠΑΜΕ απομονωμένο, απαξιωμένο, αλλά ξέρουν ότι δεν μπορούν.

Δεν εγκαταλείπουν όμως την προσπάθεια, γιατί αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, που με συνέπεια υπηρέτησαν και υπηρετούν. Γι' αυτό επιτίθενται στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα και έχουν το θράσος να αποκαλούν «τραμπούκους» τους εργαζόμενους που αποκαλύπτουν το ρόλο τους, αντιστρέφοντας προκλητικά την πραγματικότητα.

Μπροστά στο «συνέδριο» της ΓΣΕΕ, η προσπάθεια αυτή κλιμακώνεται. Αναλαμβάνουν όλοι τους μεγάλες ευθύνες και οι εργαζόμενοι πρέπει να έχουν ανοιχτά αυτιά και μάτια, ειδικά τις επόμενες μέρες. Να είναι σίγουροι ότι δεν θα τους περάσει! Και εγγύηση γι' αυτό είναι οι αγωνιστικοί δεσμοί και οι σχέσεις μεγάλης εμπιστοσύνης, που αναπτύσσουν τα ταξικά συνδικάτα με τους εργαζόμενους, οι χιλιάδες κομμουνιστές που δρουν μέσα από τις γραμμές τους, στον δύσκολο δρόμο της ανασύνταξης, στην πάλη για τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες!

Η ΑΔΕΔΥ, μια σειρά Ομοσπονδίες και σωματεία έχουν προκηρύξει στάσεις εργασίας για να διευκολύνουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στην κινητοποίηση, ενώ εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις καταγγέλλουν με ανακοινώσεις τους τις μεθοδεύσεις της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ.

Πούλμαν για τη συγκέντρωση στο Καβούρι δρομολογούνται από τις εξής περιοχές: Ανω Λιόσια (6.30 π.μ., Τριγωνική πλατεία, πίσω από το δημαρχείο). Μενίδι (6.45 π.μ. πλ. Καράβου), Κόκκινος Μύλος (6.45 π.μ., Τριγωνική πλατεία Κόκκινου Μύλου).

Παράλληλα, σωματεία της Θεσσαλονίκης οργανώνουν εξορμήσεις σε χώρους δουλειάς το πρωί της Δευτέρας 24/2 και της Τρίτης 25/2, για να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι για το θέμα της Κοινωνικής Ασφάλισης και τα σχέδια της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ. Για την Τρίτη 25/2, καλούν σε συγκέντρωση το απόγευμα μπροστά στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, όπου θα υπάρχει απευθείας σύνδεση με το χώρο διεξαγωγής του «συνεδρίου» - παρωδία.

Τις μεθοδεύσεις της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ και την παρουσία ΜΑΤ, εισαγγελέων και αστυνομίας στις διαδικασίες του συνδικαλιστικού κινήματος καταγγέλλουν μεταξύ άλλων:

-- Τα Εργατικά Κέντρα: Λαυρίου - Ανατολικής Αττικής, Ιωαννίνων, Λάρισας, Λαμίας, Αρτας, Αγρινίου, Θεσπρωτίας, Νάουσας, Ζακύνθου, Λέσβου, Σάμου, Λευκάδας - Βόνιτσας, Φωκίδας.

-- Οι Ομοσπονδίες: Οικοδόμων (παναττική στάση εργασίας από έναρξη βάρδιας έως τις 11 π.μ.), Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών (στάση εργασίας 8 π.μ. έως 12 μ.), Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου (στάση εργασίας 11 π.μ. έως 2 μ.μ.), Λογιστών (στάση εργασίας από την έναρξη του ωραρίου μέχρι τη 1 μ.μ.), Φαρμάκου (ΟΕΦΣΕΕ), Συλλόγων Προσωπικού Επιχειρήσεων Ραδιοφωνίας - Τηλεόρασης (ΠΟΣΠΕΡΤ).

-- Συνδικάτα από τις Κατασκευές: Οικοδόμων Αθήνας (στάση εργασίας από έναρξη βάρδιας έως τις 11 π.μ.), Θεσσαλονίκης, Ηρακλείου, Πάτρας, Ιωαννίνων, Αιτωλοακαρνανίας, Καρδίτσας, Χανίων, Ρεθύμνου, Ηλεκτρολόγων Αττικής (διευκολυντική στάση εργασίας), το Συνδικάτο Κατεργασίας Ξύλου Θεσσαλονίκης.

-- Συνδικάτα από τον κλάδο Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών: Τα κλαδικά Συνδικάτα Αττικής, Λάρισας, Αχαΐας, Ηρακλείου, Κεντρικής Μακεδονίας, Αργολίδας, Τρικάλων, Ημαθίας, Πέλλας, Εύβοιας - Βοιωτίας, Χανίων, τα επιχειρησιακά Σωματεία Εργαζομένων «ΕΒΓΑ», «ΦΑΓΕ», «Αθηναϊκής Ζυθοποιίας», πτηνοτροφικών επιχειρήσεων συμφερόντων «Ζούρα» (όλα συμμετέχουν στη στάση εργασίας της Ομοσπονδίας).

-- Συνδικάτα από το Εμπόριο και τους Ιδιωτικούς Υπαλλήλους: Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, τα Σωματεία Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δυτικής Αττικής, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αγρινίου, Υπαλλήλων - Εμποροϋπαλλήλων Λάρισας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κομοτηνής, Εμποροϋπαλλήλων και Υπαλλήλων Καρδίτσας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Λαυρεωτικής, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, Εμποροϋπαλλήλων Θεσσαλονίκης, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, Εργαζομένων στις εμπορικές επιχειρήσεις, στα καταστήματα και στις Υπηρεσίες του Νομού Ηλείας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κορινθίας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Χανίων, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Φωκίδας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αργολίδας, Ιδιωτικών Υπαλλήλων και Εμποροϋπαλλήλων Δράμας, Εμποροϋπαλλήλων και Ιδιωτικών Υπαλλήλων Αλεξανδρούπολης, Εργατοϋπαλλήλων Ιδιωτικού Τομέα Ζακύνθου, το Πανελλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στην Επιχείρηση «Αρβανιτίδης».

-- Συνδικάτα από τον Επισιτισμό - Τουρισμό: Τα κλαδικά συνδικάτα Αττικής, Θεσσαλονίκης, Ζακύνθου και Χανίων.

-- Τα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ και ΠΕΠΡΝ.

-- Συνδικάτα από άλλους κλάδους: Το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής και Ναυπηγοεπισκευαστικής Βιομηχανίας Ελλάδας, το Συνδικάτο Τύπου και Χάρτου, το Σωματείο Καθαριστριών Πειραιά και Καθαριστριών Αθήνας (στάση εργασίας 8 π.μ. έως 12 μ.), ο Σύλλογος Εργαζομένων στην Ιδιωτική Εκπαίδευση Αττικής «Ο Βύρων», το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ), το Σωματείο Καθαριστριών Μαγνησίας, το Συνδικάτο Μετάλλου Μαγνησίας, το Σωματείο Εργαζομένων Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Θεσσαλίας, το Σωματείο Χρηματοπιστωτικού Αττικής, η Πανελλαδική Ενωση Ελαιουργοσαπωνοποιών και Προσωπικού Χημικής Βιομηχανίας Αττικής, το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων «Wind», το Σωματείο Επαγγελματιών Οδηγών Αττικής, Βοιωτίας και νήσων Αργοσαρωνικού, τα Σωματεία Φαρμακοϋπαλλήλων Πάτρας και Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής (ΕΛΕΠΑ), τα Συνδικάτα Τύπου - Χάρτου Θεσσαλονίκης, Λογιστών Θεσσαλονίκης, Μετάλλου Θεσσαλονίκης, ΣΕΤΗΠ Θεσσαλονίκης.

-- Σωματεία της Αιτωλοακαρνανίας: Το Συνδικάτο Υπαλλήλων Οδικών Μεταφορών, η Ενωση Χειριστών, το Σωματείο Τεχνιτών Ηλεκτρισμού (ΣΤΕΗ), το Σωματείο Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών, το Συνδικάτο Θερμαστών Πρακτικών Μηχανικών και Εργαζομένων στο Μέταλλο, το Σωματείο Σχολικών Τροχονόμων Αγρινίου και το Σωματείο Ιματισμού Αγρινίου.

-- Οι Συνεργαζόμενες Συνταξιουχικές Οργανώσεις ΙΚΑ, ΟΑΕΕ, Δημοσίου, ΠΟΣΕ ΟΑΕΕ, ΕΛΤΑ, ΟΣΕ, ΠΕΣ ΝΑΤ, ΠΣΣ Δικηγόρων, ΠΕΤΟΜ ΤΕΕ, ΠΟΣΕΑ ΕΤΕΑΠ, ΕΣΤΑΜΕΔΕ και τα Σωματεία Συνταξιούχων ΙΚΑ: Θεσσαλονίκης, Ιωαννίνων, Καρδίτσας, Ηρακλείου και Αιγάλεω - Χαϊδαρίου - Αγίας Βαρβάρας.

Την ανάγκη να γίνει συνέδριο με βάση το καταστατικό και όχι μια παρωδία, «με ΜΑΤ, εισαγγελείς και την εποπτεία του πρωθυπουργού», τονίζει η ΑΔΕΔΥ.

Η Εκτελεστική Επιτροπή της προκήρυξε διευκολυντική στάση εργασίας την Τρίτη 25/2 (12 μ. μέχρι λήξη του ωραρίου) και καλεί σε συμμετοχή στη συγκέντρωση στο χώρο όπου εξαγγέλθηκε ότι θα πραγματοποιηθεί το «συνέδριο» - παρωδία της ΓΣΕΕ. «Κανένα συνδικάτο της χώρας να μη νομιμοποιήσει συνέδρια με ΜΑΤ και κρατική βία! Τα συνέδρια των Συνδικάτων είναι υπόθεση των εργατών και όχι των εισαγγελέων και των αφεντικών», σημειώνει στο κάλεσμά της.

Ανακοινώσεις με τις οποίες θέτουν στο επίκεντρο την ανάγκη να γίνει συνέδριο χωρίς νοθείες, χωρίς την παρουσία εργοδοτών στις γραμμές των σωματείων, χωρίς ΜΑΤ και καταστολή, έχουν εκδώσει δεκάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις του Δημοσίου:

-- Οι Ομοσπονδίες: Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ), Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΟΔΠΤΕ), Συλλόγων Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ), Συλλόγων Υπαλλήλων Αιρετών Περιφερειών (ΟΣΥΑΠΕ), Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής (ΠΟΠΟΚΠ).

-- Από την Υγεία, οι Σύλλογοι Εργαζομένων Νοσοκομείων: Λευκάδας, Πρέβεζας, Δράμας, Σάμου, ΠΑΓΝΗ, «Αγίου Δημητρίου» Θεσσαλονίκης, ΑΧΕΠΑ Θεσσαλονίκης, «Τζάνειου» Νοσοκομείου, ΚΑΤ, «Θριάσιου» και «Ευαγγελισμού». Οι Ενώσεις Νοσοκομειακών Γιατρών: Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ), Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας, Σερρών, Λέρου, Λέσβου, Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, η Ενωση Ιατρών Θεραπευτηρίου - Νοσοκομείου Λέρου, ΚΥ Πάτμου, Λειψών και Αγαθονησίου (ΕΙΘΕΛ).

-- Οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης: Ανατ. Αττικής «Ο Σωκράτης», Ηλιούπολης «Μ. Παπαμαύρος», N. Ιωνίας - Ηρακλείου - Μεταμόρφωσης - Λυκόβρυσης «Γ. Σεφέρης», Βύρωνα - Καισαριανής - Παγκρατίου «Ρόζα Ιμβριώτη», Κερατσινίου - Πειραιά «Ν. Πλουμπίδης», Α' Αθήνας «Αριστοτέλης», Αργυρούπολης - Ελληνικού - Αλίμου, Ηρακλείου Κρήτης «Δ. Θεοτοκόπουλος», Γρεβενών, Λήμνου «Αργ. Μοσχίδης», Ικαρίας - Φούρνων. Λευκάδας «Αγγελος Σικελιανός».

-- Οι ΕΛΜΕ: Β' Αθήνας, Α' Θεσσαλονίκης, Δ' Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Θεσπρωτίας, Κεφαλονιάς - Ιθάκης, Τρικάλων, Ζακύνθου, Λήμνου, Β' Δωδεκανήσου, Α' Κυκλάδων.

-- Τα Συνδικάτα Εργαζομένων ΟΤΑ: Αττικής (στάση εργασίας από έναρξη ωραρίου έως 12 μ.), Μαγνησίας, Αχαΐας, Θεσπρωτίας, Πρέβεζας, Λευκάδας, Αρτας, Λάρισας, Θεσσαλονίκης, Β. Εύβοιας. Ο Σύλλογος Υπαλλήλων Περιφέρειας Αττικής, ο Σύλλογος Εργαζομένων Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής. Οι Σύλλογοι Εργαζομένων των Δήμων: Περάματος, Χαϊδαρίου, Ηλιούπολης, Λυκόβρυσης - Πεύκης, Κορυδαλλού, Πετρούπολης, Ν. Φιλαδέλφειας, Φυλής, Ιωαννίνων, Λάρισας, Γρεβενών, Νίσυρου, Ικαρίας. Το Σωματείο Οδηγών Μηχανικών και Εργατοτεχνιτών Δήμου Πειραιά, το Σωματείο Οδηγών Δήμου Πάτρας, το Σωματείο Καθαριότητας Δήμου Πάτρας, ο Σύλλογος Υπαλλήλων Δήμου Πάτρας, το Σωματείο Εργαζομένων ΔΕΥΑ Μεσσηνίας.

-- Τα Νομαρχιακά Τμήματα της ΑΔΕΔΥ σε Πρέβεζα, Λήμνο, Σάμο, Χίο, Κεφαλονιά - Ιθάκη, Γρεβενά.

-- Ο Σύλλογος Εργαζομένων στις ΔΟΥ Αχαΐας - Ηλείας - Κεφαλονιάς - Ζακύνθου, το Σωματείο Εργαζομένων «Κτιριακών Υποδομών», ο Σύλλογος Εργαζομένων υπ. Γεωργίας Αττικής, ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, ο Σύλλογος Υπαλλήλων τ. υπουργείου Ανάπτυξης (τομείς Βιομηχανίας και Ενέργειας).

Ψήφισαν 1.214 αντιπρόσωποι, εκπροσωπώντας 104.000 εργαζόμενους από 267 σωματεία όλων των κλάδων της Αθήνας.

Η ΔΑΣ, το ψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετέχουν συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και άλλοι αγωνιστές εργαζόμενοι, αύξησε τις δυνάμεις της σε ψήφους (από 322 σε 345) και σε ποσοστά (από 26,9% σε 28,7%), καταλαμβάνοντας ξανά την πρώτη θέση, ακόμα πιο ενισχυμένη.

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει η αύξηση της δύναμης της ΔΑΣ για τους αντιπροσώπους στη ΓΣΕΕ, από 4 σε 6.

Πέρα από αυτό το θετικό αποτέλεσμα, οι επιτυχημένες εργασίες του Συνεδρίου του ΕΚΑ (8 και 9 Φλεβάρη), οι σημαντικές αποφάσεις που πήρε υπερψηφίζοντας με μεγάλη πλειοψηφία τις προτάσεις της ΔΑΣ για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων και ενάντια στην παρέμβαση της εργοδοσίας στα συνδικάτα, σε πλήρη αντιπαράθεση με τη διαδικασία - παρωδία που μεθοδεύει η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ για την Τρίτη 25/2, αποτυπώνουν με τρόπο παραστατικό το πραγματικό περιεχόμενο της διαπάλης ανάμεσα στις δύο γραμμές στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, όπως και τη σημασία της διαπάλης αυτής για τους εργαζόμενους.

Από τη μια μεριά, η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ στήνει ένα «συνέδριο» - παρωδία σε υπερπολυτελές ξενοδοχείο στο Καβούρι (!), μακριά από τους εργάτες, αλλά προαναγγέλλοντας την παρουσία του πρωθυπουργού, που έχει δρομολογήσει, όπως και όλοι οι προκάτοχοί του, σειρά μέτρων ενάντια στο δικαίωμα της απεργίας, των διαδηλώσεων, ενάντια στη συνδικαλιστική δράση. Προαναγγέλλουν επίσης την παρουσία ανώτατου δικαστικού λειτουργού, όπως και την «εγγύηση» όλης αυτής της παρωδίας από ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις. Ανακοινώνοντας μια διαδικασία - εξπρές, διάρκειας μόλις μιας μέρας, με πλήρη καταπάτηση του ίδιου του καταστατικού της ΓΣΕΕ, στοχεύουν απλά να στήσουν μια κάλπη, με δεκάδες νόθους, εργοδότες και μεγαλοστελέχη της εργοδοσίας, για να κατσικωθούν ξανά στο σβέρκο της εργατικής τάξης, στηρίζοντας τους σχεδιασμούς των κεφαλαιοκρατών.

Από την άλλη μεριά, οι εργασίες του Εργατικού Κέντρου Αθήνας έγιναν στο ΣΕΦ, με δυνατότητα πρόσβασης για όλους τους εργαζομένους. Χάρη στην παρέμβαση της ΔΑΣ, το συνέδριο του ΕΚΑ με μεγάλη πλειοψηφία ακύρωσε το σχεδιασμό της απερχόμενης πλειοψηφίας (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, ΕΑΚ/ΣΥΡΙΖΑ) να μετατρέψει και αυτό το συνέδριο σε μια γρήγορη εκλογική διαδικασία, χωρίς συζήτηση, χωρίς ουσιαστική αντιπαράθεση. Για δύο μέρες έγινε συζήτηση, χωρίς ΜΑΤ, αστυνομία και μπράβους, με ουσιαστική αντιπαράθεση για τον προσανατολισμό και το ρόλο των συνδικάτων, μεταφέρθηκε πολύτιμη πείρα από τη μάχη για την οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, λήφθηκαν σημαντικές αποφάσεις και ψηφίσματα.

Η παρέμβαση της ΔΑΣ και η βούληση της μεγάλης πλειοψηφίας των αντιπροσώπων που συμμετείχαν στη διαδικασία, διασφάλισαν ένα πραγματικό συνέδριο εργατών, από το οποίο, όπως ήταν αναμενόμενο, απουσίαζε η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ.

Το Συνέδριο του ΕΚΑ μάλιστα μπορούσαν να παρακολουθήσουν οι εργάτες όλης της χώρας, αφού το ΠΑΜΕ είχε φροντίσει για την απευθείας διαδικτυακή μετάδοση όλων των εργασιών του, ενώ η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, επιχειρώντας να συσκοτίσει την παρωδία που ετοιμάζει για την Τρίτη, απαγορεύει την είσοδο φωτογράφων και κάμεραμαν (!), ενώ βάζει περιορισμούς και στην είσοδο δημοσιογράφων.

Από τη μια μεριά, η ηγεσία της ΓΣΕΕ επιδιώκει να βαφτίσει «αντιπροσώπους των εργαζομένων» μια σειρά από μαϊμούδες που βγαίνουν από «σωματεία» - φαντάσματα, μεγαλοστελέχη επιχειρηματικών ομίλων που ακόμα και με την απειλή απόλυσης διαμορφώνουν πλαστές πλειοψηφίες, διευθύνοντες συμβούλους, ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που από τη μια εμφανίζονται ως υποψήφιοι σε ψηφοδέλτια «σωματείων» και από την άλλη υπογράφουν ως εργοδότες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, καθορίζουν μισθούς, απολύουν και προσλαμβάνουν, βάζουν υποψηφιότητες και σε εργοδοτικές ενώσεις!

Από την άλλη μεριά, στο Συνέδριο του ΕΚΑ η συντριπτική πλειοψηφία των αντιπροσώπων, μετά από ουσιαστική συζήτηση, ψήφισε τον αποκλεισμό των εργοδοτών και των μηχανισμών τους, δεν άφησε μεγαλοστελέχη να μεταφέρουν τα θέλω της εργοδοσίας μέσα στο συνέδριο, ψήφισε τον αποκλεισμό «συνδικαλιστών» που φτιάχνουν επαγγελματικά ταμεία και γίνονται μέσω αυτών μέτοχοι τραπεζών και μεγαλοεπενδυτές!

Οι εργασίες και τα αποτελέσματα του Συνεδρίου του ΕΚΑ είναι, όπως σημείωσε η ΔΑΣ, «η δυνατή απάντηση των εργαζομένων της Αθήνας απέναντι στην πρωτοφανή κυβερνητική - εργοδοτική επίθεση για τη χειραγώγηση των συνδικάτων, την προσπάθεια για επιβολή "σιγής νεκροταφείου". Είναι ισχυρή απάντηση στην προσπάθεια να μπει η εργοδοσία στα συνδικάτα ακόμα και με φυσική παρουσία».

Με παρακαταθήκη και αυτήν την πολύτιμη πείρα, οι εργαζόμενοι μπορούν να κάνουν πράξη το κάλεσμα που απευθύνθηκε από το βήμα της μαζικής απεργιακής συγκέντρωσης στις 18/2 στα Προπύλαια: «(...) Καλούμε τους εργαζόμενους, όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, έντιμους συνδικαλιστές που δεν ανέχονται αυτήν τη σαπίλα, να καταγγείλουν την κρατική καταστολή, τις απαιτήσεις της εργοδοσίας και τις απεγνωσμένες φωνές της απαξιωμένης ηγεσίας της ΓΣΕΕ. Να απαιτήσουν "συνέδριο εργατών, όχι των νόθων και των εργοδοτών". Στις 25 Φλεβάρη καλούμε σε κινητοποίηση με κάθε τρόπο. Οι εργαζόμενοι έχουν δικαίωμα να είναι παρόντες και να διαδηλώνουν απέναντι στη σήψη, στην αθλιότητα και τη νοθεία μιας χούφτας εργατοπατέρων».

Είναι μια μάχη που δεν αφορά τις καρέκλες, αλλά μια μάχη που αφορά τον προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος, αφορά τις ανάγκες και τα σύγχρονα δικαιώματα της εργατικής τάξης.

Το πρωί της Παρασκευής 21/2, συνδικαλιστική αντιπροσωπεία αποτελούμενη από τους Γιώργο Πέρρο, Γιάννη Τασιούλα, μέλη της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, και Νίκο Μαυροκέφαλο, μέλος της διοίκησης του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας, πραγματοποίησε συνάντηση με τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Βασίλειο Πλιώτα, ενόψει του επικείμενου Συνεδρίου της ΓΣΕΕ.

Στη συνάντηση, η αντιπροσωπεία αναφέρθηκε στις παραβιάσεις του νόμου και του καταστατικού της Συνομοσπονδίας από την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ, που αποσκοπεί στη συμμετοχή νόθων αντιπροσώπων και εργοδοτών στο Συνέδριο.

Επίσης, κατέθεσε στον εισαγγελέα την πολυσέλιδη εξώδικη δήλωση - ένσταση είκοσι (20) Ομοσπονδιών και Εργατοϋπαλληλικών Κέντρων και εξήντα ενός (61) αντιπροσώπων στο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι επισημαίνουν τόσο τις παραβιάσεις όσων προβλέπει το καταστατικό της ΓΣΕΕ για το Συνέδριο και τη διεξαγωγή του, όσο και τις περιπτώσεις δεκάδων αντιπροσώπων που δεν μπορούν να πάρουν μέρος στις εργασίες του Συνεδρίου, άλλοι γιατί έχουν την ιδιότητα του εργοδότη, του δημοσίου υπαλλήλου, του ελεύθερου επαγγελματία, και άλλοι γιατί έχουν εκλεγεί με νόθες και παράτυπες διαδικασίες.

Τέλος, οι συνδικαλιστές δήλωσαν ότι το Συνέδριο πρέπει να γίνει με τη συμμετοχή των πραγματικών εκπροσώπων των εργαζομένων, που θα συζητήσουν και θα αποφασίσουν δημοκρατικά και ελεύθερα για το σύνολο των ζητημάτων που τους αφορούν, χωρίς την παρουσία εργοδοτών τους οποίους η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ «βαφτίζει» εργαζόμενους.

• Αντιπροσωπεία συνδικάτων και εκλεγμένων αντιπροσώπων στο συνέδριο της ΓΣΕΕ θα πραγματοποιήσει συνάντηση με τον δήμαρχο Βάρης - Βούλας - Βουλιαγμένης, Γρ. Κωνσταντέλλο, το Σάββατο 22/2, στις 15.00, προκειμένου να τον ενημερώσει για την κινητοποίηση που θα πραγματοποιήσουν την Τρίτη στο Καβούρι Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και Σωματεία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα, διεκδικώντας την πραγματοποίηση αληθινού εργατικού συνεδρίου, απέναντι στις μεθοδεύσεις της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ.

Οι εργατοπατέρες δεν θέλουν προφανώς να γίνει καμία συζήτηση για την οργάνωση της πάλης των εργαζομένων, δεν θέλουν με τίποτα να αναδειχθεί ο ρόλος τους όλα τα προηγούμενα χρόνια και σήμερα για τη στήριξη της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων και της επίθεσης της εργοδοσίας.

Ακόμα περισσότερο, θέλουν να αποφύγουν με κάθε τρόπο να τεθούν στο Σώμα των αντιπροσώπων οι τεκμηριωμένες καταγγελίες για την προσπάθειά τους να νομιμοποιήσουν τα όργια νοθείας που χρησιμοποιούν, όπως και την παρουσία εργοδοτών και μεγαλοστελεχών επιχειρήσεων στις γραμμές «σωματείων» - μηχανισμών.

Στην προσπάθειά τους αυτή, η οποία αποσκοπεί στη διατήρησή τους στις καρέκλες τους για να εξακολουθούν να παίζουν τον ίδιο αντεργατικό ρόλο, έχουν πλέον κουρελιάσει τις προβλέψεις και τις διατάξεις του ίδιου του καταστατικού της Συνομοσπονδίας. Για παράδειγμα, οι περιπτώσεις των αντιπροσώπων για τους οποίους υπάρχουν ενστάσεις, με βάση το καταστατικό, παραπέμπονται στην επιτροπή ελέγχου πληρεξουσίων που αναδεικνύεται από το συνέδριο. Η επιτροπή αυτή «προτείνει προς το Πανελλαδικό Συνέδριο και εκείνο αποφασίζει τελεσίδικα, για τη συμμετοχή των πιο πάνω αντιπροσώπων το αργότερο μέχρι το τέλος των εργασιών της πρώτης ημέρας του Συνεδρίου». Ομως, τα παραπάνω η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ τα έχει γράψει στα παλιά της τα παπούτσια: Ούτε η Εκτελεστική Επιτροπή έχει ελέγξει τα έγγραφα νομιμοποίησης των αντιπροσώπων ούτε χρονοδιάγραμμα των εργασιών έχει κοινοποιηθεί, ενώ για πρώτη φορά το τέλος της πρώτης μέρας συμπίπτει... με το τέλος του «συνεδρίου»!

Από τις δεκάδες περιπτώσεις που έχουν επανειλημμένα καταγγείλει συνδικαλιστικές οργανώσεις και αντιπρόσωποι της ΔΑΣ, οι οποίες περιλαμβάνονται εκ νέου σε εξώδικο που κοινοποίησαν την Παρασκευή στη ΓΣΕΕ, ακολουθούν ορισμένες ενδεικτικές για τους «αντιπροσώπους» με τους οποίους η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ επιδιώκει να κάνει «συνέδριο» - παρωδία...

Μεταξύ των εργοδοτών που παρουσιάζονται ως «αντιπρόσωποι» των εργαζομένων ξεχωρίζει, βέβαια, η γνωστή περίπτωση του Δ. Καραγεωργόπουλου, ο οποίος φέροντας την εργοδοτική ιδιότητα έχει αναπτύξει επιχειρηματικές δραστηριότητες στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πιο συγκεκριμένα, υπήρξε επί σειρά ετών πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος - με ειδική μάλιστα προς αυτόν εξουσιοδότηση για πρόσληψη και απόλυση εργαζομένων - της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «ΠΗΓΑΣΟΣ ΦΟΡΤΟΥΝΑ ΓΚΕΪΜΙΝΓΚ ΑΝΩΝΥΜΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ», η οποία έχει πλήθος εμπορικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Εκτός από την εργοδοτική του ιδιότητα, εμφανίζεται να είναι εκλεγμένος αντιπρόσωπος σε δύο Ομοσπονδίες, στην Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων Τυχερών Παιχνιδιών (ΟΣΕΤΥΠ), μέσω του Σωματείου Εργαζομένων Καζίνο Ρίου, και στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων (ΟΙΥΕ) μέσω σωματείου με την επωνυμία «Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πατρών ''Η Ενωσις''», παραβιάζοντας τις διατάξεις του νόμου 1264/1982.

Οι περιπτώσεις «αντιπροσώπων» που δεν είναι εργαζόμενοι δεν σταματούν εδώ:

-- Την εργοδοτική ιδιότητα φέρουν δύο από τους αντιπροσώπους της Ομοσπονδίας Ασφαλιστικών Συλλόγων Ελλάδας (ΟΑΣΕ), ενώ στις αρχαιρεσίες των σωματείων - μελών της είναι εκτεταμένες η απευθείας συμμετοχή και η ανάμειξη εργοδοτών, μελών ΔΣ εταιρειών, διευθυνόντων συμβούλων, προέδρων Επιμελητηρίων! Ορισμένοι από αυτούς μάλιστα είναι ή έχουν διατελέσει και μέλη διοικήσεων εργοδοτικών φορέων, ενώ τώρα «βαφτίζονται» «αντιπρόσωποι» των εργαζομένων. Στους εκλογικούς καταλόγους των σωματείων της συγκεκριμένης Ομοσπονδίας υπάρχουν δεκάδες ελεύθεροι επαγγελματίες.

-- Ο αντιπρόσωπος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Λασιθίου Εμ. Κοκολάκης ασκεί την κύρια επαγγελματική του δραστηριότητα ως ελεύθερος επαγγελματίας (είναι ιδιοκτήτης πούλμαν).

-- Ενας από τους αντιπροσώπους του Εργατικού Κέντρου Κιλκίς, και συγκεκριμένα ο Γ. Βουλγαράκης, είναι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της εταιρείας «Αναπτυξιακή Κιλκίς ΑΕ».

Ανάμεσα στους «αντιπροσώπους» υπάρχουν και εργαζόμενοι που δεν δουλεύουν στον ιδιωτικό, αλλά στον δημόσιο τομέα:

Ο αντιπρόσωπος της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΟΣΕΤΕΕ) Αν. Στοϊμενίδης εκλέχτηκε ενώ εργαζόταν ως υπάλληλος με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης και ήταν μέλος του Συλλόγου Υπαλλήλων Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας - Θράκης, δηλαδή Συλλόγου ο οποίος είναι μέλος της ΑΔΕΔΥ.

Αντίστοιχα, ο αντιπρόσωπος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Διδυμότειχου Δ. Πετράκογλου είναι μόνιμος υπάλληλος του δήμου Διδυμότειχου.

Δεκάδες είναι επίσης οι περιπτώσεις αντιπροσώπων που έχουν αναδειχθεί μέσα από διαδικασίες στις οποίες οι παρατυπίες και οι νοθείες «βγάζουν μάτι», μέσα από «σωματεία» - φαντάσματα.

Μεταξύ άλλων:

-- Το Σωματείο Ψύξης - Διαλογής - Κονσερβοποιίας «Ο Αγώνας», που εκλέγει αντιπροσώπους για το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Βέροιας, φέρεται να έχει κάνει εκλογές με τη συμμετοχή 3.525 εργαζομένων. Από τους χιλιάδες αυτούς, στο πρωτόκολλο ψηφοφορίας δεν έχει υπογράψει ούτε ένας, ενώ σε ελάχιστες περιπτώσεις αναγράφεται ο αριθμός δελτίου ταυτότητας. Ενδεικτικό για το πόσο πλαστός είναι ο αριθμός των ψηφισάντων είναι και το γεγονός ότι το εν λόγω σωματείο εξέλεξε μόλις οκτώ αντιπροσώπους για το Εργατικό Κέντρο, αντί για 117 (!), όπως θα έπρεπε με βάση τον υποτιθέμενο αριθμό ψηφισάντων του.

-- Το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κιλκίς, το δεύτερο σε δύναμη στο Εργατικό Κέντρο, φέρεται να πραγματοποίησε αρχαιρεσίες με 368 ψηφίσαντες, εκλέγοντας 12 αντιπροσώπους, ενώ η κατάσταση ψηφισάντων περιλαμβάνει μόνο 60 ψηφίσαντα μέλη.

-- Για τα 16 από τα 29 σωματεία στο Εργατικό Κέντρο Καρδίτσας, η συνολική δύναμη των οποίων μάλιστα προσεγγίζει το 91% του συνολικού αριθμού των ψηφισάντων στα πρωτοβάθμια σωματεία του Εργατικού Κέντρου, δεν υπάρχουν κατατεθειμένα πρακτικά αρχαιρεσιών για τις εκλογές που φέρεται να πραγματοποίησαν.

-- Τρεις τακτικούς και τρεις αναπληρωματικούς αντιπροσώπους υποτίθεται ότι έχει εκλέξει το «Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας». Το συγκεκριμένο Εργατικό Κέντρο διαλύθηκε στις 6/11/2016, με απόφαση των εργοδοτικών συνδικαλιστών της πλειοψηφίας, που ελέγχονταν για τη διαχείριση μεγάλων χρηματικών ποσών. Στη συνέχεια ιδρύθηκε εκ νέου, με διαφορετικό ΑΦΜ ασφαλώς, από 19 πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ομως, από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει ότι η ιδρυτική πράξη, η ορισθείσα προσωρινή διοίκηση και το καταστατικό της υπό ίδρυση οργάνωσης υπογράφονται από τους νομίμως εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους αυτών των 19 σωματείων. Επιπλέον, οι 21 από τις 27 συνδικαλιστικές οργανώσεις - μέλη του, οι οποίες εκπροσωπούν το 87% των συνολικά ψηφισάντων μελών των πρωτοβάθμιων σωματείων, δεν πραγματοποίησαν αρχαιρεσίες για την ανάδειξη αντιπροσώπων στο Εργατικό Κέντρο ούτε έλαβαν απόφαση για την εκπροσώπησή τους στη ΓΣΕΕ μέσα από αυτό.

Να σημειωθεί, μάλιστα, ότι ενώ η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις παραπάνω πρακτικές του «Εργατικού Κέντρου Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας», δεν έχει εγγράψει στη δύναμή της το Εργατικό Κέντρο Λαμίας, παρά τα επανειλημμένα σχετικά αιτήματά του, και δεν έχει κάνει δεκτό τον νόμιμα εκλεγμένο αντιπρόσωπό του, κάτι που επίσης ζητά η ΔΑΣ με το εξώδικό της.

Η ΔΑΣ ζητά επίσης τον αποκλεισμό των αντιπροσώπων της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας (ΠΝΟ), καθώς δεν εκλέγονται σύμφωνα με το σύστημα της απλής αναλογικής, κατά παράβαση του νόμου 1264/1982.